Ο πιο ανθεκτικός τοίχος δεν είναι ο πέτρινος ή και ο ατσάλινος. Ο πιο ανθεκτικός τοίχος είναι ένας τοίχος από γιαούρτι: όσο και να σπρώχνεις, εκείνος υποχωρεί, ενσωματώνει την πίεση, τραβάει την δράση μέσα του. Κάπως έτσι υπόσχεται/απειλεί να διαμορφωθεί η πορεία προς τις επόμενες κάλπες και μετά. Ακόμη κι αν δεν υπάρξει τελικά μεταβολή στο εκλογικό σύστημα, μεταβολή της τελευταίας στιγμής “να ταράξει τα νερά”. (Σημειώστε, εδώ, ότι και οι περί τον Αντώνη Σαμαρά διαλογιζόμενοι, αλλά και η πλευρά Αλέξη Τσίπρα αυτήν ακριβώς την θεσμική τρικλοποδιά – καθόλα θεμιτή, πλην τρικλοποδιά – την ενσωματώνουν στους σχεδιασμούς τους για το αν και πότε).
Μια πορεία, που η έκλειψη της προοπτικής της αυτοδυναμίας – μιας προοπτικής που έχει καταλάβει την συλλογική ψυχή της διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, του “41τακατό”, χαρίζοντας στον Ελληνικό λαό τους υπέροχους εκείνους διαλόγους ΟΠΕΚΕΠΕ και την συνταγματολογική διδαχή Αδώνιδος Γεωργιάδη – την έχει οδηγήσει στο αυτονόητο των διπλών, αν μη και τριπλών εκλογών.
(Αναρτήθηκε από τον Dr κ. Μιχάλη Τσολάκη)
