Άρθρο Γνώμης του Ε.Α
Α. Δεδομένα
- Η εποχή μοιάζει πολύ με την εσωτερική πολιτική κατάσταση προ της 21ης Απριλίου 1967.
- Η Ελλάδα δέχεται ισχυρές πιέσεις για Εθνικές παραχωρήσεις.
- Οι Μεγάλες Δυνάμεις λόγω του σταθερού μας προσανατολισμού και λόγω της μετατοπίσεως του κυρίου ενδιαφέροντος προς τη Ασία, έχουν βάλει την Ελλάδα στο περιθώριο.
- Το άρθρο του κ. Σαμαρά στην εφημερίδα ΝΕΑ δεν μας δίνει κανένα νέο στοιχείο.
- Παραθέτει όλα αυτά ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ και ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, τίποτα ΝΕΟ, καμία ΠΡΟΤΑΣΗ – ΛΥΣΗ για αλλαγή εξωτερικής πολιτικής και αντιμετωπίσεως των θεμάτων.
Β. Σχολιασμός
Μια τέτοια έκθεση της πραγματικότητας έχει αξία ΜΟΝΟ όταν γίνεται άμεσα με τον/τους αρμοδίους που χειρίζονται τα θέματα.
Η ευρύτερη κοινοποίησή τους, τίποτα θετικό δεν έχει να προσφέρει, παρά μόνον να μεγιστοποιήσει την Εθνική μας μιζέρια και να διευκολύνει τα παντελώς ανύπαρκτα αντιπολιτευόμενα κόμματα, όχι στέλνοντας ψήφους σε αυτά, αλλά απλώς προτρέποντας σε αποχή, πράγμα που κάνουν και όλοι οι αντιπολιτευόμενοι για να μειώσουν τις ψήφους της ΝΔ. Δηλαδή τις απεγνωσμένες ενέργειες του αποτυχημένου, του τύπου «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα».
Αυτές οι θέσεις του «άρθρου ΣΑΜΑΡΑ» δεν είναι ενδεικτικές ιδρύσεως κόμματος.
Ένα νέο κόμμα πρέπει να δείξει νέες τακτικές, πολιτικές και διπλωματικές, μια καινούργια στάση και ιδεολογία. Αυτά δεν υπάρχουν στο «κείμενο ΣΑΜΑΡΑ».
Το «άρθρο ΣΑΜΑΡΑ» θυμίζει φίλαθλο στη κερκίδα που υβρίζει «κοσμίως» τον διαιτητή. Και τίποτα παραπάνω.
Ο «αντιπαθής» Μητσοτάκης του οποίου ποτέ δεν υπήρξα θιασώτης, προσπαθεί να «διατηρήσει τα έχοντα» της Ελλάδος. Να αποφύγει να υποστεί ένα δυσμενές τετελεσμένο. Δεν έχουμε τίποτα που ζητάμε επιπλέον, οπότε και τίποτα να κερδίσουμε, από την διένεξη με την Τουρκία.
Εμείς, η Ελλάδα, μπορεί απλώς να διατηρήσει αυτά που έχει.
Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να διατηρεί καλές σχέσεις με τους διεθνείς δρώντες και να αναπτύσσει μια έντονη δραστηριότητα προς αυτούς. Τι επιτυγχάνει; «Ένας Θεός ξέρει».
Στην αρχή γράψαμε ότι η εποχή μας μοιάζει με την προ της 21ης Απριλίου εποχή.
Αναζητείται ένας «υπερδεξιός» που θα αναλάβει μετά τον Μητσοτάκη και θα του φορτώσουν την Εθνική Αποτυχία όπως το Κυπριακό, θα αμαυρωθεί η «δεξιά» και αυτός θα καταντήσει στη φυλακή.
Είναι πάγιος κανόνας όταν πρόκειται για Εθνική μειοδοσία οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπαθούν να τη φορτώσουν σε δεξιά κυβέρνηση, ή σε κάποιον που εμφανίζεται σαν πατριώτης ώστε οι δεξιοί να μην μπορούν να διαμαρτυρηθούν και οι αριστεροί να μην διαμαρτυρηθούν ούτως ή άλλως. Δηλαδή η Ελληνική κοινωνία να σιωπήσει στο συμβάν.
Εξωδίκως να σημειώσουμε ότι μόνο το Στρατιωτικό καθεστώς μπόρεσε να εξορύξει υδρογονάνθρακες και μάλιστα (τότε υπήρχε ισοτιμία δραχμής με ξένα νομίσματα), απαίτησε οι συμβάσεις να γίνονται σε ελληνικές δραχμές, ούτως ώστε μια κακόπιστη μεταβολή στην ισοτιμία να μην απομειώνει το ελληνικό κέρδος.
Σίγουρα πρέπει, είναι πλέον απαίτηση, να βρεθεί νέος ηγέτης πολύ υψηλών πολιτικών Δυνατοτήτων, ειδάλλως είμαστε δεσμευμένοι μπροστά στη μικρότητα των αρχηγών των αντιπολιτευμένων κομμάτων, να επιλέγουμε τον Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργό.
Ο Σαμαράς δεν θέλει, δεν μπορεί και δεν πρέπει να δημιουργήσει άλλο Κόμμα.
Καλά θα κάνει , όπως και ο Καραμανλής, να πάει στον Πρωθυπουργό και στους του ΥΠΕΞ, να τους τα πούνε.
Αλλά να προτείνουν λύσεις και τρόπους, όχι να μεταφέρουν γκρίνια και μιζέρια. Ως πρώην Πρωθυπουργοί και αρχηγοί της ΝΔ, έχουν λόγο, αλλά και ευθύνη. Δεν είναι αμέτοχοι και να ρίχνουν μόνο «χαιρετιστήριες βολές».
