Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΪΛΑΣ
«Έχουμε γη και πατρίδα όσο έχουμε πλοία στη θάλασσα» (Θεμιστοκλής)
Οι Φρεγάτες είναι οι κύριες μονάδες κρούσεως του Ελληνικού Στόλου, δηλ. τα σκάφη, που αναλαμβάνουν την κύρια ευθύνη για να επιτευχθεί θαλάσσια κυριαρχία. Στην παρούσα φάση η Διοίκηση Φρεγατών έχει τέσσερεις (4) οριακά αξιόμαχες Φρεγάτες Meko 200HN και εννέα (6+3) Φρεγάτες STANDARD (Kortenaer–class Frigate/τύπου Έλλη) ήσσονος πολεμικής αξίας, ναυπηγημένες μεταξύ 1978 και 1985. Έχει δρομολογηθεί η απόκτηση τριών (3) σύγχρονων Φρεγατών κλάσεως Κίμων (FDI HN) από τη Γαλλία, οι οποίες προβλέπεται να ενταχθούν στο ΠΝ το 2025-2026 και να καταστούν αρκετά γρήγορα επιχειρησιακές.
Ο εκσυγχρονισμός «μέσης ζωής» των Φρεγατών Meko 200HN, που μετρούν από 26 έως 32 χρόνια χρήσης, έχει νόημα προκειμένου ν` αντιμετωπισθεί η καταπόνηση των σκαφών, του προωστηρίου σκεύους και των ηλεκτρομηχανολογικών τους συστημάτων, καθώς και για να εκσυγχρονισθούν τα συστήματα μάχης. Ωστόσο, επειδή το συνολικό κόστος ακυρώνει την ίδια τη σκοπιμότητα του εγχειρήματος, οδηγούμαστε μοιραία σε εκπτώσεις και συμβιβασμούς (υπό τον ευφημισμό της «αναβάθμισης δυνατοτήτων») που θα αποδώσουν πλοία προβληματικά και στην πράξη βραχύβια. Σε ιστολόγια διακινείται η «λύση» της απόκτησης από την Αυστραλία δύο Φρεγατών κλάσεως Anzac (Meko 200ANZ), εκσυγχρονισμένων. Εάν, (εάν!!) υλοποιηθεί αυτή η φήμη, το ΠΝ θα αποκτούσε δύο αξιόλογες κύριες μονάδες, με σημαντικό υπόλοιπο ωφέλιμου επιχειρησιακού βίου. Ας έχουμε, όμως υπόψιν ότι η επιλογή του τύπου της Φρεγάτας που θα αποκτήσει το Πολεμικό Ναυτικό θα έπρεπε να καθορίζεται πρωτίστως από τις επιχειρησιακές μας ανάγκες και τις απειλές που αντιμετωπίζουμε, τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ),δηλ. το κατά νόμο αρμόδιο όργανο του ΠΝ να εισηγείται στην Κυβέρνηση τί πλοία χρειαζόμαστε !
Επισήμως, δια στόματος Πρωθυπουργού, επιβεβαιώθηκε ότι σχεδιάζεται η απόκτηση δύο ή τεσσάρων πλοίων παράκτιας μάχης τύπου Freedom από τις ΗΠΑ, αυτά που αποσύρουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί αφού κριθήκαν ακατάλληλα. Αυτή η «λύση» δεν προσθέτει κύριες μονάδες μάχης στο ΠΝ, γιατί δεν είναι δυνατόν πλοία αυτής της κατηγορίας να εκτελέσουν τις αποστολές που επιτελούν οι Φρεγάτες. Τα πλοία αυτά έχουν σχεδιασθεί κυρίως για παράκτιες μόνον επιχειρήσεις σε συνεργασία με άλλες μονάδες που διαθέτει το Αμερικανικό ναυτικό και όχι εμείς, κατατρύχονται δε από μείζονα τεχνικά προβλήματα και φέρουν τόσο ανεπαρκή οπλισμό, ώστε για να λειτουργήσουν και επιχειρήσουν καθ` οιονδήποτε τρόπο στο πλαίσιο του ΠΝ απαιτείται δυσθεώρητο κόστος. Εν κατακλείδι, ποιος θα αγόραζε αυτοκίνητο του οποίου ο κατασκευαστής έχει διακόψει την παραγωγή επειδή οι δοκιμές στους δρόμους κατέδειξαν μια σειρά από αποτυχημένες τεχνικές επιλογές;
Το φθινόπωρο του 2020 εξαγγέλθηκε «η παραγγελία τεσσάρων Φρεγατών πολλαπλού ρόλου και ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση τεσσάρων Φρεγατών Meko». Μέχρι σήμερα, παραγγέλθηκαν τρεις φρεγάτες (FDI HN), έναντι 3 δις ευρώ και κάτι ψιλά. Είναι δεδομένες οι-από το 2025 και εφ` εξής- αυξημένες απαιτήσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας και, επίσης, δεδομένο είναι ότι ούτε ο (προσδοκώμενος) τουρισμός ούτε το real estate θα ξεκολλήσουν την χώρα από την οικονομική της στασιμότητα. Συνεπώς, μόνη και αναγκαστική οδός για την επιβίωση του ΠΝ ως μάχιμης δύναμης προβάλλει η απόκτηση δύο Αυστραλιανών Meko και ο περιορισμένος, εμβαλωματικός «εκσυγχρονισμός» δύο ή τριών Ελληνικών Meko. Τα μυθεύματα περί αποκτήσεως φρεγατών κλάσεως Constellation εκτοπίσματος 7.000 τόνων παραπέμπουν στο μακρινό και άδηλο μέλλον. Όταν όσοι σήμερα τα διακινούν ως Υπουργοί Άμυνας είτε θα έχουν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, είτε βασίμως θα ενίστανται ότι λόγω προκεχωρημένης ηλικίας είναι πλέον unfit to stand a trial…
Το τελικό συμπέρασμα είναι πως για την επόμενη δεκαετία ο πυρήνας των πλοίων επιφανείας του ΠΝ θα είναι τρεις (3) φρεγάτες σύγχρονες και πλήρεις τις οποίες θα πλαισιώνουν άλλες δύο έως πέντε (2-5) παλαιότερες. Άρα, συνολικά πέντε έως οκτώ (5-8) αξιόμαχες κύριες μονάδες επιφανείας. Σήμερα, το Τουρκικό Ναυτικό διαθέτει 15 φρεγάτες και 4 κορβέτες, ενώ στο όχι τόσο μακρινό 2030, προβλέπεται να παρατάσσει τουλάχιστον τον ίδιο αριθμό κυρίων μονάδων επιφανείας, από τις οποίες τα ¾ θα είναι ναυπηγημένες στην Τουρκία κατά την περίοδο 2018-2030. Ο καθένας, λοιπόν, μπορεί ν` αντιληφθεί ότι είναι οι επιλογές και παραλείψεις της πολιτικής ηγεσίας (που έχει τον τελικό λόγο στο πόσα και τί είδους πλοία αγοράζουμε –και δεν κατασκευάζουμε!!), οι οποίες διαμορφώνουν συντριπτικό έλλειμμα ισχύος έναντι της γείτονος. Και είναι η δική μας αδυναμία και αντίστοιχα η Τουρκική ισχύς στη θάλασσα που θα καθορίσουν -όπως μας θυμίζει ο Θουκυδίδης- πόσο θα υποχωρήσουμε…
*Υποναύαρχος ε.α., Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ militaire.gr
«Έχουμε γη και πατρίδα όσο έχουμε πλοία στη θάλασσα» (Θεμιστοκλής)
Οι Φρεγάτες είναι οι κύριες μονάδες κρούσεως του Ελληνικού Στόλου, δηλ. τα σκάφη, που αναλαμβάνουν την κύρια ευθύνη για να επιτευχθεί θαλάσσια κυριαρχία. Στην παρούσα φάση η Διοίκηση Φρεγατών έχει τέσσερεις (4) οριακά αξιόμαχες Φρεγάτες Meko 200HN και εννέα (6+3) Φρεγάτες STANDARD (Kortenaer–class Frigate/τύπου Έλλη) ήσσονος πολεμικής αξίας, ναυπηγημένες μεταξύ 1978 και 1985. Έχει δρομολογηθεί η απόκτηση τριών (3) σύγχρονων Φρεγατών κλάσεως Κίμων (FDI HN) από τη Γαλλία, οι οποίες προβλέπεται να ενταχθούν στο ΠΝ το 2025-2026 και να καταστούν αρκετά γρήγορα επιχειρησιακές.
Ο εκσυγχρονισμός «μέσης ζωής» των Φρεγατών Meko 200HN, που μετρούν από 26 έως 32 χρόνια χρήσης, έχει νόημα προκειμένου ν` αντιμετωπισθεί η καταπόνηση των σκαφών, του προωστηρίου σκεύους και των ηλεκτρομηχανολογικών τους συστημάτων, καθώς και για να εκσυγχρονισθούν τα συστήματα μάχης. Ωστόσο, επειδή το συνολικό κόστος ακυρώνει την ίδια τη σκοπιμότητα του εγχειρήματος, οδηγούμαστε μοιραία σε εκπτώσεις και συμβιβασμούς (υπό τον ευφημισμό της «αναβάθμισης δυνατοτήτων») που θα αποδώσουν πλοία προβληματικά και στην πράξη βραχύβια. Σε ιστολόγια διακινείται η «λύση» της απόκτησης από την Αυστραλία δύο Φρεγατών κλάσεως Anzac (Meko 200ANZ), εκσυγχρονισμένων. Εάν, (εάν!!) υλοποιηθεί αυτή η φήμη, το ΠΝ θα αποκτούσε δύο αξιόλογες κύριες μονάδες, με σημαντικό υπόλοιπο ωφέλιμου επιχειρησιακού βίου. Ας έχουμε, όμως υπόψιν ότι η επιλογή του τύπου της Φρεγάτας που θα αποκτήσει το Πολεμικό Ναυτικό θα έπρεπε να καθορίζεται πρωτίστως από τις επιχειρησιακές μας ανάγκες και τις απειλές που αντιμετωπίζουμε, τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ),δηλ. το κατά νόμο αρμόδιο όργανο του ΠΝ να εισηγείται στην Κυβέρνηση τί πλοία χρειαζόμαστε !
Επισήμως, δια στόματος Πρωθυπουργού, επιβεβαιώθηκε ότι σχεδιάζεται η απόκτηση δύο ή τεσσάρων πλοίων παράκτιας μάχης τύπου Freedom από τις ΗΠΑ, αυτά που αποσύρουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί αφού κριθήκαν ακατάλληλα. Αυτή η «λύση» δεν προσθέτει κύριες μονάδες μάχης στο ΠΝ, γιατί δεν είναι δυνατόν πλοία αυτής της κατηγορίας να εκτελέσουν τις αποστολές που επιτελούν οι Φρεγάτες. Τα πλοία αυτά έχουν σχεδιασθεί κυρίως για παράκτιες μόνον επιχειρήσεις σε συνεργασία με άλλες μονάδες που διαθέτει το Αμερικανικό ναυτικό και όχι εμείς, κατατρύχονται δε από μείζονα τεχνικά προβλήματα και φέρουν τόσο ανεπαρκή οπλισμό, ώστε για να λειτουργήσουν και επιχειρήσουν καθ` οιονδήποτε τρόπο στο πλαίσιο του ΠΝ απαιτείται δυσθεώρητο κόστος. Εν κατακλείδι, ποιος θα αγόραζε αυτοκίνητο του οποίου ο κατασκευαστής έχει διακόψει την παραγωγή επειδή οι δοκιμές στους δρόμους κατέδειξαν μια σειρά από αποτυχημένες τεχνικές επιλογές;
Το φθινόπωρο του 2020 εξαγγέλθηκε «η παραγγελία τεσσάρων Φρεγατών πολλαπλού ρόλου και ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση τεσσάρων Φρεγατών Meko». Μέχρι σήμερα, παραγγέλθηκαν τρεις φρεγάτες (FDI HN), έναντι 3 δις ευρώ και κάτι ψιλά. Είναι δεδομένες οι-από το 2025 και εφ` εξής- αυξημένες απαιτήσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας και, επίσης, δεδομένο είναι ότι ούτε ο (προσδοκώμενος) τουρισμός ούτε το real estate θα ξεκολλήσουν την χώρα από την οικονομική της στασιμότητα. Συνεπώς, μόνη και αναγκαστική οδός για την επιβίωση του ΠΝ ως μάχιμης δύναμης προβάλλει η απόκτηση δύο Αυστραλιανών Meko και ο περιορισμένος, εμβαλωματικός «εκσυγχρονισμός» δύο ή τριών Ελληνικών Meko. Τα μυθεύματα περί αποκτήσεως φρεγατών κλάσεως Constellation εκτοπίσματος 7.000 τόνων παραπέμπουν στο μακρινό και άδηλο μέλλον. Όταν όσοι σήμερα τα διακινούν ως Υπουργοί Άμυνας είτε θα έχουν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, είτε βασίμως θα ενίστανται ότι λόγω προκεχωρημένης ηλικίας είναι πλέον unfit to stand a trial…
Το τελικό συμπέρασμα είναι πως για την επόμενη δεκαετία ο πυρήνας των πλοίων επιφανείας του ΠΝ θα είναι τρεις (3) φρεγάτες σύγχρονες και πλήρεις τις οποίες θα πλαισιώνουν άλλες δύο έως πέντε (2-5) παλαιότερες. Άρα, συνολικά πέντε έως οκτώ (5-8) αξιόμαχες κύριες μονάδες επιφανείας. Σήμερα, το Τουρκικό Ναυτικό διαθέτει 15 φρεγάτες και 4 κορβέτες, ενώ στο όχι τόσο μακρινό 2030, προβλέπεται να παρατάσσει τουλάχιστον τον ίδιο αριθμό κυρίων μονάδων επιφανείας, από τις οποίες τα ¾ θα είναι ναυπηγημένες στην Τουρκία κατά την περίοδο 2018-2030. Ο καθένας, λοιπόν, μπορεί ν` αντιληφθεί ότι είναι οι επιλογές και παραλείψεις της πολιτικής ηγεσίας (που έχει τον τελικό λόγο στο πόσα και τί είδους πλοία αγοράζουμε –και δεν κατασκευάζουμε!!), οι οποίες διαμορφώνουν συντριπτικό έλλειμμα ισχύος έναντι της γείτονος. Και είναι η δική μας αδυναμία και αντίστοιχα η Τουρκική ισχύς στη θάλασσα που θα καθορίσουν -όπως μας θυμίζει ο Θουκυδίδης- πόσο θα υποχωρήσουμε…
*Υποναύαρχος ε.α., Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ militaire.gr
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
