Για αρκετό καιρό είχα την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα κύματα της λαθρομετανάστευσης που κατακλύζουν την Ευρώπη προκαλούνται από την ευρεία διάδοση των smartphones τα οποία έδωσαν για πρώτη φορά στους ανθρώπους των υπανάπτυκτων χωρών μία σαφή εικόνα για το πώς ζει ο δυτικός κόσμος. Οπωσδήποτε τα smartphones υπήρξαν καθοριστικός παράγοντας για να αποφασίσουν εκατομμύρια αναξιοπαθούντες να πάρουν τον δρόμο της λαθρομετανάστευσης, αλλά αυτό δεν εξηγούσε ποιοι και γιατί τους χρηματοδοτούσαν. Δεν εξηγούσε, επίσης, γιατί οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις από τη μία πλευρά μιλάνε για έλεγχο των συνόρων και έλεγχο των μεταναστευτικών ροών και από την άλλη προσκαλούν ανθρώπους από τα φτωχότερα κράτη της Ασίας και της Αφρικής να έρθουν στην Ευρώπη για να εργαστούν και να μείνουν μόνιμα.
Όταν όμως είδα πρόσφατα σε ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι να παίζει η είδηση της διάσωσης λαθρομεταναστών από το ελληνικό Λιμενικό, και της εισόδου άλλων από το μη φραγμένο σύνορο του Έβρου, και ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ένα ρεπορτάζ για Έλληνες αγρότες οι οποίοι έλεγαν ότι δεν βρίσκουν εργατικά χέρια για τα χωράφια τους, ότι η έλλειψη εργατών γης εξελίσσεται σε μείζον πρόβλημα για τις επιχειρήσεις τους, και ζητούσαν από το κράτος να κάνει κάτι για αυτό, τότε κατάλαβα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κομπίνα τεραστίων πανευρωπαϊκών διαστάσεων. Κι αυτό διότι η ζήτηση λαθρομεταναστών δεν είναι μόνο για εργάτες γης αλλά και για βιομηχανικούς εργάτες, για εργάτες στον κατασκευαστικό κλάδο και για πολλές άλλες δουλειές. Ουσιαστικά, η Ευρώπη θέλει να ανταγωνιστεί τα χαμηλά μεροκάματα της Κίνας και της νοτιοανατολικής Ασίας, και γι' αυτό εισάγει φθηνά εργατικά χέρια με τη μορφή λαθρομεταναστών. Όπως ακριβώς στην αρχαιότητα η οικονομική ανάπτυξη βασιζόταν στους δούλους οι οποίοι επιφορτίζονταν με τις βαρύτερες χειρωνακτικές εργασίες που δεν καταδέχονταν να κάνουν οι ελεύθεροι πολίτες, έτσι και σήμερα η Ευρώπη των δήθεν δημοκρατικών και φιλελεύθερων αξιών έχει επιλέξει να βασίζεται στους σύγχρονους δούλους, δηλαδή τους λαθρομετανάστες που έρχονται σωρηδόν από τα ανατολικά και τα νότια, προκειμένου να καταστήσει και πάλι ανταγωνιστικά τα προϊόντα της στην παγκόσμια αγορά. Αυτός είναι ο λόγος που η λαθρομετανάστευση στην πραγματικότητα ΕΠΙΔΟΤΕΙΤΑΙ από τα ευρωπαϊκά κράτη και είναι ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ από την οικονομική ελίτ.
Όπως στην αρχαιότητα οι δούλοι δεν είχαν κανένα δικαίωμα και έπρεπε να νιώθουν τυχεροί αν τους επιτρεπόταν απλώς να φυτοζωούν, έτσι και σήμερα η συντριπτική πλειονότητα των λαθρομεταναστών πρώτης γενιάς ζουν χωρίς πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα, με αστείες αμοιβές, και θα πρέπει να μας είναι και υποχρεωμένοι που τους «σώσαμε». Τους λέμε δηλαδή «ελάτε να δουλέψετε με μισθούς πείνας στην Ευρώπη και να είστε ευχαριστημένοι που απλώς θα επιβιώνετε». Ξαναζούμε ουσιαστικά το φαινόμενο της δουλείας, ξεδιάντροπα μασκαρεμένο με άλλα ονόματα - αν και, παραδόξως, διατηρείται τουλάχιστον στην ελληνική γλώσσα ο χαρακτηρισμός «δουλέμποροι» για τους διακινητές. Φυσικά, η πολιτική και οικονομική ελίτ της Ευρώπης ουδόλως νοιάζεται για το ποιες συνέπειες θα έχει μακροπρόθεσμα η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών στην ήπειρό μας. Η Ιστορία διδάσκει ότι οι επόμενες γενιές των λαθρομεταναστών θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη θέση τους και θα απαιτήσουν να αποκτήσουν δικαιώματα. Ας αναλογιστούμε το εξής: αν οι ΗΠΑ έφθασαν να έχουν τόσο σοβαρό πρόβλημα για αιώνες με τους μαύρους δούλους που μεταφέρθηκαν εκεί από την Αφρική για να δουλέψουν ως «εργάτες γης», οι οποίοι εντούτοις είχαν γίνει όλοι χριστιανοί, τι θα συμβεί σε μερικά χρόνια στην Ευρώπη η οποία μπάζει με περισσή επιπολαιότητα εκατομμύρια μουσουλμάνων «δούλων» στο εσωτερικό της;
Αυτό που δεν δείχνουν να μπορούν να καταλάβουν πολλοί Έλληνες είναι ότι δεν χρειάζεται να ασκήσουν βία οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες για να επέλθει η άλωση μιας χώρας. Ο κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από την πιθανότητα να μετατραπούν κάποια στιγμή οι λαθρομετανάστες σε «δούρειο ίππο» του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, να πάρουν τα όπλα και να ξεχυθούν στους δρόμους αλαλάζοντες για να σκοτώσουν «απίστους». Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι οι πλέον φιλειρηνικοί άνθρωποι του κόσμου, το αριθμητικό μέγεθος των μεταναστευτικών ροών και τα δικαιώματα που αποκτούν οι λαθροεισβολείς από τη στιγμή που τους επιτρέπεται να περάσουν τα σύνορα με οποιονδήποτε τρόπο και να εγκατασταθούν μόνιμα σε μια ευρωπαϊκή χώρα, συνιστούν τεράστιο κίνδυνο. Κι αυτό διότι οι άνθρωποι αυτοί, στη συντριπτική πλειονότητά τους, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αφομοιωθούν στις δυτικές κοινωνίες από τις οποίες τους χωρίζει πολιτισμική άβυσσος. Όταν ο αριθμός τους γίνει κάποια στιγμή υπολογίσιμος, θα απαιτήσουν να γίνουν σεβαστά τα θρησκευτικά τους δικαιώματα, και το περίφημο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» για το οποίο δικαίως καμαρώνουμε τώρα εμείς οι Ευρωπαίοι, θα λειτουργήσει προς όφελός τους, αλλάζοντας μια για πάντα την ίδια τη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών χωρών.
Από τη στιγμή που το ελληνικό κράτος ανέχεται την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην επικράτειά μας και δεν τους απελαύνει, οι άνθρωποι αυτοί μοιραία θα αποκτήσουν κάποια στιγμή ΟΛΑ τα δικαιώματα που έχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Θα δικαιούνται να ζητήσουν να χτιστούν τζαμιά στις πόλεις μας για να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα, να κατέβουν όλες οι χριστιανικές εικόνες από τις δημόσιες υπηρεσίες για να μην προσβάλουν το θρησκευτικό τους αίσθημα, να απολαμβάνουν τις αργίες του μουσουλμανικού εορτολογίου οι ίδιοι και τα παιδιά τους που θα φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και να έχουν το δικό τους δικαιικό σύστημα με βάση τη σαρία, όπως ακριβώς ισχύει για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη με βάση τις πρόνοιες της Συνθήκης της Λωζάνης. Μόλις το ποσοστό των μουσουλμάνων κατοίκων γίνει αρκετά μεγάλο σε πανελλαδική κλίμακα θα απαιτήσουν να αφαιρεθεί ο σταυρός από την ελληνική σημαία και από το εθνόσημο και να τροποποιηθεί η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του Συντάγματος περί «επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα», με το επιχείρημα ότι θα πρέπει το κράτος να είναι θρησκευτικά ουδέτερο απέναντι στους πολίτες του. Σε όλες αυτές τις απαιτήσεις το ελληνικό κράτος απλούστατα δεν θα μπορεί να πει «όχι» διότι, ακόμη κι αν το κάνει, θα έρχονται κάθε φορά τα ευρωπαϊκά δικαστήρια να δικαιώνουν τους πρώην λαθρομετανάστες και νυν Έλληνες πολίτες και να επιβάλουν την υιοθέτηση των αιτημάτων τους υπό την απειλή δυσβάστακτων προστίμων.
Ας αναρωτηθούμε, αυτό είναι που θέλουμε για την πατρίδα μας και τα παιδιά μας; Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια στα χωράφια είμαστε πρόθυμοι να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε πολυπολιτισμικό αχταρμά; Για να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος και ένα ικανοποιητικό επίπεδο συντάξεων για τα επόμενα 30-50 χρόνια, είμαστε πρόθυμοι να γεμίσουμε με τζαμιά τη χώρα και να αλλάξουμε μέχρι και τη σημαία μας; Η κατάσταση που βιώνουμε είναι τόσο εξωφρενική και τόσο ακραία επικίνδυνη ώστε ακόμα και κάποιοι από τους χριστιανούς μετανάστες που διαθέτουν στοιχειώδη κοινή λογική εξεγείρονται με αυτά που βλέπουν να συμβαίνουν στην Ελλάδα και προειδοποιούν ότι η χώρα μας, έτσι όπως πάει στο μεταναστευτικό, οδεύει προς σίγουρη εθνική αυτοχειρία...
Stirlitz
Όταν όμως είδα πρόσφατα σε ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι να παίζει η είδηση της διάσωσης λαθρομεταναστών από το ελληνικό Λιμενικό, και της εισόδου άλλων από το μη φραγμένο σύνορο του Έβρου, και ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ένα ρεπορτάζ για Έλληνες αγρότες οι οποίοι έλεγαν ότι δεν βρίσκουν εργατικά χέρια για τα χωράφια τους, ότι η έλλειψη εργατών γης εξελίσσεται σε μείζον πρόβλημα για τις επιχειρήσεις τους, και ζητούσαν από το κράτος να κάνει κάτι για αυτό, τότε κατάλαβα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κομπίνα τεραστίων πανευρωπαϊκών διαστάσεων. Κι αυτό διότι η ζήτηση λαθρομεταναστών δεν είναι μόνο για εργάτες γης αλλά και για βιομηχανικούς εργάτες, για εργάτες στον κατασκευαστικό κλάδο και για πολλές άλλες δουλειές. Ουσιαστικά, η Ευρώπη θέλει να ανταγωνιστεί τα χαμηλά μεροκάματα της Κίνας και της νοτιοανατολικής Ασίας, και γι' αυτό εισάγει φθηνά εργατικά χέρια με τη μορφή λαθρομεταναστών. Όπως ακριβώς στην αρχαιότητα η οικονομική ανάπτυξη βασιζόταν στους δούλους οι οποίοι επιφορτίζονταν με τις βαρύτερες χειρωνακτικές εργασίες που δεν καταδέχονταν να κάνουν οι ελεύθεροι πολίτες, έτσι και σήμερα η Ευρώπη των δήθεν δημοκρατικών και φιλελεύθερων αξιών έχει επιλέξει να βασίζεται στους σύγχρονους δούλους, δηλαδή τους λαθρομετανάστες που έρχονται σωρηδόν από τα ανατολικά και τα νότια, προκειμένου να καταστήσει και πάλι ανταγωνιστικά τα προϊόντα της στην παγκόσμια αγορά. Αυτός είναι ο λόγος που η λαθρομετανάστευση στην πραγματικότητα ΕΠΙΔΟΤΕΙΤΑΙ από τα ευρωπαϊκά κράτη και είναι ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ από την οικονομική ελίτ.
Όπως στην αρχαιότητα οι δούλοι δεν είχαν κανένα δικαίωμα και έπρεπε να νιώθουν τυχεροί αν τους επιτρεπόταν απλώς να φυτοζωούν, έτσι και σήμερα η συντριπτική πλειονότητα των λαθρομεταναστών πρώτης γενιάς ζουν χωρίς πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα, με αστείες αμοιβές, και θα πρέπει να μας είναι και υποχρεωμένοι που τους «σώσαμε». Τους λέμε δηλαδή «ελάτε να δουλέψετε με μισθούς πείνας στην Ευρώπη και να είστε ευχαριστημένοι που απλώς θα επιβιώνετε». Ξαναζούμε ουσιαστικά το φαινόμενο της δουλείας, ξεδιάντροπα μασκαρεμένο με άλλα ονόματα - αν και, παραδόξως, διατηρείται τουλάχιστον στην ελληνική γλώσσα ο χαρακτηρισμός «δουλέμποροι» για τους διακινητές. Φυσικά, η πολιτική και οικονομική ελίτ της Ευρώπης ουδόλως νοιάζεται για το ποιες συνέπειες θα έχει μακροπρόθεσμα η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών στην ήπειρό μας. Η Ιστορία διδάσκει ότι οι επόμενες γενιές των λαθρομεταναστών θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη θέση τους και θα απαιτήσουν να αποκτήσουν δικαιώματα. Ας αναλογιστούμε το εξής: αν οι ΗΠΑ έφθασαν να έχουν τόσο σοβαρό πρόβλημα για αιώνες με τους μαύρους δούλους που μεταφέρθηκαν εκεί από την Αφρική για να δουλέψουν ως «εργάτες γης», οι οποίοι εντούτοις είχαν γίνει όλοι χριστιανοί, τι θα συμβεί σε μερικά χρόνια στην Ευρώπη η οποία μπάζει με περισσή επιπολαιότητα εκατομμύρια μουσουλμάνων «δούλων» στο εσωτερικό της;
Αυτό που δεν δείχνουν να μπορούν να καταλάβουν πολλοί Έλληνες είναι ότι δεν χρειάζεται να ασκήσουν βία οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες για να επέλθει η άλωση μιας χώρας. Ο κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από την πιθανότητα να μετατραπούν κάποια στιγμή οι λαθρομετανάστες σε «δούρειο ίππο» του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, να πάρουν τα όπλα και να ξεχυθούν στους δρόμους αλαλάζοντες για να σκοτώσουν «απίστους». Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι οι πλέον φιλειρηνικοί άνθρωποι του κόσμου, το αριθμητικό μέγεθος των μεταναστευτικών ροών και τα δικαιώματα που αποκτούν οι λαθροεισβολείς από τη στιγμή που τους επιτρέπεται να περάσουν τα σύνορα με οποιονδήποτε τρόπο και να εγκατασταθούν μόνιμα σε μια ευρωπαϊκή χώρα, συνιστούν τεράστιο κίνδυνο. Κι αυτό διότι οι άνθρωποι αυτοί, στη συντριπτική πλειονότητά τους, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αφομοιωθούν στις δυτικές κοινωνίες από τις οποίες τους χωρίζει πολιτισμική άβυσσος. Όταν ο αριθμός τους γίνει κάποια στιγμή υπολογίσιμος, θα απαιτήσουν να γίνουν σεβαστά τα θρησκευτικά τους δικαιώματα, και το περίφημο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» για το οποίο δικαίως καμαρώνουμε τώρα εμείς οι Ευρωπαίοι, θα λειτουργήσει προς όφελός τους, αλλάζοντας μια για πάντα την ίδια τη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών χωρών.
Από τη στιγμή που το ελληνικό κράτος ανέχεται την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην επικράτειά μας και δεν τους απελαύνει, οι άνθρωποι αυτοί μοιραία θα αποκτήσουν κάποια στιγμή ΟΛΑ τα δικαιώματα που έχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Θα δικαιούνται να ζητήσουν να χτιστούν τζαμιά στις πόλεις μας για να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα, να κατέβουν όλες οι χριστιανικές εικόνες από τις δημόσιες υπηρεσίες για να μην προσβάλουν το θρησκευτικό τους αίσθημα, να απολαμβάνουν τις αργίες του μουσουλμανικού εορτολογίου οι ίδιοι και τα παιδιά τους που θα φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και να έχουν το δικό τους δικαιικό σύστημα με βάση τη σαρία, όπως ακριβώς ισχύει για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη με βάση τις πρόνοιες της Συνθήκης της Λωζάνης. Μόλις το ποσοστό των μουσουλμάνων κατοίκων γίνει αρκετά μεγάλο σε πανελλαδική κλίμακα θα απαιτήσουν να αφαιρεθεί ο σταυρός από την ελληνική σημαία και από το εθνόσημο και να τροποποιηθεί η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του Συντάγματος περί «επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα», με το επιχείρημα ότι θα πρέπει το κράτος να είναι θρησκευτικά ουδέτερο απέναντι στους πολίτες του. Σε όλες αυτές τις απαιτήσεις το ελληνικό κράτος απλούστατα δεν θα μπορεί να πει «όχι» διότι, ακόμη κι αν το κάνει, θα έρχονται κάθε φορά τα ευρωπαϊκά δικαστήρια να δικαιώνουν τους πρώην λαθρομετανάστες και νυν Έλληνες πολίτες και να επιβάλουν την υιοθέτηση των αιτημάτων τους υπό την απειλή δυσβάστακτων προστίμων.
Ας αναρωτηθούμε, αυτό είναι που θέλουμε για την πατρίδα μας και τα παιδιά μας; Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια στα χωράφια είμαστε πρόθυμοι να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε πολυπολιτισμικό αχταρμά; Για να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος και ένα ικανοποιητικό επίπεδο συντάξεων για τα επόμενα 30-50 χρόνια, είμαστε πρόθυμοι να γεμίσουμε με τζαμιά τη χώρα και να αλλάξουμε μέχρι και τη σημαία μας; Η κατάσταση που βιώνουμε είναι τόσο εξωφρενική και τόσο ακραία επικίνδυνη ώστε ακόμα και κάποιοι από τους χριστιανούς μετανάστες που διαθέτουν στοιχειώδη κοινή λογική εξεγείρονται με αυτά που βλέπουν να συμβαίνουν στην Ελλάδα και προειδοποιούν ότι η χώρα μας, έτσι όπως πάει στο μεταναστευτικό, οδεύει προς σίγουρη εθνική αυτοχειρία...
Stirlitz
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
