-O κάθε λογοτέχνης έχει τη δική του λογοτεχνική απόχρωση...
-Ο Lewis Carroll έχει τη δική του λογοτεχνία !!!
_________________
Το ποίημα αυτό το μετέφρασε το 2011 ο Καπταν-Γιώργης Νιώτης.
Είναι του Άγγλου συγγραφέα και ποιητή Lewis Carroll (που έγραψε το " ALICE'S ADVENTURES IN WONDERLAND" )
Το έγραψε για την μικρή Αλίκη Λίντελ - 7 ετών- που την πήγαινε βαρκάδα με τις αδελφές της στον ποταμό ISIS το 1862!
Η ελεύθερη μετάφραση σε αντίστοιχο ποίημα:
Κοριτσάκι, με το ασυννέφιαστο καθάριο μέτωπο
και ονειροπόλα γεμάτα θαυμασμό τα μάτια!
Ο χρόνος κι αν γοργοπετά κι εμάς
-σχεδόν μισή ζωή χωρίζει-
τ' αγαπημένο σου χαμόγελο θε να καλοδεχτεί
μια ιστορία μαγική π' αγάπη τη δωρίζει!
Έχω καιρό να δω τον ήλιο του προσώπου σου
ούτε το γέλιο τ΄ ασημένιο άκουσα
κι ούτε καν σκέψη πως μια θέση θαύρισκα
μεσ' την κατοπινή ζωή της νιότης σου...
Μ' αρκεί που θα ακούσεις τώρα
την ιστορία μου -στη μαγική τη χώρα!
Μια ιστορία άρχισε σε χρόνο αλλοτινό
που ήλιοι έλαμπαν καλοκαιριού στον ουρανό
κι απλή μια μελωδία μας κρατούσε
το χρόνο, στον κουπιών μας το ρυθμό...
π΄ ο ήχος της στη μνήμη ακόμα μένει
κι ας λέει ο χρόνος , φθονερός, "ΞΕΧΝΑ ΤΗ"
κι΄επιμένει.
Έλα, ΄φουγκράσου τη λοιπόν,
προτού μ΄απόκοσμη φωνή από του φόβου τ΄άτι-
μ' ολόπικρα μαντάτα φορτωμένη-
θλιμμένη μια παρθένα (ψυχή) θα καλέσει
σ΄ ανεπιθύμητο κρεββάτι...
Δεν είμαστε παρά παιδιά μεγάλα, ω γλυκιά μου,
που θλίβονται να βρίσκουν του ύπνου την ώρα
σιμά σου, σιμά μου !
Γύρω μας παγωνιά, το χιόνι που τυφλώνει!
κι η αλλοπρόσαλλη τ΄ ανέμου τρέλα που σαρώνει...
Μέσα μας η λάμψη της φωτιάς κοκκινισμένη
και παιδικών μας χρόνων η φωλιά -η ευτυχισμένη!
Γοργά θα σε πλανέψουνε οι μαγικές οι λέξεις
-τον μανιασμένο άνεμο δεν θα τον προσέξεις!
Κι αν, ίσως, η σκιά κάποιου λυγμού
στη διήγηση μέσα πλανιέται-
για μέρες χαράς πούφυγαν, μέρες καλοκαιριού,
χαμένης αγαλλίασης που όμως δεν ξεχνιέται-
δε θε ν΄αγγίξ΄ ούτε μ΄ ανάλαφρη πνοή
τη μαγική, της ιστορίας, θαλπωρή!
Γεώργιος Ιωάννου Νιώτης
Πλοίαρχος Ε.Ν.
