8.11.22

Μνημείο των θυμάτων του πλοίου ΣΤΡΟΥΜΑ στην πόλη Χολόν του Ισραήλ. (Α΄και Β΄Μέρος)

 

Μνημείο των θυμάτων του πλοίου ΣΤΡΟΥΜΑ στην πόλη Χολόν του Ισραήλ. Η εγκληματίας Τουρκία σύμμαχος των ΝΑΖΙ στον ΒΠΠ, οδήγησε στον θάνατο στις 24 Φεβρουαρίου 1942, 791 πρόσφυγες Εβραίους (781 επιβάτες και 10 μέλη του πληρώματος), αφού  σκόπιμα καθυστέρησε να αποστείλει βοήθεια. Τελικά όταν αργά έφτασαν διέσωσαν μόνο ένας19χρονος επιβάτη, τον David Stoliar. (Πιο κάτω.) 

Α΄ Μέρος.

Μια σταγόνα μνήμης και γνώσης ιστορίας, για τις ανέκαθεν απεχθείς μέρες και επαίσχυντες πράξεις των βαρβάρων Τούρκων κατά μειονοτήτων Ελλήνων,  Αρμενίων, Εβραίων και άλλων μειονοτήτων,  στη κατεχόμενη Ελληνική Μ. Ασία  και τις προδοσίες τους έναντι των συμμάχων, της  δόλιας Τουρκίας.



Οι ανέκαθεν προδοσίες της Τουρκίας κατά των συμμάχων ...

https://www.olympia.gr › απόψη › οι...

21 Oct 2021 — Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά με αποσπάσματα από διεθνείς πηγές και ιστορικά βιβλία του ιδίου, με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.


Επιμέλεια - Έρευνα από συγγραφέα Αντώνη Αντωνά.      

                                  Αποσπάσματα από παλαιότερα μου άρθρα κ.ά., με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια. 

Απευθύνομαι κυρίως προς Εβραίου γείτονες, οι οποίοι πρέπει σήμερα να διαχωρίσουν τελικά,  ποιοί είναι οι πολιτισμένοι ΕΛΛΗΝΕΣ και ποιοί οι βάρβαροι Τούρκοι ….

Λόγω επανόδου του τ. Πρωθυπουργού  κ. Νετανιάχου στην ηγεσία του Ισραήλ, υπενθυμίζουμε και πάλι κάποια πράγματα και γεγονότα, προς ανανέωση μνήμης.                                                                                                                                          

Τον Ελληνικό λαό πολλοί επρόδωσαν. Ελπίζουμε όχι άλλοι πλέον …  

                         

Σολωμός: «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε».

 

ΘΑ ΠΙΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΛΟ ΔΟΚΑΝΟ ΤΗΣ «ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ»,  ΤΩΝ ΥΠΟΥΛΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ;                                                                                                                       ΜΕΜΟ: Ας θυμηθεί λοιπόν τα ολίγα πιο κάτω το Ισραήλ, περί εγκληματικής συμπεριφοράς των Τούρκων και στον Α ΠΠ και στον Β ΠΠ, κατά των Εβραίων, αλλά και όλων των μειονοτήτων και ας σημειώσει ότι η ουχιά και η Τουρκιά δεν έχουνε μπιστιά και Τούρκο φίλευε και κ@@ο φύλαγε.     – «Πολεμήστε εκείνους που δεν πιστεύουν στον Αλλάχ, ούτε στην Ημέρα της Κρίσεως, ούτε θεωρούν απαγορευμένο εκείνο που έχει απαγορεύσει ο Αλλάχ και ο Αγγελιοφόρος του, ούτε παραδέχονται τη θρησκεία της Αλήθειας,  οι άνθρωποι ς της Βίβλου ( Εβραίοι)  μέχρις ότου πληρώσουν το φόρο υποταγής, κι αισθάνονται καθυποταγμένοι» (9: 29). Κοράνι.

Και μερικά ολίγα ενδεικτικά παλαιότερα γεγονότα …

Δριμεία επίθεση κατά του Ισραήλ, εντείνοντας τη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, έκανε  παλαιότερα ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αφορμή νόμο που ψηφίστηκε στην Ισραηλινή Βουλή σύμφωνα με τον οποίο το Ισραήλ ορίζεται ως «το κράτος-έθνος του εβραϊκού λαού» και μόνο οι Εβραίοι πολίτες έχουν δικαίωμα αυτοδιάθεσης στη χώρα. Όπως είπε, το Ισραήλ είναι ένα «φασιστικό, ρατσιστικό» κράτος, εντός του οποίου «αναβίωσε η ψυχή του Χίτλερ στο σώμα αξιωματούχων του».                 Μιλώντας στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος Ελευθερίας και Ανάπτυξης (AKP), ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισετο Ισραήλ «το πιο σιωνιστικό, φασιστικό, ρατσιστικό κράτος στον κόσμο».                                                                                         Όπως είπε, η «ψυχή του Χίτλερ έχει αναβιώσει εντός ορισμένων Ισραηλινών αξιωματούχων» και «δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της εμμονής του Χίτλερ περίκαθαρής φυλής και της ιδέας ότι αυτά τα αρχαία εδάφη ανήκουν μόνο στους Εβραίους». Μάλιστα, προειδοποίησε ότι ο νόμος περί κράτους-έθνους που ψηφίστηκε από την ισραηλινή Βουλή θα  φέρουν στην περιοχή και τον κόσμο «αίμα, φωτιά και οδύνη», ενώ υποσχέθηκε να στηρίξει τον παλαιστινιακό λαό.                                                                                                                                                       Η πρώτη αντίδραση στις δηλώσεις Ερντογάν ήρθε από τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος μέσω Twitter δήλωσε ότι υπό την προεδρία Ερντογάν η Τουρκία «έχει μετατραπεί: «Σε….σκοτεινή δικτατορία».                                                                                                       Και τότε … το επιστέγασμα της ρήξης των σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, έβαλε με ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα και συγκεκριμένα στο Instagram, ο γιος του Ισραηλινού Πρωθυπουργού.                         Ο Γιάιρ Νετανιάχου, ανάρτησε ένα… περιποιημένο «Fuck Turkey», αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο: Το «C» της υβριστικής λέξης, έχει αντικατασταθεί από την ημισέληνο και δίπλα έχει και το αστέρι, το οποίο μαζί με το κόκκινης απόχρωσηςφόντο, παραπέμπει ευθέως στην τουρκική σημαία. Ο Γιάιρ έλαβε δεκάδες χιλιάδες θετικά σχόλια.                                                                                                       Η απάντηση κύκλων του ισραηλινού πρωθυπουργού όταν τους ζητήθηκε να σχολιάσουν την ανάρτηση, απάντησαν ότι ο Γιάιρ Νετανιάχου είναι ιδιώτης, όπως ιδιωτικός είναι και ο λογαριασμός του στο Instagram…                                                    Εν συνεχεία, σήμερα ….ο δόλιος Ερντογάν: Από τις ύβρεις στις κολακείες για το Ισραήλ. Το Ισραήλ από «κράτος – τρομοκράτης», που κάποτε συμπεριελάμβανε στον «άξονα του κακού» σήμερα γίνεται ένα κράτος, που είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να αναπτύξει εκ νέου σχέσεις μαζί του. «Κράτος τρομοκράτη» είχε χαρακτηρίσει ο Τούρκος πρόεδρος το Ισραήλ …..                                                                      Ισραήλ και Τουρκία ως γνωστό είχαν  αρχίσει μετά την απώλεια της πρωθυπουργίας Νετανιάχου να βαδίζουν το δρόμο της «συμφιλίωσης» και με τον τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δείχνει για μία ακόμα φορά ότι μπορεί να περάσει από τις ύβρεις στις κολακείες εξαιρετικά εύκολα. Ανάλογα με τα συμφέροντα του. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΤΡΟΠΗ. ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ( Τουρκική παροιμία)

Μετά από 12 χρόνια *τουρκικό πολεμικό στο Ισραήλ….Σκάφη του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού δεν έχουν ελλιμενιστεί στο Ισραήλ εδώ και 12 χρόνια, από τότε που ξέσπασε η κρίση ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, με αφορμή το αιματηρό επεισόδιο στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά.

*Πληροφορίες από Ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν ….Για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια τουρκικό πολεμικό πλοίοελλιμενίστηκε το Σάββατο το πρωί στο λιμάνι της Χάιφα, στο Ισραήλ, στο πλαίσιο άσκησης του ΝΑΤΟ.                                                                                                                                                 Παρ όλα αυτά οι Ισραηλίτες δεν άφησαν τους Τούρκους  να βγούν στη στεριά …                                                                                                                                             Πρόκειται για τη φρεγάτα TCG Kemalreis, κλάσης Barbaros, με 203 άτομα πλήρωμα, που συνόδευε το αμερικανικό αντιτορπιλικό Forrest Sherman, στο πλαίσιο νατοϊκής περιπολίας.  Ωστόσο, όπως αποκάλυψε η ισραηλινή kan.org.il, δεν επιτράπηκε στο πλήρωμα του τουρκικού σκάφους, ναύτες και αξιωματικούς, να βγουν στην στεριά.                                                                                                Το υπουργείο Εξωτερικών Τουρκίας επικοινώνησε με το υπουργείο Εσωτερικών Ισραήλ και εξουσιοδότησε τέσσερις ανώτερους αξιωματικούς του αντιτορπιλικού να αποβιβαστούν κατά την άφιξή του για να μεταβούν στην πρεσβεία και να εκδώσουν ταξιδιωτικά έγγραφα για τους επιβαίνοντες στο τουρκικό πλοίο.                                                                                        Το υπουργείο Εσωτερικών Ισραήλ ισχυρίστηκε ότι οι τέσσερις ανώτεροι Τούρκοι αξιωματικοί που είχαν λάβει έγκριση να αποβιβαστούν δεν το είχαν κάνει, και έτσι οι υπόλοιποι Τούρκοι ναύτες δεν μπορούσαν να εισέλθουν στο Ισραήλ χωρίς βίζα – παρόλο που έφτασαν ως μέρος αποστολής του ΝΑΤΟ.                                                                                                                                                 H πρόσφατη επίσκεψη του ισραηλινού προέδρου Ισαάκ Χέρτζογκ στην Τουρκία τον περασμένο Μάρτιο, την οποία ακολούθησαν αμοιβαίες επισκέψεις των υπουργών Εξωτερικών των δύο πλευρών, «συνέβαλε στη βελτίωση» των σχέσεων μεταξύ Αγκυρας και Τελ Αβίβ.  Λυκοφιλιες ..                                                         

Στο δια ταύτα για την ιστορία, μια σταγόνα αφύπνισης μνήμης, για τους Ισραηλίτες περί Τούρκων βαρβάρων και τις επαίσχυντες μέρες και πράξεις τους … Πριν από αρκετά  χρόνια, είχε δοθεί στη δημοσιότητα μια αποκαλυπτική έκθεση από το Τμήμα Ιστορίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που αναφερόταν στη στάση της επίσημης Τουρκίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και απέναντι στους Εβραίους, καθώς και στον εφοδιασμό της χιτλερικής Γερμανίας από την Τουρκία με χρώμιο και άλλα μέταλλα για την πολρμική της βιομηχανία, γεγονός που *συνέβαλε στην ενίσχυση της πολεμικής μηχανής των ναζιστών.  Η Τουρκία τότε μάζεψε ματωμένο κλεμμένο χρυσό των ΝΑΖΙ. Από 27 τόνους χρυσού απόθεμα που είχε με την έναρξη του ΒΠΠ, στο τέλος έφτασν τους … 216 τόνους! 

*Με το εμπορικό σύμφωνο Τουρκίας-ΝΑΖΙ στις 9 Οκτωβρίου 1941, η Τουρκία μετατρέπεται σε πηγή πρώτων υλών για τη γερμανική πολεμική βιομηχανία, καθώς αναλαμβάνει να εφοδιάσει τη Γερμανία με δεκάδες χιλιάδες τόνους χρωμίου και μερικές άλλες πρώτες ύλες.

Η έκθεση αυτή συντάχθηκε υπό την εποπτεία τού τότε υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στούαρτ Αϊζενστάτ (Stuart Eizenstat) και  παρουσιάστηκε σε μια διεθνή διάσκεψη για τον ναζιστικό χρυσό που είχε πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο στις 1-4 Δεκεμβρίου 1997, ενώ ακολούθησε πρόσθετη ιστορική τεκμηρίωση για το ίδιο θέμα που είχε παρουσιαστεί από τις ΗΠΑ στις αρχέςτου 1998 και αναφερόταν στις ποσότητες του χρυσού των χιτλερικών που είχαν λάβει χώρες με φασιστικά καθεστώτα, όπως η Ισπανία του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, η Πορτογαλία του δικτάτορα Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ, αλλά επίσης η Τουρκία και η Αργεντινή.  Με βάση στοιχεία της έκθεσης, που δόθηκαν από τη CIA και τα υπουργεία Εξωτερικών, Αμυνας, Δικαιοσύνης, Οικονομικών και Εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών, τα απαραίτητα για την κατασκευή όπλων μέταλλα οι Γερμανοί τα πλήρωναν στην Τουρκία με χρυσό που έκλεβαν από τις κατακτημένες χώρες.   Το μεγαλύτερο μέρος δε του χρυσού αυτού προερχόταν από τα θύματα, κυρίως Εβραίου της ναζιστικής βαρβαρότητας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Στις καταγγελίες εκείνες αντέδρασε η θρασύτατη τουρκική κυβέρνηση. 

Ο τότε υπουργός Εσωτερικών και εκπρόσωπος Τύπου Σουκρού Γκιουρέλ ισχυρίστηκε ψευδώς ότι όχι μόνο η χώρα του δεν συμμετείχε στη ρευστοποίηση του χρυσού, που άρπαξαν οι ναζιστές από τους Εβραίους, αλλά και ότι η Τουρκία «συγκαταλέγεται» στις χώρες,…. που αντιπαρατάχθηκαν στη ναζιστική Γερμανία» !!!!!!! Ο  Γκαίμπελ καλός δάσκαλος των Τούρκων υπήρξε…. Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά.        Οι εκάστοτε κυβερνώντες στην Αγκυρα διαχρονικά φαίνεται να «ξεχνούν» ποια ήταν η στάση της επίσημης Τουρκίας έναντι των χιτλερικών καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ώρα  που ο ελληνικός λαός μέσα από τις αντιστασιακές του οργανώσεις, όπως και οι λαοί των υπόλοιπων υπόδουλων ευρωπαϊκών λαών πολεμούσαν με νύχια και με δόντια κατά των χιτλεροφασιστών κατακτητών η δόλια Τουρκία υπέγραφε σύμφωνα φιλίας και συμμαχίας με τους ΝΑΖΙ.

Η Γερμανο–Τουρκική Συνθήκη Φιλίας (γερμανικά: Türkisch-Deutscher Freundschaftsvertrag‎, τουρκικά: Türk-Alman Dostluk Paktı) ήταν σύμφωνο μη επίθεσης που υπεγράφη μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της Τουρκίας στις 18 Ιουνίου 1941 στην Άγκυρα από τον *Γερμανό πρέσβη στην Τουρκία, τον Φραντς φον Πάπεν και τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Σουκρού Σαράτζογλου. Αυτή άρχισε να ισχύει την ίδια ημέρα.

*Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1942 η τουρκική κυβέρνηση, κάτω από την επίδραση της γερμανικής επίθεσης στον Καύκασο, συμφωνεί με την πρόταση του Φον Πάπεν να συγκεντρώσει τουρκικά στρατεύματα στα νότια σύνορα της Ρωσίας. «Καμία πίεση από την πλευρά των Αγγλοαμερικανών δεν θα είναι σε θέση να υποκινήσει την Τουρκία να κάνει ακόμη και το πιο ασήμαντο βήμα προς ζημία των γερμανικών συμφερόντων» διαβεβαιώνει επίσημα ο πρόεδρος Ινονού τον φον Πάπεν.

Το σύμφωνο, το οποίο προοριζόταν να είναι σε ισχύ για μια περίοδο δέκα ετών, κράτησε μόνο μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου του 1945, όταν η Τουρκία «κήρυξε» πόλεμο στη Γερμανία, αφού ήδη οι σύμμαχοι είχαν νικήσει ολοκληρωτικά τους ΝΑΖΙ και απέμενε μόνο η πλήρης συνθηκολόγηση της Γερμανίας…. Στις 30 Απριλίου 1945 αυτοκτονεί και ο σύμμαχος της Τουρκίας Χίτλερ!!!! Η Τουρκία όπως πάντα δεν είχε μπέσα, παρά μόνο μπαμπέσα …και οι δόλιοι σύμμαχοι μέχρι σήμερα δεν διδάχθηκαν τίποτα από τις προδοσίες της Τουρκίας. Ίσως αν φάνε ένα ηχηρό χαστούκι σήμερα με τυχόν συμφωνία συμμαχίας και φιλίας Τουρκίας – Ρωσίας, να αφυπνιστούν ….Και δολιότητα και μπαπεσιά των Τουρκων στον ΒΠΠ.  Στις 8 Μαίου 1945, στις 3 μ.μ. ώρα Ελλάδας, ο κόσμος μάθαινε επίσημα ότι τελικά η Γερμανία είχε παραδοθεί άνευ όρων και είχε έρθει το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για την Ευρώπη. Και η Τουρκία ένιπτε τας χείρας της …Ακόμη και όταν η ήττα της Γερμανίας ήταν πλέον δεδομένη έγραφαν πρωτοσέλιδα όλες οι φιλοκυβερνητικές Τούρκικες εφημερίδες:                                 

Ενδεικτικά. «Σε όλο αυτό τον πόλεμο δείξαμε τη φιλία μας στους Γερμανούς και το κάναμε την στιγμή, που είχαν την μεγαλύτερη ανάγκη.» Εφημ Ανατολή «Παραμένουμε φίλοι της Γερμανίας μέχρι τέλος». Σον Ποστάν κ.ά.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της προδοσίας της Τουρκίας έναντι των συμμάχων ήταν η εισβολή, την άνοιξη του 1941, των χιτλερικών στρατευμάτων στα Βαλκάνια. Τότε, η Αγγλία ζήτησε από την Αγκυρα να διακόψει τουλάχιστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Αξονα ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Ελληνες. Ομως ο Τούρκος υπουργόςΕξωτερικών Ρουστού Σαράτσογλου, όχι μόνο αρνήθηκε να προσχωρήσει η χώρα του στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, αλλά απέρριψε ακόμη και μια απλή, συμβολική, διπλωματική αποδοκιμασία της επίθεσης κατά της γειτονικής Ελλάδας. Αντιθέτως, η Τουρκία υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με τη *Γερμανία, τον Ιούλιο του 1941, σε μια εποχή δηλαδή που ολόκληρη η Ευρώπη αγωνιζόταν κατά των δυνάμεων του Αξονα.

*Και τα κατάλοιπα της αγαστής συνεργασίας Τουρκίας-ΝΑΖΙ, υπάρχουν μέχρι σήμερα. Πενήντα καταδιωκτικά αεροσκάφη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τύπου Focke-Wulf FW-190, που σχεδιάστηκαν από τη ναζιστική Γερμανία, σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκονται άθικτα θαμμένα στην Τουρκία.             Τα αεροσκάφη, προϊόν συνεργασίας της Τουρκίας με τους ναζί την εποχή εκείνη, βρίσκονται θαμμένα στο παλαιό αεροδρόμιο της Καισαρείας στην κεντρική Τουρκία, αναφέρει δημοσίευμα της τουρκικής Sabah, που έφερε στην επικαιρότητα ένα θέμα το οποίο επί σειρά ετών αποτελούσε κάτι σαν αστικό μύθο στη γειτονική χώρα.                                                                                  Τουρκία και Γ’ Ράιχ, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους την εποχή εκείνη είχαν προχωρήσει σε συμπαραγωγή των Focke-Wulf FW-190, 72 εκ των οποίων ανήκαν στη νεόκοπη τότε τουρκική πολεμική αεροπορία η οποία τότε μαζί με τους Γερμανούς (Των οποίων τα πολεμικά αεροπλάνα στάθμευαν σε τουρκικά αεροδρομία)  μυστικά συμμετείχαν σε βομβαρδισμούς κατά των συμμαχικών δυνάμεων στις οποίες και απαγόρευαν και την διέλευση πολεμικών τους πλοίων από τα Δαρδανέλια για να πλήττουν και περικυκλώνου ευκολότερα τις Γερμανικές δυνάμεις. Η διέλευση των Γερμανικών πλοίων ήταν ελεύθερη … 

Ήθελαν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, οι δόλιοι και ύπουλοι Τούρκοι!                 Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το διάστημα εκείνο, παρά τις περί «ουδετερότητας» διακηρύξεις της, η Τουρκία διαπραγματευόταν την έξοδό της στον πόλεμο στο πλευρό των ναζιστών έναντι εδαφικών ανταλλαγμάτων. Τα ίδια ανταλλάγματα η Αγκυρα ζητούσε κρυφά και από τη Βρετανία, παίζοντας ταυτόχρονα «σε δύο ταμπλό». Στις διαπραγματεύσεις οι Τούρκοι απαιτούσαν όχι μόνο εδάφη, όπως τη Θράκη, την Κριμαία, την Υπερκαυκασία, αλλά και δικαιώματα με το αναχρονιστικό σύστημα των «εντολών» στη Συρία, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο και στην Αλβανία. Επίσης, εξέφραζαν την επιθυμία να αποκτήσουν ελληνοκατοικημένες περιοχές, όπως τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο και επιπλέον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης οι δόλιοι.                                                                                                                      Η βρετανική κυβέρνηση, δυσαρεστημένη έντονα από την τουρκική στάση, στέλνει τον Φεβρουάριο του 1941 στην Αγκυρα τον υπουργό Εξωτερικών ΑντονιΙντεν. Οι Σύμμαχοι διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να ελπίζουν σε βοήθεια της Τουρκίας για αντίσταση στη γερμανική εισβολή στα Βαλκάνια. Αντίθετα, τέσσερις ημέρες πριν από την επίθεση της Γερμανίας κατά της Σοβιετικής Ενωσης, και συγκεκριμένα στις 18 Ιουνίου 1941, υπογράφτηκε ύστερα από διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Φον Πάπεν και στην τουρκική κυβέρνηση γερμανοτουρκική συμφωνία «μη επιθέσεως, φιλίας και συμμαχίας». Με βάση τη συμφωνία που ακύρωνε την αγγλοτουρκική συνθήκη του 1939, εξασφαλιζόταν η νοτιοανατολική πτέρυγα της Γερμανίας, ενώ με το εμπορικό σύμφωνο, στις 9 Οκτωβρίου 1941, η Τουρκία μετατρέπεται σε πηγή πρώτων υλών για τη γερμανική πολεμική βιομηχανία, καθώς αναλαμβάνει να εφοδιάσει τη Γερμανία με δεκάδες χιλιάδες τόνους χρωμίου και  άλλες πρώτες ύλες την περίοδο 1943-44 έναντι αδράς αμοιβής…η οποία προερχόταν όπως αναφέρθηκε από τις λεηλασίες των Γερμανών σε κατεχόμενες χώρες, αλλά και την καταλήστευση των περιουσιών των κρατουμένων σε Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.                                                                                                                               Το φλερτ όμως Αγκυρας-Βερολίνου δεν σταματούσε εκεί. Ετσι, κατά την επιδρομή των ναζιστικών ορδών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Τούρκος πρόεδρος ανταλλάσσουν φιλικά μηνύματα. Στην απάντησή του, με ημερομηνία 14 Νοεμβρίου 1941, ο Ινονού τονίζει ότι «δεν υπάρχουν αιτίες για οποιαδήποτε σύγκρουση ανάμεσα στον τουρκικό στρατό και στα στρατεύματα του Ράιχ».                                                                                       

Στις 15 Δεκεμβρίου 1941 κι ενώ ο ελληνικός λαός  και η μειονότητα των Εβραίων γνωρίζει το μαρτύριο της πείνας και των διώξεων. λόγω της καταλήστευσης των ειδών διατροφής από τις αρχές κατοχής, καταφτάνει στο λιμάνι του Πειραιά το φορτηγό πλοίο «Κουρτουλούς», μεταφέροντας βοήθεια, που συνέλλεξαν Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι κ.ά. Μικρασιάτες, κυρίως σε τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Ομως, μόνο το ένα τρίτο των ειδών που συγκεντρώθηκαν μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Σύμφωνα δε με την «Ελληνική Ενωση Κωνσταντινουπολιτών», από τους +50.000 τόνους της βοήθειας που είχε συγκεντρωθεί, χάρη κυρίως στην πρωτοβουλία των κοινοτικών, φιλανθρωπικών, πολιτικών και θρησκευτικών συλλόγων των Ελλήνων της Πόλης, μόνο οι 17.500 τόνοι μεταφέρθηκαν στην Αθήνα. Τα υπόλοιπα τα κατέσχεσε η Τουρκία και οι Έλληνες πέθαιναν στους δρόμους….          

Τέλος Α΄ Μέρους.

Β΄ Μέρος:

Εν συνεχεία λοιπόν …Τον Δεκέμβριο του 1941 το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο απαγόρευσε την περαιτέρω μεταφορά τροφίμων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να πεθάνουν χιλιάδες γυναικόπαιδα και  να περιέλθουν στο τουρκικό κράτος σημαντικές ποσότητες σιταριού, τροφίμων και ιατρικών εφοδίων, που είχαν συγκεντρωθεί στις αποθήκες της τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου στο λιμάνι του Γαλατά. Έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από το τμήμα Ιστορίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφορικά με τον εφοδιασμό της χιτλερικής Γερμανίας από την Τουρκία κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με χρώμιο και άλλα μέταλλα, γεγονός που συνέβαλε στην ενίσχυση της πολεμικής μηχανής των ναζιστών, φέρνει για μία ακόμη φορά στην επιφάνεια την τουρκική στάση στον πόλεμο, αλλά και τη συμπεριφορά της γειτονικής μας χώρας και έναντι των Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων.                                                                                                                                                    Η Τουρκία τότε επέβαλε εξοντωτικό φόρο και ο φόρος υπολογιζόταν αυθαίρετα με τρόπο κατάφωρα άδικο για τους Εβραίους, τους Ελληνες και τους Αρμένιους, που κλήθηκαν να πληρώσουν ποσά πολλαπλάσια από όσα ζητήθηκαν από τους άλλους κατοίκους της χώρας. Στην πράξη, σύμφωνα με τον ανώτατο λειτουργό του τουρκικού υπουργείου Οικονομικών εκείνης της εποχής Faik Okte, ο φόρος αυτός έγινε όργανο φυλετικού κεφαλαίου, δεδομένου ότι καθοριστικό στοιχείο ήταν το θρήσκευμα και η εθνικότητα των φορολογουμένων. Οσοι δεν κατέβαλλαν μέσα σε 15 ημέρες τον φόρο, στέλνονταν στο εσωτερικό της Μ. Ασίας, στο Askale, όπου απασχολούνταν καταναγκαστικά σε έργα οδοποιίας και εκχιονισμού. Οι μισοί περίπου από τους εκτοπισμένους ήταν ΕΒΡΑΙΟΙ Ντονμέδες,  του  ΙΖ’ αιώνα Εβραίοι και έτυχαν δυσμενέστερης μεταχείρισης και εξολοθρεύτηκαν, όπως και οι υπόλοιπες μειονότητες.. Επίσης ακολουθώντας μια ρατσιστική πολιτική, οι τουρκικές αρχές όχι μόνο δεν χορηγούσαν όπλα στους Εβραίους που επιστρατεύθηκαν στα χρόνια του πολέμου, αλλά τους οδηγούσαν και σε καταναγκαστικά έργα (όπως και στους Ελληνες και Αρμενίους άλλωστε), ενώ αφαιρέθηκε η τουρκική υπηκοότητα από τούρκους Εβραίους, που ζούσαν εκτός της χώρας, με τραγικές συνέπειες για όσους κατοικούσαν σε χώρες υπό γερμανική κατοχή στο να μην μπορούν να επιστρέψουν στην Τουρκία και να οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ..Επίσης, απαγορεύθηκε αυστηρά η διαμονή σε Εβραίους με ξένη υπηκοότητα, που προσπάθησαν να καταφύγουν στο τουρκικό έδαφος ή  σε άλλες χώρες μεταξύ των οποίων και η *Κύπρος, η οποία απλόχερα έτεινε χείρα φιλίας και φιλοξενίας προς τους καταδιωκόμενους.                                                                  Την 1η Ιουνίου 1942 υπογράφεται μία ακόμη εμπορική συμφωνία Βερολίνου – Αγκυρας: η Γερμανία παραλαμβάνει 45.000 τόνους χρωμίου και στέλνει σε αντάλλαγμα οπλισμό. Ενώ από το 1943 ως το 1944 θα εξαχθούν από την Τουρκία στη ναζιστική Γερμανία άλλοι 90.000 τόνοι χρωμίου. Ο Χίτλερ, από τον οποίο δεν διαφεύγει η φασιστική τάση της ηγεσίας της Αγκυρας, δηλώνει στον Μουσολίνι, στις 29 Απριλίου 1942 στο Σάλτζμπουργκ, ότι «η Τουρκία πολύ γρήγορα θα γίνει σύμμαχος και συζητείται να της παραχωρήσουν τα ελληνικά νησιά.»                                                                                                                                                        Και ανάμεσα στα μυριάδες εγκλήματα ( Γαία πυρί μειχθήτω)των Τούρκων κατά των Εβραίων κ.ά. ένα ενδεικτικό απεχθές έγκλημα πολέμου …Στις 24 Φεβρουαρίου του 1942, 10 μίλια βόρεια του πορθμού του Βοσπόρου, χτυπήθηκε από Γερμανική τορπίλη και βυθίστηκε το φορτηγό πλοίο Στρούμα (Struma), το οποίο μετέφερε Εβραίους πρόσφυγες από χώρες της ΑνατολικήςΕυρώπης και είχε προορισμό την Παλαιστίνη

Το Στρούμα είχε φτάσει στην Κωνσταντινούπολη στις 15 Δεκεμβρίου του 1941 από την Κωστάντζα της Ρουμανίας, από όπου είχε ξεκινήσει. Για ένα διάστημα μεγαλύτερο των δύο μηνών παρέμενε αγκυροβολημένο στο στενό του Βοσπόρου, ενώ απαγορευόταν από την Τουρκία στους Εβραίους επιβάτες να αποβιβαστούν,  σε σημείο που οι πρόσφυγες Εβραίοι χωρίς τρόφιμα να οδηγούνται σε αργό θάνατο…   Καμία χώρα δεν δέχτηκε να φιλοξενήσει αυτούς τους διωκώμενους πρόσφυγες.                      Τελικά στις 23 Φεβρουαρίου το Στρούμα, αφού οι Τούρκοι ενημέρωσαν τους συμμάχους τους Γερμανούς ΝΑΖΙ, δια της βίας ρυμουλκήθηκε από τις τουρκικές Αρχές ακυβέρνητο, αφού δεν του χορήγησαν καύσιμα, πίσω στην Μαύρη Θάλασσα παρά τους κλαυθμούς και οδυρμούς των προσφύγων. Οι Γερμανοί γνωρίζοντας το ακριβές στίγμα του πλοίου το *βύθισαν την επόμενη ημέρα, αφού χτυπήθηκε από τορπίλη Γερμανικού υποβρυχίου. Αρχικά οι Τούρκοι διέδωσαν …ότι Σοβιετικό υποβρύχιο βύθισε το Στρούμα, αλλά τα γεγονότα τους διέψευσαν αφού πολεμικά πλοία συμμαχικά και ρωσικά δεν υπήρχαν στην περιοχή. Οι δόλιοι Τούρκοι είχαν απαγορεύσει διέλευση συμμαχικών πλοίων από Βόσπορο και επέτρεπαν μόνο στα Γερμανικά πλοία να μπαινοβγαίνουν μέσω των Δαρδανελλίων.

*Άλλη εκδοχή είναι ότι οι Τούρκοι με εντολές των Γερμανών είχαν παγιδεύσειτο πλοίο με Γερμανικά εκρηκτικά, τα οποία με χρονοδιακόπτη πυροδοτήθηκαν.

(‘Όπως προαναφέρθηκε πάνω στο σαπιοκάραβο Στρούμα υπολογίζεται ότι επέβαιναν 791 άνθρωποι (781 επιβάτες και 10 μέλη του πληρώματος).Επέζησε μόνο ένας 19χρονος επιβάτης, ο David Stoliar.)

Το Στρούμα έμφορτο από Εβραίους πρόσφυγες. Ουδείς επέζησε πλην ενός… Ούτως ή άλλως λόγω καραντίνας των εγκληματιών Τούρκων συμμάχων των ΝΑΖΙ, από πείνα, δίψα, μεταδοτικές ασθένειες και κακουχίες θα άφηναν την τελευταία τους πνοή στην Τουρκία, η οποία ασυγκίνητη οδηγούσε τους ανθρώπους αυτούς σε αργό θάνατο … όπως και τους υπολοίπους,  που ατυχώς ζούσαν στην Τουρκία, την χώρα των γενοκτονιών των Ελλήνω, Αρμενίων και των εβραϊκής καταγωγής Ντονμέδων. (Αυτές τις συμφωνίες είχαν συνάψει με τους ΝΑΖΙ συμμάχους τους)

ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ, ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΟΤΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΟΦΕΙΛΕ, ΕΠΕΙΔΗ  ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΣΤΕΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ,  ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ.                                                                                                                                        ΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ-ΚΙΤΙΟΝ  ΓΕΙΤΟΝΑ ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΑ  ΛΕΒΙ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ, ΟΤΑΝ ΕΦΘΑΣΕ ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.  ΤΟΥΤΟΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΣΙΦΛΙΚΙΑ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΙΩΝ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΝΕΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.                                                                                                                 ΤΟ  ΠΡΩΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ  ΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ  ΟΙ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΝΤΩΝΑ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΠΙΧΕΡΗΜΑΤΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΚΑΤΩ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ,  ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΥΣΟΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ.

*Σύμφωνα με τη Δρ Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας Ευαγγελία Ματθοπούλου οι Εβραίοι, που φιλοξενήθηκαν ( Οι πρώτοι Εβραίοι πρόσφυγες έφτασαν στο νησί στις 15 Αυγούστου 1946) και παρέμειναν στην Κύπρο παρ΄όλον ότι η κατοχική κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας ανησυχούσε, ότι η μαζική άφιξη ανδρών από τα στρατόπεδα της Κύπρου στην Παλαιστίνη θα ενίσχυε στρατιωτικά την εβραϊκή πλευρά και θα δυναμίτιζε τις προοπτικές της ανακωχής μεταξύ Εβραίων και Αράβων.

Ο Κυπριακός λαός παρά τις αντιδράσεις και απαγορεύσεις των Άγγλων ακόμη και κρυφά υποδεχόταν και φιλοξενούσε τους Ισραηλίτες. 

Συνολικά 52.221 μετανάστες εβραϊκής καταγωγή ήρθαν στην Κύπρο  το 1946-1949. Οι άνθρωποι αυτοί έφεραν στον κόσμο 2,200 παιδιά, αλλά το βασικότερο είναι ότι από την Κύπρο άναψε η πρώτη σπίθα για την δημιουργία Εβραϊκού κράτους καθώς οι πρώτοι ισραηλινοί μαχητές από εδώ ξεκίνησαν μυστικά να φεύγουν για το νέο Ισραήλ. Τα θυμάστε αυτά γείτονες;

 Η μικρή Ελληνική Κύπρος, που ήταν τότε υπό την κατοχή των Άγγλων αποικιοκρατών, χιλιάδες Εβραίους πρόσφυγες φιλοξένησε και ο Κυπριακός λαός από το υστέρημα του, τους βοήθησε και τους αγκάλιασε με στοργή …  Πολλοί από αυτούς παρέμειναν στην Κύπρο μόνιμα ….

Και ένα μικρό παράδειγμα  αλτρουισμού των Ελλήνων, που με αυτοθυσία *διέσωσαν χιλιάδες Εβραίους και πολλοί από αυτούς πλήρωσαν ακριβό τίμημα για την πράξη τους αυτή. Ένα τιμητικό μνημείο έπρεπε στο Ισραήλ να υπάρχει τόσον για τους Έλληνες όσον και για τους Κυπρίους. Και σήμερα πρέπει σε ένδειξη ευγνωμοσύνης να συμπαρασταθείτε και εσείς, τόσον στην Ελλάδα, όσον και Ελληνική Κύπρο,  που κινδυνεύουν από τους ίδιους διώκτες βαρβάρους και όχι να συγχωρείτε δολοφόνους, εισβολείς γενοκτόνους   και πρώην συμμάχους των ΝΑΖΙ. Ούτε να τους αγγίζεται δεν πρέπει….

*Όπως π.χ. και ο Γερμανός Όσκαρ Σίντλερ και που σήμερα τιμάτε, που με κίνδυνο της ζωής του έσωσε περίπου 1.200 Εβραίους από βέβαιο θάνατο από τα χέρια των Ναζί στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.

Και σε ολόκληρη την Ελλάδα διασώθηκα εκατοντάδες Εβραίοι, παρά τον κίνδυνο να εκτελεσθούν οι  Έλληνες, που τους έκρυβαν και προστάτευα, λόγω αυστηρών νόμων των ΝΑΖΙ  κατακτητών.                                                                                                                                          Αυτοί οι Έλληνες, που βοήθησαν τους Εβραίους το έπραξαν είτε επειδή ήταν αντίθετοι στο ναζιστικό ρατσισμό, είτε ένιωθαν συμπόνια ή το θεωρούσαν χριστιανικό θρησκευτικό ή ηθικό καθήκον τους. Πολλές φορές  ολόκληρες κοινότητες καθώς και μεμονωμένα άτομα συνέβαλαν στη διάσωση Εβραίων. Αυτό το έκαναν με αυτοθυσία διατρέχοντας πολύ μεγάλους κινδύνους. Σε πολλά μέρη, η παροχή καταφύγιου σε Εβραίους επέσειε τη θανατική ποινή. 

Οταν η ασπίδα, που «παρείχαν» οι Ιταλοί στον ελληνικό εβραϊκό πληθυσμό της Ζακύνθου -και όλης της ζώνης ελέγχου τους- μη υποκύπτοντας στις γερμανικές πιέσεις απέλασής του έσπασε με τη συνθηκολόγησή τους, η συντριπτική πλειοψηφία των 275 Εβραίων που ζούσαν στην πόλη αναζήτησε καταφύγιο στις οικίες των χωρικών ή σε ή παρεκκλήσια της απομονωμένης ορεινής ζακυνθινής ενδοχώρας. που τους οδήγησαν οι Έλληνες για να τους κρύψουν.

Οι Γερμανοί διώκτες τότε απέτυχαν  διότι κανένας από τους 35 χιλιάδες Έλληνες της Ζακύνθου δεν κατέδωσε ούτε έναν Εβραίο.

Στην Ζάκυνθο έβρισκαν  καταφύγιο άνθρωποι Εβραίοι διαφορετικής πίστης. Κοιτώντας «το αδρανές και έντονο βλέμμα των εικονικών Βυζαντινών αγίων», θα είχαν ήδη ριζωμένη την πεποίθηση ότι «η άμεση ανθρώπινη σχέση με τον γείτονά σου» περνά σε καταστάσεις κινδύνου σε σημαντικότερη μοίρα από τις ηθικές επιπτώσεις της καταπάτησης του θρησκευτικού νόμου ή της τυφλής πίστης στο δόγμα.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Διονύσιου Στραβόλα συζύγου της αδελφής του φλογερού τότε Χρυσόστομου, ο Μητροπολίτης μέσα στο δωμάτιο του Litt είπε στον Γερμανό διοικητή πως «σύμφωνα με τις διαταγές σας, μπορείτε να συλλάβετε εμένα κι όχι εκείνους, κι αν αυτό δεν σας ικανοποιεί, τότε θα σας δείξω πόσο κοντά είμαι σε αυτές τις αθώες εβραϊκές οικογένειες. Θα τις ακολουθήσω στη δραματική τους πορεία και μαζί τους θα εισέλθω στους θαλάμους αερίων και στα κρεματόρια».

Καθώς οι Εβραίοι είχαν διαφύγει με την βοήθεια των Ελλήνων στα βουνά  φυσικά δεν υπήρχε κανείς να εκτελέσουν οι ΝΑΖΙ.  Και τότε η  γερμανική διαταγή ακούστηκε ξανά από τα μεγάφωνα της πόλης για συγκέντρωσή των Ελλήνων τώρα στο Δημαρχείο. Οι στρατιώτες της Βέρμαχτ αφού κακοποίησαν βάναυσα τους Έλληνες μέχρι σημείου που κάποιοι να αφήσουν την τελευταία τους πνοή, ξεκίνησαν τις εφόδους και τις πυρπολήσεις σε σπίτια των Χριστιανών Ελλήνων της πόλης της Ζακύνθου, αρχικά από την παραλία κι έπειτα εισχωρώντας στις συνοικίες. Έπειτα, κλιμάκωσαν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις στα βουνά. Και όλοι γνώριζαν τι αποτέλεσμα είχαν αυτές στα βουνά και της ηπειρωτικής Ελλάδας: σφαγιασμοί κατά την έφοδο, εκτελεστικά αποσπάσματα με συνοπτικές διαδικασίες, και πυρπόληση όλου του χωριού.

Και για όσους Έλληνες *έκρυβαν τους Εβραίους  σε όλη την Ελλάδα ο τρόμος της τιμωρίας δεν ήταν μικρότερος: για τους Έλληνες Χριστιανούς το παράπτωμα επίσειε σύλληψη, φυλάκιση, εκτελεστικό απόσπασμα (Αρκετοί Έλληνες εκτελέσθηκαν ) ή αργότερα σε κάποια αντίποινα, ή πυρπόληση της οικίας έστω και με την υποψία ότι σ' αυτήν βρήκε καταφύγιο έστω και προσωρινά ένας Εβραίος. Για τους ιερείς, η τιμωρία θα ήταν ο απαγχονισμός σε ελαιόδεντρο.

Ένα μκρό παράδειγμα από τα δεκάδες, αυτοθυσίας Ελλήνων που έκρυβαν και φιλοξενούσαν Εβραίους.

Στο μνημείο του Ολοκαυτώματος Yad Vashem, στην Ιερουσαλήμ. στο τμήμα του μνημείου, που είναι αφιερωμένο σε μη Εβραίους οι οποίοι έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο προκειμένου να προστατεύσουν τους διωκόμενους του Ολοκαυτώματος υπάρχει ανάμεσα και σε άλλα ονόματα Ελλήνων και η Ευαγγελία Γεωργιάδου που ζούσε στη Φιλοθέη. Έγινε φίλη με τη Εβραία Μπιάνκα Βεντούρα, η οποία καταγόταν από την Κρήτη και ήρθε στην Αθήνα το 1942, αφότου κατέλαβαν τη νήσο οι Γερμανοί. Η Μπιάνκα και ο σύζυγός της Ραφαέλ είχαν δύο παιδιά, την Υβέτ (γεν. 1936) και τον Ιωσήφ (γεν. 1938), τα οποία ήταν συνομήλικα με τα παιδιά της Γεωργιάδου. Όταν ξεκίνησαν οι διώξεις των Εβραίων στην Αθήνα, η οικογένεια Βεντούρα έμεινε πάμφτωχη. Συνεπώς, άρχισαν να κρύβονται σε σπίτια διαφόρων Ελλήνων φίλων τους σε ολόκληρη την Αθήνα, όμως καθώς περνούσε ο καιρός αντιλαμβάνονταν ολοένα και περισσότερο ότι έθεταν σε κίνδυνο τις ζωές αυτών που τους φιλοξενούσαν. Κατά συνέπεια, αποφάσισαν να χωριστούν.

Η Μπιάνκα αποτάνθηκε στη φίλη της Ευαγγελία Γεωργιάδου ζητώντας της να κρύψει την κόρη της, Υβέτ. Η Γεωργιάδου συμφώνησε να κρύψει το κορίτσι στο σπίτι της, προσφέροντάς της καταφύγιο, παρόλο που γνώριζε τον κίνδυνο που διέτρεχε. Η Υβέτ παρέμεινε στο σπίτι της Γεωργιάδου και της οικογένειάς της από τις αρχές του 1944 μέχρι την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944. Η οικογένεια Γεωργιάδου τη φιλοξένησε με θέρμη και την αντιμετώπισε σαν τρίτο παιδί της οικογένειας.

( Κατά πληροφορίες  η κ. Γεωργιάδη,  ήταν  αδελφή της γιαγιάς του σημερινού Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη.)

Οι Γερμανοί έχασαν τον πόλεμο, και αυτός ήταν ο μόνος ελληνικός εβραϊκός πληθυσμός, που διασώθηκε στην ολότητά του. Πίσω από τις αρπαγές, τις πυρπολήσεις, την αβάσταχτη τρομοκρατία και τις μαζικές καταστροφές, που έκαναν οι Γερμανοί στο νησί φεύγοντας, στις 4-10 Σεπτεμβρίου ‘44, κρυβόταν η ικανοποίηση μιας αδιανόητης ηθικής  νίκης.

Μεταπολεμικά, οι ιστορίες της Ζακύνθου και άλλων μερών της Ελλάδας, άρχισαν να αποκαλύπτονται: Π.χ. για τον Μωυσή, ένα βρέφος το οποίο κράτησε στο χωριό Γιουλέικα μια Χριστιανή μητέρα καθώς η οικογένειά του αναγκάστηκε να διαφύγει. Ήταν μια υπέρτατη πράξη των Ελλήνων για την μη κατάδοση ούτε ενός Εβραίου στα βουνά, ή για την άρνηση των κατοίκων της πόλης της Ζακύνθου να δεχθούν ως δωροδοκία από τους Γερμανούς κάποια εβραϊκή περιουσία.

Η εφημερίδα Hasman έγραψε πως «η εβραϊκή κοινότητα όλου του κόσμου διαπίστωσε με τη μεγαλύτερη ικανοποίηση αυτές τις πράξεις των ηρωικών τέκνων της Ελλάδας, των οποίων οι πνευματικές αξίες εξακολουθούν να θέτουν το παράδειγμα του πολιτισμού και του ανθρωπισμού».

Η ιστορία μας έγινε μεν στη Ζάκυνθο το 1943, αλλά είναι μια ιστορία που σήμερα οι Ισραηλίτες γείτονες και ο κόσμος χρειάζεται να την ξανακούσει. 

Αυτό είναι το χάσμα μεταξύ Ελληνικής φιλοξενίας των Εβραίων και της Τουρκικής απανθρωπιάς και βαρβαρότητας …. Μιας εγκληματικής βαρβαρότητας, που οδήγησε στην κατεχόμενη από βαρβάρους Ελληνική Μικρά Ασία όλες τις Χριστιανικές μειονότητες και τους Εβραίους σε αφανισμό …..

Στο δια ταύτα γείτονες Εβραίοι, πράξετε κατά συνείδηση και όχι κατά συμφέρον. 

Και σημειώνω ότι ο Ελληνικός λαός ήταν και είναι μεγαλόψυχος και παραβλέπει παλαιότερες μέρες και πράξεις Ιουδαίων κατά Ελλήνων Χριστιανών.

Μια παροιμία, από τους πρώτους διδάξαντας Τούρκους  λέει:  «Ο κόσμος δεν έχει ντροπή αλλά μόνο συμφέρον!».                                                         Και σήμερα διαχωρίστε την ήρα (Τούρκους), απ΄το στάρι ( Ελλάδα) γείτονες Ισραηλίτες …

Ενδεικτικά,  ιδού και οι σφαγές των Ελλήνων  Μικρασιατών. από τους γενοκτόνους εγκληματίες Τούρκους.  Όπου σταυρός και γενοκτονία …    Τα ίδια και σε όλες τις μειονότητες, που ζούσαν τότε στη βάρβαρη Τουρκία.

        Πολλοί θα διερωτηθούν … Τι απέγιναν τα ιερά οστά των εκατοντάδων χιλιάδων αγνοουμένων. Στο Βιβλίο ΣΤΕΓΝΩΣΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ της συνεργάτιδας μου Π.Β. αποκαλύπτεται …. Μέχρι εμπόριο οστών έκαναν οι Τούρκοι αποστέλλοντας σε εργοστάσια της Ευρώπης χιλιάδες τόνους ανθρώπινων οστών. Ενδεικτικά έγραφε τότε η εφημερίδα MIDI… Συζητιέται πολύ η προσεχής άφιξη του πλοίου Ζευς,που μεταφέρει για τις βιομηχανίες της Μασσαλίας 400 τόνους ανθρώπινα λείψανα. ( Μετά την Μικρασιατική καταστροφή.) Αυτά προέρχονται από τα Τουρκικά στρατόπεδα σφαγής Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων, που είχαν την ατυχία να πέσουν σε χέρια «κανίβαλων» …. και ιερόσυλων.Δεν ήταν το πρώτο πλοίο, ούτε και το τελευταίοι, που μετέφερε μακάβριο φορτίο από Τουρκία.

ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ  ΑΠΕΧΘΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ, ΜΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ.,, 

Αυτά τα ολίγα προς ανανέωση μνήμη των γειτόνων Εβραίων και συμμάχων. Υπάρχουν άλλα μύρια για την ανέκαθεν συμπεριφορά  της Τουρκίας και  συνιστώ, όπως από πλευράς Ισραήλ, να τηρηθεί το βιβλικό ΟΦΘΑΛΜΟΝ ΑΝΤΙ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΟΔΟΝΤΑ ΑΝΤΙ ΟΔΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΔΙΚΑΙΑ ΝΕΜΕΣΙΣ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΦΙΛΟΝΑΖΙΣΤΕς  ΤΟΥ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ.

                                

Αντώνης Αντωνάς – Συγγραφέας – Ερευνητής, που  οι βάρβαροι δολοφόνησαν  στενούς συγγενείς και φίλους του.  με ρίζες από την κατεχόμενη Αγία Μεσαορία γη Αγίων και ηρώων, μεταξύ αυτών και τον αδελφό του.

Πηγές. Αποσπάσματα από παλαιότερα άρθρα και ιστορικά βιβλία μου,  άρθρα του κ. Κουζινόπουλου, Διεθνής Τύπος, Ισραηλινά, Ελληνικά και Τουρκικά ΜΜΕ,  Wikipedia,   βιβλία της φίλης Μικρασιάτισσας Π.Β. και άλλα κοινής ιστορικής χρήσης με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες.