9.6.21

Γιατί επιμένουν με τη Θράκη… του Κώστα Στούπα


Με τον ίδιο τρόπο που ένας Έλληνας αξιωματούχος μπορεί να επισκεφθεί την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία ή τη χριστιανική μειονότητα στην Αίγυπτο μπορεί και κάθε Τούρκος αξιωματούχος να επισκεφθεί τη μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη.

Το πρόβλημα της επίσκεψης του Μεβλούτ  Τσαβούσογλου στη Θράκη έγκειται στη συστηματική επιμονή του καθεστώτος της Άγκυρας να αποκαλεί την αναγνωρισμένη επισήμως ως μουσουλμανική μειονότητα ως τουρκική αλλά και τον χρόνο που επέλεξε να πραγματοποιήσει την επίσκεψη στη Θράκη.

Λίγους μήνες πριν τη λήξη της θητείας της Προεδρίας Τραμπ, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ  Πομπέο  είχε επισκεφθεί το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ιδιωτικώς χωρίς να συναντήσει κανέναν Τούρκο επίσημο. Τούτο εξελήφθη ως μια συμβολική πράξη, σαν ένα «χαστούκι» στο καθεστώς Ερντογάν, όπως το αποκάλεσε σχεδόν σύσσωμος ο ελληνικός τύπος.

Αν και ο Τούρκος Υπουργός, πριν ξεκινήσει για την Ελλάδα, μιλώντας σε δημοσιογράφους έκανε λόγο για θετική ατζέντα στις ελληνοτουρκικές επαφές, μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, μίλησε για «τουρκική μειονότητα».

Συγκεκριμένα, στο πρώτο tweet που ανέβασε με το πού έφτασε στην Ελλάδα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ έγραψε:

«Στην Ελλάδα για να συναντήσω μέλη της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης και για να συζητήσουμε διμερή ζητήματα»…

Πολύ καιρό τώρα, κατά τρόπο συστηματικό, παρατηρείται μια απόσταση μεταξύ αυτών που λένε οι Τούρκοι και των προθέσεων που αποκαλύπτουν οι πράξεις τους.

Η επιμονή στην αναφορά της μειονότητας της Θράκης ως τουρκικής εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο της Τουρκίας για αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάνης με βάση την οποία έχουν χαραχτεί τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή.

Βεβαίως η  Άγκυρα φέρει βαρέως και  το γεγονός πως ο  Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών κ. Δένδιας κατά την επίσημη επίσκεψή του εκεί δεν σιώπησε υποτακτικά αλλά μίλησε ευθαρσώς για τις διαφορές μεταξύ των δυο χωρών και τις τουρκικές παραβιάσεις…

Είναι προφανές πως ο  κ. Τσαβούσογλου επιχείρησε  να πληρώσει την Ελλάδα με το ίδιο νόμισμα…

Με τη μεθόδευση αυτή ο Τούρκος αξιωματούχος απευθύνεται:

α)  Στη διεθνή κοινή γνώμη και διεθνή πολιτική τάξη, υποδηλώνοντας για νιοστή φορά μια από τις τουρκικές απαιτήσεις στα πλαίσια της αναθεώρησης της συνθήκες της Λωζάνης…

β) Στην ελληνική κυβέρνηση και την κοινή γνώμη της χώρας μας αποσαφηνίζοντας πως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου ωθούνται οι δύο χώρες υπάρχουν πολλά περισσότερα για διαπραγμάτευση από αυτά που δέχεται να συζητήσει η ελληνική πλευρά…

γ) Κυρίως όμως απευθύνεται  και στην τουρκική κοινή γνώμη την οποία έχει εθίσει σε μια «εθνικιστική και ισλαμιστική» ρητορική υψηλών τόνων και της οποίας το φρόνημα κάμπτεται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Η «πισινή»…

Το τουρκικό καθεστώς απευθύνεται στη διεθνή κοινή γνώμη ανοίγοντας σαν βεντάλια μια σειρά ζητήματα τα οποία θεωρεί στρατηγικής σημασίας για τον ρόλο που σχεδιάζει για την Τουρκία τις επόμενες δεκαετίες.

Υπάρχει μια διελκυστίνδα αυτή τη στιγμή μεταξύ ΗΠΑ – Δύσης και Τουρκίας σε σχέση με τον ρόλο της στη συμμαχία. Οι ΗΠΑ του Μπάιντεν φαίνονται αποφασισμένες να μην υποχωρήσουν στο ζήτημα των S-400  και σε κάποια από  τα όρια αυτονομίας της Τουρκίας εντός της συμμαχίας…

Το καθεστώς της Άγκυρας θα υποστεί μεγάλη ταπείνωση αν υποχωρήσει και θέσει εκτός λειτουργίας και τουρκικών συνόρων το ρωσικό πυραυλικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά αν επιμείνει και απομονωθεί από τη Δυτική Συμμαχία στρατιωτικός εξοπλισμός εκατοντάδων δισ. δολαρίων που έχει συσσωρεύσει εδώ και δεκαετίες  θα αχρηστευτεί λίαν συντόμως λόγω έλλειψης ανταλλακτικών και αναβαθμίσεων.

Καλά είναι τα πολυδιαφημισμένα drones «Μπαϊρακτάρ» αλλά έχουν βρεθεί αντιμέτωπα μόνο με ομάδες ατάκτων ή διαλυμένους στρατούς όπως της Συρίας.

Επιπλέον η τουρκική οικονομία είναι πλήρως εξαρτημένη από τις εξαγωγές της στις ευρωπαϊκές αγορές. Η Ρωσία που προβάλλεται σαν εναλλακτική διέξοδος είναι μια χώρα με ΑΕΠ του επιπέδου της Ιταλίας και δεν μπορεί να απορροφήσει τις τουρκικές εξαγωγές.

Η απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση θα μοιάζει με πράξεις αυτοκτονίας.

Οποιοσδήποτε εχέφρων πολιτικός λοιπόν θα επέστρεφε στους Κόλπους της Δύσης έχοντας εξασφαλίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες παραχωρήσεις.

Η Τουρκία απλώνει μεθοδικά στον πάγκο όλη την πραμάτεια της. Από  την παρουσία και τις διεκδικήσεις της από την Ουκρανία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Συρία, τη Λιβύη κλπ. μέχρι το Αιγαίο, την Κύπρο  και τη Θράκη.

Η Τουρκία παρά την απομόνωση και τα οικονομικά της προβλήματα επιμένει να θέτει μεταξύ όλων των άλλων και το θέμα της Θράκης μετ’ επιτάσεως. Μοιάζει να είναι θέμα χρόνου η εκδήλωση εκεί μιας εμπλοκής που θα επιχειρήσει να πλήξει το διεθνές προφίλ της Ελλάδας.

Το καθεστώς Ερντογάν έχει στήσει σε όλη την Ευρώπη ένα δίκτυο ελεγχόμενων από την Τουρκία μουσουλμανικών θυλάκων με σκοπό την άσκηση επιρροής στις χώρες φιλοξενίας. Οι μειονότητες σε όλη τη Δύση σταδιακά απαιτούν δικαιώματα και συνθήκες αυτονομίας οι οποίες υπονομεύουν τα κράτη και τις κοινωνίες.

Μέχρι η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία  να «ξυπνήσει» και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις από τη σκοπιά των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και των νεοθωμανικών επιδιώξεων ο κίνδυνος για την Ελλάδα θα παραμένει υψηλός.

Υ.Γ. Οι «γκρίνιες» για τα χαμόγελα και τις αγκαλιές του κ. Δένδια με τον κ. Τσαβούσογλου είναι αστειότητες. Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας έτσι  οφείλει να συμπεριφέρεται δημοσίως…

Πηγή : . . .