21.8.17

Θα είναι μαζί ως το τέλος. Αλλά ποιο τέλος;

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Στην παγκόσμια και στην ελληνική Ιστορία πάντα υπήρχαν δημαγωγοί, ψεύτες, τυχοδιώκτες, αρνητές των ίδιων των ιδεολογιών τους, προδότες των πολιτικών, θρησκευτικών και εθνικών πεποιθήσεών τους.
Το έκαναν για να αρπάξουν την εξουσία και για την διαιώνιση αυτής της εξουσίας τους.
Όσο κι’ αν ψάξει κανείς, όμως, δύσκολα θα βρει κάποιους που να ήταν όλα αυτά μαζί.

Και σίγουρα δεν θα βρει κανέναν που να είπε τόσα πολλά και τόσο συσσωρευμένα ψέματα.
Και κυρίως δεν θα βρει κανέναν που με τόση μαεστρία να αλλάζει το ένα ψέμα με το άλλο ψέμα την ίδια σχεδόν χρονική στιγμή.
Το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου αποτελεί πρωτοφανές παγκόσμιο και ιστορικό φαινόμενο.
Για την εξουσία, συνηθίζουμε να λέμε. Μόνο γι’ αυτό;
Προφανώς για την εξουσία και τα παρακολουθήματά της. Αλλά μόνο γι’ αυτό;
Μετά τον διορισμό του «υπουργικού πατέρα» Στέλιου Παππά στον… κρατικοποιημένο ΟΑΣΘ, καθώς και τον διορισμό διαφόρων άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, η απάντηση γίνεται πιο σαφής:
Τόσα ψέματα και τόση απάτη όχι απλά για την εξουσία, αλλά για την ΑΣΥΔΟΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ!
Να κάνουν ό,τι θέλουν και να μην δίνουν λογαριασμό σε κανέναν! Αλά Μαδούρο!
Η ασύδοτη εξουσία αποτελεί και την συγκολλητική ουσία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Για χάρη της ασύδοτης εξουσίας είπε τόσα ψέματα και έκανε (και κάνει) τόσες κωλοτούμπες ο Τσίπρας.
Για τον ίδιο λόγο ο Καμμένος δεν ορρωδεί προ ουδενός. Πηγαίνει από το απόλυτο «όχι» στο πιο ηχηρό «ναι» και με μεγάλη άνεση προδίδει αυτά που δήθεν θα υπερασπιζόταν μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός του.  
Μάλιστα, σε αντίθεση με τον Τσίπρα που δίνει κάποιες διαρκείας μάχες οπισθοφυλακών και αφήνει ελεύθερα τα στελέχη του να επαναλαμβάνουν διάφορες αριστερίστικες ανοησίες, ο Καμμένος έχει κάνει στροφή 180 μοιρών και διατάσσει άτακτη υποχώρηση την ίδια στιγμή που ανακοινώνει επίθεση.
Είναι ο άνθρωπος που αποκαλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους προδότες, προσκυνημένους, γονατισμένους, δοσίλογους, Τσολάκογλου, Δ΄ Ράιχ, Γκεστάπο, τσιράκια των τοκογλύφων, αυτός που θα έριχνε την κυβέρνηση αν εφάρμοζε μνημόνια, αν δεν διέγραφε το χρέος, αν δεν γινόταν αμέσως επιτροπή λογιστικού ελέγχου, αν δεν καταργούσε το αγγλικό δίκαιο, αν δεν έδιωχνε τον Μουζάλα για την «Μακεδονία», αν επιβαλλόταν ΦΠΑ στα νησιά, αν τολμούσε κανείς να αντιπαρατεθεί με τις «κόκκινες γραμμές» του στα θέματα της θρησκείας και της πατρίδας.
Είναι ο άνθρωπος που έλεγε «εμείς με λογική Μνημονίου δεν κυβερνάμε» και τώρα έχει υπογράψει δύο μνημονιάρες και ετοιμάζεται για τα επόμενα.
Είναι ο άνθρωπος που θα έβαζε μπροστά τα στήθια του για να μην γίνουν πλειστηριασμοί και τώρα έχει υπογράψει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Είναι ο άνθρωπος που θα έδιωχνε τον Φούχτελ και τους Ρότσιλντ και τώρα που ο Φούχτελ οργώνει την Ελλάδα και οι Ρότσιλντ έχουν προσληφθεί από την κυβέρνησή του, σφυρίζει αδιάφορα.
Είναι ο άνθρωπος που όταν βγήκε η Ελλάδα στις αγορές προειδοποιούσε τους επενδυτές ότι το ομόλογο εκείνο δεν θα πληρωνόταν. Και τώρα πανηγυρίζει για την έξοδο στις αγορές (πάντα με αγγλικό δίκαιο) και για την ανταλλαγή εκείνου ακριβώς του ομολόγου.
Είναι ο άνθρωπος που έλεγε πως πρέπει να είναι τρελός όποιος επενδύει στην Ελλάδα με 26% φόρο στις επιχειρήσεις και τώρα ψήφισε για 29% φόρο στις επιχειρήσεις.
Είναι ο άνθρωπος που καλούσε τους πολίτες να μην πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, που τους υποσχόταν νομική βοήθεια επί του θέματος και που δήλωνε πως ο ίδιος δεν τον πληρώνει. Και τώρα υπέγραψε για την παραμονή και την αύξηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των άλλων καινούργιων χαρατσιών, δηλώνοντας πως «πολλοί άδικοι φόροι, μεταξύ των οποίων και ο ΕΝΦΙΑ, θα αποτελέσουν παρελθόν πολύ πριν από το 2031»!
Είναι ο άνθρωπος που υποσχόταν στους στρατιωτικούς άμεση εκτέλεση των αποφάσεων της Δικαιοσύνης και τώρα λέει πότε ότι έχει βρει τον κωδικό για τα ισοδύναμα και πότε ότι τα… λεφτά υπάρχουν, αλλά θα τα δώσει μετά το τέλος των μνημονίων.
Είναι ο άνθρωπος που «πούλαγε» τα πετρέλαια στους Αμερικανούς και «έφερνε» βοήθεια από τον Πούτιν. Και τώρα λέει πως… πήγαν παντού, αλλά κανείς δεν τους έδωσε!
Είναι ο άνθρωπος που έλεγε ότι θα το κάνει Κούγκι και λίγο μετά αποφαινόταν πως «η ρήξη με τους δανειστές θα ήταν μαχαιριά στο κορμί της Ελλάδας».
Είναι ο άνθρωπος που καλούσε τον λαό να ψηφίσει «Όχι» στο δημοψήφισμα, πανηγύρισε για το αποτέλεσμα και την ίδια ακριβώς ημέρα πανηγύρισε για τη συμφωνία, ενώ συγχρόνως δήλωνε πως… δεν θα συμφωνούσε και αμέσως μετά έλεγε πως συμφώνησε με «βαριά καρδιά»!
Είναι ο άνθρωπος που αφού επί ημέρες απαιτούσε την παραίτηση – «αποκεφαλισμό» Μουζάλα, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν γκάφες στην πολιτική και ότι «δεν πρόκειται να κάνω πίσω αυτή τη στιγμή», στη Βουλή εμφανίστηκε για να πει ότι επρόκειτο για ένα «λεκτικό λάθος»!
Είναι ο άνθρωπος που δήλωνε «ΦΠΑ στα νησιά δεν αλλάζει όσο υπάρχω» και μετά ότι «με την εκ νέου είσοδο της Ελλάδας στις αγορές και την αναθέρμανση της οικονομίας αυτά που θα δοθούν πρώτα θα είναι ο ελάχιστος μισθός, οι συλλογικές συμβάσεις, ο ΦΠΑ στα νησιά και η βοήθεια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις».
Είναι ο άνθρωπος που δήλωνε ότι «η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι μια πράξη εγκληματική» και ότι «εμείς δεν μπορούμε πολιτικά να το αντέξουμε» και ότι θα καταψήφιζε «έστω και αν πέσει η κυβέρνηση» διότι «είναι θέμα εθνικό, είναι θέμα το οποίο δεν το διαπραγματευόμαστε», για να μας ανακοινώσει μετά ότι «δυστυχώς στο θέμα των νησιών, έφθασα μέχρι την παραίτηση από υπουργός, δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα τουλάχιστον σε αυτή την φάση». Δηλαδή παραδέχεται ότι έγινε κάτι το εγκληματικό, αλλά συνεχίζει κανονικά! Και το αντέχει μια χαρά!
Είναι ο άνθρωπος που ορκιζόταν πως «από τη Δευτέρα των εκλογών» θα γινόταν επιτροπή λογιστικού ελέγχου διότι «είναι απόλυτος όρος», με σκοπό «τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, του επαχθούς και του επονείδιστου, και ιδίως αυτού που προκύπτει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» και τώρα μιλάει για «τέτοια επιμήκυνση του χρέους όπου ουσιαστικά το χρέος θα σβήσει μέσα σε δεκαετίες».
Είναι ο άνθρωπος που στις 21 Δεκεμβρίου 2016, στη Σκύρο, εμφανίστηκε να κάνει το σημείο του σταυρού προς τα αεροπλάνα που απογειώνονταν, αλλά μετά δήλωσε πως «δεν είμαστε Ταλιμπάν της Ορθοδοξίας».
Είναι ο άνθρωπος που δήλωσε στον αρχιεπίσκοπο ότι αν του το ζητούσε θα έριχνε την κυβέρνηση, διότι, όπως είπε  «εγώ δεν μπορούσα να αποδεχθώ την αποκοπή της Ορθοδοξίας από τον Ελληνισμό, όταν γι' αυτό με έστειλαν στην Βουλή οι ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ», αλλά με μεγάλη ευκολία αποδέχθηκε ότι το ρηθέν υπό του Ν. Βούτση «δεν είμαστε ορθόδοξος λαός» αποτελεί «προσωπική άποψη» που απλώς χρήζει κάποιας απαντήσεως!
Είναι ο άνθρωπος που ανεβάζει στο τουίτερ την εικόνα μιας γραβάτα με… πέη και την ίδια στιγμή λέει ότι «το παιδί» χάκαρε τον λογαριασμό του και το κατεβάζει αμέσως!
Είναι ο άνθρωπος που κατηγορούσε τους αντιπάλους του ότι διαπραγματεύονται «στα τέσσερα», για να δηλώσει μετά ότι «πάλεψε με τη συνείδησή του και αποφάσισε να πυροβολήσει τα πόδια του» (προφανώς ευρισκόμενος στα τέσσερα)…
Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος μπορούσε να γίνει συνεταίρος του Τσίπρα για να μοιράσουν μαζί την ασύδοτη εξουσία τους.
Είναι ο «Μπούλης» του «Μπούλη» (για να θυμηθούμε πώς αποκάλεσε τον συνεταίρο του ο Τσίπρας στη Νίσυρο).
Μόνο γι’ αυτόν μπορούσε να είναι σίγουρος ο Τσίπρας.
Γι’ αυτό και ο Καμμένος έχει δεκάδες φορές πει πως «με τον Αλέξη θα πάμε μαζί μέχρι τέλους», πως «εγώ δεν θα εγκατέλειπα ποτέ τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος με εμπιστεύτηκε έντιμα», «όταν μπήκα στην κυβέρνηση, στο υπουργικό συμβούλιο, είπα του Αλέξη Τσίπρα ότι εμείς θα είμαστε οι τελευταίοι που θα αποχωρήσουμε», «με τον Αλέξη Τσίπρα θα πάμε μαζί μέχρι να φέρουμε πάλι την Ελλάδα σε ρυθμούς ανάπτυξης, μέχρι να φέρουμε πίσω το χαμόγελο στους Έλληνες», «και βεβαίως θα συνεργαστώ μαζί του μέχρι τέλους και θα στηρίξω την κυβέρνηση» (μετά το θέμα με τον Μουζάλα), «ποτέ δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που να μην βρήκαμε τη λύση ο Αλέξης Τσίπρας και εγώ», «βρίσκομαι μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα και θα είμαστε μαζί έως το τέλος τετραετίας, θα πάρουμε και την επόμενη τετραετία, όταν τα οικονομικά θα είναι καλύτερα», «θα πάμε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τέλους».
Μέχρι τέλους: Αυτό αποτελεί και την μοναδική βεβαιότητα του κ. Τσίπρα όταν σκέπτεται τον Καμμένο.
Προς το παρόν, μεθυσμένοι από την ασύδοτη εξουσία τους, δεν φαίνεται να τους απασχολεί ποιο θα είναι αυτό το τέλος…