27.12.25

Σήμα κινδύνου από Allgemeiner! Ο μεγαλύτερος εφιάλτης για το Ισραήλ – SOS για πιθανή πυρηνική “ομπρέλα” Τουρκίας-Πακιστάν – “Καμπανάκι” και για τον Ελληνισμό


Να κάνουν..."χαρές" Το Ισραήλ έχει δίπλα του τις ΗΠΑ
και το Πακιστάν  είναι πρώτος στόχος της Ινδίας, με ό,τι αυτό σημαίνει.
F

«Καμπανάκι» για μια πιθανή πυρηνική “ομπρέλα” που θα μπορούσε να αποκτήσει η Τουρκία μέσω του Πακιστάν, χτυπούν ισραηλινές αναλύσεις, στον απόηχο της τριμερούς συνόδου Ισραήλ–Ελλάδας–Κύπρου και με φόντο την ευρύτερη αναμέτρηση επιρροής σε Ανατολική Μεσόγειο, Αιγαίο και θαλάσσιους διαδρόμους προς Ερυθρά Θάλασσα και Ινδικό Ωκεανό.

Η τουρκική εφημερίδα STAR επικαλείται την αμερικανικής έδρας εφημερίδα Algemeiner, σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα δεν πρόκειται να μείνει «άπραγη» απέναντι στις κινήσεις Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ, ενώ στο επίκεντρο μπαίνει η αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας–Πακιστάν. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχει επικίνδυνη κλιμάκωση «ιδίως στη θάλασσα» και η κατοχή πυρηνικών όπλων από το Πακιστάν προσδίδει στην Τουρκία σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα.


Ο «μεγαλύτερος εφιάλτης» για την Ιερουσαλήμ είναι η πιθανότητα να συνδυαστεί η συμβατική ισχύς των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με τις πυρηνικές δυνατότητες του Πακιστάν, δημιουργώντας ένα σχήμα αποτροπής που θα άλλαζε τα δεδομένα στην περιοχή. Μάλιστα, επισημαίνεται ότι ένας τέτοιος συνδυασμός της πολιτικής βούλησης και οικονομικής ισχύος της Τουρκίας με την πυρηνική τεχνολογία του Πακιστάν θα συνιστούσε κίνδυνο όχι μόνο για το Ισραήλ αλλά και για τον «Ελληνισμό».

Στο ίδιο μήκος κύματος, η ανάλυση που επικαλείται το κείμενο αναφέρει ότι η ενίσχυση της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος «διαταράσσει» τα περιφερειακά σχέδια του Ισραήλ και ότι υπάρχει φόβος για μια «σουνιτική πυρηνική δύναμη». Παρότι –όπως σημειώνεται– δεν υπάρχει επίσημη συμφωνία περί πυρηνικής συνεργασίας, η «αδελφότητα» και η στρατιωτική προσέγγιση των δύο χωρών θα μπορούσε, κατά την εκτίμηση των αναλυτών, να προσφέρει στην Τουρκία μια de facto πυρηνική ομπρέλα.

Η ανάγνωση που δίνεται από ισραηλινές πηγές είναι, ότι μια σύμπραξη ανάμεσα στο Πακιστάν (η μόνη πυρηνική δύναμη στον ισλαμικό κόσμο) και την Τουρκία (με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ) θα δημιουργούσε ένα «ανυπέρβλητο μπλοκ» το οποίο θα αύξανε τη στρατηγική πίεση προς το Ισραήλ. Ένας αναλυτής που παρατίθεται υποστηρίζει ότι η Τουρκία, λόγω ΝΑΤΟ, διπλωματικών δικτύων και δοκιμασμένης τεχνολογίας UAV, είναι «απρόβλεπτη δύναμη» και ότι η συμμαχία της με το Πακιστάν θα ενίσχυε τη στρατηγική απομόνωση του Ισραήλ, δημιουργώντας απειλή «πιο δύσκολη να απομονωθεί διπλωματικά» από το Ιράν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το θαλάσσιο σκέλος της ανάλυσης. Το κείμενο αναφέρει ότι το Ισραήλ ανησυχεί για την υπέρβαση των ορίων της «Γαλάζιας Πατρίδας» από την Τουρκία, με επέκταση φιλοδοξιών προς τους ωκεανούς. Σε αυτό το πλαίσιο, οι αμυντικές συμφωνίες της Τουρκίας με τη Σομαλία και οι δραστηριότητες ενεργειακής εξερεύνησης στην περιοχή ερμηνεύονται ως προσπάθειες που επηρεάζουν τις θαλάσσιες εμπορικές οδούς. Επιπλέον, υπογραμμίζεται ότι παρουσία του τουρκικού ναυτικού στην Ερυθρά Θάλασσα και στην είσοδο του Ινδικού Ωκεανού, σε συνδυασμό με συμφωνίες με το Πακιστάν, θα μπορούσε να επηρεάσει τη δυνατότητα ελέγχου/επιτήρησης κρίσιμων εμπορικών διαδρομών προς την Ασία.

Με λίγα λόγια, το αφήγημα που αποτυπώνεται στο κείμενο είναι ότι το Ισραήλ δεν βλέπει πια την Τουρκία μόνο ως περιφερειακό «αντίπαλο» στη Μεσόγειο, αλλά ως δύναμη που επιδιώκει στρατηγικό βάθος από το Αιγαίο έως τον Ινδικό Ωκεανό – και ότι μια στενότερη σχέση με το πυρηνικό Πακιστάν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής αποτροπής, με παρενέργειες και για την Ελλάδα στο συνολικό ισοζύγιο ισχύος.

Το ρεπορτάζ «χτίζει» μια εικόνα όπου η τουρκική ισχύς δεν αξιολογείται μόνο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά ως μέρος ενός μεγαλύτερου πλέγματος από τη Σομαλία και την Ερυθρά Θάλασσα έως τον Ινδικό Ωκεανό — με την παράμετρο Πακιστάν να παρουσιάζεται ως πιθανός πολλαπλασιαστής αποτροπής, ικανός να αλλάξει την εξίσωση ασφαλείας και για το Ισραήλ και, όπως τονίζεται, για τον ευρύτερο ελληνικό χώρο.

_______________________________
Αναρτήθηκε από τον Δρ Μιχάλη Τσολάκη