Νίκος Μελέτης
[...] Στην Τουρκία άνοιξε η συζήτηση για το πολιτικό μέλλον του Ερντογάν, την οποία μάλιστα ξεκίνησε ο ίδιος, όταν, απευθυνόμενος σε νέους ψηφοφόρους στη διάρκεια της καμπάνιας του για τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαΐου, δήλωσε ότι «αυτή η (δημοτική) εκλογή είναι η τελευταία μου με την εξουσία που μου δίνει ο νόμος, στην οποία τα αποτελέσματα θα είναι η μεταφορά εμπιστοσύνης στους αδελφούς μου που θα έρθουν μετά από μένα». Προσεκτικά διατυπωμένη φράση η οποία απλώς αναφέρεται στον νομικό περιορισμό που υπάρχει και όχι βεβαίως στη διάθεση του ίδιου να αποχωρήσει από την Προεδρία.
Σύμφωνα με το τουρκικό Σύνταγμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δικαίωμα μόνο σε μία επανεκλογή και τυπικά ο Ερντογάν διανύει την τελευταία του θητεία ως πρόεδρος, η οποία βεβαίως είναι η τρίτη κατά σειρά. Ομως την περασμένη άνοιξη, πριν από τις προεδρικές εκλογές, διεκδίκησε και πάλι την προεδρία με το επιχείρημα ότι η πρώτη θητεία του δεν υπολογίζεται, καθώς τότε το πολίτευμα δεν είχε γίνει προεδρικό με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2017... Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Ερντογάν αφήνει ανοιχτή την αποχώρησή του από την πολιτική. Συνήθως αυτό γίνεται πριν από κρίσιμες εκλογικές μάχες. Εχοντας μπροστά τη δύσκολη εκλογική μάχη στις τρεις μεγάλες πόλεις και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, όπου για τον ίδιο είναι θέμα τιμής η εκπαραθύρωση του Εκρέμ Ιμάμογλου, στον δήμο που ο ίδιος αναδείχθηκε εκλεγμένος δήμαρχος το 1994, ο Ερντογάν παίζει όλα του τα χαρτιά. Και το πιθανότερο είναι ότι μετά τις δημοτικές εκλογές θα αναζητήσει τρόπο για να παραμείνει στην εξουσία όσο επιτρέψει «ο Αλλάχ και ο λαός».
Νομικά παράθυρα υπάρχουν που θα του επέτρεπαν να διεκδικήσει μία ακόμη προεδρική θητεία και πέραν του 2028. Και βλέποντας τον διχασμό και τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην μπει στον πειρασμό για μία ακόμη θητεία που θα εδραιώσει το καθεστώς και θα προσφέρει μία ακόμη μεγαλύτερη περίοδο «ασυλίας» και «ασφάλειας» σε όλο το οικονομικο-πολιτικό κατεστημένο που έχει δημιουργηθεί γύρω από τον Τούρκο ηγέτη την τελευταία εικοσαετία.
Το άρθρο 116 του Συντάγματος προβλέπει ότι η εάν η Εθνοσυνέλευση αποφασίσει την πρόωρη προσφυγή σε (βουλευτικές) εκλογές στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου, τότε ο πρόεδρος αυτός μπορεί να είναι υποψήφιος και σε αυτές τις (προεδρικές) εκλογές, καθώς οι δύο αναμετρήσεις γίνονται ταυτόχρονα.
Στην Εθνοσυνέλευση, βεβαίως, χρειάζονται 360 έδρες για να αποφασιστούν πρόωρες εκλογές και ο ίδιος διαθέτει μαζί με τον σύμμαχό του Ντεβλέτ Μπαχτσελί 313. Ομως για τον μετρ των πολιτικών ελιγμών θα είναι εύκολο να βρει τις 47 ψήφους που θα του λείπουν. Πρακτικά, όπως σχολίαζε Τούρκος αναλυτής, «ο Ερντογάν μπορεί να είναι υποψήφιος και να ανανεώνει τη θητεία του όσο ζει». [...]
Πηγή: protothema.gr
[...] Στην Τουρκία άνοιξε η συζήτηση για το πολιτικό μέλλον του Ερντογάν, την οποία μάλιστα ξεκίνησε ο ίδιος, όταν, απευθυνόμενος σε νέους ψηφοφόρους στη διάρκεια της καμπάνιας του για τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαΐου, δήλωσε ότι «αυτή η (δημοτική) εκλογή είναι η τελευταία μου με την εξουσία που μου δίνει ο νόμος, στην οποία τα αποτελέσματα θα είναι η μεταφορά εμπιστοσύνης στους αδελφούς μου που θα έρθουν μετά από μένα». Προσεκτικά διατυπωμένη φράση η οποία απλώς αναφέρεται στον νομικό περιορισμό που υπάρχει και όχι βεβαίως στη διάθεση του ίδιου να αποχωρήσει από την Προεδρία.
Σύμφωνα με το τουρκικό Σύνταγμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δικαίωμα μόνο σε μία επανεκλογή και τυπικά ο Ερντογάν διανύει την τελευταία του θητεία ως πρόεδρος, η οποία βεβαίως είναι η τρίτη κατά σειρά. Ομως την περασμένη άνοιξη, πριν από τις προεδρικές εκλογές, διεκδίκησε και πάλι την προεδρία με το επιχείρημα ότι η πρώτη θητεία του δεν υπολογίζεται, καθώς τότε το πολίτευμα δεν είχε γίνει προεδρικό με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2017... Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Ερντογάν αφήνει ανοιχτή την αποχώρησή του από την πολιτική. Συνήθως αυτό γίνεται πριν από κρίσιμες εκλογικές μάχες. Εχοντας μπροστά τη δύσκολη εκλογική μάχη στις τρεις μεγάλες πόλεις και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, όπου για τον ίδιο είναι θέμα τιμής η εκπαραθύρωση του Εκρέμ Ιμάμογλου, στον δήμο που ο ίδιος αναδείχθηκε εκλεγμένος δήμαρχος το 1994, ο Ερντογάν παίζει όλα του τα χαρτιά. Και το πιθανότερο είναι ότι μετά τις δημοτικές εκλογές θα αναζητήσει τρόπο για να παραμείνει στην εξουσία όσο επιτρέψει «ο Αλλάχ και ο λαός».
Νομικά παράθυρα υπάρχουν που θα του επέτρεπαν να διεκδικήσει μία ακόμη προεδρική θητεία και πέραν του 2028. Και βλέποντας τον διχασμό και τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην μπει στον πειρασμό για μία ακόμη θητεία που θα εδραιώσει το καθεστώς και θα προσφέρει μία ακόμη μεγαλύτερη περίοδο «ασυλίας» και «ασφάλειας» σε όλο το οικονομικο-πολιτικό κατεστημένο που έχει δημιουργηθεί γύρω από τον Τούρκο ηγέτη την τελευταία εικοσαετία.
Το άρθρο 116 του Συντάγματος προβλέπει ότι η εάν η Εθνοσυνέλευση αποφασίσει την πρόωρη προσφυγή σε (βουλευτικές) εκλογές στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου, τότε ο πρόεδρος αυτός μπορεί να είναι υποψήφιος και σε αυτές τις (προεδρικές) εκλογές, καθώς οι δύο αναμετρήσεις γίνονται ταυτόχρονα.
Στην Εθνοσυνέλευση, βεβαίως, χρειάζονται 360 έδρες για να αποφασιστούν πρόωρες εκλογές και ο ίδιος διαθέτει μαζί με τον σύμμαχό του Ντεβλέτ Μπαχτσελί 313. Ομως για τον μετρ των πολιτικών ελιγμών θα είναι εύκολο να βρει τις 47 ψήφους που θα του λείπουν. Πρακτικά, όπως σχολίαζε Τούρκος αναλυτής, «ο Ερντογάν μπορεί να είναι υποψήφιος και να ανανεώνει τη θητεία του όσο ζει». [...]
Πηγή: protothema.gr
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
