Γράφει ο Μανώλης Καλουδάς
Τα Γλυπτά του Παρθενώνα: Από τις πρώτες συναντήσεις, το 2021, στο χθεσινό φιάσκο της συνάντησης που δεν έγινε Μητσοτάκη – Σούνακ.
Όλη αυτή η ιστορία γύρω από το χθεσινό φιάσκο της συνάντησης που δεν έγινε στην Downing Street, μεταξύ του Βρετανού πρωθυπουργού, Ρίσι Σούνακ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, λόγω των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι το αποτέλεσμα ενός κακού παρασκηνίου που κρατάει περίπου δύο χρόνια.
«Όταν δύο ego συναντιούνται έτσι, χωρίς πρόγραμμα, το αποτέλεσμα είναι συνήθως καταστροφικό», λέει άνθρωπος που γνωρίζει όλη τη διαδρομή για τα Γλυπτά του Παρθενώνα.
Όλα άρχισαν 2 χρόνια πριν, τον Νοέμβριο του 2021, σε μια μυστική συνάντηση στο ξενοδοχείο Berkeley, στην περιοχή Knightsbridge του Λονδίνου, μεταξύ του Κ. Μητσοτάκη και του τότε νεοδιορισμένου επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου, Τζορτζ Όσμπορν.
Ο τελευταίος, πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας και κορυφαίο στέλεχος των Συντηρητικών είχε μεγάλες βλέψεις για τον εαυτό του. Να επανέλθει στα μεγάλα αξιώματα, διεκδικώντας μια μεγάλη θέση είτε στο ΔΝΤ, είτε στην Παγκόσμια Τράπεζα. Χρειαζόταν λοιπόν μια διεθνή πρωτοβουλία για να λάμψει πάλι το άστρο του, το οποίο είχε αρχίσει να δύει.
Στο Berkeley έριξε την ιδέα, λοιπόν, στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα μέσω της λύσης του 15ετούς δανεισμού. Το δεύτερο ego της συνάντησης, δηλαδή ο Έλληνας πρωθυπουργός, βρήκε την ιδέα «συναρπαστική» και άρχισε να δουλεύει τη δική του φαντασίωση ως «ο πρωθυπουργός που θα έφερνε τα Μάρμαρα στην Αθήνα».
Το πρότζεκτ ανέλαβε στη συνέχεια να διαχειριστεί ο Γιώργος Γεραπετρίτης, τότε υπουργός Επικρατείας και νυν υπουργός Εξωτερικών. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, δεκάδες emails έχουν ανταλλάξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το Βρετανικό Μουσείο για τη νομική διευθέτηση του ζητήματος.
Μια αξιόπιστη πηγή προσθέτει μια σημαντική παράμετρο. Το Βρετανικό Μουσείο είχε στα σκαριά το σχέδιο «Rosetta», μια μεγάλη ανακαίνιση κόστους πάνω από 1 δις. λίρες, το οποίο δύσκολα θα έβρισκε πόρους χρηματοδότησης. Είναι αρκετά πιθανό ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μέσα στον ενθουσιασμό του για την επιστροφή των Γλυπτών θα φρόντιζε να περάσει το μήνυμα στον Όσμπορν ότι υπάρχουν αρκετοί πλούσιοι Έλληνες, οι οποίοι θα συνέβαλαν στη χρηματοδότηση του σχεδίου, αφού θα ήταν σαν να βοηθούν στην υλοποίηση της Μεγάλης Ιδέας, δηλαδή της επιστροφής των Μαρμάρων στην πατρίδα τους.
Πριν από το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Λονδίνο διοχετεύτηκε από εκπροσώπους του Μουσείου ότι όλα ήταν έτοιμα και ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός ήταν στο «κόλπο». Άλλωστε ο «κουμπάρος» της υπόθεσης, δηλαδή ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου, Τζορτζ Όσμπορν, είχε χαρακτηρίσει τον Κ. Μητσοτάκη ως τον «Ρίσι Σούνακ της Ελλάδας». Η υπεραισιοδοξία της ελληνικής αποστολής είχε ως αποτέλεσμα την ιδιαίτερη αλαζονική συνέντευξη του Έλληνα πρωθυπουργού στο BBC.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα φιάσκο.
Η βρετανική κυβέρνηση ουδέποτε είχε αποδεχθεί τη «λύση» του Βρετανικού Μουσείου, ο Τζορτζ Όσμπορν δούλευε υπερφίαλα για «πάρτη» του, ο Κ. Μητσοτάκης τον είχε πιστέψει και η «πόρτα» από τη Downing Street περίπου δεδομένη.
Όπως λένε άνθρωποι από το Λονδίνο θα ήταν τουλάχιστον ανόητο λίγο χρόνο πριν από τις βρετανικές εκλογές και ενώ οι Συντηρητικοί βρίσκονται 20 μονάδες πίσω από τους Εργατικούς, ο Σούνακ να αποδεχθεί μια πρόταση που έθιγε το «κύρος» της Βρετανίας.
Την ίδια στιγμή ο αντίπαλος του Κιρ Στάρμερ, το «γλένταγε» με τον Έλληνα πρωθυπουργό στην «υγεία του κοροΐδου».
https://www.ieidiseis.gr/news
