 |
| Το αναβαθμισμένο 209 “Ωκεανός” είναι από τα λίγα που έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό και θεωρείται σε πολλά σημεία αντάξιο των υπερσύγχρονων 214 “Παπανικολής”. Όμως ένα μεγάλο μέρος του κρίσμου για την Εθνική άμυνα υποβρύχιου στόλου αγγίζει τα 50 έτη εν πλω και εν καταδύσει υπηρεσία. Πηγή εικόνας: Πολεμικό Ναυτικό |
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ, Hellas Journal
Ο αποκαλούμενος ως «γεωπολιτικός χειρισμός» των εξοπλισμών στην Ελλάδα έχει επικριθεί με σφοδρότητα από πολλές πλευρές. Κεντρικό επιχείρημα, είναι ότι πέραν της εξυπηρέτησης των ελληνικών συμφερόντων στο γεωπολιτικό επίπεδο, αφήνει μεγάλα περιθώρια υποκειμενικής οπτικής, ενώ την ίδια στιγμή γίνονται απαράδεκτοι συμβιβασμοί στις επιχειρησιακές δυνατότητες των προς απόκτηση οπλικών συστημάτων.
Το θέμα αυτό αναδείχθηκε με ιδιαίτερη έμφαση την περίοδο της «ναυμαχίας» για τις φρεγάτες, που έμοιαζε ως νομοτελειακή η απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίωνLCS από το αμερικανικό Ναυτικό, το οποίο σκόπευε ν’ αποσύρει αυτά τα πλοία εξαιτίας του πλήθους των προβλημάτων που είχαν παρουσιάσει. Ενώ οι ΗΠΑ ήταν, είναι και θα παραμείνουν κομβικός σύμμαχος της Ελλάδας, με τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις να διανύουν την καλύτερή τους φάση ιστορικά, η επιθυμία ικανοποίησής τους ερχόταν σε δραματική αντίθεση με την επιχειρησιακή οπτική των Ελλήνων Ναυάρχων.
Η συνεργασία με τους Αμερικανούς στον ναυτικό τομέα με άξονα το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα δεν προχώρησε. Όμως ο συγκεκριμένος τρόπος προσέγγισης των εξοπλιστικών είναι γενικότερα παρών στην πολιτική ηγεσία του τόπου.
Η φερόμενη ως προτίμηση στις ιταλικές κορβέτες Doha της ιταλικήςFincantieri, φέρεται να στηρίζεται στην επιθυμία της ελληνικής πλευράς να εντάξει, μετά τη Γαλλία και την Ιταλία σε μια άτυπη ευρωπαϊκή «συμμαχία του νότου».
Η γεωπολιτική λογική είναι αρκούντως ισχυρή και το υποψήφιο σύστημα δεν έχει μειονεκτήματα όπως οιLCS. Γι’ αυτό και το ναυτικό Επιτελείο υπέδειξε τρεις υποψηφιότητες για τις κορβέτες οι οποίες πληρούν τις προϋποθέσεις (σ.σ. γαλλικές Gowind / NavalGroup και ολλανδικές Sigma 10514), αφήνοντας στην πολιτική ηγεσία να σταθμίσει τον γεωπολιτικό παράγοντα.
Υποκρυπτόμενος Εθνικός στόχος στη γεωπολιτική λογική της «συμμαχίας του νότου», είναι ότι ή θα μειωθεί το κίνητρο της Ιταλίας να συνεργάζεται με την Τουρκία, ή τουλάχιστον οι γείτονες Ιταλοί θα φροντίζουν ώστε οι μεταξύ τους συναλλαγές δεν θα λάβουν ποτέ ανθελληνικό προσανατολισμό. Μαζί με την Ιταλία όμως, υπάρχει και μια τρίτη χώρα γνωστή για την «ειδική», διαχρονικά, σχέση με την Τουρκία…
Το εξοπλιστικό γερμανικό πακέτο και το megadeal
Αυτή είναι η Γερμανία, με την οποία τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών και σειρά πληροφοριών που έχει δημοσιεύσει η Hellasjournal, αναφέρουν ότι επωάζεται κι εκεί μια μεγάλη εξοπλιστική συμφωνία με «γεωπολιτικά χαρακτηριστικά».
Οι ελληνογερμανικές σχέσεις από την παγωνιά επί Καγκελαρίας της ΆγκελαΜέρκελ, πλέον γίνονται ιδιαιτέρως θερμές στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως δεν είναι και λίγες οι φορές που στην Ελλάδα έχουν προκληθεί διαμαρτυρίες για τα συμφέροντα αιώνων ανάμεσα στους Γερμανούς και τους Τούρκους.
Η πληροφορίες των τελευταίων ημερών είναι ότι κατά την επικείμενη επίσκεψη του Γερμανού Καγκελαρίου, ΌλαφΣολτς, ένας τομέας που θα έχει κεντρική παρουσία στις διμερείς συζητήσεις είναι και ο εξοπλιστικός. Η Γερμανία μάλιστα φέρεται να διεκδικεί ένα «εξοπλιστικό πακέτο 2-3 δισ. Ευρώ, ίσως και λίγο παραπάνω…
Κύριος τομέας προνομιακής διείσδυσης των Γερμανών στην Ελλάδα είναι το αρματικό δυναμικό της οικογένειας Leopard, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της Ελληνικής χερσαίας ισχύος. Κατά συνέπεια, τα άρματα και η εκπεφρασμένη επιχειρησιακή ανάγκη για την απόκτηση σύγχρονου ΤΟΜΑ βρίσκονται εδώ και καιρό στο επίκεντρο των συνομιλιών.
Είναι προτεραιότητα τα άρματα στον απόρθητο Έβρο;
Το πρόβλημα που εγείρεται ωστόσο αφορά και πάλι τις εξοπλιστικές προτεραιότητες μιας χώρας όπως η Ελλάδα που δεν έχει απεριόριστους πόρους, με αποτέλεσμα η προτεραιοποίηση των αναγκών να λαμβάνει ζωτική σημασία.
Οι πληροφορίες που διακινήθηκαν τις τελευταίες ημέρες ήταν αντιφατικές. Αρχικά αναφέρθηκε ότι το πρόγραμμα αφορούσε την αναβάθμιση κυρίως των αρμάτων μάχης Leopard 2A4 (σ.σ. δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν στον προγραμματισμό εντάσσονται και τα παλαιότερα αλλά εξαιρετικής ευκινησίας – καταλληλόλητας στο πεδίο του Έβρου Leopard 1A5), συμπεριλαμβανομένων και βελτιώσεων στη θωράκισή τους.
Ωστόσο, στη συνέχεια το Γενικό Επιτελείο Στρατού φέρεται να έχει ταχθεί υπέρ μιας πιο λελογισμένης δαπάνης εκσυγχρονισμού των σκοπευτικών – θερμικών των αρμάτων και κάποιων ηλεκτρονικών. Η αλλαγή του πυροβόλου του άρματος έχει κριθεί ως χαμηλότερης προτεραιότητας δεδομένου και του πεδίου που θα κληθούν να επιχειρήσουν τα άρματα σε περίπτωση τουρκικής ενέργειας στο θέατρο επιχειρήσεων του Έβρου. Αυτό θα εξοικονομήσει κονδύλια που μπορούν να διατεθούν σε πολύ πιο επείγουσες προτεραιότητες!
Η ρεαλιστική στάση αυτή από το Επιτελείο του Στρατού Ξηράς εκπλήσσει θετικά, καθώς ο κανόνας γενικώς είναι κάθε Κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων να αρπάζει την ευκαιρία που του δίνουν οι εκάστοτε πολιτικές προτεραιότητες για να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες ανάγκες μπορεί.
Εάν έχει «κλειδώσει» το ποσό που θα διατεθεί για εξοπλισμούς στη γερμανική πλευρά σε αυτή τη συγκυρία, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας που υποτίθεται ότι είναι ο τελικός αποφασιστικός παράγων για τις εξοπλιστικές προτεραιότητες.
Γερμανικά δεν είναι και τα Type 214 κλάσης «Παπανικολής»;
Εάν υποτεθεί ότι θα προχωρήσει συμφωνία για ΤΟΜΑ μαζί με τη δημιουργία γραμμής παραγωγής και συντήρησης στο πρότυπο της Ουγγαρίας, με στόχο την εισροή κεφαλαίων στη χώρα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, το ΓΕΕΘΑ δεν μπορεί παρά να αντιλαμβάνεται ταυτόχρονα την ανάγκη να προστατευθούν από την απαξίωση τα κορυφαία υποβρύχια του ελληνικού Στόλου, ταType 214, κλάσης«Παπανικολής», ενώ δεν μπορεί να μην αποτελεί προτεραιότητα και η αντικατάσταση υποβρυχίων που έχουν συμπληρώσει 50 χρόνια στη θάλασσα.
Η ώρα για τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής των Type 214 πλησιάζει κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεωναντιλαμβάνεται τον κίνδυνο να εξελιχθούν σε μια νέα περίπτωση όπως αυτή των φρεγατώνMEKO 200HN, που οδεύουν για εκσυγχρονισμό υψηλού ρίσκου και… τέλους ζωής, καθώς έχει καθυστερήσει 10-15 χρόνια.
Στον τομέα δε της ναυπήγησης νέων υποβρυχίων, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έχουν εκτελέσει τέτοιο έργο. Δεν είναι σαφές από την πλευρά του ΓΕΝ εάν εξετάζεται η περίπτωση προμήθειας μεταχειρισμένων υποβρυχίωνType 212 από το γερμανικό Ναυτικό, εάν επαληθευθούν οι φήμες που θέλουν να υπάρχει διαθεσιμότητα ή καινούριων τύπου 209.
Δεν μπορεί να αγοράζονται σε σημαντικούς αριθμούς τα κορυφαία ίσως ελικόπτερα ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων στον κόσμο, ταSikorskyMH-60R (Romeo) “Seahawk” και να μην λαμβάνεται μέριμνα και για την αποκατάσταση της ισχύος του υποβρυχιακού στόλου.
Σίγουρα αυτά δεν αποφασίζονται σε δημοσιογραφικά γραφεία, αλλά στα στρατιωτικά Επιτελεία, με γνώμονα τη βέλτιστη απόδοση στην επένδυση που πραγματοποιείται από το υστέρημα του φορολογούμενου Έλληνα πολίτη.
Σκέψεις απλές και ελπίζουμε λογικές διατυπώνονται. Παρόμοια λογική και εξυπηρέτηση των επιχειρησιακών αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων ως σύνολο, αναμένεται και από τους έχοντες την ευθύνη λήψης των τελικών αποφάσεων.
Η παρουσία των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη δεν έχει τυχαία εξοργίσει την Τουρκία. Πέραν της παράκαμψης των Στενών του Βοσπόρου, παρεμβάλλεται ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία και καθιστά απαγορευτικά, ή πολύ λιγότερο πιθανά, ενδεχόμενα επιθετικά σχέδια στην περιοχή του Έβρου, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αρματομαχίες.
Όταν όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ένα σύγχρονο αντιαρματικό με βλήμα κόστους 200 χιλ. ευρώ ή και λιγότερο, μπορεί να αχρηστεύει ένα άρμα μάχης αξίας 10-15 εκατ. ευρώ ανά μονάδα (καινούργιο), οι υπολογισμοί του παρελθόντος αλλάζουν δραματικά…
