Η έμφαση που η Τουρκία έχει προσδώσει στην κατασκευή αεροχημάτων και η πρόοδος που έχει επιτελέσει σ’ αυτόν τον τομέα, την τοποθετεί στην πρώτη γραμμή παγκοσμίως. Είναι φυσικό, λοιπόν, η Ελλάδα να ενδιαφέρεται για συστήματα που αντιμετωπίζουν την απειλή από τα τουρκικά drones. Το SkyKnight είναι πύραυλος εξοπλισμένος με ραντάρ που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Halati, η οποία θα ενσωματωθεί στο γερμανικό σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας Oerlikon, κατασκευασμένο από τη Rheinmetall.
Το SkyKnight είναι το πρώτο σύστημα πυραύλων που μπορεί να αντιμετωπίσει διάφορες απειλές και έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στα Εμιράτα.
Το σύστημα αντι-drone έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει αεροσκάφη περιστροφικής πτέρυγας, drones, πυραύλους, βλήματα πυροβολικού, όλμους κονιάματα και αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας σε εμβέλεια έως 10 χλμ. Τα Εμιράτα έχουν ήδη δεσμευτεί να αγοράσουν το SkyKnight, αλλά το σύστημα θέλει ακόμα τέσσερα χρόνια για να ολοκληρώσει τις δοκιμές εναντίον στόχων.Υπάρχει ένα πρωτότυπο σύστημα συστημάτων, το οποίο διαθέτει ραντάρ στην κορυφή και τεχνολογία ηλεκτρονικού πολέμου, μεταξύ άλλων δυνατοτήτων. Η πλατφόρμα είναι ένα ισραηλινό σύστημα αντι-drone που κατασκευάζεται από τη Skylock, θυγατρική του Avnon Group. Υπάρχει και το τοποθετημένο σε όχημα μάχης πεζικού Rabdan 8×8 Σύστημα Όπλων Λέιζερ υψηλής ενέργειας της αμερικανικής Raytheon Technologies. Το σύστημα μπορεί να στοχεύσει πολύ μικρά drones με ηλεκτρο-οπτικούς αισθητήρες και αλγόριθμους παρακολούθησης. Ο χειριστής μπορεί να μεγεθύνει έναν στόχο και να πυροδοτήσει μια αθόρυβη ακτίνα λέιζερ για να το καταστρέψει με ακρίβεια.
«Η Raytheon έχει ενημερώσει τους αλγόριθμους παρακολούθησης και το προηγμένο σύστημα ηλεκτρο-οπτικής στόχευσης που βοηθά στον εντοπισμό των drones, με αποτέλεσμα το σύστημα να έχει δυνατότητα απεριόριστου αριθμού βολών. Το κόστος ανά βολή είναι αυτό που μπορούν να πληρώσουν δύο άτομα για ένα φλιτζάνι καφέ, εξ ου και τα πλεονεκτήματα για τους πελάτες που πρόκειται να στοχεύσουν πολύ μικρά, φθηνά αεροσκάφη», έχει δηλώσει ο Τζεφ Νιούσομ, διευθυντής της Raytheon για συστήματα λέιζερ υψηλής ενέργειας.
Συστήματα κατά σμήνους drones
Ο ρωσικός κρατικός κατασκευαστής Rosoboronexport έχει κατασκευάσει σειρά συστημάτων αντι-drone. Ίσως το πιο σημαντικό είναι το ηλεκτρονικό σύστημα πολέμου Repellent-Patrol, το οποίο η εταιρεία ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να παρακολουθεί και να μπλοκάρει τα ηλεκτρονικά σήματα εισερχόμενων μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων από απόσταση έως και 20 χλμ.
Άλλα ρωσικά συστήματα αντι-drone είναι τα Kupol και Rubezh-Avtomatika, που αναπτύχθηκαν από την Avtomatika Concern, μια άλλη θυγατρική της Rostec State Corporation, όπως είναι και η Rosoboronexport. Η Rosoboronexport ισχυρίζεται ότι τα εξαιρετικά ευκίνητα, εύκολα αναπτυσσόμενα συστήματα μπορούν να δημιουργήσουν «ένα αδιαπέραστο φράγμα ικανό να απωθήσει τις επιθέσεις όχι μόνο από μεμονωμένα αεροσκάφη, αλλά και τη μαζική χρήση τους από διαφορετικές κατευθύνσεις και υψόμετρα σε ακτίνα τουλάχιστον τριών χλμ.»
Υπάρχει και το ηλεκτρομαγνητικό όπλο Pishchal, που ζυγίζει μόλις 3,5 κιλά. Ο κατασκευαστής του ισχυρίζεται ότι είναι ικανό να μπλοκάρει ηλεκτρονικά σήματα drones από απόσταση δύο χλμ. Τα μη στρατιωτικά drones είναι εύκολο να αγοραστούν και να χρησιμοποιηθούν για να πετάξουν σε αστικές και απομακρυσμένες περιοχές. Τα κλασικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας είναι ακριβά και προορίζονται να αντιμετωπίσουν διαφορετικές απειλές. Το Pishchal προσφέρει την δυνατότητα να προστατευτούν διάφορες δομές ή συγκεντρώσεις από ασύμμετρες απειλές με μικρά φτηνά drones.
Τουρκικά drones και αντι-drone στο Αιγαίο
Παρόμοιο είναι και το γαλλικό σύστημα “Χίμαιρα”, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να ανιχνεύει drones που βρίσκονται σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου και να μπλοκάρει το σήμα τους. Μπορεί να φορεθεί απλώς στον ώμο, επιτρέποντας στον χρήστη να συνεχίσει άλλες εργασίες, ενώ σαρώνει τον ουρανό. Η τεχνολογία αντι-drone “Χίμαιρα”, που κοστίζει 100.000 ευρώ, σαρώνει τον ουρανό, χρησιμοποιώντας κεραίες για τυχόν ραδιοσυχνότητες που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ότι ένα drone στέλνει πίσω δεδομένα στη βάση του. Όταν εντοπιστεί κάποιο σήμα, ο χειριστής λαμβάνει ηχητική και οπτική ειδοποίηση στο σύστημα. Το εχθρικό drone μπορεί στη συνέχεια να εξουδετερωθεί, μπλοκάροντας το σήμα του στον χειριστή και αναγκάζοντάς το να πέσει στο έδαφος.
Όλα τα παραπάνω έχουν κρίσιμη σημασία για την ελληνική άμυνα, δεδομένου –όπως προαναφέραμε– ότι η Τουρκία έχει κάνει μεγάλα βήματα στην κατασκευή και στρατιωτική χρήση drones, με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας, η οποία έχει μείνει πίσω. Το γεγονός αυτό εκ των πραγμάτων είναι ισχυρός λόγος να ωθήσει τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να δώσουν έμφαση στα συστήματα αντι-drone, ώστε να εξουδετερώσουν το τουρκικό πλεονέκτημα.
Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως δεν πρέπει να παράλληλα να καλύψουν και την απόσταση στη χρήση drones. Το οπλικό αυτό σύστημα, άλλωστε, έχει για τα καλά μπει στο οπλοστάσιο όλων των σύγχρονων Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπροσθέτως, προσφέρεται για στρατιωτική χρήση σε μία θαλάσσια περιοχή γεμάτη νησιά, όπως το Αιγαίο. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για τα συστήματα αντι-drone.
