Αποτίοντας φόρο τιμής σε όλους τους αντιστασιακούς κατά της χούντας, εκφράζω σαν Έλληνας Κύπριος την έντονη δυσαρέσκεια μου για την απουσία από την δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο και των επίσης «αντιστασιακών» Κυπριακών φορέων, πεσόντων, αγνοουμένων, εκτοπισθέντων κ.ά., οι οποίοι εκπροσωπούν χιλιάδες δολοφονηθέντες, από βαρβάρους που ο χείμαρρος αίματος ΑΥΤΩΝ παρέσυρε την χούντα στα τάρταρα και έφερε την δημοκρατία στην Ελλάδα ….
Τα πιο κάτω τα αφιερώνω σε όσους τυχόν ξέχασαν το δεν ξεχνώ και σήμερα με μεταθανάτιους πανηγυρισμούς, συνεχίζουν επί ιερών σωμάτων δολοφονηθέντων Κυπρίων και Ελλαδιτών αδελφών να πανηγυρίζουν για την έλευση της δημοκρατίας ... που με ελληνικό αίμα, την επανέφερε η θυσία της Κύπριδας Ιφιγένειας από σύγχρονο αρχιερέα Κάλχα…
Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσει ένας αέρας
σ’ τού’ν τον τόπον πον καμένος τz̆ι εν θωρεί ποττέ δροσ̆ιάν
-
Για να φέξει καρτερούμεν το φως τz̆ιείνης της μέρας
πο ’ννά φέρει στον καθέναν τz̆ιαι δροσ̆ιάν τz̆ιαι ποσπασ̆ιάν
-
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσ̆ιοί μμιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγγαλιάσει τz̆ιαι να νεκραναστηθούμεν
-
Ξυπνητοί τz̆ιαι τz̆ιοιμισμένοι έν’ για τz̆ιείνην η καρκιά μας
που διπλοφακκά για νά ’ρτει τz̆ιαι να μείνει δα κοντά μας
Απόσπασμα από το Γ γράμμα στην μητέρα από την θυγατρί Κύπρο, του μεγάλου εθνικού μας ποιητή Αμμοχωστιανού πρόσφυγα Κ. Μόντη ..,( Στιγμές της εισβολής)
Διαβάστε αν αντέχετε τα συνταρακτικά συγκινητικά συμβολικά ποιήματα και τα συμπεράσματα δικά σας αδελφοί ΕΛΛΗΝΕΣ ....
.....Ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε ως το βυθό
ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε πέρα απ’ το βυθό,
ώσπου την άλλη μέρα βούλιαξε το Τρίπυλο,
ώσπου την άλλη μέρα πισωπάτησε
σιωπηλό το Τρόοδος να βρει βράχο να καθίσει,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσε τα μάτια η Αίπεια,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσαν τα μάτια οι Σόλοι και το Κούριο
κ’ οι αγχόνες της Λευκωσίας
γιατί η Ελλάδα δεν ήρθε,
γιατί ήταν ψεύτικο το μήνυμα,
ψέμα η Ελληνική μεραρχία στην Πάφο,
γιατί μας είπαν ψέμα οι ουρανοί και ψέμα οι θάλασσες
και ψέμα τα χελιδόνια και ψέμα η καρδιά
και ψέμα οι Ιστορίες μας,
ψέμα, όλα ψέμα.
"Είχε λέει, άλλη δουλειά η Ελλάδα,
κάτι πανηγυρισμούς",
κ ήμαστε και μακριά και δεν μπορούσε, λέει,
λυπόταν, δεν το περίμενε,
ειλικρινά λυπόταν,
ειλικρινά λυπόταν πάρα πολύ......!!!!!!!!!!!!!!!
Κανείς από τους ενόχους της Κυπριακής τραγωδίας δεν τιμωρήθηκε και κανένα Ελληνικό ή Κυπριακό δικαστήριο, δεν ασχολήθηκε για να αποδώσει ευθύνες και τιμωρήσει τους Εφιάλτες, ολετήρες, επίορκους και ριψάσπιδες του Ελληνισμού….. Μόνο ο Κυπριακός λαός τιμωρήθηκε και συνεχίζει να ανεβαίνει τον Γολγοθά του, «στεφανωμένος» με αγκάθινο στεφάνι…..
«ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΤΥΠΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ!» Στρατηγός Γρ. Μπονάνος, Αρχηγός Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. 20η Ιουλίου ΑΤΤΙΛΑΣ 1.
Εν συνεχεία την …
14η Αυγούστου. Β΄ Εισβολή – Αττίλας 2.
«Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ!» Κ. Καραμανλής.
Και τελειώνω εν συντομία διότι δεκάδες τόμοι χρειάζονται για να καταγραφεί η προδοσία και εγκατάλειψη της έρημης και μόνης Κύπρου, με ένα ήδη δημοσιευμένο δικό μου συμβολικό πόνημα – ποίημα.
«Το αντίδωρο»
Αντί για την βοήθεια την επιθανάτια/ με τα λιγοστά, τα ψίχουλα σε μια φούχτα/ η Κύπρος θε νάχε λάβει από την «μάνα» της,/ τους εισβολείς βαρβάρους για να διώξει,/ «ευλογημένα» μεταθανάτια κόλλυβα,/ έλαβε σε μια μικρή πήλινη κούπα…
Με πόνο ψυχής και απογοήτευσης,/ μετά την εγκατάλειψη, τον όλεθρο,/ απ΄ άρτον ευλογημένο της/ κατεχόμενης Ουρανίας Καρπασίας,/ θείο αντίδωρο απ΄ το σώμα,/ των νεκρών ηρώων μας παλληκαριών,/ δεύτε λάβετε…
Τούτο εστί το σώμα τους…
Θεία κοινωνία απ΄το αίμα τους,/ από οίνο ευλογημένο,/ την ηδύποτη κουμανταρία,/ σε άγιο πήλινο δισκοπότηρο,/ με τ΄ αντίδωρο στη «μάνα» αντιδωρήσαμε…
Τούτο εστί το αίμα τους…..
Θεία κοινωνία και αντίδωρο,/ θυσίας και αθανασίας./ στην πήλινη, φτωχική κούπα,/ Τούτο εστί το σώμα τους!/ Τούτο εστί το αίμα τους!/ Και χαραγμένα έγραφε,/ «Μέα Κούλπα…»
Υστάτη Ικεσία, η Εσταυρωμένη Περήφανη Ελληνική Κύπρος αναπέμπει «Απελθέτω το πικρόν ποτήριον τούτο… πάλαι…!»
Αθάνατη Ελληνική Κύπρος Εσταυρωμένη και Περήφανη, ανά τους αιώνες έζησες και στους αιώνες των αιώνων θε να ζήσεις, έστω και μόνη και εγκαταλελειμμένη…
Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Ν) ΌΤΙ ΤΉΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ, ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ …
Ευελπιστώ ότι δεν θα καταγραφεί ποτέ το μεταθανάτιο αυτό άγγελμα σε κάποια τιμητική στήλη κάπου εν Αθήναις και δεν θα χρειασθεί σε κάποιο νέο προάστιο των Αθηνών να προσθέσουμε και την ονομασία «ΝΕΑ ΚΥΠΡΟΣ»!
ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΙ, ΜΑΖΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ.
Έγραψε και λάλησε ο Μέγας Σουρής Γ.
Μέσα σε βόλια κι οβίδων κρότους
έπεσαν νιάτα μες στον ανθό τους.
Πάνε λεβέντες, πάνε κορμιά
κι άγνωστα τα 'θαψαν στην ερημιά.
Κανείς δε ξέρει που τα 'χουν θάψει,
κανείς δε πήγε για να τα κλάψει,
κανείς δεν έκαψε γι' αυτά λιβάνι,
κανείς δεν έπλεξε γι' αυτά στεφάνι.
Ανώνυμ' ήρωες, άγνωστοι τάφοι,
κανένας όνομα σ' αυτούς δε γράφει,
μήτε το χώμα τους φιλούνε χείλη,
σταυρό δεν έχουνε μήτε καντήλι.
Μόνο μιας κόρης μαργαριτάρια
κυλούν σε τάφους που κάποια μέρα
θα γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
και φάροι Νίκης για μια μητέρα.
Εν θυμώ και εθνική αγανάκτηση.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ. ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΑΠΟ ΗΡΩΪΚΗ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΣΑΟΡΙΑ… Η ΟΠΟΙΑ ΘΡΗΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΕΣ, ΑΓΝΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ, ΟΠΩΣ ΟΛΗ Η ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ Β. ΚΥΠΡΟΣ…
