Η υπηρεσία ασφάλειας και αμυντικής συνεργασίας DSCA ανακοίνωσε την πιθανή πώληση έως και 12 F-35B στην Αεροπορία της Σιγκαπούρης η οποία έτσι γίνεται η 14η χώρα παγκοσμίως που παραγγέλνει το νέο μαχητικό 5ης γενιάς.
Στην συμφωνία που μπορεί να φτάσει το συνολικό ποσό των 2,75 δισ.$ περιλαμβάνονται 12 κινητήρες F-135 συν ένας εφεδρικός, το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου AN/ASQ-239, συστήματα διοίκησης και έλεγχου και αναγνώρισης (προφανώς εδώ εννοούν το CNI (Communications, Navigation and Identification), ανταλλακτικά, εξοπλισμός δοκιμών και υποστήριξης όπως τα Autonomic Logistics Global Support System και Autonomic Logistics Information System.
Βέβαια η τιμή πέφτει λίγο αλμυρή (αναλογικά έρχεται στα 229 εκατ. το κομμάτι) αν και όπως αναφέρθηκε το πακέτο αφορά ένα σύνολο συστημάτων, πάντως χωρίς κάποια αναφορά σε όπλα.
Εντούτοις το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι πως το F-35B που είναι η έκδοση που εξοπλίζονται οι Πεζοναύτες και το βρετανικό και ιταλικό Ναυτικό προορίζεται για χρήση από αεροπλανοφόρα ή σκάφη αμφίβιων επιχειρήσεων.
Με τη διαφορά πως η Σιγκαπούρη δεν διαθέτει, ούτε το ένα, ούτε το άλλο, δηλαδή ούτε αεροπλανοφόρο ούτε και σκάφος αμφίβιων επιχειρήσεων.
Επομένως για ποιο λόγο η Σιγκαπούρη θέλει ένα αεροσκάφος VTOL;
Εξαιτίας της μικρής έκτασης της χώρας (130 τ.χλμ.) το F-35B το οποίο μπορεί να απογειώνεται και προσγειώνεται κάθετα ή να χρησιμοποιεί πολύ μικρό μήκος διαδρόμου, θα επιχειρεί, όπως αναφέρεται, από μικρές, δύσκολα ανιχνεύσιμες βάσεις με στόχο την επιβίωσή του από εχθρική επίθεση.
Τώρα ερχόμαστε στα ελληνικά δεδομένα και η πρόταση είναι απλή, απλούστατη και αυτονόητη.
Μήπως αντί των 24 F-35A που θέλει να αποκτήσει η ΠΑ, θα ήταν καλύτερο αυτά να ήταν F-35B;
Για πιο λόγο θα πρέπει να συγκεντρωθούν όλα τα F-35A (όταν εν πάση περιπτώσει τα πάρουμε και εάν βέβαια), σε μια μεγάλη βάση αντί να μπορούν να διασκορπίζονται στο Αιγαίο σε μικρές βάσεις ανά δύο, έτσι ώστε ο αντίπαλος να μην γνωρίζει που ακριβώς βρίσκονται;
Δεν χρειάζονται καν αεροδρόμιο, απλά μια εγκατάσταση ανεφοδιασμού και υπηρεσίες... ελικοδρομίου.
Φυσικά και θα υπάρχει και μια μητρική βάση στο ηπειρωτικό έδαφος, όπου θα εκτελείται το σύνολο της συντήρησης, εκπαίδευσης κτλ, αλλά θα μπορούν να διασκορπίζονται σε διάφορες άλλες βάσεις από τη Λήμνο μέχρι την Κρήτη κάνοντας πολύ δύσκολο τον εντοπισμό τους, αφενός αλλά και πιο εύκολο τον ανεφοδιασμό τους.
