 |
| Ελληνικός στόλος |
Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΜΤΣΑΣ
Στην αρχή , ένας υποδόριος φόβος πέρασε μέσα μας, όταν μάθαμε πως οι Τούρκοι απέκτησαν τους περίφημους πυραύλους S 400. Και τι δεν μάθαμε για τις ικανότητες αυτού του όπλου! Το βεληνεκές τους, την ακρίβεια, το ραντάρ, τα πάντα.
Μετά ήλθε η κρυάδα καθώς μάθαμε ότι οι γείτονες θα αγόραζαν τα F 35 και ο φόβος έγινε τρόμος. Αόρατο λέει αυτό το αεροπλάνο στα συστήματα ανίχνευσης, γρήγορο και πολύ καταστροφικό.
Ευτυχώς που μετά από λίγο, η αγορά του ακυρώθηκε και πήγε η ψυχή μας στον τόπο της.
Βάλαμε και εμείς λοιπόν , μπροστά στο κακό που βρήκε , το χέρι στην τσέπη και αποφασίσαμε την αναβάθμιση των F16 και των Mirage.
Και επειδή στόλος των Τούρκων συνεχώς εκσυγχρονίζεται, ενώ οι δικές μας φρεγάτες είναι παμπάλαιες, είπαμε να στεγνώσουμε και το σκ…το και να συζητήσουμε για την αγορά των Γαλλικών Belharra. Μιλάμε για πρώτο πράμα! Τι πυραύλους, τι κανόνια , τι ραντάρ κουβαλάει, δεν λέγεται. Δεν περνάει κουνούπι. Να το έχεις απέναντι σου στο Αιγαίο αυτό το πλοίο, και να σε πιάνει τρόμος.
Και να στις τηλεοράσεις όλοι οι Τουρκολόγοι, οι απόστρατοι, οι συνταξιούχοι διπλωμάτες, οι καθηγητές των πανεπιστημίων, οι πολιτικοί ( λείπει ο μαϊντανός;) και κάθε γνώστης της διεθνούς συνωμοσιολογίας , και να προσπαθούν να μας διαφωτίσουν μέσα στα σκοτάδια μας.
Είμαστε η δεν είμαστε ικανοί να τα βγάλουμε πέρα σε ένα θερμό επεισόδιο (έτσι λέμε τον πόλεμο τώρα) με την Τουρκία;
Και ενώ ο εχθρός αμφισβητεί κάθε τι Ελληνικό και Κυπριακό στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και χαράζει στον χάρτη ‘’ιδιοκτησιακό’’ άξονα μεταξύ Τουρκίας- Λιβύης, εμείς λέμε πως αν παραβιαστούν οι κόκκινες γραμμές ( ποιες είναι άραγε αυτές και μέχρι που φτάνουν;), είμαστε έτοιμοι για όλα. Γιατί και ‘’συμμάχους’’ ‘ και πυραύλους Exoset και υποβρύχια τύπου ‘’ Παπανικολής’’ , και υψηλό εθνικό φρόνημα έχουμε.
Και μέσα σε όλα αυτά εμείς , το ‘’πόπολο’’ να μην έχουμε που να ακουμπήσουμε την ψυχή μας.
Θα «πλακωθούμε» τελικά με τους Τούρκους η όχι; Και αν ‘’ναι’’ θα είναι ένα περιορισμένο θερμό επεισόδιο η γενικευμένη σύρραξη;
Και ο ‘’θείος Σαμ’’ που παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο , τι θα κάνει τελικά;
Και σε όλα αυτά τα γεγονότα και τις αγωνίες που περικλείουν , έσκασε σαν ώριμο κουκί και η πιθανότητα για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Να προσφύγουμε, λέμε εμείς, οι καθ’ όλα έτοιμοι, και που έχουμε όλα τα δίκαια του κόσμου μαζί μας , αλλά μόνο για τον ορισμό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Από την άλλη πλευρά της Θάλασσας, η Τουρκία δηλαδή, που και αυτή είναι έτοιμη για όλα και δεν χαμπαριάζει τίποτα, να αρχίζει κι αυτή να ψελλίζει πως δεν λέει όχι για την Χάγη, αλλά και για πολλά άλλα θέματα εκτός του ορισμού των ΑΟΖ, και να κάνει σχετικές αναφορές. ( ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26/1/2020: Άρθρο: Παιχνίδι για γερά νεύρα).
Όμως όταν Τουρκία λέει να συζητήσουμε και «για άλλα θέματα», ξέρουμε πως εννοεί, ότι περιέχεται στο δόγμα της « Γαλάζιας Πατρίδας», δηλαδή στην εκχώρηση του μισού Αιγαίου, τουλάχιστον.
Να την λοιπόν η χαραμάδα του συμβιβασμού. Άνοιξε μέσα από την τόση φασαρία, τις κλαγγές των όπλων και τον τρόμο, και έχει το όνομα : «Διεθνές δικαστήριο της Χάγης».
Τώρα , θα ήταν υπερβολή, αν έλεγα πως μέσα από τόσες ανακοινώσεις, πολεμικά ανακοινωθέντα, συζητήσεις επαϊόντων , πολεμική τρομολαγνεία, δελτία ειδήσεων γεμάτα από τουρκικές απειλές ( μέχρι και τούρκικα κοντεύουμε να μάθουμε τελικά) είμαστε έτοιμοι πια για τον εθνικά υπερήφανο συμβιβασμό;
«Επιτέλους, να μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Ας δώσουμε και εμείς κάτι και να βρούμε την ησυχία μας», είναι η φράση που όλα και πιο συχνά ακούγεται από μια κοινωνία κουρασμένη και ιδεολογικά προετοιμασμένη μετά από τόσο συνειδησιακό μασάζ.
Κάποιοι δε πιο ‘’έμπειροι’’ έχουν βαθύτερη σκέψη.
-Αν είναι να προηγηθεί κανένα θερμό επεισόδιο, και επέμβει ο υπερατλαντικός σύμμαχος και το σταματήσει πριν εξελιχθεί σε γενικότερη σύρραξη, και μας βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ‘’ για να τα βρούμε’’, να φροντίσουμε να είμαστε νικητές και όχι ταπεινωμένοι όπως στα Ίμια. Για να μπορέσουμε έτσι να διαχειριστούμε τον εθνικό συμβιβασμό , που ακούει στο όνομα «συνδιαχείρηση» από θέση ισχύος.
-Αν είναι να προηγηθεί κανένα θερμό επεισόδιο, και επέμβει ο υπερατλαντικός σύμμαχος και το σταματήσει πριν εξελιχθεί σε γενικότερη σύρραξη, και μας βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ‘’ για να τα βρούμε’’, να φροντίσουμε να είμαστε νικητές και όχι ταπεινωμένοι όπως στα Ίμια. Για να μπορέσουμε έτσι να διαχειριστούμε τον εθνικό συμβιβασμό , που ακούει στο όνομα «συνδιαχείρηση» από θέση ισχύος.
Υ.Γ. «Είναι μακρά το σκοτάδι;» , λέει μια Ελληνική παροιμία. «Κλείσε τα μάτια να το δεις», είναι η απάντηση.
Christos.gim@gmail.com
Christos.gim@gmail.com
