30.7.18

Το τριήμερο της λογοκρισίας και οι γάιδαροι της προπαγάνδας


Ειλικρινά όσο και αν προσπάθησα δεν στάθηκε δυνατόν να καταλάβω τον λόγο για τον οποίο το Εποπτικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ εξέδωσε μια ανακοίνωση ίσων αποστάσεων με αφορμή την τραγωδία που από την περασμένη Δευτέρα πλήττει την πατρίδα μας.
Στην ανακοίνωση, αφού εκθειάζεται η παρουσία των δημοσιογράφων στις επάλξεις του καθήκοντος μέσα σε επικίνδυνες συνθήκες, υπογραμμίζεται η ανάγκη για σεβασμό και διακριτικότητα προς τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας και την δημοσιογραφική δεοντολογία. Και η ανακοίνωση καταλήγει:

«Θα πρέπει τέλος να επανεξετασθεί η απόφαση της Κυβέρνησης για αποχή μελών της από συγκεκριμένο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό, όσο και η αντίστοιχη στάση του σταθμού, ώστε να διασφαλιστεί η σφαιρική ενημέρωση».

Συγγνώμη, αλλά δεν το κατάλαβα.
Είδε το εποπτικό όργανο (συναποτελούμενο από τα δύο Πειθαρχικά Συμβούλια) κάποια παραβίαση της δεοντολογίας;

Και δεν είδε την παραβίαση της δεοντολογίας εκ μέρους της κυβέρνησης που προχώρησε σε αποκλεισμούς, επειδή, δήθεν, ένας δημοσιογράφος (Χατζής) είπε μια πληροφορία του – στο άκουσμα της οποίας μάλιστα ουδείς εξεπλάγη, καθώς οι ίδιοι οι δοκιμαζόμενοι και το σύνολο της κοινής γνώμης θεωρούν αυτονόητες και τις παραιτήσεις και τις απομακρύνσεις από αξιώματα;

Δεν είδε την ανάγκη της κυβέρνησης να αποσυρθεί η ίδια από την ενημέρωση, περιοριζόμενη μόνο σε υπουργικές εμφανίσεις προπαγάνδας, μήπως και ξεφύγει καμιά φωνή;
Και τι είναι αυτό το τσουβάλιασμα, όπως εκφράζεται μέσω της ανάγκης επανεξέτασης και της «αντίστοιχης στάσης του σταθμού».
Εννοεί το Εποπτικό Συμβούλιο ότι δεν μπορούμε να λέμε πως η κυβέρνηση αποτελείται από ένα συνονθύλευμα ανίκανων προπαγανδιστών;
Τι είναι αυτό το αποστεωμένο παρακαλετό προς ανθρώπους που το Εποπτικό, η ΕΣΗΕΑ, η ΠΟΕΣΥ, έπρεπε να έχουν καταγγείλει για προληπτικό και κατασταλτικό έλεγχο της ενημέρωσης; Γιατί δεν το έκαναν; Φοβήθηκαν μήπως και στάξει η ουρά του γαϊδάρου των συνεργασιών;
Να μην λέμε τυχοδιώκτες τους τυχοδιώκτες;
Τι σημαίνει «αντίστοιχη στάση» του σταθμού και του κάθε σταθμού;
Μήπως δεν πρέπει να λέμε ανίκανους τους ανίκανους;
Μήπως δεν πρέπει να λέμε ψεύτες τους ψεύτες;
Να μην λέμε τυχοδιώκτες τους τυχοδιώκτες;
Μήπως πρέπει να γίνει λογοκρισία στα θύματα των πυρκαγιών που μπροστά στην κάμερα αποκαλούν τον Τόσκα… φούσκα;
Να μην βλέπαμε τον θρασύτατο Καμμένο να επιτίθεται στα θύματα της ανικανότητας και της εξουσιομανίας του;
Να μην φαίνεται η απόλυτη έλλειψη συντονισμού;
Να μην μιλάει ο κόσμος για κυνικό έγκλημα;
Να μην ψάχνουν οι δημοσιογράφοι για τα αίτια και να μην αποδίδουν ευθύνες;
Να μην πει κανείς ότι ο Σκουρλέτης το μόνο με το οποίο ασχολείται είναι τα εκλογομαγειρέματα;
Να μην πούμε ότι το Κεντρικό Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας έχει να συνεδριάσει (και αυτό από κεκτημένη συνήθεια) από την 1η Ιουλίου 2015;
Να λέμε ότι γι’ αυτούς τους ηλικιωμένους, τα παιδάκια, τις οικογένειες δεν φταίει κανείς, παρά μόνο ο άνεμος, οι εμπρηστές, τα αυθαίρετα;
Δεν είχε ξαναφυσήξει δυνατός άνεμος σ’ αυτή τη χώρα; Δεν έχουν ξαναγίνει πυρκαγιές; Πάντα δεν υπήρχαν και δεν καταγγέλλονταν οι εμπρηστές; Τα αυθαίρετα είναι καινούργια υπόθεση;
Έπρεπε να προσέξουμε μην στάξει η ουρά των γαϊδάρων (στην κυριολεξία) με κοντά 90 νεκρούς, άγνωστο αριθμό αγνοουμένων και δεκάδες τραυματίες και εγκαυματίες που καταλήγουν στα νοσοκομεία;
Μήπως δεν έπρεπε να μεταδοθεί η απαίτηση της Νέας Δημοκρατίας για παραιτήσεις των ανικάνων;
Μήπως δεν έπρεπε να μεταδοθεί η ανακοίνωση του ΚΚΕ που μιλούσε για συνεχείς μεταμφιέσεις;
Ούτε η ανακοίνωση της Ένωσης Κεντρώων περί πολιτικής αναισθησίας;
Ούτε αυτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που μίλησε για κυνικό και απεχθές σόου και αποκάλεσε τον Καμμένο «κυνικό, απάνθρωπο, εγωπαθή, ακροδεξιό»;
Ούτε αυτή του «Ποταμιού» για καθαρή υποκρισία;
Να μην πούμε ότι ο Βορίδης τους αποκάλεσε «θρασίμια;»
Ποια είναι, λοιπόν, η «αντίστοιχη στάση»;
Προληπτική λογοκρισία και άθλια παραπληροφόρηση

Και δεν είδα κανένα εποπτικό όργανο και καμιά δημοσιογραφική συνδικαλιστική παράταξη να διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι η κυβέρνηση επέλεξε την οδό της προληπτικής λογοκρισίας, μετατρέποντας το τριήμερο πένθος που η ίδια κήρυξε σε τριήμερο προπαγάνδας.
Απέσυραν με αυτόν τον τρόπο από τον δημόσιο διάλογο τους πολιτικούς τους αντιπάλους και έμειναν μόνοι τους να λένε ό,τι θέλουν.
Δεν είδαν οι αρμόδιοι τον κ. Τσίπρα να συσκέπτεται αργά το βράδυ της Δευτέρας (μετά την προπαγανδιστική δήθεν εσπευσμένη επιστροφή του από το υβριδικό κράτος της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης και το Μόσταρ και αφού πέταξε λουλούδια από την παλιά γέφυρα του Μόσταρ παρέα με τον φίλο του τον Ζάεφ – αλήθεια πού είναι οι εικόνες από το Μόσταρ την ώρα που η Ελλάδα μαρτυρούσε; Αυτό δεν είναι λογοκρισία;) – απασχολώντας υπουργούς και λοιπό επιτελείο με παιδαριώδεις ερωτήσεις που λάμβαναν αμήχανες απαντήσεις;
Δεν έγινε αυτό σε απευθείας μετάδοση παραπληροφόρησης του λαού, αφού την ώρα ακριβώς που γινόταν η μετάδοση οι άνθρωποι καίγονταν και πνίγονταν, πέθαιναν αγκαλιασμένοι σε ένα οικόπεδο και πηδούσαν από τα βράχια και σκοτώνονταν; Και αυτοί μιλούσαν λες και δεν είχε γίνει τίποτε, για τη Σουηδία, για τις πτήσεις της επόμενης μέρας;
Ήταν αυτό ενημέρωση; Ποιος κατήγγειλε επισήμως αυτή τη στημένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού;
Δεν είδαν οι αρμόδιοι ότι μέσα στο τριήμερο της κυβερνητικής υποκρισίας βλέπαμε μόνο επιθέσεις προπαγάνδας όπως η γελοία συνέντευξη Τύπου με μαέστρο τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Τζανακόπουλο, όπου οι κυβερνητικοί, δυστυχώς με προκάλυμμα τους αρχηγούς ΕΛΑΣ και Πυροσβεστικής, έκαναν πλύση εγκεφάλου για την… ανυπαρξία των ευθυνών τους και των μοιραίων λαθών τους;
Δεν ακούσατε κυρίες και κύριοι αρμόδιοι για την υπεράσπιση της ελεύθερης ενημέρωσης αυτό το πολιτικό θρασίμι να λέει στους δημοσιογράφους «θα πάρετε την απάντηση που θέλω να σας δώσω. Δεν θα συνεχίσουμε τον διάλογο»;
Η… σφαιρική ενημέρωση σας μάρανε;
Και δεν είδατε, μέσα στο τριήμερο λογοκρισίας, τον Καμμένο να επισκέπτεται την περιοχή συνοδευόμενος από κάμερες και λέγοντας ότι ήταν όλοι εκεί, τα πλοία, τα βατράχια, διαπληκτιζόμενος με τους κατοίκους που απλά δεν τα είχαν δει; Δεν τον ακούσατε να λέει ότι «μόνο εσύ και ο Πορτοσάλτε δεν τα είδατε»;
Δεν διαβάσατε τη συνέντευξη Σπίρτζη στο ΑΠΕ (που κι’ αυτός έλεγε πως στην περιοχή πήγε τέσσερις φορές αλλά… δεν τον είδε κανείς); Δεν τον ακούσατε να προτρέπει τα μέσα ενημέρωσης να… «μην παρασυρθούν από συγκεκριμένα ΜΜΕ και συγκεκριμένα πρόσωπα που έσπευσαν να αποδώσουν ευθύνες από την πρώτη στιγμή, ενώ οι νεκροί δεν έχουν ταφεί ακόμα. Εκτός κι αν, τα ΜΜΕ αυτά ήταν σε ανοικτή γραμμή με τη ΝΔ ή αν υπήρχε κάποιο σχέδιο μεταξύ τους»;
Δεν διαπιστώσατε ότι μέσα στο τριήμερο λογοκρισίας, ο ψηφιακός Ν. Παππάς μας ενημέρωσε ότι μετά από επικοινωνία του με τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας – κατόπιν… ενεργειών του, δηλαδή – δόθηκαν οι διευκολύνσεις στους πυροπαθείς; Λες και αυτό δεν γίνεται σε κάθε φυσική καταστροφή;
Δεν τον είδατε να κάθεται στη συνέντευξη Τύπου – παρωδία, έτοιμος να παρέμβει; Δεν είδατε το τουίτ του ότι τάχα ο… διαστημικός οργανισμός του βρήκε τα σημεία από όπου ξεκίνησαν συγχρόνως οι φωτιές; Δηλαδή όλες τις άλλες φορές πριν εκτοξευθεί στο διάστημα ο Παππάς δεν παίρναμε πληροφόρηση από τους δορυφόρους που υπάρχουν παντού;
Αυτή η παραπληροφόρηση πώς έγινε ανεκτή;
Και δεν είδατε τον Τσίπρα στο υπουργικό συμβούλιο να δίνει άλλη μια παράσταση, αναλαμβάνοντας λέει την πολιτική ευθύνη, πλην όμως χωρίς καμιά συνέπεια;
Μήπως δεν έπρεπε οι δημοσιογράφοι και οι προσκεκλημένοι τους να υποστηρίζουν πως πολιτική ευθύνη σημαίνει παραίτηση;
Δεν βλέπετε ότι τώρα έχει στηθεί άλλη επιχείρηση προπαγάνδας επειδή λέει χάσαμε τον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και ψάχνουμε δυο μέρες να τον βρούμε;
Δεν βλέπετε ότι οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εξαφανιστεί (με εντολή, μαθαίνουμε) από τα τηλεπαράθυρα για να μην χρειάζεται να απολογούνται;
Η… σφαιρική ενημέρωση σας μάρανε;
Και για να έχουμε καλό ρώτημα, πώς την φαντάζεστε εσείς στην προκειμένη περίπτωση την σφαιρική και αντικειμενική ενημέρωση;
Ως γενικό τσουβάλιασμα;
Να μην κάνουμε συγκρίσεις;
Να συγκρίνουμε αυτά που δεν συγκρίνονται; Τη φωτιά στο Μάτι με την φωτιά στην Ηλεία, όταν καιγόταν επί δεκαήμερο ολόκληρη η Πελοπόννησος, είχαμε πάνω από 250 πυρκαγιές και οι άνθρωποι που χάθηκαν έπεσαν θύματα όχι της ανυπαρξίας και μη εφαρμογής σχεδίου, αλλά λόγω μεμονωμένης λανθασμένης εντολής από κάποιους που καταδικάσθηκαν από την Δικαιοσύνη;
Να μην πούμε ότι πυρκαγιές είχαμε και το 2012 και το 2013 και το 2014 – και σε αστικές περιοχές, όπως ο Βύρωνας, η Κερατέα, η Παιανία – αλλά δεν θρηνήσαμε θύματα;
Να μην πούμε ότι τότε ο Σαμαράς ήταν στο γραφείο του και όχι στο Μόσταρ να ραίνει τον ποταμό με λουλούδια;
Να μην πούμε ότι το 2014 είχαμε σεισμούς 6,1 και 5,7 ρίχτερ στην Κεφαλονιά και το Κράτος έδρασε ακαριαία;
Μήπως πρέπει να ρίξουμε τις ευθύνες στους εμπρηστές λες και πρώτη φορά είχαμε πυρκαγιές από εμπρησμό σ’ αυτή τη χώρα;
Μήπως πρέπει να ρίξουμε την ευθύνη στην αυθαίρετη δόμηση, λες και τα σχέδια εκκένωσης δεν περιλαμβάνουν και αυτές τις περιοχές, λες και την ώρα της καταστροφής το σχέδιο προβλέπει να σωθούν οι «νόμιμοι» και να πεθάνουν οι «παράνομοι»; Λες και για τα αυθαίρετα δεν έχουν πληρωθεί ένα σωρό πρόστιμα; Δεν πληρώνουν οι άνθρωποι ΕΝΦΙΑ και δημοτικά τέλη;
Αυτό δεν αποτελεί μια αισχρή προσπάθεια αποπροσανατολισμού; Να φύγει η συζήτηση από τις πραγματικές ευθύνες και να πάει εκεί που δείχνει το χέρι του τιραμόλα της προπαγάνδας;
Κραυγές και πρόστιμα
Μήπως δεν έπρεπε να πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που στο παρελθόν κάθε φορά που γινόταν κάποια ρύθμιση για τα αυθαίρετα κραύγαζε περί… «τιμοκαταλόγου αυθαιρεσίας» και περί «κράτους εισπράκτορα» και περί «προστίμων για την τσέπη των δανειστών», μόλις βρέθηκε στην κυβέρνηση και είδε τα δισεκατομμύρια που εισπράττονται (3,3 δις ήταν τον Ιανουάριο του 2017 τα καταχωρημένα πρόστιμα), έδωσε παράταση στον προηγούμενο νόμο και μετά ψήφισε δικό του νόμο πάλι με πρόστιμα;
Μήπως δεν έπρεπε να πούμε ότι το 2007 μιλούσαν για «ανάλγητη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας», που «είναι ο ηθικός αυτουργός της καταστροφής, αν όχι και ο εμπρηστής του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας. Ας μην πιστεύουν ότι θα ξεχάσουμε! Όσο σπέρνουν θάνατο θα θερίσουν θύελλες»;
Μήπως δεν έπρεπε να θυμίσουμε ότι στις 24 Αυγούστου 2009 ο κ. Τσίπρας έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζητώντας του σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για τις πυρκαγιές;
Και τι του έλεγε; Το εξής:
«Γνωρίζουμε ότι η ώρα της τραγωδίας δεν είναι η ώρα της απόδοσης ευθυνών, όμως δεν μπορούμε για μια ακόμη φορά να μείνουμε αδρανείς αποτιμώντας το μοιραίο. Αυτή είναι η ώρα της ευθύνης»!
Την ίδια μέρα, επισκεπτόμενος τις πληγείσες από τις πυρκαγιές περιοχές της Δυτικής Αττικής, ο κ. Τσίπρας έλεγε: «Βλέπουμε σπίτια και ανθρώπινες ζωές να κινδυνεύουν και να εναποθέτουμε τις ελπίδες στον άνεμο και φυσικά στην αυτοθυσία πυροσβεστών και εθελοντών. Δυστυχώς, είμαστε για ακόμη μια φορά απροστάτευτοι από την φυσική καταστροφή και δεν έχουμε πάρει κανένα μάθημα από τα παθήματα των προηγουμένων ετών. Βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές και οι πολίτες είναι αγανακτισμένοι και δικαίως. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης από όλες τις πολιτικές δυνάμεις»!
Τότε κινδύνευαν, αλλά σήμερα που κάηκαν και πνίγηκαν η ώρα της ευθύνης είναι ένα καραγκιοζιλίκι!
Τότε μας μιλούσε για την ώρα της ευθύνης και τώρα είτε μας λένε ότι δεν υπάρχουν ευθύνες – άρα μόλις φυσάει θα καιγόμαστε, θα πνιγόμαστε, θα πεθαίνουμε θα βλέπουμε εκατόμβες με ηλικιωμένους, μωρά, οικογένειες – είτε ότι υπάρχουν μόνο πολιτικές ευθύνες.
Οπότε; Οπότε να μην πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς απατεώνες;
Να κρατήσουν οι δημοσιογράφοι «αντίστοιχη στάση»;
Ε, γι’ αυτούς που ξεπουλάνε και ξεκληρίζουν αυτή είναι η αντίστοιχη στάση.
Και στο πλαίσιο αυτής της «αντίστοιχης στάσης» ό,τι και να τους σύρει κανείς είναι λίγο…

Υ.Γ. Και σα να μην έφθαναν οι αιρετοί της «αντίστοιχης στάσης», είχαμε και τους διορισμένους (από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής) του ΕΣΡ. Αμέσως – αμέσως, στις 24 Ιουλίου, επομένη της αποφράδας ημέρας, εξέδωσαν ανακοίνωση όπου επισημαίνουν προς τα κανάλια, ότι «οφείλουν να ασκούν τη δέουσα εποπτεία στην παρουσίαση των τραγικών γεγονότων που συνέβησαν στην Αττική, ώστε να αποφευχθεί ο πανικός και η πρόκληση περαιτέρω οδύνης στους πολίτες». Συγκεκριμένα ανέφεραν:
«Με βάση το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν.2863/2000, του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. β΄ και 7 παρ. 1 και 2 του Π.Δ/τος 77/2003, σας παρακαλώ να ασκήσετε τη δέουσα εποπτεία κατά την παρουσίαση της τρέχουσας τραγικής συγκυρίας, ώστε να αποφευχθεί η συμβολή των Μ.Μ.Ε. στην πρόκληση περαιτέρω πανικού στο κοινό και περαιτέρω οδύνης στους παθόντες και στους πενθούντες».

Βέβαια, ούτε αυτοί είδαν τη σύσκεψη της παραπληροφόρησης, τη συνέντευξη Τύπου της προπαγάνδας, τις επισκέψεις και τις ύβρεις προς τους παθόντες και πενθούντες, τις live μεταδόσεις αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης…