Του συνεργάτη μας Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Η Ελλάς της φαιδράς πορτοκαλέας δεν έχει μόνο πορτοκάλια πολλά και ωραία αλλά έχει και αμέτρητους κοπρίτες-πολιτικούς πιθήκους, οι οποίοι σαγηνεύονται από τη χυδαία προπαγάνδα, η οποία έχει τη φοβερή δύναμη να κατασκευάζει πολιτικούς μύθους: φοβερών πολιτικών -εθναρχών- πνευματικών γιγάντων και πάει λέγοντας.
Γιατί τα γράφω αυτά; γατί γέλασε το χείλι μου όταν διάβασα τούτο το σκίτσο του φοβερού-πράγματι- Φ. Δημητριάδη στα «Νέα» της 7-2-1951.
Αυτή η γελοιογραφία δείχνει τον τότε υπουργό Γεώργιο Παπανδρέου – ή κατ’ ευφημισμό «Γέρο της Δημοκρατίας» - να έχει αγκαλιά μια καρέκλα του υπουργείου του και να λέει: «Κόμματα αλλάζω. Ιδέες αλλάζω. Παρέα αλλάζω. Ό,τι θέλετε αλλάζω. Αλλά υπουργείο ποτέ» (το παραθέτει ο Γ. Λεονταρίτης στο έργο του: «Το Λαϊκόν Κόμμα», σελ. 103).
Πόσοι και πόσοι σημερινοί καρεκλοκένταυροι δεν κάνουν το ίδιο για το… καλό της πατρίδας!!! Και πόσα απ’ αυτά τα ανθρωπάκια δεν επιχειρούν πολλά παπαγαλάκια – με το αζημίωτο – να μας τα παρουσιάσουν γίγαντες της πολιτικής και ογκόλιθους της ηθικής!
Φαιδρός λαός εν μέσω νάνων πολιτικών που με τους πολιτικάντηδες ανέδειξαν την Ελλάδα σε χλεύη της οικουμένης!
Γι’ αυτό το λόγο εδώ και μια δεκαετία τάχθηκα υπέρ της απομυθοποίησης πολιτικάντηδων και λαού (βλ. το άρθρο μου: «Η ανάγκη απομυθοποίησης του λαού», στα «Πολιτικά Θέματα», 23-2-2001).
Αθήνα 11/8/2016
