21.9.19

Τα επιχειρησιακά διδάγματα για την Ελλάδα από την επίθεση κατά της Aramco προκαλούν μεγάλη ανησυχία


Η πρόσφατη επίθεση στις εγκαταστάσεις διύλισης πετρελαίου της Aramco, πιθανότατα θα αποτελέσει το έναυσμα αντιποίνων κατά του Ιράν, χωρίς κανείς να μπορεί να εκτιμήσει αξιόπιστα την έκταση και την πραγματική τους έκβαση προς το παρόν. Τα αντίποινα αυτά όμως, πιστεύουμε πώς πρέπει να σημειωθεί ότι είναι, ή θα είναι, και το αποτέλεσμα μίας βαθιάς ανησυχίας των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα, σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες ανορθόδοξου πολέμου από την πλευρά του Ιράν. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό;

Γράφει ο Στέργιος Θεοφανίδης
Η Σαουδική Αραβία πέρα από τοπική υπερδύναμη, είναι και ένας από τους πιο σημαντικούς (αν όχι ο πιο σημαντικός…) εισαγωγείς και χρήστες δυτικών αμυντικών συστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Και τα συστήματα αυτά στην ουσία απέτυχαν να προστατεύσουν μία στρατηγικής αξίας και σημασίας εγκατάσταση της χώρας… Απέτυχαν να την προστατεύσουν από μία επίθεση ανταρτών και όχι οργανωμένης ένοπλης δύναμης, με όπλα χαμηλού τεχνολογικού επιπέδου για τα σημερινά δεδομένα.
Όπλα χαμηλής αξίας με άλλα λόγια που όμως, όπως αποδεικνύουν τα βίντεο και οι φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, προκάλεσαν μεγάλης έκτασης ζημιές (δεν γνωρίζουμε τίποτα για τραυματισμούς ή απώλειες μεταξύ του προσωπικού) και απώλειες δισεκατομμυρίων δολαρίων για μία οικονομία που αποτελεί κύριο τροφοδότη της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ.
Βέβαια η αναποτελεσματικότητα της πολεμικής μηχανής της Σαουδικής Αραβίας δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στα όπλα και τα συστήματα που αυτή διαθέτει. Η εκπαίδευση, η ετοιμότητα και γενικά η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού, είχαν – και έχουν – το ρόλο τους…
Αυτό που μένει όμως σαν εικόνα, σαν ισχυρή εντύπωση (και όσοι ασχολούνται με τα της άμυνας το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό), είναι ότι τελικά συστήματα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και με ενσωματωμένη εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία, όπως για παράδειγμα το Patriot, δεν τα κατάφεραν.
Δεν κατόρθωσαν να αποτρέψουν μία καταστροφική επίθεση από όπλα που τεχνολογικά είναι σχεδόν βέβαιο ότι απέχουν ελάχιστα από τους κατευθυνόμενους στόχους που κατασκεύαζε παλιά η ελληνική 3ΣΙΓΜΑ για τις ανάγκες του ΠΒΚ (Πεδίου Βολής Κρήτης)!
Σε μία προσπάθεια να κερδίσει τις εντυπώσεις, αλλά και να προκαλέσει – αμφισβητήσει επιδεικτικά την τεχνολογική ανωτερότητα των ΗΠΑ, ακόμα και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έσπευσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, κάνοντας την απίστευτη δήλωση ότι αν στη θέση των πυροβολαρχιών Patriot, βρισκόταν συστήματα S-400, η έκβαση της επίθεσης των Χούτι, θα ήταν τελείως διαφορετική!
Κάτι που φυσικά δεν ισχύει σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ... Το είχαμε διευκρινίσει και στα αφιερώματα μας σχετικά με το κατά πόσον το S-400 στην Τουρκία, αποτελεί αποτελεσματική αποτροπή για την Πολεμική Αεροπορία.
Συγκεκριμένα, γράφαμε, ότι κανένα αντιαεροπορικό / αντιπυραυλικό σύστημα, όσο σύγχρονο και αν είναι και τεχνολογικά προηγμένο, δεν μπορεί να ανατρέψει ή να διαφοροποιήσει – έστω – τους νόμους της φυσικής! Η καμπυλότητα της γης δεν επιτρέπει στα ραντάρ έρευνας (είτε αυτά ανήκουν στο σύστημα Patriot, είτε στο S-400) να “δουν” στόχους που πετούν χαμηλά, σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 40 ή 50 χιλιομέτρων και αυτό υπό ιδανικές συνθήκες. Πάνω από θάλασσα δηλαδή ή πάνω από εντελώς επίπεδο έδαφος χωρίς εξάρσεις…
Γράφαμε επίσης ότι οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν ιπτάμενα κέντρα έγκαιρης προειδοποίησης, διοίκησης και ελέγχου (C4I) A-50 και παράλληλα να εγκαταστήσουν ραντάρ σε υψώματα στη Συρία, προκειμένου να καλύψουν τομείς από τους οποίους είχαν διέλθει πετώντας σε μικρό ύψος ανάμεσα από λόφους και βουνά, αμερικανικοί Tomahawk, χωρίς να εντοπιστούν…
Ας δούμε όμως εν προκειμένω τι συμπέραναν οι Αμερικανοί για την επίθεση στις εγκαταστάσεις της Aramco, επιβεβαιώνοντας όσα έχουμε υποστηρίξει κατ’ επανάληψη, μέσα από τα δημοσιεύματά μας… Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post, o Michael Knights, αναλυτής του Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον για θέματα πολιτικής στην Εγγύς Ανατολή (Washington institute for Near East Policy) δήλωσε χαρακτηριστικά τα ακόλουθα…
“Επρόκειτο για μία άψογα οργανωμένη επίθεση, από διαφορετικές διευθύνσεις. Τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει αποκαλύπτουν ότι από τους 20 πυραύλους που εκτοξεύτηκαν μόνο ένας αστόχησε… Πρόκειται για εκπληκτική επίδοση!”.
Αυτό που αποκαλύφθηκε στην πραγματικότητα είναι ότι η επίθεση δεν έγινε με τη χρήση βαλλιστικών πυραύλων αλλά από όπλα οριζόντιας πλεύσης τα οποία πέταξαν σε μικρό ύψος. Τα βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα δε, προερχόμενα από τις κάμερες ασφαλείας των διυλιστηρίων, αποκαλύπτουν σχετικά χαμηλές ταχύτητες πλεύσης, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένα μέρος τουλάχιστον των όπλων που έπληξαν τις εγκαταστάσεις της Aramco, ήταν UAV φορτωμένα με εκρηκτική ύλη!
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
Το γεγονός στο οποίο αναφερθήκαμε, αποτελεί άλλη μία απόδειξη – προειδοποίηση για την Ελλάδα, η οποία και μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίσει τη νέα απειλή που διαμορφώνεται από την πλευρά της Τουρκίας μέσω της ανάπτυξης και παραγωγής μεγάλου αριθμού UAV και UCAV, τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν όπως τα UAV και οι πύραυλοι οριζόντιας πλεύσης των Χούτι στην Υεμένη…
Τα νησιά μας παρέχουν τη δυνατότητα στο ανατολικό Αιγαίο, να αναπτύξουμε ένα πλήρες, χαμηλού κόστους και υψηλής αποτελεσματικότητας δίκτυο έγκαιρης προειδοποίησης. Κινητές μονάδες ραντάρ σε συνδυασμό με απλά συστήματα εντοπισμού πηγών υπέρυθρης ακτινοβολίας, μπορούν σε μικρό χρονικό διάστημα να συγκροτήσουν ένα πλέγμα επιτήρησης που πολύ δύσκολα θα παραβιάσουν ακόμη και μικρού μεγέθους, χαμηλά ιπτάμενοι στόχοι.
Οι στόχοι αυτοί, από οπουδήποτε και αν εξαπολυθούν κατά μήκος των ακτών της Μικράς Ασίας (από βορρά προς νότο και αντίστροφα), θα χρειαστεί να πετάξουν πάνω από θάλασσα. Όχι μεταξύ βουνών και λόφων δηλαδή που παρέχουν ιδανική κάλυψη και αφήνουν ελάχιστο χρόνο στον αμυνόμενο να αντιδράσει…
Από την άλλη πλευρά, τα ελληνικά νησιά μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως ιδανικές πλατφόρμες εξαπόλυσης UAV. Απλών στην κατασκευή και χωρίς υποχρεωτικά να είναι εξοπλισμένα με πανάκριβα συστήματα επιτήρησης ή αερομεταφερόμενα όπλα.
Τα μη επανδρωμένα αυτά αεροσκάφη (όπως οι ιπτάμενοι στόχοι Iris Jet και Perseas Twin Jet της 3Σιγμα) εξοπλισμένα με παρεμβολείς μπορούν να προκαλέσουν κορεσμό της τουρκικής αεράμυνας, ενώ αν εφοδιαστούν με πολεμικές κεφαλές, μετατρέπονται σε θανάσιμη απειλή για σταθερούς στόχους, πετώντας χαμηλά πάνω από το τουρκικό έδαφος… Το οποίο έχει τη διαμόρφωση που απαιτείται για να προσφέρει απόκρυψη από τα τουρκικά ραντάρ έρευνας.
Η Ελλάδα έχει την τεχνογνωσία και το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό. Τα κεφάλαια δε που θα απαιτηθούν για τη συγκρότηση ενός στόλου 200 τέτοιων UAV – όπλων οριζόντιας πλεύσης, είναι πραγματικά ελάχιστα.
Για την ιστορία, αλλά και για να αποδείξουμε του λόγου το αληθές, η ελληνική 3Σιγμα που είχε εξαγοραστεί από την EADS, διέκοψε τις δραστηριότητές της την περίοδο 2011-2012. Για αρκετά χρόνια προμήθευε τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αλλά και πολλές ξένες (16 τον αριθμό μεταξύ των οποίων και τη Τουρκική Αεροπορία!) με ιπτάμενους κατευθυνόμενους στόχους.
Το κόστος ανά μονάδα των στόχων αυτών ήταν μικρότερο από αυτό ενός UAV και σημαντικά μικρότερο από αυτό ενός UCAV. Δύο από τα προϊόντα της 3Σιγμα, το Iris Jet και το δικινητήριο Perseas Twin Jet, είχαν αυτονομία μίας μόλις ώρας (60 λεπτών).
Αν ρίξετε μία ματιά στις επιδόσεις και τις δυνατότητές τους θα δείτε ότι μπορούσαν να πετάξουν σε ύψος μέχρι και 33 πόδια (10 μόλις μέτρα) εξοπλισμένα με ραδιοϋψόμετρο! Το Perseas Twin Jet μπορούσε να πετάξει με μέγιστη ταχύτητα 240 κόμβων μέχρι τα 20.000 πόδια περίπου, ενώ το IRIS Jet με μέγιστη ταχύτητα 460 κόμβων σε μέγιστο ύψος 40.000 ποδών!
Διόλου ευκαταφρόνητες επιδόσεις… Για φορείς παρεμβολέων και εκρηκτικών. Που θα μπορούσαν να παραπλανήσουν, ή και να πλήξουν στόχους, έτσι ώστε τα φίλια μαχητικά να περάσουν από άλλες περιοχές σε μικρό ύψος, απαρατήρητα…

https://www.defence-point.gr/