Στης Αιδηψού την (όπως την κατάντησαν) "ολόμαυρη ράχη"...... (ΦΩΤΟ)

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΛΟΥΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
(180 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και 3.500 ενοικιαζόμενα δωμάτια)

(Το καλοκαίρι, οι 40.000 κάτοικοι, λουόμενοι και επισκέπτες, θα εξυπηρετούνται με ένα ΑΤΜ ; )

* Παραθέτουμε ένα εξαιρετικά επιεικές και ευγενικό άρθρο που βρήκαμε στο FB .

Θα ήταν παράλειψή μας να αναφέρουμε ότι ο δρόμος Λ.Αιδηψού-Ηλίων-Λίμνης-Χαλκίδος, παραμένει προκλητικά κλειστός -από κατολίσθηση -προ ετών-! Μήπως περιμένει μια νέα "Χουντική" ΜΟΜΑ, να τον ανοίξει πάλι!

___________________________________________________________

Παρακμή ή αναγέννηση;

Η Αιδηψός, η λουτρόπολη της Ελλάδας, βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Ο τόπος που γνώρισε δόξες, προσέλκυσε επιφανείς προσωπικότητες και αποτέλεσε διεθνή προορισμό θεραπείας και αναψυχής, αργοσβήνει μέσα σε μια αλυσίδα εγκατάλειψης.

Δεν πρόκειται μόνο για την απώλεια των αρχιτεκτονικών, ταυτοτικών της στοιχείων, τη ρύπανση της θάλασσας ή τις κλειστές υπηρεσίες. Είναι κάτι βαθύτερο: η σταδιακή απώλεια της ηγεμονίας της πόλης, που συνοδεύεται από μια νοοτροπία μοιρολατρίας και υποταγής: «Δεν γίνεται αλλιώς».

Ιστορικά, η Αιδηψός είχε θεσμική υπόσταση ως ανεξάρτητος δήμος, κατοχυρωμένη με προεδρικά διατάγματα. Όμως, με τον Νόμο 3852/2010 («Καλλικράτης») υπήχθη στον Δήμο Ιστιαίας-Αιδηψού, χάνοντας τη δυνατότητα να χαράσσει η ίδια την πορεία της.

Τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια: μόλυνση της θάλασσας, υποβαθμιστικές παρεμβάσεις σε δρόμους - πεζοδρόμια, καταστροφή του παλιού ταχυδρομείου, κατάρρευση του λουτρικού καταστήματος, ακατάλληλη αξιοποίηση δημόσιων χώρων, κλείσιμο του ταχυδρομείου, καταπολέμηση της προσπάθειας δημιουργίας σύντομης και ασφαλούς οδικής πρόσβασης και το κερασάκι: κλείσιμο της Εθνικής Τράπεζας.

Η κοινωνική ψυχολογία της πόλης έχει επηρεαστεί: εμφανής είναι η τάση υποταγής, ο φαβοριτισμός και η αποφυγή ρήξεων – με αποτέλεσμα την απώλεια συλλογικής αυτοπεποίθησης.

Ωστόσο, η κρίση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία. Μια πρώτη πρόταση είναι η σύσταση «Τοπικής Συνέλευσης», ως συντονιστικού οργάνου που θα:

• Συγκεντρώνει πολίτες, επαγγελματίες, φορείς και επιστημονικούς συμβούλους.

• Χαράσσει στρατηγικούς στόχους και μεθοδεύει πρωτοβουλίες.

• Παρακολουθεί την πρόοδό τους με διαφάνεια και συλλογική ευθύνη.

Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία, η Αιδηψός μπορεί να εξετάσει τη δημιουργία Συνεταιριστικής Τράπεζας, όπως έκαναν με επιτυχία η Συνεταιριστική Τράπεζα Χανίων, η Ηπείρου, η Τράπεζα Καρδίτσας και η Παγκρήτια Τράπεζα. Αρχικά με λίγα μέλη και κεφάλαια, σήμερα διαχειρίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, στηρίζοντας την τοπική οικονομία.

Το κεφάλαιο μπορεί να προέλθει από κατοίκους, επαγγελματίες, φορείς και φίλους της πόλης. Η τράπεζα ή άλλη οικονομική πρωτοβουλία, μπορεί να:

• Προσφέρει ρευστότητα σε μικρομεσαίους, ξενοδόχους και νέους επαγγελματίες.

• Διατηρήσει τα κεφάλαια στην τοπική οικονομία.

• Ενισχύσει κοινωνική συνοχή και συλλογική ευθύνη.

Εδώ είναι αναγκαίο να ειπωθεί κάτι καθαρά: οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες είναι ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Όπως μας δίδαξε η πρόσφατη ιστορία, δεν ορρωδούν προ ουδενός όταν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Συνεπώς, οι όποιες αξιακές ή ηθικές εκκλήσεις δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Αντίθετα, μόνο η συλλογική αυτοοργάνωση και οι ίδιες πρωτοβουλίες των κατοίκων μπορούν να εξασφαλίσουν πραγματική οικονομική στήριξη και ανθεκτικότητα.

Παράλληλα, η συνεργασία με πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα θα προσφέρει:

• Μελέτες σκοπιμότητας και αξιολόγηση στρατηγικών πρωτοβουλιών.

• Πρόσβαση σε χρηματοδοτικά προγράμματα (ΕΣΠΑ, Horizon Europe, κ.ά.).

• Τεχνική υποστήριξη σε τομείς οικονομίας, τουρισμού, υγείας και βιώσιμης ανάπτυξης.

Η απόφαση ανήκει στους ίδιους τους κατοίκους. Με συλλογική δράση και στρατηγικό σχεδιασμό, η Αιδηψός μπορεί να ανακτήσει:

• Οικονομική αυτονομία και μείωση των εξαρτήσεων.

• Στήριξη της τοπικής επιχειρηματικότητας και μικρομεσαίων.

• Ενότητα και συλλογική ευθύνη απέναντι στη νοοτροπία της υποταγής.

Το κλείσιμο της Εθνικής Τράπεζας δεν σηματοδοτεί το τέλος. Είναι πρόκληση.

Η Αιδηψός μπορεί να γίνει είτε το μνημόσυνο μιας πόλης που σβήνει, είτε η σπίθα μιας πόλης που ξαναγεννιέται. Η επιλογή ανήκει στους κατοίκους.

27 Σεπτεμβρίου 2025

Φίλος της Αιδηψού