του Παντελή Σαββίδη
Ηδιακήρυξη των 91 απο όσα γνωρίζω παραπέμπει σε μια προσπάθεια που ενθαρρύνει εσωτερικές εξελίξεις στη ΝΔ αλλά θέλει να επεκταθεί και ευρύτερα στην ελληνική κοινωνία.
Είναι μια θετική ενέργεια, παρά την κριτική που της ασκείται.
Γιατί είναι θετική;
Πρώτον διότι εκείνο που προέχει αυτήν την στιγμή είναι να απαλλαγεί η χώρα απο την ομάδα και το καθεστώς Μητσοτάκη. Είναι επικίνδυνοι. Δεν ορωδούν προ ουδενός.
Απο ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ο σκληρός πυρήνας του καθεστώτος δεν έχει διαρραγεί με όλα τα σκάνδαλα που έχουν δημοσιευθεί. Ο κόσμος που στηρίζει το καθεστώς έχει συνηθίσει στα σκάνδαλα, αρκετοί, ενδεχομένως, μπορεί να ωφελούνται απο αυτά και το ερώτημα είναι πως η χώρα και η συντριπτική πλειονότητα του λαού θα διασωθούν απο αυτήν την καταστρεπτική πολιτική.
Μια, λοιπόν, απο τις επιλογές είναι να ενθαρρυνθούν τα υγιή στοιχεία της Δεξιάς να εγκαταλείψουν, όχι την ιδεολογία τους αλλά τον μητσοτακισμό και την ιδεολογία του μητσοτακισμού. Δεν θα φύγουν απο τον πολιτικό χώρο τους αλλά θα αντιδράσουν στις εκτροπές του.
Και ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο ερώτημα: ωραία όσοι δεν ανήκουν σε αυτόν τον πολιτικό χώρο, μεταξύ των οποίων είμαι και εγώ, γιατί να υποστηρίξουν αυτήν την πολιτική;
Για όσους έχουν κάποια ηλικία, η απάντηση είναι η θέση του ΚΚΕεσ επι δικτατορίας: ο αγώνας είναι αντιδικτατορικός.
Και εξηγούμαι αφού διευκρινήσω πως δεν θεωρώ δικτατορία το καθεστώς Μητσοτάκη. Άλλο επικίνδυνο, άλλο δικτατορικό.
Επι δικτατορίας τα αριστερά ρεύματα είχαν μαξιμαλιστικές θέσεις ως συνήθως. Όπλα και στα βουνά. Βεβαίως κανείς δεν πήγε στα βουνά αλλά άλλο η θέση άλλο η πρακτική.
Το θεωρητικό υπόβαθρο της θέσης αυτής ήταν πως η δικτατορία δεν είναι παρά μια έκφραση της δεξιάς, άρα δεν συνεργαζόμαστε με καμιά δεξιά οργάνωση έστω και αν αντιστέκεται στην δικτατορία. Η γνωστή θέση που παραπέμπει την πολιτική αλλαγή στο άπειρο.
Μόνο το ΚΚΕεσ είχε την πολιτική του αντιδικτατορικού αγώνα. Δηλαδή, συνεργαζόμαστε ακόμη και με την δεξιά, αρκεί να πετύχουμε την πτώση της δικτατορίας.
Υπενθυμίζω ότι οι πιο επικίνδυνες για το καθεστώς αντιστασιακές οργανώσεις δεν ήταν οι αριστερές αλλα ομάδες αξιωματικών που πρόσκειντο είτε στην δεξιά, είτε στο κέντρο, είτε στον Ανδρέα.
Αυτή, λοιπόν, είναι η πολιτική πρόταση σήμερα. Συνεργασία με οποιονδήποτε αμφισβητεί και θέλει να ανατρέψει μια επικίνδυνη κυβέρνηση, μια πολιτική κατάσταση την οποία έχει επιβάλλει το καθεστώς Μητσοτάκη.
Αλλά και κάτι ακόμη. Αν προσέξει κανείς την προέλευση όσων υπέγραψαν την διακήρυξη προέρχονται απο διάφορους πολιτικούς χώρους. Που σημαίνει πως αν η προσπάθεια ευοδωθεί θα έχουμε ένα νέο πολιτικό μόρφωμα του οποίου η αφετηρία θα είναι η αμφισβήτηση του σημερινού καθεστώτος. Δεν αξίζει να υποστηριχθεί;
Συχνά μιλάμε για την ανάγκη κάποιου νέου πολιτικού φορέα αλλά όποτε γίνεται προσπάθεια να εμφανισθεί, το πολεμάμε. Θέλετε αλλαγή; Βοηθήστε. Όσοι πολεμάτε τις νέες προσπάθειες δεν θέλετε καμιά αλλαγή. Βολεύεστε με την σημερινή κατάσταση.
ΥΓ: ο Ένοπλος Αγώνας ήταν και η θέση του ΠΑΚ. Διαφωνούσα.
