Με έκπληξη φαίνεται να αντιμετωπίζει η αμερικανική εταιρία Lockheed Martin (LM) τη διαφαινόμενη απόφαση του ΓΕΕΘΑ να μην συμπεριλάβει στην προμήθεια των F-35A τις επενδυτικές Συμφωνίες SSI.
Έπειτα από πολλές εβδομάδες διαβουλεύσεων που έφτασαν σε υψηλό επίπεδο, το ΓΕΕΘΑ κατέληξε όπως φαίνεται στην απόρριψη των SSI για τα αμερικανικά μαχητικά, χωρίς καν να συγκροτηθεί ομάδα διαπραγμάτευσης με τη LM και χωρίς να έχει συνταχτεί κάποια σχετική τεκμηριωμένη μελέτη που να δικαιολογεί την ανεξήγητη αυτή απόφαση.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κύριος Νίκος Παναγιωτόπουλος στη Βουλή, την Πέμπτη 7 Απριλίου, σε σειρά ερωτήσεων που κατέθεσε ο Τομεάρχης Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ κύριος Γιώργος Τσίπρας, η κυβέρνηση δικαιολόγησε την απόφαση αυτή μετά από εισήγηση των επιτελείων και ειδικά του ΓΕΕΘΑ.
Το σκεπτικό βασίζεται στο ότι με τον τρόπο αυτό θα περιοριστεί δήθεν το κόστος της προμήθειας των F-35A και έτσι δεν θα επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός του εν λόγω προγράμματος με το κόστος της κατασκευής των υποδομών για τα μαχητικά που θα αποκτηθούν αλλά και τη συνεισφορά στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.Επιπλέον, ο κύριος Υπουργός ενημέρωσε τη Βουλή ότι η ΓΔΑΕΕ απέστειλε στις ΗΠΑ επιστολή μέσω της οποίας ζητείται από την εταιρεία LM να προσδιορίσει τους ακριβείς όρους συμμετοχής της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας στο πρόγραμμα συμπαραγωγής του F-35A.
Όπως φαίνεται το ΓΕΕΘΑ επέλεξε (για ποιο λόγο άραγε;) να αγνοήσει τη θεμελιώδη ανάγκη για την κατασκευή των υποδομών υποστήριξης του μαχητικού με ευθύνη της LM, ενώ ούτε καν ασχολήθηκε να διερευνήσει αναλυτικά σε αυτή τη φάση τα οικονομικά και τεχνολογικά οφέλη που θα αποκόμιζε η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία από τη συμμετοχή της στη συμπαραγωγή του μαχητικού στηρίζοντας τις απόψεις με αοριστολογίες.
Η πραγματικά περίεργη επιλογή του ΓΕΕΘΑ, εγείρει πολλά ερωτηματικά και εξέπληξε ακόμη και τα πλέον έμπειρα στελέχη της LM, αφού απαλλάσσει την εταιρία από κάθε ευθύνη αναφορικά με την κατασκευή και πιστοποιημένη παράδοση των υποδομών του F-35A στην Πολεμική Αεροπορία.
Μια ευθύνη και ένα ρίσκο που το αναλαμβάνει το ΓΕΑ, όποτε και εάν η Πολεμική Αεροπορία εξασφαλίσει τα απαραίτητα κονδύλια, τα οποία όπως φαίνεται θα είναι πολλαπλάσια από αυτά που είχαν αρχικά εκτιμηθεί, επιβαρύνοντας περαιτέρω τον Έλληνα φορολογούμενο.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα θα είναι ίσως η μόνη χώρα που προμηθεύεται το F-35A και δεν ζήτησε καν να διαπραγματευτεί στην αρχική φάση του ελληνικού προγράμματος τη συμμετοχή της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας στη συμπαραγωγή του, αφού ακόμη και η Πολωνία που χρησιμοποιείται ως παράδειγμα για αυτό το ζήτημα, έχει ζητήσει και αποσπάσει με έμμεσο τρόπο από τη LM βιομηχανικά οφέλη από την παραγγελία των δικών της F-35.
Αν στα παραπάνω αναλογιστούμε την πιθανότητα η Τουρκία να ξαναμπεί στο πρόγραμμα παραγωγής του F-35, μέσω της διαφαινόμενης ήττας του Ερντογάν και της αλλαγής στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τότε θα είμαστε υπερήφανοι που τα ελληνικά F-35 θα έχουν τμήματα Made in Turkey!
Όμως δεν είναι δυνατόν η πρόοδος της Ελλάδας να επηρεάζεται από τις επιλογές κάποιων μυωπικών ηγεσιών που έχουν τις δικές τους προτεραιότητες οι οποίες πιθανόν βασίζονται στις προσωπικές φιλοδοξίες . Η πρόσφατη ιστορία με την αποστολή ανάλογων επιστολών στις γαλλικές εταιρίες των Rafale όπως στη Dassault και τη MBDA από τη ΓΔΑΕΕ δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Κανείς δεν γνωρίζει πως θα γίνουν διαπραγματεύσεις και θα εξασφαλισθεί βιομηχανικό έργο μέσω επιστολών.
Ο Πρωθυπουργός ελπίζουμε ότι θα δείξει οικονομικά και γεωπολιτικά αντανακλαστικά και είναι σίγουρο ότι θα εξετάσει όλες τις παραμέτρους της προμήθειας των F-35 με την ευρύτητα σκέψης που μια τέτοια απόφαση επιβάλλει και όχι αποκλειστικά με μικροοικονομικά κριτήρια. Είναι σημαντικό η συνεργασία με τις ΗΠΑ να ενισχυθεί περαιτέρω αποκτώντας και βιομηχανικό πρόσημο κάτι που αναμφισβήτητα θα επιφέρει περαιτέρω επενδύσεις και αξιοζήλευτη ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας.
Άλλωστε η απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και η σταθερή αύξηση του ΑΕΠ της χώρας μας, που εδώ και 3,5 χρόνια επιδιώκει η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, θα πρέπει να βασιστεί σε σοβαρές βιομηχανικές υποδομές και τεχνολογικές ικανότητες που μόνο προγράμματα σαν το F35 των 18 εταίρων και συνεργατών μπορούν να προσφέρουν.
