31.3.23

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ Β. ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ….




Εκατοντάδες ξένοι επενδυτές «αγοράζουν» ακίνητα, που ανήκουν σε Ελληνοκυπρίους, στα κατεχόμενα της Κύπρου… Και όσα δεν αγοράζονται παραχωρούνται σε Τούρκους εποίκους, που έφτασαν τις +200,000…..΄Ήδη και δεκάδες χιλιάδες σεισμόπληκτοι με εντολή Ερντογάν καταφθάνουν στα κατεχόμενα και καταλαμβάνουν σπίτια και περιουσίες των Ελληνοκυπρίων….


Επιμέλεια από Ομάδα Εργασίας και Έρευνας του συγγραφέα Α. Αντωνά.

Αποσπασματικές πληροφορίες.


Στη Βόρεια κατεχόμενη Κύπρο παρατηρείται ένας άνευ προηγουμένου οργασμός και εκμετάλλευση των Ε/Κ περιουσιών. Μια πρόσφατη έρευνα αναφέρει ότι έχει καταστεί παράδεισος για καταπατητές διεφθαρμένους και αδίστακτους ξένους και τούρκους επιχειρηματίες (οι πλείστοι φίλοι του Ερντογανικού και Ταταρικού καθεστώτος). Το 90% της Ε/Κ ιδιωτικής γης και των ακινήτων στα κατεχόμενα ανήκει σε Ε/Κ πρόσφυγες και μόνο το 10% ανήκει σε Τ/Κ. 

Οι αιτήσεις από Τούρκους και ξένους επενδυτές-καταπατητές για αγορά των κατεχόμενων Ελληνοκυπριακών περιουσιών αντί πινακίου φακής, κατά την διάρκεια του έτους 2021-2022 ήταν άνω των 6000.  Για το 2023 υπολογίζονται σε 10,000…

Η «νομοθεσία» για την απόκτηση και τη μακροχρόνια μίσθωση ακινήτων από αλλοδαπούς ψηφίστηκε από την «ψευδοβουλή» με 40 ψήφους υπέρ και 10 εναντίον. Σημειώνεται ότι με τροπολογία στον εν λόγω «νόμο» οι αλλοδαποί θα μπορούν να αγοράζουν μέχρι τρία ακίνητα στα κατεχόμενα….

Μια από τις τουρκικές εταιρείες που λυμαίνεται τις ελληνοκυπριακές περιουσίες και ταυτόχρονα *έκτισε εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας επί Ε/Κ περιουσίας και ετοιμάζεται πυρετωδώς να εκμεταλλευθεί τουριστικά και την κατεχόμενη *Αμμόχωστο μαζί με άλλους τούρκους επιχειρηματίες (π.χ, γαμβρός Ερντογάν και συγγενείς του)  φίλα προσκείμενους στον Ερντογάν είναι η  εταιρεία «Aksa» που ανήκει στον Αλί Μετίν Καζαντζί, ο οποίος είναι συντοπίτης του Προέδρου της Τουρκίας και απέκτησε μεγάλο πλούτο τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ. Το αστέρι του Καζαντζί στον τουρκικό επιχειρησιακό κόσμο έλαμψε στα χρόνια της διακυβέρνησης του Ερντογάν.. Οι πρώτες επενδύσεις στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκαν παράνομα στα κατεχόμενα και συνεχίζουν….

*Μετά την ΤΚ ανταρσία του 1963 η Κυπριακή Δημοκρατία παραχωρούσε ρεύμα κ.ά. στα τουρκικά παράνομα καντόνια. Το τίμημα που αποτιμάτε σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το εισέπραττε το ΤΚ  καθεστώς από τους τουρκοκυπρίους και το χρησιμοποιούσε για έργα και αγορά οπλισμού . Με τα οφειλόμενα χρήματα στην ΚΔ ανέγειραν και τον ΤΚ ηλεκτρικό σταθμό της Κερύνειας μετά το 2000 (;)… Όταν έγινε η καταστροφή λόγω έκρηξης του ηλεκτροπαραγωγού κυπριακού σταθμού στο  Μαρί στις 11 Ιουλίου 2011, δανειστήκαμε ρεύμα από κατεχόμενα για αρκετούς μήνες, το οποίο και προπληρώσαμε, χωρίς να συμψηφιστεί με τα οφειλόμενα από το 1963 ποσά στη ΚΔ.

*Το Ταταρικό καθεστώς με θρασύτητα δηλώνει για την κατεχόμενη Αμμόχωστο και προειδοποιεί ότι σε περίπτωση, που οι Τούρκοι ανοίξουν την πόλη οι Ε/Κ περιουσίες θα θεωρηθούν εγκαταληφθείσες και θα τις παραχωρήσουν σε Τούρκους επιχειρηματίες (ήδη παραχωρούνται)…. Δεν αναφέρει βέβαια για ποιο λόγο οι περιουσίες αυτές εγκαταλείφθηκαν και λεηλατήθηκαν και ποιος εκτόπισε δια της βίας τους νόμιμους Ε/Κ κατοίκους όχι μόνο της Αμμοχώστου, αλλά και όλης της κατεχόμενης Ελληνικής Β. Κύπρου….

Ήδη το Ταταρικό παράνομο καθεστώς παραχώρησε «δωρεάν» τουλάχιστον το 15-20% των κατεχομένων Ε/Κ κτημάτων στον κατοχικό στρατό για δημιουργία στρατοπέδων, βάσεων, στρατιωτικών αποθηκών κλπ. Πρόσφατα με «απόφαση» του ψευδοκράτους έγινε  παραχώρηση έκτασης γης στα κατεχόμενα εκατοντάδων στρεμμάτων, στο Ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα στην κατεχόμενη Αγία Καρπασία προς τον κατοχικό στρατό… Μπάτε σκύλλοι αλέστε και αλεστικά μην πληρώνετε…. «Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι …Ελάτε λοιπόν εσείς οι κλέφτες εισβολείς  να φάτε του Κύπριου το βιος, που με κόπο έχει συνάξει και στον λαιμό να σας κάτσει …»

Στην Άγκυρα, καλά ενημερωμένες πηγές σημειώνουν ότι τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση Ερντογάν επιχειρεί να επωφεληθεί στο έπακρον από τις δραστηριότητες και τις διασυνδέσεις των τουρκικών εταιρειών, όπως λ.χ. αυτών της «Aksa», για να αναπτύξει την ακτίνα δράσης της στα κατεχόμενα. Στην περίπτωση της τ/κ πλευράς, το ενδιαφέρον της «Aksa» και του τουρκικού φιλοκυβερνητικού κεφαλαίου εκλαμβάνεται στην τουρκική πρωτεύουσα ως μια νέα ένδειξη για την αποφασιστικότητα της Άγκυρας ως προς την άμεση ριζική πολιτική και οικονομική ανασυγκρότηση των κατεχομένων και πλήρη εκμετάλλευση των Ε/Κ περιουσιών.

Ισραηλινοί η πλειοψηφία των ξένων αγοραστών ακίνητης περιουσίας στα κατεχόμενα.                                                                                                            Σημειώνεται ότι σε μερικούς από αυτούς τους Ισραηλινούς έχει παραχωρηθεί η «υπηκοότητα» του ψευδοκράτους και έχουν ιδρύσει περίπου 200 εταιρείες στα κατεχόμενα.                                                                            Η μεγάλη πλειοψηφία από τις 2.672 άδειες αγοράς ακίνητης περιουσίας στα κατεχόμενα το 2022 δόθηκαν σε Ισραηλινούς  και σε τούρκους εκ Τουρκίας, για την αγορά Ε/Κ κατεχόμενης γης, όπως αναφέρει πρωτοσέλιδα η Χαλκίν Σεσί.

Σύμφωνα με το ΓΤΠ, περίπου 2.000 εταιρείες στα κατεχόμενα έχουν ισραηλινούς μετόχους και μέσω αυτών των εταιρειών, Ισραηλινοί αγόρασαν γύρω στις 25.000 στρέμματα γης, κατά μεγάλο μέρος γεωργική γη, κυρίως στην Καρπασία. Λέγεται επίσης ότι έχουν αγοράσει 2.000 στρέμματα και στην Λεύκα και  σε άλλες κατεχόμενες περιοχές της κατεχόμενης Κύπρου.                                                                                          Σημειώνεται ότι σε μερικούς από αυτούς τους Ισραηλινούς έχει παραχωρηθεί η «υπηκοότητα» του ψευδοκράτους και έχουν ιδρύσει περίπου 200 εταιρείες στα κατεχόμενα.                                                               «Υπάρχει ένας σημαντικός ισχυρισμός αναφορικά με το ότι οι Εβραίοι απέκτησαν το 42% των εδαφών ολόκληρης της Κύπρου», αναφέρει το δημοσίευμα που κάνει λόγο για ύπαρξη συναγωγής στα κατεχόμενα.                     Η Ντιαλόγκ έγραφε χθες ότι το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ένωσης κτηματομεσιτών, Χουσεϊν Σαντέγχι δήλωσε ότι αυξάνονται οι πωλήσεις ακινήτων στα κατεχόμενα, όμως αυξάνεται και ο αριθμός των ατόμων που πουλούν περιουσίες παράνομα, κάτι το οποίο προκαλεί σοβαρά προβλήματα.                                                                                                                   Επισημαίνοντας ότι η παρανομία έχει ως αποτέλεσμα να χάνει μεγάλα ποσά εσόδων το «κράτος», ο κ. Σαντέγχι είπε ότι με παράνομες πωλήσεις ακινήτων ασχολούνται Τούρκοι,  ξένοι και ντόπιοι.                                              Σημείωσε ότι οι πωλήσεις ακινήτων αυξήθηκαν ειδικά στις περιοχές Τρικώμου και Κερύνειας και πρόσθεσε ότι οι καλύτεροι αγοραστές είναι οι Τούρκοι, οι Άραβες, οι Ρώσοι, οι Άγγλοι,  οι Ισραηλίτες κ.ά.                                                     Είναι πολύ δύσκολο να αγοράσουν ακίνητα οι ντόπιοι που περνούν μόνο με τον μισθό τους, κατέληξε.

Εν συνεχεία προς ενημερωση….ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής της 20ης Ιουλίου του 1974, και της συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής, του 36.2% της επικράτειας της ΚΔ από τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, 170.000 Ελληνοκύπριοι οι οποίοι πριν την εισβολή αποτελούσαν τα 2/3 του πληθυσμού στις κατεχόμενες περιοχές, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες. Σύμφωνα δε, με επίσημα στοιχεία του Τμήματος Κτηματολογίου της Κυπριακής Δημοκρατίας,  οι Ελληνοκύπριοι ήταν ιδιοκτήτες σε ακίνητα άνω του 90% και άνω του 85% περίπου της ιδιωτικής γης στις περιοχές που σήμερα κατέχονται από τον τουρκικό στρατό.
Υπενθυμίζεται ότι το Καθεστώς στις κατεχόμενες περιοχές είναι μια παράνομη αποσχιστική οντότητα. Σχετικά είναι τα Ψηφίσματα 541 (1983) και 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τα οποία καλούν όλα τα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία, ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος στην Κύπρο πέρα από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Οι εκτοπισμένοι της τουρκικής εισβολής, εμποδίζονται ακόμα και σήμερα από τον τουρκικό κατοχικό στρατό από του να επιστρέψουν στις περιουσίες τους, αλλά και από την ειρηνική απόλαυση αυτών, κατά παράβαση των Συμβάσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και του διεθνούς και εθνικού δικαίου. Σύμφωνα δε τις “Αρχές των Ηνωμένων Εθνών για Αποκατάσταση στις Οικίες και στις Περιουσίες τους των Προσφύγων και των Εκτοπισμένων”, “Αρχές Πινέιρο” (United Nations Principles on Housing and Property Restitution for Refugees and Displaced Persons) «όλοι οι πρόσφυγες και εκτοπισμένοι έχουν το δικαίωμα να αποκατασταθούν σε όποια κατοικία, γη ή ιδιοκτησία, από την οποία έχουν αποστερηθεί παράνομα».
Ξένοι πολίτες «προειδοποιούνται» να μην αγοράζουν περιουσίες που ανήκουν σε Ελληνοκυπρίους στις περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες βρίσκονται υπό Τουρκική στρατιωτική κατοχή από το 1974!!! Και όσοι συνεχίζουν γιατί δεν σύρωνται σε διεθνή δικαστήρια;
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Απόφασή του της 18ης Δεκεμβρίου 1996 για την ατομική προσφυγή της Ελληνοκύπριας εκτοπισμένης ιδιοκτήτριας Τιτίνας Λοϊζίδου από την Κερύνεια εναντίον της Τουρκίας, καθώς και στην Τέταρτη Διακρατική Προσφυγή της Κύπρου εναντίον της Τουρκίας της 10ης Μαΐου 2001, υποστήριξε τα περιουσιακά δικαιώματα των προσφύγων. Στην υπόθεση Λοϊζίδου, το Δικαστήριο διέταξε την Κυβέρνηση της Τουρκίας να αποζημιώσει την αιτήτρια για το χρονικό διάστημα που της αποστέρησε την περιουσία της και να δώσει πλήρη πρόσβαση, καθώς και να επιτρέψει την ειρηνική απόλαυση της περιουσίας της στην Κερύνεια. Το δικαίωμα των εκτοπισμένων ιδιοκτητών στις περιουσίες τους, επαναβεβαιώθηκε στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Δεκ. 2005) σχετικά με την αίτηση της Μύρας Ξενίδη – Αρέστη ν. Τουρκίας, και έκτοτε έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί σε αρκετές υποθέσεις που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου από Ελληνοκύπριους νόμιμους ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα, κατά της Τουρκίας.
Οι Ελληνοκύπριοι νόμιμοι ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα μπορούν να λάβουν δικαστικά μέτρα κατά των σφετεριστών της περιουσίας τους στα αρμόδια δικαστήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την απόφασή του ημερομηνίας 15 Νοεμβρίου 2004 στην υπόθεση Μελέτιος Αποστολίδης ν. Ντέιβιντ και Λίντα Όραμς, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας βρήκε τους κατηγορούμενους ένοχους για καταπάτηση της περιουσίας του παραπονούμενου, διατάσσοντάς τους να κατεδαφίσουν την έπαυλη και άλλα κτίσματα που ανέγειραν στην περιουσία, να παραδώσουν την κενή ιδιοκτησία στον παραπονούμενο και να καταβάλουν αποζημιώσεις. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 44/2001 της ΕΕ, οι αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων της Κυπριακής Δημοκρατίας μπορούν να εφαρμοστούν σε οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον των περιουσιακών στοιχείων των Κατηγορουμένων στη χώρα τους.
Με στόχο την αναγνώριση και εκτέλεση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ο κ. Αποστολίδης κατέθεσε τα απαραίτητα έγγραφα στο Αγγλικό Ανώτερο Δικαστήριο. Η υπόθεση κατέληξε στο Αγγλικό Εφετείο, το οποίο απέστειλε πέντε προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Στις 29 Απριλίου 2009, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως] αναγνώρισε την ορθότητα των θέσεων του κου Αποστολίδη και κατ’ επέκταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακολούθως, το Αγγλικό Εφετείο στις 19 Ιανουαρίου 2010, εξέδωσε την τελική απόφασή του επί της συγκεκριμένης υπόθεσης. Το Δικαστήριο υπογράμμισε την υποχρέωση σεβασμού της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, και επιβεβαίωσε την αποκλειστική αρμοδιότητα των κυπριακών δικαστηρίων, ακόμη και σε υποθέσεις που αφορούν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας περιουσίας που βρίσκεται στις κατεχόμενες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, το Δικαστήριο αποδεχόμενο ότι θα πρέπει να παρέχεται κάθε ενθάρρυνση για την επίτευξη ειρηνικής επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος, έκρινε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος για τη μη αναγνώριση και εφαρμογή μιας νόμιμης απόφασης ενός νόμιμου δικαστηρίου, κράτους μέλους της ΕΕ. Ταυτόχρονα, το Δικαστήριο υπενθύμισε την υποχρέωση που πηγάζει από τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για σεβασμό προς την εδαφική ακεραιότητα και ενιαία κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία σαφώς περιλαμβάνει την υποχρέωση επίδειξης σεβασμού προς τα Δικαστήρια τα οποία αποτελούν βασικό βραχίονα του κυρίαρχου κράτους, ζητώντας ταυτόχρονα την πραγματοποίηση διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.
Ο Κυπριακός Ποινικός Κώδικας, Κεφ. 154, αναφέρει ρητώς ότι κάθε άτομο που εν γνώσει του διαπράττει απάτη με το να εκμεταλλεύεται περιουσία που ανήκει σε άλλο άτομο, χωρίς τη συγκατάθεση του τελευταίου, είναι ένοχο κακουργήματος, αλλά και υπόκειται σε ποινή μέχρι 7 χρόνια φυλάκισης. Σύμφωνα με το Νόμο, άτομο που διαπράττει απάτη, θεωρείται αυτό που εμπλέκεται με ξένη ακίνητη περιουσία, την οποία: (α) πωλεί, ενοικιάζει ή υποθηκεύει ή δίνει τη χρήση της σε άλλο άτομο και/ή (β) δημοσιεύει ή με άλλο τρόπο προωθεί την πώληση, ενοικίαση ή υποθήκη ή χρήση του ακινήτου από άλλο άτομο και/ή (γ) ολοκληρώνει συμφωνία για την πώληση, ενοικίαση ή υποθήκη ή χρήση του ακινήτου από άλλο άτομο και/ή (δ) είναι το άτομο που αποδέχεται την πώληση, ενοικίαση ή υποθήκη ή χρήση της εν λόγω ακίνητης περιουσίας. Αναλόγως των γεγονότων, δύναται να εκδοθεί Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης εναντίον ατόμων που ενδέχεται να διωχθούν για ανάμειξή τους στα προαναφερθέντα ποινικά αδικήματα στη Δημοκρατία.
Δεδομένων των ανωτέρω, αλλά και του γεγονότος ότι το δικαίωμα στην ειρηνική απόλαυση της ιδιοκτησίας της περιουσίας του καθενός είναι αναφαίρετα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι Ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες δικαιούνται νομική προστασία εναντίον κάθε μορφής παράνομης παρέμβασης έναντι αυτών των δικαιωμάτων, είτε υπό μορφή ποινικής διαδικασίας, είτε υπό μορφή διαδικασίας αστικού δικαίου και με σοβαρότατες συνέπειες, όπως επεξηγείται πιο πάνω.

Προειδοποίηση για ξένους πολίτες καταπατητές…

Ξένοι πολίτες που ενδιαφέρονται να αγοράσουν περιουσία στην υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή περιοχή, προτρέπονται όπως εξετάσουν διεξοδικά το νομικό καθεστώς ιδιοκτησίας της σχετικής περιουσίας μέσω του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας του Υπουργείου Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, έτσι ώστε:

1. να εξακριβώσουν ότι η συναλλαγή δεν πρόκειται να επηρεάσει τα περιουσιακά δικαιώματα των νομίμων ιδιοκτητών, και
2. να διασφαλίσουν ότι ο προτιθέμενος πωλητής είναι ο γνήσιος ιδιοκτήτης της περιουσίας και μπορεί να μεταβιβάσει νόμιμο τίτλο.

Ξένοι επισκέπτες «προειδοποιούνται» επίσης ότι διαφημιστικό υλικό για περιουσίες που προσφέρονται προς πώληση στις περιοχές, οι οποίες δεν βρίσκονται κάτω από τον αποτελεσματικό έλεγχο της Κυβέρνησης, μπορεί να κατασχεθεί όταν βρεθεί στην κατοχή προσώπων που διέρχονται από τις περιοχές βόρεια της νεκρής ζώνης προς τις περιοχές που βρίσκονται υπό τον αποτελεσματικό έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεδομένου ότι τα 4/5 των περιουσιών στις περιοχές που βρίσκονται βόρεια της νεκρής ζώνης ανήκουν στους βίαια εκτοπισμένους ιδιοκτήτες (ο όρος «ιδιοκτήτες» περιλαμβάνει και το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας), μπορεί λογικά να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι το διαφημιστικό υλικό σχετίζεται με παράνομες δραστηριότητες, ακόμα αν κατά την ώρα της ανακάλυψής του δεν υπάρχει απόδειξη που να συνδέει το αντικείμενο της διαφήμισης με συγκεκριμένους εκτοπισμένους ιδιοκτήτες.
Το εν λόγω υλικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μαρτυρία σε μελλοντική υπόθεση εναντίον σφετεριστών περιουσίας που βρίσκεται βόρεια της νεκρής ζώνης. Θεωρείται επίσης ως υλικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη διάπραξη εγκλημάτων, όπως σύμφωνα με το Άρθρο 281 του Ποινικού Κώδικα – χρήση γης εγγεγραμμένης στο όνομα άλλου χωρίς τη συγκατάθεση του εγγεγραμμένου ιδιοκτήτη – και το Άρθρο 14 του Νόμου για την Εγγραφή Κτηματομεσιτών – όπου, ουδείς δύναται να ασκήσει το επάγγελμα του κτηματομεσίτη ή να προβληθεί με αυτή την ιδιότητα, εκτός αν είναι δεόντως εγγεγραμμένος και έχει στην κατοχή του ετήσια άδεια που εκδίδει το Συμβούλιο Εγγραφής Κτηματομεσιτών.
Με βάση τα πιο πάνω, τέτοιο διαφημιστικό υλικό μπορεί να κατασχεθεί, καθώς υπάρχει εύλογη υποψία ότι βρίσκεται στο επίκεντρο της παράνομης πώλησης περιουσίας στις περιοχές που βρίσκονται βόρεια της νεκρής ζώνης. Μετά την κατάσχεσή του, το εν λόγω υλικό θα διαβιβαστεί στην αστυνομία προς αξιολόγηση και κατάλληλη χρήση. Είναι επιτακτικό όπως ληφθούν πλήρεις καταθέσεις από πρόσωπα που μεταφέρουν αυτό το υλικό, αφού μπορεί να είναι δυνητικοί μάρτυρες σε δικαστικές διαδικασίες. Αν προκύψει εύλογη υποψία ότι το πρόσωπο που κατέχει το υλικό συμμετέχει ενεργά σε κύκλους που προωθούν παράνομες συναλλαγές περιουσιών ή την εκμετάλλευση ξενοδοχείων που ανήκουν σε εκτοπισμένους ιδιοκτήτες, μπορεί να εκδοθεί εναντίον του διάταγμα σύλληψης.                                                                    Στο δια ταύτα η κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι σήμερα για ποιο σφετεριστή και καταπατητή ξένο ή τούρκο, των κατεχομένων Ελληνοκυπριακών περιουσιών εξέδωσε διάταγμα σύλληψης του ή κατέσχεσε περιουσιακά του στοιχεία, που βρίσκονται στο εξωτερικό; Ποιο έσυρε σε διεθνή δικαστήρια. Ποιος τιμωρήθηκε; Ποιος;;; Για αυτό η ατιμωρησία και οι ανοχές μας  θρασύτητα γεννούν …και το θράσος είναι χρήσιμο σ’ αυτούς τους τυχοδιώκτες, που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες.

                    

Σήμερα…

Το 65,44% των προς πώληση οικοπέδων και χωραφιών στα κατεχόμενα είναι ελληνοκυπριακές περιουσίες, καθώς οι τίτλοι ιδιοκτησίας φέρουν τους χαρακτηρισμούς «ίσης αξίας» και «από κατανομή».                                             Σύμφωνα με το ΓΤΠ, η Γενί Μπακίς αναφερόταν στο θέμα αυτό χθες παραθέτοντας στοιχεία για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπως προκύπτει από το είδος του τίτλου ιδιοκτησίας, εφόσον προσθέσει κανείς τις κατηγορίες «ίσης αξίας» και «από παραχώρηση».                                                                                    Η εφημερίδα αναφέρει ότι γενικά ο αριθμός των προς πώληση Ε/Κ τεμαχίων στο κατοχικό καθεστώς  κατά τον Ιανουάριο του 2023, ο αριθμός αυτός ήταν 4.282, ενώ τον Ιούνιο του 2022 ανερχόταν σε 6.632.                                                Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Χαλκίν Σεσί σήμερα, παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των προς πώληση Ε/Κ  κατοικιών στις κατεχόμενες περιοχές, καθώς σύμφωνα με στοιχεία, διατίθενται προς πώληση 5 χιλιάδες πολυτελείς οικίες και μονοκατοικίες  και σχεδόν 8 χιλιάδες διαμερίσματα στις έξι κατεχόμενες «επαρχίες» όπως και χιλιάδες Ε/Κ οικόπεδα και κτήματα προς τουριστική εκμετάλλευση ….

Και ο διεθνής νόμος περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων ( Διεθνές Δικαστήριο Χάγης, ΟΗΕ κλπ) είναι σαφέστατος …                                       ΑΡΘΡΟ 17 Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του. Κάθε πρόσωπο δικαιούται να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί. Κανείς δεν μπορεί να στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο νόμο και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της. 



Την 1η Νοεμβρίου 1974, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ομόφωνα το Ψήφισμα 3212, το πρώτο από μία σειρά ψηφισμάτων, που ζητά τον σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και του αδέσμευτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και την άμεση αποχώρηση από το νησί όλων των ξένων στρατευμάτων.
H Γενική Συνέλευση, το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και το Κίνημα των Αδεσμεύτων, η Κοινοπολιτεία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλοι διεθνείς οργανισμοί ζήτησαν κατ' επανάληψη, με ψηφίσματά τους, το σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, την άμεση επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους σε συνθήκες ασφάλειας, τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και την πλήρη αποκατάσταση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού.
Τον Μάιο του 1979 έγινε και δεύτερη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου, η οποία προέβλεπε μεταξύ άλλων ότι έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα στο θέμα της επιστροφής της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, ανεξαρτήτως της κατάληξης των διακοινοτικών συνομιλιών για συνολική διευθέτηση του προβλήματος.
Στις 15 Νοεμβρίου 1983, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς ανακήρυξε μονομερώς σε ανεξάρτητο «κράτος» το υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με τα ψηφίσματά του 541 (1983) και 550 (1984), καταδίκασε ως νομικά άκυρη την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και ζήτησε την ανάκλησή της. Κάλεσε όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος στην Κύπρο εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία και να μην βοηθήσουν την παράνομη αποσχιστική οντότητα με οιονδήποτε τρόπο. Μέχρι σήμερα, καμιά χώρα στον κόσμο, εκτός από την Τουρκία, δεν έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος.
Σε μια προσπάθεια να αυξήσει τις προοπτικές για μια διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος και να επιτύχει ασφάλεια για όλους τους Κυπρίους, η κυπριακή κυβέρνηση υπέβαλε, στις 17 Δεκεμβρίου 1993, επίσημη πρόταση στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για πλήρη αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου. Συγκεκριμένα, πρότεινε τη διάλυση της Εθνικής Φρουράς και των τουρκοκυπριακών στρατιωτικών δυνάμεων, την παράδοση των όπλων τους και του στρατιωτικού εξοπλισμού τους στην Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΥΝΦΙΚΥΠ) και την ταυτόχρονη αποχώρηση από την Κύπρο των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων. Σύμφωνα με την πρόταση, την επιτήρηση και τον έλεγχο για τη συμμόρφωση στα μέτρα θα αναλάμβανε η ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Η Τουρκία αρνήθηκε να εξετάσει την πρόταση και εξακολουθεί να διατηρεί τις στρατιωτικές δυνάμεις της στην Κύπρο.
Από τον Δεκέμβριο του 1999, τα Ηνωμένα Έθνη εγκαινίασαν νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού προβλήματος με «εκ του σύνεγγυς συνομιλίες» στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Ούτε σε αυτές τις συνομιλίες υπήρξε πρόοδος, λόγω της εμμονής του Τουρκοκύπριου ηγέτη σε αναγνώριση του παράνομου καθεστώτος των κατεχομένων ως ξεχωριστό, κυρίαρχο «κράτος».

Σημ. Με μια ετυμηγορία που μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέβαλε στην Τουρκία την καταβολή αποζημίωσης ύψους 90 εκατ. ευρώ για την εισβολή του 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού. Η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει το ποσό αυτό, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη ποινή που της έχει επιβάλει ποτέ το ΕΔΑΔ, εντός τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί, η ποινή επιβαρύνεται με τόκο ίσο με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ συν 300 μονάδες βάσης. Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της καταδίκης της Τουρκίας από το ΕΔΑΔ, στην υπόθεση Κύπρος εναντίον Τουρκίας, η οποία είχε εκδικαστεί τον Μάιο του 2001. Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου είχε διαπιστώσει τότε πολλαπλές και συνεχιζόμενες παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) και καταδίκασε την Τουρκία για την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Ομως, τότε, είχε επιφυλαχθεί να ανακοινώσει την ποινή που θα επέβαλλε σε μεταγενέστερο στάδιο. Η  ετυμηγορία του ΕΔΑΔ προκάλεσε μεγάλη ικανοποίηση στην Κύπρο και αναστάτωση στην Τουρκία. Διαβλέποντας ότι η απόφαση θα είναι αρνητική για τη χώρα του, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Α. Νταβούτογλου, τοποθετήθηκε επί του θέματος ήδη πριν από τις ανακοινώσεις του Δικαστηρίου, λέγοντας ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ «δεν είναι δεσμευτική και δεν έχει οποιαδήποτε αξία για την Αγκυρα». Υπαινίχθηκε, μάλιστα, ότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού. Η κυπριακή κυβέρνηση, από την πλευρά της, χαιρέτισε την απόφαση του ΕΔΑΔ και δήλωσε ότι προσβλέπει στην άμεση συμμόρφωση της Τουρκίας, ώστε να σταματήσει η παράνομη εκμετάλλευση ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα και να καταβληθούν οι αποζημιώσεις.                                                                                 Αποζημιώσεις οι Έλληνες Κύπριοι, δεν θέλουν. Τις πατρογονικές τους εστίες και ιερά τους  εδάφη … θέλουν.

Η Κυπριακή Δημοκρατία επανέφερε το θέμα των αποζημιώσεων στη βάση της απόφασης του 2001, ενώπιον του ΕΔΑΔ πριν από 4 χρόνια, ενώ πρόσθεσε στο αίτημα καταβολής αποζημιώσεων στις οικογένειες των αγνοουμένων και τους εγκλωβισμένους Ελληνοκύπριους της Καρπασίας, στη βάση του άρθρου 41 της ΕΣΑΔ. Το άρθρο αυτό ορίζει ότι «το ΕΔΑΔ μπορεί, αν είναι αναγκαίο, να απαιτήσει καταβολή πλήρους αποζημίωσης υπέρ του ενάγοντος». Η Τουρκία υποστήριζε ότι η προσφυγή της Κύπρου ήταν καθυστερημένη και ότι το άρθρο 41 της ΕΣΑΔ δεν έχει εφαρμογή σε διακρατικές υποθέσεις. Το Δικαστήριο απέρριψε και τις δύο αυτές αιτιάσεις και επέβαλε, με 15 ψήφους έναντι 2, στην Τουρκία να καταβάλει 30 εκατ. ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι συγγενείς των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας και 60 εκατ. ευρώ που αφορούν την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι της Καρπασίας. Οπως επισημαίνουν με κοινή δήλωσή τους 9 δικαστές του ΕΔΑΔ, η χθεσινή απόφαση σηματοδοτεί μια νέα εποχή σε ό,τι αφορά την επιβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Δικαστήριο και ένα σημαντικό βήμα υπέρ του σεβασμού του νόμου στην Ευρώπη. Αλλοι δύο δικαστές υποστηρίζουν ότι το ΕΔΑΔ, με την απόφασή του αυτή, έστειλε το μήνυμα στα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ότι ο πόλεμος και οι συνέπειές του δεν θα είναι ανεκτές και θα επισείουν τιμωρία….. Πότε τιμωρήθηκε η Τουρκία;                                                                      Αναμείνατε λοιπόν, ότι πρώτον οι σφετεριστές Τούρκοι θα συμμορφωθούν και δεύτερον ότι θα … τιμωρηθούν! Τα 90 εκατομ. είναι μόριο αέρος σε σύγκριση με αυτά, που κατάκλεψαν και για τους χιλιάδες αμάχους που κατέφαξαν…. Και εκτός αυτών σύλησαν 550 εκκλησιές και πώλησαν σε λαθρεμπόρους και αρχιοκάπηλους αμύθητους αρχαιοολογικούς θησαυρούς.

Στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου είναι συνολικά κηρυγμένα, με βάση τον Περί Αρχαιοτήτων Νόμο, 198 μνημεία. Εκατοντάδες άλλα μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι που είχαν εντοπιστεί κατά τη διάρκεια της ετοιμασίας του Προστατευτικού Ευρετηρίου, δεν περιλαμβάνονται στο Νόμο σήμερα αφού η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε εξαιτίας της Τούρκικης εισβολής.
Με την Τούρκικη εισβολή του 1974 η πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου υπέστη βανδαλισμούς και συλήσεις και παρόλες τις ρητές συμβατικές διατάξεις για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, η Τουρκία αγνοεί και επανειλειμμένα παραβιάζει τους δεσμευτικούς κανόνες των διεθνών συμβάσεων. Η έκταση των καταστροφών είναι μεγάλη και σε πολλές περιπτώσεις μη αναστρέψιμη. Τα μουσεία του κατεχόμενου τμήματος έχουν λεηλατηθεί όπως και πολλές πλούσιες ιδιωτικές συλλογές αρχαιοτήτων. Εκκλησίες έχουν βανδαλιστεί , έχουν κλαπεί συστηματικά εκκλησιαστικές εικόνες και εκκλησιαστικά σκεύη, τοιχογραφίες έχουν αποτοιχιστεί και έχουν αφαιρεθεί ψηφιδωτά δάπεδα. Πολλά από τα αντικείμενα αυτά εντοπίστηκαν σε αγορές της Ευρώπης και εμφανίζονται καθημερινά σε δημοπρασίες.
Οι μεγαλύτερες ίσως καταστροφές παρατηρούνται στις εκκλησίες του κατεχόμενου τμήματος του νησιού. Κάποια εκκλησιαστικά κτίρια καταστράφηκαν εξ ολοκλήρου, άλλα βανδαλίστηκαν, ενώ κάποια χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα ως στάβλοι, τζαμιά ή ως στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Και ο ΟΗΕ καθώς και το δικαστήριο της Χάγης δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε και η Τουρκία συνεχίζει την κλοπή και ακόμη και καταστροφή της Ελληνικής Πολιτιστικής κληρονομιάς. Τίποτα όρθιο δεν άφησαν οι βάρβαροι.

Το κατοχικό καθεστώς σε μια προσπάθειά του να εξαφανίσει το ελληνικό και χριστιανικό στοιχείο από τις κατεχόμενες περιοχές, από το 1974 και μετά, εφαρμόζει μια ισοπεδωτική πολιτική που περιλαμβάνει μόνο λεηλασίες και καταστροφές. Εκκλησίες καταστράφηκαν, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες, μνημεία ακόμη και οι τάφοι δεν γλίτωσαν από την οργή των κατακτητών. Ο απολογισμός; Σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή. Όμως όλα αυτά μπορεί να χάθηκαν από τα μάτια όχι όμως και από την καρδιά.

.Ένας από τους πολλούς μεγάλους  αρχαιοκάπηλους είναι ο Τούρκος Αιντίν Ντικμέν. Αμέσως μετά την εισβολή, κατόρθωσε να κλέψει με την συμμορία του κειμήλια αρχαιότητες και χιλιάδες εικόνες τεράστιας αξίας, που εντόπιζε στους ιερούς ναούς με την ανοχή και παρότρυνση του παράνομου ΤΚ καθεστώτος το οποίο επικαρπώθηκε δεκάδες εκατομύρια από το λαθρεμπόριο και αρχαιοκαπηλεία όπως και η Τουρκία.

Δεν άφησαν εκκλησία και αρχαιολογικό χώρο  που δεν λεηλάτησαν στα κατεχόμενα οι κλέφτες, τυχοδιώτες, λαθρέμποροι και όλα τα αισχρά συνώνυμα…. Και μέχρι σήμερα λαθρανασκαφές κάνει το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης και τα ευρήματα τα αποστέλλει στην Τουρκία προς εκμετάλλευση και προώθηση στις διεθνείς αγορές αρχαιοκαπήλων προς παράνομη πώληση….


Διεθνή κείμενα δεσμευτικά για τα κράτη:


1. Σύμβαση της Χάγης, 14 Μαρτίου 1954, «για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών σε περίπτωση ενόπλου συρράξεως». Η Σύμβαση συνοδεύεται από έναν εκτελεστικό Κανονισμό και ένα Πρωτόκολλο που αποβλέπουν στην τεχνική πραγμάτωσή της.

2. Η Σύσταση της Γενικής Συνδιάσκεψης της UNESCO, 19 Νοεμβρίου 1964, «για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν με σκοπό να εμποδιστεί η εξαγωγή, εισαγωγή και μεταβίβαση των παράνομα κτηθέντων πολιτιστικών αγαθών».

3. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση «για την προστασία της αρχαιολογικής κληρονομιάς» που υιοθετήθηκε στο Λονδίνο στις 6 Μαΐου 1969 από τα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

4. Σύμβαση της 14ης Νοεμβρίου 1970, η οποία συνάφθηκε υπό την αιγίδα της UNESCO «για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να εμποδιστεί η εξαγωγή, εισαγωγή και μεταβίβαση των παράνομα κτηθέντων πολιτιστικών αγαθών».

5. Η Διεθνής Σύμβαση του Παρισιού της 16ης Νοεμβρίου 1972 «για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς».




Jansen, M., 2005, War and Cultural Heritage: Cyprus after the 1974 Turkish Invasion, Minnesota Mediterranean and Eastern European Monographs XIV, University of Minnesota.

Kline Th.R. 2014, “Protecting the Cultural Property of Cyprus, Now and in the Future: Opportunities for Broader Collaboration”, In D. Pilides & A. McCarthy, Protecting the Cultural Heritage of Cyprus: Joining Efforts in Preventing the Illicit Trafficking of Cultural Heritage, Lefkosia: Department of Antiquities, 17 – 29

Το 1974 οι Τούρκοι εισβολείς επιτέθηκαν  άνανδρα σε ένα μικρό άοπλο νησί την Ελληνική Κύπρο 500.000 κατοίκων…. (82 εκατομ. οι Τούρκοι) με τον εκατονταπλάσιο στρατό τους εισβολής, αφού παραποίησαν και διαστρέβλωσαν  το άρθρο 4 της συνθήκης Ζυρίχης- Λονδίνου…., Ως βάρβαροι λωποδύτες , το λεηλάτησαν, το ρήμαξαν, χιλιάδες οι νεκροί, το 37% των εδαφών του, αυθαίρετα το οικειοποιήθηκαν και σήμερα προς πώληση είναι.  Ήρθαν πένητες – βάρβαροι και φύγανε εκατομμυριούχοι από τις λεηλασίες της πλούσιας Βόρειας Ελληνικής Κύπρου. Δεν αφήσαν όρθιο τίποτα, ούτε Μουσεία, ούτε εκκλησιαστικούς θησαυρούς, ούτε το πλούσιο περιεχόμενο των νοικοκυρεμένων σπιτιών των Ελληνοκυπρίων, τα κρατικά θησαυροφυλάκια, τις τράπεζες…. Δεν χόρτασαν ούτε από το αίμα αθώων, ούτε από τις λεηλασίες. Και τώρα θέλουν να λεηλατήσουν και τον ορυκτό πλούτο και της Κύπρου… με βάση το «δίκαιο» του ισχυροτέρου….. και ταυτόχρονα να εξαφανίσουν ότι Ελληνικό και Ορθόδοξο… Απέμεινε η πατρώα γη μας όμως  όπως ο Μέγας Σεφέρης έγραψε «η γης (όπως και το Ελληνικό πνεύμα) δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν (για αυτό την ξεπουλάνε)….και δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι, δε χρειάζεται μακρύ καιρό το κακό για να σηκώσει το κεφάλι κι ο άρρωστος νους που αδειάζει δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να γεμίσει με την τρέλα, νῆσός τις ἔστι…». Ο καιρός γαρ εγγύς …


Επιμέλεια-Έρευνα από Ομάδα Εργασίας και Έρευνας του συγγραφέα Αντώνη Αντωνά. Άπαντες από κατεχόμενη Ελληνική Κύπρο, που θρήνησαν στενούς συγγενείς – φίλους και την πατρώα τους γη…..

Πηγές: Ε/Κ, Τ/Κ και διεθνής τύπος, ΚΥΠΕ, Αναφορές προφυγικών σωματείων, αρχείο Α. Αντωνά  κ.ά. με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.