20.1.23

To ενεργό και διαρκές τουρκικό casus belli «παγώνει» σε πρώτο βαθμό το αίτημα για παραχώρηση «ελληνικών» Leopard II A4 στην Ουκρανία

Αυτό μας έλειπε να δώσουμε και τα  άρματα στην Ουκρανία!
Για να προσέξουν οι αρμόδιοι, γιατί μπορεί να βρεθούν κατηγορούμενοι για ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
                                                                               Α.  ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ



ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL

Με δεδομένη την κατάσταση στα Ελληνοτουρκικά και την μονίμως αυξημένη επιχειρησιακή ετοιμότητα τόσο στον Εβρο, όσο και στα νησιά, ιδίως την τελευταία τριετία, η Αθήνα γνωρίζει καλά ότι εκτός από την ψυχραιμία, απαιτείται και η ενισχυμένη δύναμη των υφιστάμενων μέσων και προσωπικού.

«Σε αυτή την προσπάθεια διαρκείας δεν περισσεύει τίποτα σε επίπεδο μέσων και κανείς σε επίπεδο προσωπικού»… Με αυτό τον τρόπο στρατιωτικές πηγές εξηγούν κατ’ ουσία, όχι την άρνηση αλλά το γεγονός πως στην παρούσα στιγμή τίποτα απολύτως δεν περισσεύει.

Πόσω δε μάλλον τα Leopard II A4 που μαζί με τα Hell αποτελούν ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει το Τεθωρακισμένο δυναμικό και
αποτελούν την αιχμή του δόρατος του όπλου.

Σε πολιτικό επίπεδο εκείνο που μεταφέρεται είναι ότι οι όποιες συζητήσεις γίνονται στην παρούσα στιγμή στο Ραμστάϊν- αν και υπάρχουν ισχυρότατες πιέσεις από τις ΗΠΑ οι χώρες του ΝΑΤΟ, κάτοχοι Leopard II να παραχωρήσουν έστω και σε επίπεδο συμβολισμού το ελάχιστον που μπορούν- κινούνται κατά πολύ σ’ ότι αφορά την Ελλάδα σε «θεωρητικό επίπεδο» διότι η Αθήνα έχει δείξει πολλά και σαφή δείγματα στήριξης στην Ουκρανία.

Οι ίδιες πηγές μάλιστα, ατύπως, σημειώνουν σ’ ό,τι αφορά την δύναμη του αρματικού δυναμικού της Ελλάδας, «καμία παραχώρηση»…

Και συμπληρώνουν ότι εξ αρχής η Ελληνική πλευρά δέχτηκε να βοηθήσει αλλά ότι κάνει πρέπει να είναι ανταποδοτικό, ένα προς ένα!

Και αυτό να συμπληρώσουμε πως παραμένει ανοιχτό στην περίπτωση των Τεθωρακισμένων Marder 1 A3.

Η Αθήνα καιρό τώρα γνωρίζει από πρώτο χέρι τις ανάγκες που υπάρχουν για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Τόσο σε επισκέψεις που έγιναν από τον υπουργό εξωτερικών, όσο και κατά την επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας που συνοδεύονταν από τον υπουργό Εθνικής άμυνας, οι Ουκρανοί φρόντισαν να έχουν έτοιμη την εξοπλιστική λίστα ανάγκης.

Δεν έχουν γίνει λίγες συζητήσεις και για τους S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη, με την ελληνική πλευρά να ξεκαθαρίζει προς τον καθένα που θέλησε να πιέσει ότι πρώτα πρέπει να παραχωρηθεί, να εγκατασταθεί και ν’ αξιολογηθεί επιχειρησιακά ένα αντίστοιχο σύστημα αεράμυνας και μετά να γίνουν «πακέτο» οι ρωσικοί πύραυλοι για να ταξιδέψουν προς την Ουκρανία. Το ίδιο ισχύει και γι’ άλλα συστήματα μάχης σοβιετικού τύπου που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της ελληνικής επικράτειας.

2-4 άρματα ο καθένας… 

  • Στο Ραμστάϊν παραβρέθηκε αντί του υπουργού Εθνικής άμυνας, ο υφυπουργός Νίκος Χαρδαλιάς ο οποίος σημείωσε στην τοποθέτησή του ότι «είναι σημαντική η ανθρωπιστική και αμυντική βοήθεια που έχει παρασχεθεί από τη χώρα μας στην Ουκρανία, όπως πυρομαχικά και άλλο αμυντικό υλικό, καθώς και η υλοποίηση της συμφωνίας για παράδοση στην Ουκρανία των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης BMP-1. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας και να στηρίζει τον ηρωικό αγώνα του ουκρανικού λαού για την προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας».

Και μπορεί οι ΗΠΑ να επιχειρούν να κάμψουν την αντίθεση της Γερμανίας για παραχώρηση στην Ουκρανία Leopard λέγοντας προς τους αξιωματούχους των χωρών που είναι χρήστες του συγκεκριμένου άρματος μάχης «αρκεί η συμβολική κίνηση παραχώρησης δυο, τριών, τεσσάρων LEO II A4 από τον καθένα», όμως η Αμερική γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι στις αγοραπωλησίες οπλικών συστημάτων υπάρχουν και οι ρήτρες τελικού χρήστη που την υπογραφή βάζει η χώρα κατασκευής.

Κύριο επιχείρημα στη συνεδρίαση, που δεν βγήκε αποτέλεσμα, ήταν ότι το ΝΑΤΟ οφείλει να βοηθήσει με άρματα μάχης διότι οι Ουκρανοί ενώ έχουν επιτύχει σημαντικές νίκες έναντι του στρατού της Ρωσίας και μάλιστα σε εδάφη που είχαν καταληφθεί, η απουσία αρματικού δυναμικού από τις ουκρανικές δυνάμεις στερούσε τον απαιτούμενο όγκο πυρός στο πεδίο, ιδίως όταν αντιμετώπιζαν και τ’ άρματα Τ-90 των Ρώσων.

Την στιγμή πάντως που η Αμερική πιέζει στο ΝΑΤΟ τις Ευρωπαϊκές χώρες, χρήστες του Leopard, να παραχωρήσουν άρματα μάχης η ίδια δείχνει αρνητική στο ενδεχόμενο παραχώρησης δικών της αποθηκευμένων-που έχει χιλιάδες τέτοια- αρμάτων Μ1Α1 Abrams. 

Δεύτερες σκέψεις μετά τα Marder…

Πάντως στο ζήτημα των παραχωρήσεων ή των ανταλλαγών, η Αθήνα δικαιολογημένα «διαβάζει» δεύτερη και τρίτη φορά το αίτημα που της έχουν υποβάλλει…

Και αυτό διότι το θέμα της ενίσχυσης των ουκρανικών δυνάμεων και με ελληνικά μέσα, κυρίως για το υπουργείο Εθνικής άμυνας και το Γενικό Επιτελείο, παραμένει ανοιχτό μιας κι αναμένονται τα έξι επιπλέον Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης Marder 1 A3 ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός των είκοσι που προβλέπει η «μισή» αρχική συμφωνία.

Και λέμε «μισή» διότι η ολοκληρωμένη συμφωνία αφορούσε την παραχώρηση σαράντα παρωχημένων ΜΒΡ-1 σοβιετικής κατασκευής, με αντίστοιχο αριθμό Marder 1 A3 που είναι πολύ πιο σύγχρονα ΤΟΜΑ στα οποία ομολογουμένως πάσχει ο Στρατός Ξηράς. 

Σ’ ό,τι αφορά τα υπόλοιπα είκοσι Marder 1 A3 ή θ’ αργήσουν ορισμένους μήνες, άρα τα υπό παράδοση ΜΒΡ-1 παραμένουν στα νησιά που υπηρετούν, αλλά μπορεί να μην τα δούμε και ποτέ!

Προ ημερών στον Γερμανικό Τύπο αναφέρθηκε ότι τα επιπλέον είκοσι Marder 1 A3 αντί της Ελλάδας θα πάνε στην Ουκρανία και η Αθήνα αυτό το γνωρίζει. Παράλληλα υπάρχουν γερμανικά ρεπορτάζ που λένε ότι δεν υπάρχουν αποθέματα του συγκεκριμένου τύπου Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ώστε να ολοκληρωθεί η συμφωνία με την Ελλάδα για τα σαράντα τεθωρακισμένα.

Αρμόδιες πηγές στην Αθήνα είχαν σημειώσει αμέσως μετά τη συνομιλία που είχε ο υπουργός εθνικής άμυνας με την τότε Γερμανίδα ομόλογό του, ότι η αρχική συμφωνία αναμένεται θα λάβει παράταση λίγων μηνών…

https://hellasjournal.com