Όπως είναι γνωστό, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, είναι αυτός που είχε πει την περίφημη φράση ότι λίγο-πολύ, όποιος εκλεγεί από τους τρεις πρωτοπόρους -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- θα τον επηρεάζει, διότι είναι «δικός» του άνθρωπος.
Εννοούσε τον πρώην διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη και τον άσπονδο «φίλο του», που δεν μπορεί ούτε καν να τον «μυρίσει», τον πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού, Αβέρωφ Νεοφύτου.
Ο κ. Μαυρογιάννης το ξεκαθάρισε αμέσως: Όχι εγώ, απάντησε, αλλά έκανε και άλλα πολλά για να αποστασιοποιηθεί από τα έργα και τις ημέρες του κ. Αναστασιάδη, με αποτέλεσμα να εισπράξει την οργή του «Νίκαρου», όπως τον αποκαλούσαν οι οπαδοί του «ναι», επειδή είχε το …σθένος, δήθεν, να υποστηρίξει το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.
Δεν γνωρίζω πως ήταν οι σχέσεις των δύο ανδρών, όταν συνεργάζονταν στο Κυπριακό, Δεν ξέρω ποιος επηρέαζε περισσότερο τον άλλο. Αλλά για να φτάσουμε στο Κραν Μοντανά, όπου κινδύνευσε η Κύπρος να μετατραπεί σε αποικία της Τουρκίας, συμφώνησαν και οι δύο. Εκτός αν υπήρχαν διαφωνίες και κατάφεραν να τις κρύψουν απ’ όλους.
Το καλύτερο, για τις σχέσεις των κ. Αναστασιάδη και Μαυρογιάννη, το άκουσα από φίλο που γνωρίζει και τους δύο: Ο κ. Μαυρογιάννης έδωσε τον «απορριπτισμό» στον κ. Αναστασιάδη και αυτός του έδωσε το «άρωμα» των θέσεων που εξέφρασε το 2004 και μέχρι το Κραν Μοντανά, όταν εκεί είδε ξαφνικά το …φως!
Πρόσεξα, ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, που θέλει να γίνει …«Νίκαρος» στη θέση του κ. Αναστασιάδη, δεν πολυταυτίζεται μαζί του δημόσια -το λέω υπό την έννοια ότι είναι μύθος πως υποστηρίζει το κυβερνητικό έργο. Δεν θέλει, δήθεν, να ταυτιστεί με τη διαφθορά. Για γέλια είναι οι άνθρωποι…
Του επέβαλε με …όπλο τη διαφθορά να τον υποστηρίζει δημόσια και να βρίζει (πάλι δημόσια) τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Υποψιάζομαι ότι αυτές οι επιθέσεις βοηθούν, προς το παρόν, περισσότερο τον πρώην υπουργό Εξωτερικών παρά τον κ. Νεοφύτου. Και δεν θα αποκλείσω, λόγω της υποστήριξης του κ. Αναστασιάδη, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ να βυθιστεί στην τρίτη θέση.
Στην εορτή του ΔΗΣΥ, στην Αθήνα, ο κ. Αναστασιάδης ξάφνιασε πολλούς με την δημόσια κριτική του στον κ. Χριστοδουλίδη, έστω και αν δεν ανέφερε το όνομα του. Όλοι κατάλαβαν. Το έκανε αργότερα, στη συνέντευξη του στα Νέα, και στη συνάδελφο Αλεξάνδρα Φωτάκη.
Γίνονται διάφορες υποθέσεις για τους λόγους που το έπραξε, αλλά κακώς ψάχνουν δικαιολογίες. Ο Πρόεδρος της Κύπρου εκβιάζεται για τα θέματα της διαφθοράς από τους πολιτικούς «συγγενείς» του. Και αυτό είναι τραγικό για την υστεροφημία του.
Αλλά, προσωπικά δεν τον λυπάμαι. Στην πολιτική του καριέρα έκανε τραγικά λάθη και ειλικρινά δεν μπορώ να πω ότι η υποστήριξη του στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, ήταν το χειρότερο. Γνώριζε πως το σχέδιο πρόσφερε στο πιάτο την Κύπρο στην Τουρκία. Και παρ’ όλα αυτά, από «πίκα» και μόνο για τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ακολούθησε τις εντολές της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών.
Η υπόθεση του Κραν Μοντανά ήταν ακόμα ένα τραγικό λάθος. Δεν εννοώ, βεβαίως, την άρνηση του να υπογράψει τη φιλοτουρκική συμφωνία, αλλά ότι οδήγησε την Κύπρο στο ελβετικό θέρετρο και πρόσφερε στην Τουρκία την μεγαλύτερη υποχώρηση στην ιστορία του Κυπριακού.
Μερικοί είπαν ότι η απόφαση μας να δημοσιεύσουμε τα πραγματικά απόρρητα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών, αθώωσε τον κ. Αναστασιάδη. Οι «ψεκασμένοι» της όποιας λύσης ισχυρίστηκαν και ένα σωρό άλλες βλακείες. Δεν υπήρξα ποτέ πολιτικός φίλος του σημερινού προέδρου, διότι διαφωνώ με όλες τις θέσεις του για το Κυπριακό.
Δημοσιεύσαμε τα έγγραφα διότι οι διάφοροι «Φράγκεστάϊν» της κυπριακής δημοσιογραφίας ισχυρίστηκαν ψευδέστατα ότι χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία για τη λύση του Κυπριακού. Ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία για να αθωώσουν τους Τούρκους.
Όταν δημοσιεύαμε τα κείμενα δεν είχα στο μυαλό μου κανένα Αναστασιάδη. Και ειδικά τον Νίκο Αναστασιάδη. Αλλά μας ενδιάφερε να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδειχθεί ποιος πραγματικά ήταν ο ρόλος της Τουρκίας και των ανθρώπων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Και φυσικά αυτών που ανέλαβαν να επιρρίψουν τις ευθύνες στην ελληνική πλευρά.
Ο σημερινός πρόεδρος προφανώς δεν συμφώνησε στο Κραν Μοντανά διότι αντιστάθηκαν ο Νίκος Κοτζιάς, ο Νίκος Χριστοδουλίδης και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης. Αυτά για την ιστορία, και λυπάμαι πολύ ότι το Προεδρικό Μέγαρο χρησιμοποίησε τις αποκαλύψεις μας, που έγιναν μόνο από δημοσιογραφικό καθήκον.
Με τον κ. Αναστασιάδη και γενικότερα με το σύνολο σχεδόν του πολιτικού και οικονομικού κόσμου, είμαστε απέναντι και για το μείζον ζήτημα της διαφθοράς. Τα τελευταία δέκα χρόνια η Κύπρος αναδείχθηκε πρωταθλήτρια και ο κ. Αναστασιάδης δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αντίθετα…
Φεύγοντας από το Προεδρικό πρέπει να βγει καθαρός. Ήταν πυροτέχνημα η προσφυγή στον Πρόεδρο της Ανεξάρτητης Επιτροπής κατά της Διαφθοράς, Χάρη Πογιατζή. Όλες οι κουβέντες για το σοβαρό αυτό θέμα, είναι πυροτεχνήματα. Κουτόχορτο δεν τρώμε…
Και με την ευκαιρία, δεν πρέπει να ερευνηθεί και η καταγγελία του Ανδρέα Παράσχου για εκείνα τα έρμα τα 300 εκατομμύρια;
Οι ηγέτες, και γενικά οι πολιτικοί, όταν εκβιάζονται καθίστανται άκρως επικίνδυνοι, ιδιαίτερα εάν πρέπει να λάβουν αποφάσεις για μείζονα εθνικά θέματα, όπως είναι το Κυπριακό και το μέλλον των Ελλήνων της Κύπρου στο νησί. Δεν μπορούμε να κρύβουμε τα λόγια μας.
Ομιλώντας γενικά, και όχι ειδικά για την περίπτωση της Κύπρου, έχω να υπογραμμίσω ότι εάν ο όποιος ηγέτης βρίσκεται υπό εκβιασμό για θέματα διαφθοράς, θα αναγκαστεί να υπογράψει ότι του παρουσιάσουν στο τραπέζι. Αυτός είναι και ο λόγος που στις προεδρικές εκλογές της νέας χρονιάς, πρέπει να νικηθούν τα διεφθαρμένα κόμματα και οι εκπρόσωποι τους.
ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Με την υπόθεση του «συγγραφέα» που αφαίρεσε σελίδες από τα βιβλία του, όπως κατήγγειλε στο Δικαστήριο της Λευκωσίας ο Σωκράτης Ηλιάδης, ο γνωστός ως ταμίας της ΕΟΚΑ Β’ και εκ των ηγετών της και ο πιο στενός συνεργάτης του Γεωργίου Γρίβα, αποδεικνύεται ότι πολλοί αναγνώστες δεν τρώνε κουτόχορτο.
Ο κ. Χάρης Θεοχάρους, ένας σημαντικός «παίκτης» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μας ενημέρωσε και για ένα fake news στο πόνημα του συγγραφέα για το Κραν Μοντανά, που έχει μεγάλη σημασία. Άλλοι αναγνώστες ανέφεραν και άλλα παραδείγματα. Θυμίζω ότι ο κ. Μαυρογιάννης μίλησε για την “επιστημονική φαντασία” του “συγγραφέα”, στη συνέντευξη του στο Σίγμα.
Ισχυρίστηκε ότι ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, του οποίου ο «συγγραφέας» ήταν στενός και έμμισθος συνεργάτης για πολλά χρόνια, ταξίδευσε στην Ελβετία με τον Μπόινγκ του γνωστού Σαουδάραβα φίλου του, ο οποίος υποτίθεται …χρηματοδοτούσε τον Κύπριο πρόεδρο, και ο τελευταίος του έκανε κάποιες χάρες, κ.λπ., κ.λπ. Για τις όποιες χάρες δεν έχω άποψη, διότι δεν ερεύνησα το θέμα.
Κάποια στιγμή όλοι αυτοί οι πρώην (και νυν) συνέταιροι πρέπει να μας πούνε που σταματά η αλήθεια και που ξεκινά το ψέμα, αλλά και ανάποδα: Που σταματά το ψέμα και που ΔΕΝ αρχίζει ποτέ αλήθεια.
Ο κ. Θεοχάρους ανακάλυψε ότι ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, οι πολιτικοί αρχηγοί, οι διπλωμάτες και οι δημοσιογράφοι, που τον συνόδευαν πήγαν στο Κραν Μοντανά με αεροπλάνο αεροπορικής εταιρείας (της Aegean, αν δεν κάνω λάθος).
Αναμένουμε τη διάψευση ή (αν θέλει) την επιβεβαίωση, από τον “συγγραφέα” και πρώην στενό και έμμισθο συνεργάτη του Κύπριου Προέδρου. Τα ψέματα τελείωσαν κ. Αναστασιάδη. Δεν μπορεί να κρύβεται κανείς πια. Πρέπει να αποκαλύψετε και εσείς όσα γνωρίζετε… Γιατί τσακωθήκατε με τον συνεργάτη σας;
Ο εν λόγω «συγγραφέας» πρέπει να απαντήσει και στο πιο βασικό ερώτημα: Από πότε είναι έμμισθος συνεργάτης του κ. Αναστασιάδη; Και αν ήταν ταυτόχρονα και δημοσιογράφος του Πολίτη. Επίσης: Τι είδους υπηρεσίες πρόσφερε στον «Νίκαρο», όπως τον χαρακτηρίζουν οι φίλοι του; Το θέατρο να το σταματήσουν οι δύο στενότατοι συνεργάτες. Διότι δεν αποκλείεται ο εν λόγω «συγγραφέας» να έπαιρνε αποφάσεις και για τις τύχες του άμοιρου λαού…
Κατακαημένη Κύπρος. Σε ποια χέρια έπεσες;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Για τον Επίτροπο της Ελλάδας στην Κομισιόν, κ. Μαργαρίτη Σχοινά, μόνο δύο γραμμές σήμερα. Τη δειλία όλοι την αγάπησαν, τον δειλό κανείς…
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας.
