31.10.22

Και αν κερδίσει τις εκλογές ο Νετανιάχου; Η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να ετοιμαστούν για διάφορα ενδεχόμενα…

A woman walks past billboard depicting former Israeli Prime Minister and leader of the Likud party Benjamin Netanyahu, in Jerusalem, Israel, 28 October 2022. General elections are scheduled for 01 November 2022. EPA, ABIR SULTAN EPA
 

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Στην ευρύτερη γειτονιά της Κύπρου συμβαίνουν πολλά θετικά για την Ανατολική Μεσόγειο που ίσως επηρεάσουν και το νησί, αλλά και την Ελλάδα.

Η συμφωνία του Λιβάνου και του Ισραήλ, δύο έντονα εχθρικών χωρών, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλάζει τις ισορροπίες στα θέματα της ενέργειας. Σε συνδυασμό με τη βιασύνη των Ισραηλινών να τα βρουν με την Τουρκία πριν (πιθανότατα) επανέλθει ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, είναι λόγος για να προκαλείται μία ανησυχία στην Αθήνα και τη Λευκωσία.

Εάν κερδίσει τις εκλογές η παρούσα κυβέρνηση του Ισραήλ, υπό τον Γιαϊρ Λαπίντ, η Τουρκία θα επανέλθει στην παλαιά της θέση, ως στρατηγικός εταίρος του Εβραϊκού Κράτους. Εάν όμως νικήσει ο Νετανιάχου, όπως δείχνουν κάποιες δημοσκοπήσεις, οι διεργασίες ομαλοποίησης των σχέσεων με την κατοχική δύναμη, μπορεί και να παγώσουν.

Ως γνωστό, ο Ταγίπ Ερντογάν αρνείται να έχει συνομιλητή τον ηγέτη της ισραηλινής Δεξιάς. Λέγεται ότι η επίσπευση της ομαλοποίησης των σχέσεων, οφείλεται και στην υπόσχεση του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας ότι θα εξασφαλίσει για τον συνδυασμό του Λαπίντ τις ψήφους των Αράβων.

  • Από την άλλη πλευρά ο Νετανιάχου εξασφαλίζει την υποστήριξη της ακροδεξιάς και αυτό ανησυχεί σφόδρα και τους Αμερικανούς. Διότι θα επανέλθουν οι εντάσεις και με την Τουρκία και με άλλες χώρες, άσχετα αν την πορεία των καλών σχέσεων με τους Άραβες την επέβαλε πρώτος ο Νετανιάχου.

Τα πράγματα είναι οριακά, πάντως, και η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα. Το ζητούμενο είναι η διατήρηση των καλών σχέσεων με το Ισραήλ, με ή χωρίς τον Νετανιάχου. Δυστυχώς, η λεγόμενη Κεντροαριστερά μια «τουρκολαγνεία» την έχει…

Η ακύρωση της επίσκεψης του υπουργού Άμυνας Μπένι Γκαντζ στην Καλαμάτα και η πραγματοποίηση του ταξιδιού του στην Άγκυρα όπου τον δέχθηκαν οι Τούρκοι με πρωτόγνωρες τιμές προκάλεσε θυμό στην Αθήνα. Δικαιολογημένα. Διότι όταν το Ισραήλ δεχόταν τις εμετικές ύβρεις του Ερντογάν και όταν η Τουρκία το πολεμούσε σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, ήταν η Ελλάδα και η Κύπρος που το έβγαλαν από την απομόνωση.

Και όχι μόνο αυτό. Η Αθήνα και η Λευκωσία αγόρασαν ακριβό οπλισμό από το Ισραήλ και επίσης έδωσαν τη δυνατότητα στην Πολεμική του Αεροπορία να εκτελεί γυμνάσια καθημερινά μέχρι τα Χανιά. Άλλη έξοδος από το Ισραήλ προς τους ουρανούς της Μεσογείου δεν υπήρχε.

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, οι Ισραηλινοί ηγέτες έκαναν μεγάλη προσπάθεια να μας πείσουν ότι οι σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο δεν θα αλλάξουν. Η αναφορά του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας στις εξαιρετικές σχέσεις με την Αθήνα και τη Λευκωσία, ενώπιον του Χουλουσί Ακάρ, θα έλεγα ότι ήταν παραπάνω από πειστική. Και σίγουρα ενόχλησε τους Τούρκους.

Εκτός των σχέσεων με το Ισραήλ, ένα άλλο γεγονός που θα μας απασχολήσει, διότι είναι αποτέλεσμα μίας σοβαρής διπλωματικής προσπάθειας των Αμερικανών, είναι η συμφωνία του Λιβάνου με το Ισραήλ. Σίγουρα οι Αμερικανοί θα θελήσουν κάποια στιγμή να επαναλάβουν το σενάριο και με άλλες χώρες της περιοχής που έχουν παρόμοια προβλήματα.

  • Στο μυαλό των γραφειοκρατών το σχέδιο είναι «μεγαλοπρεπέστατο»: Να αποκόψουν τη Ρωσία από τα ενεργειακά κοιτάσματα της Μεσογείου και να βάλουν στο παιγνίδι αυτό όλους τους περιφερειακούς παίκτες, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, και της Αιγύπτου, που δεν διατηρούν διπλωματικές σχέσεις, με ευθύνη του Ερντογάν.

Αυτό προϋποθέτει ότι η κατοχική δύναμη θα συμφωνήσει για τις θαλάσσιες ζώνες με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο. Και όπως είναι γνωστό, σε μία τέτοια διαπραγμάτευση μπορεί η Αθήνα και η Λευκωσία να βρεθούν ενώπιον δυσάρεστων καταστάσεων.

Διότι τι θα απαντήσει ο επόμενος Πρόεδρος της Κύπρου εάν του ζητήσει ο Τζο Μπάιντεν να στείλει τον Άμος Χόκσταϊν, να μεσολαβήσει; Η ίδια ερώτηση τίθεται και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας; Θα απαντήσουν αρνητικά;

Είναι ένα ρίσκο, όπως καταλαβαίνετε. Αλλά το πρόβλημα δεν θα το έχουμε μόνο εμείς. Θα το έχει και η Τουρκία. Διότι με τα σημερινά δεδομένα απαιτεί ελληνικά νησιά ενώ σε μία μεσολάβηση δεν θα τα πάρει. Ας παραμείνουμε σοβαροί και ας μην ακούμε κάθε βλακεία που εκτοξεύουν οι «ψεκασμένοι».

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ήταν αναμενόμενο και σε τούτη τη στήλη το καταθέσαμε εδώ και πολλούς μήνες. Μπορεί ο Πρόεδρος της Κύπρου δημόσια να υποστηρίζει τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά στο παρασκήνιο έχει δράσει υπέρ του Νίκου Χριστοδουλίδη. Λογικό το παράπονο του Αβέρωφ αλλά ως εξυπνο-πόνηρος που είναι και «αλεπού», έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα. Με την ευκαιρία: Η ομιλία της προέδρου της Βουλής, Αννίτας Δημητρίου για την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου ήταν καταπληκτική, όπως και η απάντηση της στον θρασύτατο Τούρκο βουλευτή. Με εντυπωσίασε και της βγάζω το καπέλο. Αν ο ΔΗΣΥ την προωθούσε ως υποψήφια πρόεδρο αντί του κ. Νεοφύτου, θα είχε πολλές πιθανότητες να κερδίσει ξανά το Προεδρικό Μέγαρο. Τώρα θα το χάσει…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Το δείπνο των 300 ευρώ το άτομο που οργανώνει το Επιτελείο του Ανδρέα Μαυρογιάννης προκάλεσε αντιδράσεις. Επειδή, είπαν, ότι ως υποψήφιος και του ΑΚΕΛ πρέπει να «σέβεται» την εργατική τάξη. Όμως, τα δείπνα αυτά συνηθίζονται στο εξωτερικό και ειδικά στην Αμερική γίνονται χιλιάδες για να ενισχυθούν οι υποψήφιοι για πολιτικά αξιώματα. Στην πραγματικότητα είναι και ένας τρόπος να αποφεύγουν οι υποψήφιοι να παίρνουν χρήματα από επιχειρηματίες και γενικά τους πλούσιους με αποτέλεσμα να έχουν εξαρτήσεις. Στην Κύπρο και σε άλλες χώρες, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) δίνουν μερικές φορές και τη «γραμμή» στα κανονικά Μέσα Ενημέρωσης (ΜΜΕ) και έτσι φτάνουμε στο σημείο να δίνεται περισσότερο σημασία στον κάθε ανώνυμο ανόητο και όχι στους επαγγελματίες δημοσιογράφους οι οποίοι έχουν και την ευθύνη των λόγων και των γραφομένων τους. Στο θέμα αυτό τα ΜΚΔ αδίκησαν τον Ανδρέα Μαυρογιάννη που είναι ένας πολύ έντιμος άνθρωπος. Τα πληρωμένα τρολς των κομμάτων, που μας βρίζουν όλους ασύστολα, πρέπει να πληρώσουν κάποια στιγμή για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. Και η κυπριακή Αστυνομία έχει πολλές ευθύνες στο θέμα αυτό.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Αν ο κ. Μαργαρίτης Σχοινάς, ο Επίτροπος της Ελλάδας στην Κομισιόν, εννοούσε τον Νίκο Χριστοδουλίδη, όταν ομιλούσε για τους δήθεν «πράκτορες» του αυταρχικού Βλαδίμηρου Πούτιν, έλαβε την απάντηση από τον ίδιο τον υποψήφιο για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και μάλιστα στην έδρα του (Επιτρόπου), στις Βρυξέλλες. Ο κ. Χριστοδουλίδης έλαβε μέρος σε διεθνές συνέδριο στη βελγική πρωτεύουσα και ήταν καταπέλτης εναντίον της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Όταν κάποιος δήθεν «πρακτορεύει» τα συμφέροντα του προέδρου της Ρωσίας, δεν ομιλεί εναντίον του. Αντίθετα. Έτσι δεν είναι κ. Σχοινά;

ΕΡΩΤΟΥΜΕ ΞΑΝΑ: Έχει εκπρόσωπο Τύπου η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Λευκωσία; Και αν έχει ποιος είναι; Ασχολείται με το αντικείμενο του ή κάνει διακοπές στην Κύπρο;

  • Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal