_0_2.jpg)
Διαφαίνεται ότι μετά τη Συμφωνία Λιβάνου-Ισραήλ για οριοθέτηση των ΑΟΖ τους και τη θέση που πήρε ο Νασράλα, πως απομακρύνεται ο κίνδυνος αντιποίνων από τη Χεζμπολάχ προς το Ισραήλ και στρατιωτικής ανάφλεξης στη Μ. Ανατολή
"ΗΧεζμπολάχ χαρακτηρίζει τη συμφωνία Λιβάνου- Ισραήλ για την ΑΟΖ ως μια μεγάλη νίκη για τον Λίβανο", αναφέρει άρθρο τουρκικού ΜΜΕ, το οποίο συνεχίζει ως ακολούθως:
"Ο Χασάν Νασράλα, Γενικός Γραμματέας της Χεζμπολάχ στο Λίβανο, πραγματοποίησε ομιλία συμμετέχοντας σε πρόγραμμα που διοργάνωσε το κόμμα του μέσω τηλεδιάσκεψης.
Στην ομιλία του, ο Νασράλα αναφέρθηκε στη συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα που υπεγράφη μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ λέγοντας : «Το αποτέλεσμα που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις από την αρχή μέχρι το τέλος είναι μια μεγάλη νίκη για τον Λίβανο».
Ο Νασράλα, ο οποίος χρησιμοποίησε την έκφραση «αντίσταση» για τη στρατιωτική πτέρυγα της Χεζμπολάχ, είπε:
«Η υπογραφή της συμφωνίας σημαίνει το τέλος της επαγρύπνησης και των έκτακτων μέτρων που ελήφθησαν πριν».
Ο Νασράλα δήλωσε ότι θα κάνουν λεπτομερή δήλωση για τη συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ αργότερα.
Ο πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν υπέγραψε σήμερα στη Βηρυτό τη συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα , όπως και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιαίρ Λαπίντ
Η δύσκολη διαδικασία που οδήγησε Ισραήλ και Λίβανο σε συμφωνία
Υπήρχε μια διαμάχη για θαλάσσια περιοχή περίπου 860 τετραγωνικών χιλιομέτρων μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου.
Και οι δύο χώρες διεκδικούσαν την υφαλοκρηπίδα αυτής της περιοχής.
Το Ισραήλ ισχυριζόταν ότι τρία από τα 5 τετράγωνα όπου η κυβέρνηση του Λιβάνου ξεκίνησε τη διαδικασία αδειοδότησης βρίσκονται στη συνοριακή περιοχή της ισραηλινής υφαλοκρηπίδας. Η λιβανική πλευρά, από την άλλη, υποστηρίζει ότι η επίμαχη περιοχή ήταν 2.290 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Οι έμμεσες διαπραγματεύσεις, με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, κέρδισαν δυναμική όταν το Ισραήλ ανακοίνωσε στις 5 Ιουνίου 2022 ότι ολοκλήρωσε την εξερεύνηση και την εξόρυξη φυσικού αερίου από το Πεδίο Αερίου Karish.
Εκτός από την επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων, οι απειλές της Χεζμπολάχ για επίθεση στο Ισραήλ στον Λίβανο άρχισαν να αυξάνονται ταυτόχρονα.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Yair Lapid ανακοίνωσε στις 11 Οκτωβρίου ότι συμφώνησαν να χαράξουν θαλάσσια σύνορα με τον Λίβανο.
Η Λιβανική Προεδρία ανακοίνωσε επίσης ότι στο τελικό σχέδιο συμφωνίας που έστειλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες είναι ο μεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις για τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων με το Ισραήλ, προστατεύονται όλα τα δικαιώματα του Λιβάνου.
Ο Πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν ανακοίνωσε στις 13 Οκτωβρίου ότι ενέκριναν το τελικό σχέδιο της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι μετά τη Συμφωνία Λιβάνου-Ισραήλ για οριοθέτηση των ΑΟΖ τους και τη θέση που πήρε ο Νασράλα, ότι απομακρύνεται ο κίνδυνος αντιποίνων από τη Χεζμπολάχ προς το Ισραήλ στην παρούσα φάση τουλάχιστον.
Τα αγκάθια παραμένουν
Σε προγενέστερο σχετικό με το θέμα άρθρο μας, είχαμε αναφέρει ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν και η ισραηλινή κυβέρνηση διαπραγματεύτηκαν μια ξεχωριστή επιστολή διαβεβαίωσης, που αφορά τις δεσμεύσεις ασφαλείας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ και τη δέσμευση να αποτρέψουν τα μελλοντικά έσοδα από πιθανές πωλήσεις φυσικού αερίου να πάνε στη Χεζμπολάχ.
Παράλληλα Λίβανος και Ισραήλ εξακολουθούν ακόμη και μετά τη συμφωνία να τελούν στα χαρτιά σε κατάσταση πολέμου μεταξύ τους, αφού δεν έχει υπογραφεί Συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους.
Κατόπιν αυτών δεν αποκλείεται μελλοντικά να υπάρχουν εκ νέου τριβές μεταξύ Χεζμπολάχ-Ισραήλ.
Πρόκριμα για οριοθέτηση των ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας;
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η συμφωνία Λιβάνου-Ισραήλ αποτελεί και κάτω από ποιες προϋποθέσεις, πρόκριμα-παρακαταθήκη για επίλυση της οριοθέτησης των ΑΟΖ Ελλάδας -Τουρκίας;
Σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα απαραίτητες προϋποθέσεις για να επέλθει ανάλογη συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για οριοθέτηση των ΑΟΖ τους, είτε μέσω του Διεθνές Δικαστηρίου της Χάγης κατόπιν προσφυγής και των δύο, είτε με τη μορφή Διεθνούς Διαιτησίας, είτε της ΕΕ, είτε των ΗΠΑ, είτε οποιουδήποτε άλλου σχήματος, είναι αφενός η αποδοχή από την Τουρκία του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου και όχι η ερμηνεία τους a la turka, όπως κάνει συστηματικά η Άγκυρα και αφετέρου η αναγνώριση από την Τουρκία ότι αυτή είναιη μόνη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών, με ταυτόχρονη άρση του casus Belli σε βάρος της Ελλάδας.
Επειδή η Τουρκία απέχει παρασάγγας από την αποδοχή αυτών των 2 παραπάνω προϋποθέσεων, εκτίμηση μας είναι πως δεν μπορεί να γίνει οριοθέτηση των ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας στην παρούσα φάση.
