 |
Προβληματισμός υπάρχει στα ελληνικά επιτελεία από τα όσα συμβαίνουν στο ουκρανικό πεδίο και ειδικότερα από το μέτωπο στην Μαύρη Θάλασσα σε ότι αφορά την δράση του συνδυασμού των τουρκικών drones με αντιπλοϊκούς πυραύλους.
Διότι μπορεί το ΠΝ να διαθέτει ικανό αριθμό πυραύλων εδάφους επιφανείας, εδάφους-επιφανείας ΜΜ-40 Βlock II EXOCET σε τρία νησιά και σε τουλάχιστον ακόμα δύο νησιά MM-38, αλλά η Τουρκία έχει το «πάνω χέρι» στα οπλισμένα drones.
Με βάσεις εκτόξευσης τα μικρασιατικά παράλια και κατευθυνόμενα από drones ακόμα και απλές κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS χαμηλού κόστους που κατασκευάζονται κατά χιλιάδες στην Τουρκία μπορούν να πλήξουν πλήθος στόχων τόσο στα νησιά όσο και το σύνολο των μονάδων του ΠΝ.
Την ίδια στιγμή έχει “παγώσει” το πρόγραμμα των Spike NLOS για δύο λόγους.
Πρώτον γιατί έχει δημιουργηθεί αντιπαράθεση μεταξύ των ισραηλινών εταιρειών μετά την πρωτοφανή κίνηση του ΥΠΕΘΑ να αποστείλει LOR τόσο στην Plasan (όχημα, και ολοκλήρωση όπλου) όσο και στην Rafael (κατασκευάστρια εταιρεία) για το ποιος θα είναι ο κύριος υπεύθυνος υλοποίησης του προγράμματος εν Ελλάδι.
Ο δεύτερος λόγος είναι η έλλειψη κονδυλίων καθώς η επιλογή της κυβέρνησης να δώσει αυτά τα «ψίχουλα» για επιδοτήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα πάγωσαν όλα τα προγράμματα των ΕΔ, ακόμα και αυτό το πρόγραμμα των κορβετών για το οποίο επρόκειτο να ληφθεί απόφαση το αργότερο μέχρι το Πάσχα.
Ο προβληματισμός σε ότι αφορά την παράλληλη χρήση οπλισμένων drones που βρίσκονται σε μεγάλους αριθμούς στο τουρκικό οπλοστάσιο έχοντας την δυνατότητα δράσης ημέρα και νύχτα ακόμα και με κακό καιρό, σημαίνει ότι το Αρχιπέλαγος είναι πολύ δύσκολο να προστατευθεί αν δεν υπάρξει ένα σοβαρό αντι-drone όπλο.
Κανείς δεν θέλει να σκεφτεί αν σηκωθούν ταυτόχρονα 100-200 drones με 4 ρουκέτες, δηλαδή 400-800 ρουκέτες κατευθυνόμενες, και ξεκινήσουν να πλήττουν από απλά πολυβολεία, και εγκαταστάσεις μέχρι μικρά σκάφη και πυραυλακάτους.
Αν κάτι έδειξαν αλλά και δείχνουν οι τελευταίες συγκρούσεις είναι ότι ο πόλεμος εξελίσσεται και μιλάμε για τον πόλεμο των drones και των πυραύλων και αυτές τις εξελίξεις ήδη έπρεπε να έχουν ξεκινήσει να τις παρακολουθούμε και να τις εφαρμόζουμε.
Συρία, Λιβύη, Αρτσάχ και τώρα Ουκρανία καταδεικνύουν ότι ακόμα και από τις πιο ισχυρές μονάδες μηχανοκίνητου, πεζικού ή τεθωρακισμένων αλλά και κυρίων μονάδων επιφανείας(ας δούμε το φαινομενικά απρόσβλητο Moskva) γίνονται ευάλωτες απέναντι σε φθηνά (σε σχέση με το κόστος των μονάδων που χτυπούν) drone και την συνεργασία εξελιγμένων μονάδων πυροβολικού και ειδικότερα των πυραύλων.
Το πρόβλημα είναι ότι η τουρκική πλευρά όχι απλά τις παρακολουθεί αλλά είναι πρωτοπόρος με εγχώρια συστήματα τα οποία δοκιμάζονται συνεχώς στο πεδίο της μάχης διαμορφώνοντας δόγματα και διορθώνοντας τεχνικά προβλήματα. ενώ θεωρείται “ηγέτης” στον τομέα των τακτικών μη-επανδρωμένων αεροσκαφών με σημαντικές εξαγωγές.
Το μεγάλο ζήτημα για τον ΕΣ και της σύνθετης εξίσωσης της άμυνας στο Ανατολικό Αιγαίο όπου θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα δεκάδες οπλισμένα τουρκικά drones, αλλά και την διαρκή ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων, θέτοντας στο στόχαστρο όλη την έκτσαση των νησιών αλλά και μονάδες επιφανείας που επιχειρούν εγγύς αυτών, όπως ΤΠΚ, κανονιοφόρους και περιπολικά,
Η αντιμετώπιση δεν είναι απλή, “πάρε αυτό ή πάρε εκείνο” αλλά απαιτεί συνολική θεώρηση και δημιουργία αντιμέτρων κάτι που όμως λόγω της τεράστιας αργοπορίας στην λήψη των αποφάσεων πλέον δημιουργεί πολύ μεγάλο πρόβλημα καθώς απαιτούν και χρόνο υλοποίησης που φτάνει σε βάθος το λιγότερο πενταετίας, ώστε να έχουμε αποκτήσει ικανό αριθμό drones και οπλισμένων UAV εκτός των άλλων όπως δείχνουν και τα ουκρανικά χτυπήματα κατά ρωσικών στόχων.
Έτσι και στο πλαίσιο αυτό αποδεικνύονται καταστροφικές οι αεροπορικές επιδρομές των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου TB2 Bayraktar στην Μαύρη Θάλασσα και ειδικότερα στην περιοχή κοντά στο Φιδονήσι, καθώς οι Ουκρανοί δημοσίευσαν νέα πλάνα από την επίθεση των τουρκικής κατασκευής UAV, πετυχαίνοντας σημαντικά πλήγματα στις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Πριν από λίγες ημέρες, τα ουκρανικά TB2 Bayraktar κατάφεραν την καταστροφή ρωσικών πυραυλικών συστημάτων αεροπορικής άμυνας (αναφορές κάνουν λόγο για SAM μικρής εμβέλειας τύπου Strela-10), αλλά και δύο περιπολικών σκαφών τύπου Raptor, ενώ τις τελευταίες ώρες δημοσιεύθηκαν νέα πλάνα από επιχειρήσεις που περιλαμβάνουν επιτυχημένα πλήγματα σε αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα τύπου Tor αλλά και σε ένα αποβατικό σκάφος τύπου Serna:
Παράλληλα και χωρίς να ειναι έξω από την άνω αλλαγή δόγματος σνεχίζεται το θρίλερ με το εάν η φρεγάτα Μακάροφ του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού επλήγη από ουκρανικό πύραυλο Neptun κι έπιασε φωτιά στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο ουκρανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος Ντούμσκαγια δημοσίευσε δορυφορική φωτογραφία που κατ’ αυτόν εικονίζει τη φρεγάτα στις φλόγες, κάτι αδύνατο να επαληθευτεί με ανεξάρτητο τρόπο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανίκητα τα drones όπως μπορούμε να δούμε και με την σημερινή κατάρριψη Bayrktar TB-2 από ρωσικό σύστημα PANTSIR S-1 και μάλιστα σχεδόν στο μέγιστο της εμβέλειας των πυραύλων (χτύπημα στα 18χλμ).
