Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1928 και πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 2005.
Έλαβε μέρος σε 97 μάχες. Προήχθηκε 2 φορές επ΄ανδραγαθία. ‘Ελαβε 4 αριστεία ανδρείας, 4 πολεμικούς σταυρούς, 6 μετάλλια εξαιρέτων πράξεων και Εθνικής Αντίστασης, 2 Χρυσούς Σταυρούς Φοίνικος, αργυρά μετάλλια μετά ξιφών κ.λ.π. Τον αντιστασιακό ήρωα αυτόν το Χουντικό καθεστώς τον κυνήγησε αδυσώπητα. Τον εξόρισε, τον φυλάκισε αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει.. Ο Καρούσος, εκτός από στρατιωτικός, ήταν λόγιος και πνευματικός άνθρωπος, γνωρίζοντας άριστα και την Ελληνική ιστορία και την Κυπριακή.
Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν. Ζέρβα μαζί με τα δύο του αδέλφια και εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ. Έλαβε μέρος σε μάχες κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.
Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και την οδήγησε στις νικηφόρες επιχειρήσεις Τηλλυρίας, κατά των Τουρκοκυπρίων. Τον Απρίλιο του 1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο. Μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 με όραμα του την ΕΝΩΣΗ ανέλαβε την αρχηγία ης ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην ανάμειξη της Χούντας όπως ποδηγετήσει την οργάνωση και ως εάν προέβλεψε την επικείμενη προδοσία, αποστασιοποιήθηκε παραιτήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό. Μετά την τραγωδία της Κύπρου και την πτώση της Χούντας αφού είχε αποκατασταθεί και αναγνωρισθεί ο αντιστασιακός του αγώνας, κατά της χούντας επανήλθε τιμής ένεκεν στον Ελληνικό στρατό και τοποθετήθηκε αρχηγός Καταδρομών και Ειδικών Δυνάμεων, όπου και επετέλεσε σημαντικό έργο στην ανασυγκρότηση του στρατιωτικού σώματος, που τόσο αγάπησε και αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι. Αποστρατεύθηκε το 1981.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Φεβρουαρίου 2006 και θάφτηκε με στρατιωτικές τιμές. Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι τον τιμήσαμε, ειδικά από την ηρωϊκή Τηλλυρία, που χάριν του Καρούσου και των ηρωικών του Λοκατζήδων παραμένει ελεύθερη μέχρι σήμερα. Ο Στρατηγός ήταν ένας ριζωμένος γρανιτένιος βράχος. Η οικογένεια μου σε δύσκολες στιγμές ακούμπησε επάνω του…..Ήταν για μένα, ανεκτίμητος φίλος και συμπαραστάτης. Αιωνία του η μνήμη.
Η σαρωτική προέλαση των Λοκατζήδων, υπό την αρχηγία του ηρωικού Έλληνα, ταγματάρχη τότε Καρούσου Γεώργιου, ο οποίος αφού κατέλαβε τα στρατηγικά υψώματα Λωρόβουνου και τα ακριτικά φυλάκια των Τούρκων στα Κόκκινα ( ήδη το 206ΤΠ, παρά την αντίσταση είχε καταλάβει και τον ισχυρό Τουρκικό θύλακα της Μανσούρας) και ενώ βρισκόταν προ των θυρών του ΤΚ φρουρίου, ξαφνικά ανακόπτεται από ρητή εντολή του ΓΕΕΘΑ, να μην προχωρήσει! Η εντολή διαβιβάστηκε μέσω του Α/συνταγματάρχη Χουχουλή, που συμμετείχε στις επιχειρήσεις…Ο Καρούσος αγνοεί αρχικά την εντολή και επικαλείται βλάβη ασυρμάτου…… Η ειρωνεία….ο διαβιβαστής του Απλητσιώτης, πέφτει ηρωϊκά μαχόμενος σε λίγο…
Παρ΄ότι ο Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πέτρος Γαρουφαλιάς αρχικά αναίρεσε την εντολή με νεώτερη εντολή, όπως άμεσα καταληφθεί, όλη η εχθρική περιοχή το βράδυ μεταξύ 8ης και 9ης και πάλι όταν ετοιμάσθηκε η τελική επίθεση, ακυρώνεται επίσημα και τελικά…ήξεις αφίξεις…Και η ευκαιρία χάθηκε όπως συνήθως συμβαίνει, λόγω των υποχωρήσεων μας….Ανεξήγητο και δραματικό, διότι ο Καρούσος με τους άνδρες του «πελλούς (τρελλούς) Κυπραίους» λοκατζήδες, όπως τους αποκαλούσε, είναι βέβαιον ότι σε μία ώρα το πολύ, με το ΑΕΡΑ, θα καταλάμβανε τα Κόκκινα..και δεν θα ήταν ακόμη και σήμερα εκεί ένα καντόνιο 1.5 -2 τ.χ. που μολύνει τα άγια χώματα της Τηλλυρίας και που οι θρασύδειλοι Τούρκοι, πανηγυρίζουν κάθε χρόνο με λάβαρα και τουρκικές σημαίες την ανύπαρκτη «νίκη» τους επί των «γκιαούρηδων» που κατατρόπωσαν τους εξτρεμιστές και τους εκ Τουρκίας γιουρούκηδες… Πλην, αν οι εκδηλώσεις τους είναι για να τιμήσουν θρησκευτικά, τους εκατοντάδες νεκρούς γιουρούκκηδες, που άφησαν πίσω τους οι «γκιαούρηδες», ηρωικοί Έλληνες Κύπριοι, μετά τις νικηφόρες μάχες.
Στον θύλακα των Κοκκίνων σημειώνεται, ότι βρισκόταν εγκλωβισμένος ο Ραούφ Ντεκτάς με ανώτερους Τούρκους αξιωματικούς οι οποίοι εάν συλλαμβανόταν θα ήταν ένα ισχυρό πλεονέκτημα στα χέρια της Κυπριακής Κυβέρνησης…Αυτοί οι θρασύδειλοι διέφυγαν με Τουρκική ψαρόβαρκα κρυμμένοι ανάμεσα στα αλιευμένα ψάρια …
Παρά τους συνεχείς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, παρά τον άρτιο εξοπλισμό των Τούρκων, παρά τις τουρκικές ενισχύσεις τους, οι λίγοι αυτοί «ηρωικοί Κύπριοι με μπροστάρηδες Έλληνες ηγήτορες, τους κατατρόπωσαν και έπνεαν τα λοίσθια… ( Σημειώνεται ότι στις επιχειρήσεις συμμετείχε ηρωικά το 206ΤΠ, 216ΤΠ κ.ά. στρατιωτικά τμήματα με νεοσύλλεκτους ΕΚ στρατιώτες.)
Υπό την σκιά των δεκάδων τουρκικών αεροπλάνων η ΕΦ θαραλέα αγωνιζόταν, υπό βροχή βομβών εμπρηστικών ναπάλμ, πολυβολισμών που κτυπούσαν θέσεις της Ε.Φ., αλλά σάρωναν και ΕΚ χωριά αμάχων …για λόγους αντεκδίκησης από την ντροπιαστική τους ήττα. Και όμως παρά την υπεροπλία τους, οι Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία. Οι γενναίοι Κύπριοι ξάφνιασαν τον διοικητή Γιώργο Καρούσο, ο οποίος μετά τις μάχες είπε: «Έλαβα μέρος σε δεκάδες μάχες, αλλά ποτέ δεν είδα τόσο απαράμιλλο θάρρος. Τους Κυπραίους τους θεωρώ «πελλούς» (τρελλούς), στα πεδία των μαχών…» Περίπου τα ίδια, δήλωναν και οι Ειρηνευτές, που παρακολουθούσαν από μακριά τους σίφουνες του Καρούσου να ισοπεδώνουν τα δεκάδες τουρκικά φυλάκια κάστρα των εξτρεμιστών. Μάλιστα οι κύριοι του ΟΗΕ, αφού εσκεμμένα, εγκατέλειψαν, τα στρατηγικά υψώματα του Λωρόβουνου, τα οποία ουσιαστικά παρεχώρησαν στους Τούρκους, γνωρίζοντας την υπεροπλία των Τούρκων, όπως επίσης ότι σε λίγο θα κτυπούσαν σμήνη τουρκικών αεροπλάνων, έβαζαν στοιχήματα, ότι οι Κύπριοι, ούτε καν θα προσεγγίσουν τους πρόποδες του Λωρόβουνου. (Οι Τούρκοι είχαν ήδη οχυρωθεί και ενισχυθεί από Τουρκία πολύ καλά.) Διαψεύσθηκαν οικτρά και δεν πρόλαβαν ούτε τα χέρια τους να τρίψουν, οι φιλότουρκοι…
Όταν οι μάχες εξελισσόταν ραγδαία, υπέρ της ΕΦ, οι κύριοι «Ειρηνευτές» θέλησαν να μπουν εμπόδιο σε νέες επίθεσεις των ΕΚ…
Τότε ο αδίστακτος Καρούσος, διότι και προηγουμένως οι κυανόκρανοι ειρηνευτές είχαν προτάξει τα τεθωρακισμένα τους σαν εμπόδιο πρόσβασης της ΕΦ και τα οποία απέσυραν, μετά από τελεσίγραφο του Στρατηγού Γρίβα, έφτασε στα όρια ανοχής των Ειρηνευτών, οι οποίοι πλέον πραγματικά χωρίς ντροπή έδειχναν την αθέμιτη τους συμμαχία και στήριξη προς τους εξτρεμιστές, οι οποίοι όταν πρώτοι άρχισαν επιθέσεις κατά αμάχων και παραβίαζαν τους όρους εντολής του ΟΗΕ, περί ανακωχής, ποτέ δεν παρενοχλήθηκαν. Ποτέ!
Αφού όπλισε τα δύο αυτόματα, που κρατούσε, μαζί με τους σκληροτράχηλους αδίστακτους άνδρες του, ρητά τους τόνισε, ότι « Εάν σε 5 λεπτά δεν αποχωρήσετε, τότε θα μείνετε μόνιμα εδώ μαζί με τους Τούρκους φίλους σας», δηλ. νεκροί. Παρακολουθώντας την αυτοθυσία και ηρωισμό του Καρούσου, μπροστάρη των Λοκατζήδων, κατάλαβαν πολύ καλά πλέον ότι σίγουρα δεν αστειευόταν…Οι ΟΗΔΕΣ αποχώρησαν μαζί με τα τεθωρακισμένα τους πριν περάσει το πρώτο λεπτό και δεν ξαναενόχλησαν…Είχαν πάρει το μήνυμα ότι ο Καρούσος δεν έπαιζε και δεν φοβόταν ούτε τα τεθωρακισμένα τους, ούτε και τις απειλές τους. Ήταν βέβαιοι πλέον οι κύριοι Σουηδοί του ΟΗΕ, ότι ούτε αυτούς θα άφηνε να τον παρεμποδίζουν, αλλά ούτε και τους Τούρκους πλέον να προχωρήσουν έστω ένα βήμα μπροστά. Μόνο πίσω και με ολοκληρωτική τους ήττα. Είχαν ξεπεράσει κάθε όριο και οι Τούρκοι και οι Ειρηνευτές! Προστίθεται ότι και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, όταν ενημερώθηκε για τις μεροληπτικές πράξεις των ΟΗΕΔΩΝ υπέρ των Τούρκων, συμφώνησε απόλυτα, για την σθεναρή αντιμετώπιση τους, εκ μέρους των Ελλήνων αξιωματικών και της Ε.Φ.
Ο σεμνός Καρούσος ποτέ δεν πρόβαλλε τον εαυτό του, αλλά πρόβαλλε τους Λοκατζήδες του, τους Δαίμονες του Ανέμου, που ήταν έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για τον αγαπημένο τους διοικητή, τον αείμνηστο πλέον φίλτατο Στρατηγό …και προστίθεται κάτι που μέχρι σήμερα παρέμεινε άγνωστο…Όταν ο θρασύς πάντα και προκλητικός Ντεκτάς, αφού είχε τις πλάτες της Τουρκίας βρισκόταν οχυρωμένος και ενισχυμένος από δεκάδες Τούρκους αξιωματικούς και εκατοντάδες στρατιώτες στα Κόκκινα προκαλούσε τους Ε.Κ. στρατιώτες και μέσω ασυρμάτου έλεγε ότι: « Οι Ηρωικοί μαχητές Τούρκοι, είναι έτοιμοι να σας επιτεθούν και θα σας αφανίσουν γκιαούρηδες …, αφήστε τα όπλα σας και φύγετε για να γλυτώσετε…» Μαζί με άλλες ακατανόμαστες απειλητικές φράσεις… Ο Καρούσος, που γνώριζε μερικά τουρκικά, του απάντησε με δύο ιστορικές φράσεις στα Τουρκικά, για να τα καταλάβει καλύτερα και αυτός και οι πραιτοριανοί του Τούρκοι αξιωματικοί, φράσεις που χρησιμοποίησαν οι ναύαρχοι Σαχτούρης και Κοντουριώτης, όταν τους καλούσαν οι Τούρκοι για ναυμαχία και οι ναύαρχοι, πάντα κατατρόπωναν τον υπέρτερο τουρκικό στόλο..Έτσι και ο θρυλικός Καρούσος μέσω ασυρμάτου διαμήνυε στον αρχηγό της τρομοκρατικής ΤΜΤ Ντεκτάς και τους «γενναίους» Τούρκους αξιωματικούς: SENI BEKLIYORUZ. SENA GELIYORUM…Ερχόμαστε εμείς σε εσάς…Δεν σας φοβόμαστε….και τους κατατρόπωσε. Ο δε Σαχτούρης παλαιότερα επίσης τους έλεγε…SIZE GELIYORUM- SENDEN KORKMUYORUZ…Eρχόμαστε …Δεν σας φοβόμαστε…και τους καταβύθιζε….. ( Απολογούμαι που μεταφράζω και στα Τουρκικά, αλλά ας τα μάθουν τουλάχιστον οι Έλληνες ακρίτες μας, διότι μπορεί να χρειασθεί να τα βροντοφωνάξουν ξανά στους Τούρκους, για να τα καταλάβουν καλύτερα…)
Αφού έδωσε τις επικές απαντήσεις, ο Καρούσος, «πήγε» στους Τούρκους και με τους ολίγους «δαίμονες του ανέμου», τους λοκατζήδες του, τα παιδιά του, έρριξε τους μυρίους βαρβάρους στην θάλασσα….
Σε μισή ώρα θα είχε εξαφανισθεί, η «κουτσουλιά», που μολύνει, τ΄ Άγια χώματα της Τηλλυρίας, την οποία οι Τούρκοι σχεδίαζαν να καταλάβουν ολόκληρη.
Οι Ηρωικοί λοκατζήδες με λάφυρα τις Τουρκικές σημαίες, που ανέκοψαν, άνωθεν εντολές, την ηρωική προέλαση τους προς το τελευταίο Τουρκικό φυλάκιο και όταν απείχαν 100 μέτρα. Όταν τους γνωστοποιήθηκε η «Άνωθεν ντροπιαστική ρηματική εντολή», οι καταδρομείς, με λυγμούς την δέχτηκαν, ο δε Καρούσος απομονώθηκε και δεν μιλούσε για μέρες…
Ενδεικτικά λόγια επικά του αείμνηστου Στρατηγού Καρούσου, που κατέγραψε ανεξίτηλα η ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας……..
Ο Ταγματάρχης Γεώργιος Καρούσος και ο Λοχαγός Μιλτιάδης Λάσκαρις, είχαν αναλάβει να στελεχώσουν στην Κύπρο την πρώτη Μοίρα Καταδρομών. Απευθυνόμενος στους νεοσύλλεκτους Κύπριους στρατιώτες, το τότε ταγματάρχης Δτής τους είπε….‘‘ Όσοι από σας θα επιλέξετε τις Καταδρομές, θέλω να ξέρετε από τώρα πως κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σας θα πεινάσετε, θα διψάσετε, θα ταλαιπωρηθείτε , θα χάσετε κάθε επαφή με τους δικούς σας. Θα ξεχάσετε την καλοπέραση και τις εξόδους, αλλά να είστε βέβαιοι πως στο τέλος θα είστε υπερήφανοι λοκατζήδες. Οι λεβέντες της 31 Μοίρας Καταδρομών. Όσοι ενδιαφέρεστε να περάσετε τώρα δεξιά.’’ Και πέρασαν ΟΛΟΙ δεξιά…….
Ο Ταγματάρχης Καρούσος, στην ημερήσια διαταγή του στις 2 Αυγούστου 1964, αναφέρει προφητικά: «Στρατιώτες, χαράξαμε του Εθνικού μας δρόμου το μήκος. Θα τον βαδίσουμε τώρα κι ας στέκει σκληρός. Δεν θα γυρίσουμε πίσω στρατιώτες. Οι Έλληνες ποτέ δεν γυρίζουν. Έλληνες είμαστε κι ενωμένοι σαν Έλληνες θα κερδίσουμε τη ζωή, ξεμολύνοντας τα άγια μας χώματα. Κι αν τύχει στην πορεία μας αυτή να χαθούμε, θεία η Δάφνη, ως Έλληνες θα πεθάνουμε». Το τίμημα της μάχης που θα ακολουθήσει στις 7 Αυγούστου 1964, θα είναι βαρύ
.
Η Μοίρα, χάνει τρία παλικάρια της. Στην ημερήσια διαταγή του Διοικητή στις 10 Αυγούστου 1964, αναφέρεται: «Διαγράφονται σήμερα της δυνάμεως της Μονάδας, οι πεσόντες επί του υψώματος Λωρόβουνου της Τηλλυρίας Κύπρου, κάτωθι Αξιωματικοί και οπλίτες: Υπολοχαγός Παπαγεωργίου Νικόλαος Διοικητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Στρατιώτης Απλητσιώτης Γεώργιος. Διαβιβαστής καταδρομών του τμήματος υποστηρίξεως. Στρατιώτης Κουσουλίδης Μιχάλης.
Οπλοπολυβολητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Νεκροί της Μονάδας μας. Σβήσατε θεληματικά την πνοή σας στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδας μας τη ζωή σας. Δεν έχετε εσείς την ανάγκη των λόγων μας και ούτε προσμένετε κλάματα. Όμως εμείς, θαμπωμένοι από το μεγαλείο και εκστατικοί μπροστά στο τόλμημα, παίρνουμε θάρρος, για να μιλήσουμε πρόσημα στον καθένα σας και να προσφέρουμε ένα φόρο τιμής στις παραδεισένιες ψυχές σας».
Την ίδια μέρα αποστέλλει γράμμα «ΤΗΛΛΥΡΙΑ-ΚΥΠΡΟΥ 10.8.64.
«Σεβαστή μας, πονεμένη Μητέρα», απευθυνόμενος στις μητέρες των πεσόντων στις μάχες. Την μάνα του κάθε ηρωικά αγωνιζόμενου νέου στην Τηλλυρία που έχασαν τα παιδιά τους. Στην επιστολή αυτή αναφέρει: «Ο Διοικητής, οι Αξιωματικοί και οπλίτες που προχθές στη μάχη ΚΟΚΚΙΝΑ – ΚΥΠΡΟΥ έχασαν τον γενναίο τους σύντροφο γιο Σας, ανοίγουν την ψυχή τους διάπλατη για να δεχθούν με ευλάβεια τον απέραντο πόνο Σας.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς, Σεβαστή μας Μητέρα. Υπάρχει όμως μια παμμέγιστη περιφανής, ένας θαυμασμός και μια έκσταση, που ποτέ κανείς δεν θα νιώσει, όσο εμείς που ζήσαμε δίπλα στον γιο Σας. Που γνωρίζουμε την λιονταρίσια καρδιά του. Που δεχθήκαμε το τελευταίο υπερκόσμιο χαμόγελο και παρακολουθήσαμε μπρος από τις ανοικτές αγκάλες μας το φτερούγισμα της αγιασμένης ψυχής του στο ξεκίνημα της για το μεγάλο ταξίδι».
Αυτά κατείχαν οι βάρβαροι ….Με κόκκινο τα …απόρθητα τους φρούρια …
Χονδρή γραμμή περικλείει τα εδάφη, που κατείχαν οι εξτρεμιστές, πριν τις νικηφόρες μάχες της ΕΦ. Λεπτή γραμμή, τα εδάφη συρρίκνωσης τους, τα οποία διατήρησαν όχι χάριν του «ηρωισμού» τους, αλλά χάριν των «υποχωρήσεων» μας…
Αυτή η κουτσουλιά τους απέμεινε … μετά από προδοτικές άνωθεν εντολές…
Σαράντα χρόνια μετά, την 1η Αυγούστου 2004, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων της μάχης της Τηλλυρίας, ο Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος αναφέρει: «Σας βεβαιώνουμε, νεκροί συμπολίτες μας, ότι είμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για τον απρόσφορο θάνατο σας. Έτοιμοι για όλα, όταν σε λίγο εκμετρώντας τον βίο μας, βρεθούμε απέναντι σας. Αλίμονο στους ανέτοιμους που ζουν με τις ψευδαισθήσεις ότι θα αποφύγουν το κολαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, που επέρχεται ως καταλύτης και κριτής αδυσώπητος, για όσα έπραξαν εις βάρος αυτών που τους εμπιστεύτηκαν».
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΥΤΟΛΜΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΡΟΥΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΩΝ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΪΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ…..
Επιμέλεια του Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα από Ελληνική Κύπρο.
www.ledrastory.com
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ.
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1928 και πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 2005.
Έλαβε μέρος σε 97 μάχες. Προήχθηκε 2 φορές επ΄ανδραγαθία. ‘Ελαβε 4 αριστεία ανδρείας, 4 πολεμικούς σταυρούς, 6 μετάλλια εξαιρέτων πράξεων και Εθνικής Αντίστασης, 2 Χρυσούς Σταυρούς Φοίνικος, αργυρά μετάλλια μετά ξιφών κ.λ.π. Τον αντιστασιακό ήρωα αυτόν το Χουντικό καθεστώς τον κυνήγησε αδυσώπητα. Τον εξόρισε, τον φυλάκισε αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει.. Ο Καρούσος, εκτός από στρατιωτικός, ήταν λόγιος και πνευματικός άνθρωπος, γνωρίζοντας άριστα και την Ελληνική ιστορία και την Κυπριακή.
Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν. Ζέρβα μαζί με τα δύο του αδέλφια και εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ. Έλαβε μέρος σε μάχες κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.
Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και την οδήγησε στις νικηφόρες επιχειρήσεις Τηλλυρίας, κατά των Τουρκοκυπρίων. Τον Απρίλιο του 1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο. Μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 με όραμα του την ΕΝΩΣΗ ανέλαβε την αρχηγία ης ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην ανάμειξη της Χούντας όπως ποδηγετήσει την οργάνωση και ως εάν προέβλεψε την επικείμενη προδοσία, αποστασιοποιήθηκε παραιτήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό. Μετά την τραγωδία της Κύπρου και την πτώση της Χούντας αφού είχε αποκατασταθεί και αναγνωρισθεί ο αντιστασιακός του αγώνας, κατά της χούντας επανήλθε τιμής ένεκεν στον Ελληνικό στρατό και τοποθετήθηκε αρχηγός Καταδρομών και Ειδικών Δυνάμεων, όπου και επετέλεσε σημαντικό έργο στην ανασυγκρότηση του στρατιωτικού σώματος, που τόσο αγάπησε και αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι. Αποστρατεύθηκε το 1981.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Φεβρουαρίου 2006 και θάφτηκε με στρατιωτικές τιμές. Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι τον τιμήσαμε, ειδικά από την ηρωϊκή Τηλλυρία, που χάριν του Καρούσου και των ηρωικών του Λοκατζήδων παραμένει ελεύθερη μέχρι σήμερα. Ο Στρατηγός ήταν ένας ριζωμένος γρανιτένιος βράχος. Η οικογένεια μου σε δύσκολες στιγμές ακούμπησε επάνω του…..Ήταν για μένα, ανεκτίμητος φίλος και συμπαραστάτης. Αιωνία του η μνήμη.
Η σαρωτική προέλαση των Λοκατζήδων, υπό την αρχηγία του ηρωικού Έλληνα, ταγματάρχη τότε Καρούσου Γεώργιου, ο οποίος αφού κατέλαβε τα στρατηγικά υψώματα Λωρόβουνου και τα ακριτικά φυλάκια των Τούρκων στα Κόκκινα ( ήδη το 206ΤΠ, παρά την αντίσταση είχε καταλάβει και τον ισχυρό Τουρκικό θύλακα της Μανσούρας) και ενώ βρισκόταν προ των θυρών του ΤΚ φρουρίου, ξαφνικά ανακόπτεται από ρητή εντολή του ΓΕΕΘΑ, να μην προχωρήσει! Η εντολή διαβιβάστηκε μέσω του Α/συνταγματάρχη Χουχουλή, που συμμετείχε στις επιχειρήσεις…Ο Καρούσος αγνοεί αρχικά την εντολή και επικαλείται βλάβη ασυρμάτου…… Η ειρωνεία….ο διαβιβαστής του Απλητσιώτης, πέφτει ηρωϊκά μαχόμενος σε λίγο…
Παρ΄ότι ο Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πέτρος Γαρουφαλιάς αρχικά αναίρεσε την εντολή με νεώτερη εντολή, όπως άμεσα καταληφθεί, όλη η εχθρική περιοχή το βράδυ μεταξύ 8ης και 9ης και πάλι όταν ετοιμάσθηκε η τελική επίθεση, ακυρώνεται επίσημα και τελικά…ήξεις αφίξεις…Και η ευκαιρία χάθηκε όπως συνήθως συμβαίνει, λόγω των υποχωρήσεων μας….Ανεξήγητο και δραματικό, διότι ο Καρούσος με τους άνδρες του «πελλούς (τρελλούς) Κυπραίους» λοκατζήδες, όπως τους αποκαλούσε, είναι βέβαιον ότι σε μία ώρα το πολύ, με το ΑΕΡΑ, θα καταλάμβανε τα Κόκκινα..και δεν θα ήταν ακόμη και σήμερα εκεί ένα καντόνιο 1.5 -2 τ.χ. που μολύνει τα άγια χώματα της Τηλλυρίας και που οι θρασύδειλοι Τούρκοι, πανηγυρίζουν κάθε χρόνο με λάβαρα και τουρκικές σημαίες την ανύπαρκτη «νίκη» τους επί των «γκιαούρηδων» που κατατρόπωσαν τους εξτρεμιστές και τους εκ Τουρκίας γιουρούκηδες… Πλην, αν οι εκδηλώσεις τους είναι για να τιμήσουν θρησκευτικά, τους εκατοντάδες νεκρούς γιουρούκκηδες, που άφησαν πίσω τους οι «γκιαούρηδες», ηρωικοί Έλληνες Κύπριοι, μετά τις νικηφόρες μάχες.
Στον θύλακα των Κοκκίνων σημειώνεται, ότι βρισκόταν εγκλωβισμένος ο Ραούφ Ντεκτάς με ανώτερους Τούρκους αξιωματικούς οι οποίοι εάν συλλαμβανόταν θα ήταν ένα ισχυρό πλεονέκτημα στα χέρια της Κυπριακής Κυβέρνησης…Αυτοί οι θρασύδειλοι διέφυγαν με Τουρκική ψαρόβαρκα κρυμμένοι ανάμεσα στα αλιευμένα ψάρια …
Παρά τους συνεχείς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, παρά τον άρτιο εξοπλισμό των Τούρκων, παρά τις τουρκικές ενισχύσεις τους, οι λίγοι αυτοί «ηρωικοί Κύπριοι με μπροστάρηδες Έλληνες ηγήτορες, τους κατατρόπωσαν και έπνεαν τα λοίσθια… ( Σημειώνεται ότι στις επιχειρήσεις συμμετείχε ηρωικά το 206ΤΠ, 216ΤΠ κ.ά. στρατιωτικά τμήματα με νεοσύλλεκτους ΕΚ στρατιώτες.)
Υπό την σκιά των δεκάδων τουρκικών αεροπλάνων η ΕΦ θαραλέα αγωνιζόταν, υπό βροχή βομβών εμπρηστικών ναπάλμ, πολυβολισμών που κτυπούσαν θέσεις της Ε.Φ., αλλά σάρωναν και ΕΚ χωριά αμάχων …για λόγους αντεκδίκησης από την ντροπιαστική τους ήττα. Και όμως παρά την υπεροπλία τους, οι Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία. Οι γενναίοι Κύπριοι ξάφνιασαν τον διοικητή Γιώργο Καρούσο, ο οποίος μετά τις μάχες είπε: «Έλαβα μέρος σε δεκάδες μάχες, αλλά ποτέ δεν είδα τόσο απαράμιλλο θάρρος. Τους Κυπραίους τους θεωρώ «πελλούς» (τρελλούς), στα πεδία των μαχών…» Περίπου τα ίδια, δήλωναν και οι Ειρηνευτές, που παρακολουθούσαν από μακριά τους σίφουνες του Καρούσου να ισοπεδώνουν τα δεκάδες τουρκικά φυλάκια κάστρα των εξτρεμιστών. Μάλιστα οι κύριοι του ΟΗΕ, αφού εσκεμμένα, εγκατέλειψαν, τα στρατηγικά υψώματα του Λωρόβουνου, τα οποία ουσιαστικά παρεχώρησαν στους Τούρκους, γνωρίζοντας την υπεροπλία των Τούρκων, όπως επίσης ότι σε λίγο θα κτυπούσαν σμήνη τουρκικών αεροπλάνων, έβαζαν στοιχήματα, ότι οι Κύπριοι, ούτε καν θα προσεγγίσουν τους πρόποδες του Λωρόβουνου. (Οι Τούρκοι είχαν ήδη οχυρωθεί και ενισχυθεί από Τουρκία πολύ καλά.) Διαψεύσθηκαν οικτρά και δεν πρόλαβαν ούτε τα χέρια τους να τρίψουν, οι φιλότουρκοι…
Όταν οι μάχες εξελισσόταν ραγδαία, υπέρ της ΕΦ, οι κύριοι «Ειρηνευτές» θέλησαν να μπουν εμπόδιο σε νέες επίθεσεις των ΕΚ…
Τότε ο αδίστακτος Καρούσος, διότι και προηγουμένως οι κυανόκρανοι ειρηνευτές είχαν προτάξει τα τεθωρακισμένα τους σαν εμπόδιο πρόσβασης της ΕΦ και τα οποία απέσυραν, μετά από τελεσίγραφο του Στρατηγού Γρίβα, έφτασε στα όρια ανοχής των Ειρηνευτών, οι οποίοι πλέον πραγματικά χωρίς ντροπή έδειχναν την αθέμιτη τους συμμαχία και στήριξη προς τους εξτρεμιστές, οι οποίοι όταν πρώτοι άρχισαν επιθέσεις κατά αμάχων και παραβίαζαν τους όρους εντολής του ΟΗΕ, περί ανακωχής, ποτέ δεν παρενοχλήθηκαν. Ποτέ!
Αφού όπλισε τα δύο αυτόματα, που κρατούσε, μαζί με τους σκληροτράχηλους αδίστακτους άνδρες του, ρητά τους τόνισε, ότι « Εάν σε 5 λεπτά δεν αποχωρήσετε, τότε θα μείνετε μόνιμα εδώ μαζί με τους Τούρκους φίλους σας», δηλ. νεκροί. Παρακολουθώντας την αυτοθυσία και ηρωισμό του Καρούσου, μπροστάρη των Λοκατζήδων, κατάλαβαν πολύ καλά πλέον ότι σίγουρα δεν αστειευόταν…Οι ΟΗΔΕΣ αποχώρησαν μαζί με τα τεθωρακισμένα τους πριν περάσει το πρώτο λεπτό και δεν ξαναενόχλησαν…Είχαν πάρει το μήνυμα ότι ο Καρούσος δεν έπαιζε και δεν φοβόταν ούτε τα τεθωρακισμένα τους, ούτε και τις απειλές τους. Ήταν βέβαιοι πλέον οι κύριοι Σουηδοί του ΟΗΕ, ότι ούτε αυτούς θα άφηνε να τον παρεμποδίζουν, αλλά ούτε και τους Τούρκους πλέον να προχωρήσουν έστω ένα βήμα μπροστά. Μόνο πίσω και με ολοκληρωτική τους ήττα. Είχαν ξεπεράσει κάθε όριο και οι Τούρκοι και οι Ειρηνευτές! Προστίθεται ότι και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, όταν ενημερώθηκε για τις μεροληπτικές πράξεις των ΟΗΕΔΩΝ υπέρ των Τούρκων, συμφώνησε απόλυτα, για την σθεναρή αντιμετώπιση τους, εκ μέρους των Ελλήνων αξιωματικών και της Ε.Φ.
Ο σεμνός Καρούσος ποτέ δεν πρόβαλλε τον εαυτό του, αλλά πρόβαλλε τους Λοκατζήδες του, τους Δαίμονες του Ανέμου, που ήταν έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για τον αγαπημένο τους διοικητή, τον αείμνηστο πλέον φίλτατο Στρατηγό …και προστίθεται κάτι που μέχρι σήμερα παρέμεινε άγνωστο…Όταν ο θρασύς πάντα και προκλητικός Ντεκτάς, αφού είχε τις πλάτες της Τουρκίας βρισκόταν οχυρωμένος και ενισχυμένος από δεκάδες Τούρκους αξιωματικούς και εκατοντάδες στρατιώτες στα Κόκκινα προκαλούσε τους Ε.Κ. στρατιώτες και μέσω ασυρμάτου έλεγε ότι: « Οι Ηρωικοί μαχητές Τούρκοι, είναι έτοιμοι να σας επιτεθούν και θα σας αφανίσουν γκιαούρηδες …, αφήστε τα όπλα σας και φύγετε για να γλυτώσετε…» Μαζί με άλλες ακατανόμαστες απειλητικές φράσεις… Ο Καρούσος, που γνώριζε μερικά τουρκικά, του απάντησε με δύο ιστορικές φράσεις στα Τουρκικά, για να τα καταλάβει καλύτερα και αυτός και οι πραιτοριανοί του Τούρκοι αξιωματικοί, φράσεις που χρησιμοποίησαν οι ναύαρχοι Σαχτούρης και Κοντουριώτης, όταν τους καλούσαν οι Τούρκοι για ναυμαχία και οι ναύαρχοι, πάντα κατατρόπωναν τον υπέρτερο τουρκικό στόλο..Έτσι και ο θρυλικός Καρούσος μέσω ασυρμάτου διαμήνυε στον αρχηγό της τρομοκρατικής ΤΜΤ Ντεκτάς και τους «γενναίους» Τούρκους αξιωματικούς: SENI BEKLIYORUZ. SENA GELIYORUM…Ερχόμαστε εμείς σε εσάς…Δεν σας φοβόμαστε….και τους κατατρόπωσε. Ο δε Σαχτούρης παλαιότερα επίσης τους έλεγε…SIZE GELIYORUM- SENDEN KORKMUYORUZ…Eρχόμαστε …Δεν σας φοβόμαστε…και τους καταβύθιζε….. ( Απολογούμαι που μεταφράζω και στα Τουρκικά, αλλά ας τα μάθουν τουλάχιστον οι Έλληνες ακρίτες μας, διότι μπορεί να χρειασθεί να τα βροντοφωνάξουν ξανά στους Τούρκους, για να τα καταλάβουν καλύτερα…)
Αφού έδωσε τις επικές απαντήσεις, ο Καρούσος, «πήγε» στους Τούρκους και με τους ολίγους «δαίμονες του ανέμου», τους λοκατζήδες του, τα παιδιά του, έρριξε τους μυρίους βαρβάρους στην θάλασσα….
Σε μισή ώρα θα είχε εξαφανισθεί, η «κουτσουλιά», που μολύνει, τ΄ Άγια χώματα της Τηλλυρίας, την οποία οι Τούρκοι σχεδίαζαν να καταλάβουν ολόκληρη.
Οι Ηρωικοί λοκατζήδες με λάφυρα τις Τουρκικές σημαίες, που ανέκοψαν, άνωθεν εντολές, την ηρωική προέλαση τους προς το τελευταίο Τουρκικό φυλάκιο και όταν απείχαν 100 μέτρα. Όταν τους γνωστοποιήθηκε η «Άνωθεν ντροπιαστική ρηματική εντολή», οι καταδρομείς, με λυγμούς την δέχτηκαν, ο δε Καρούσος απομονώθηκε και δεν μιλούσε για μέρες…
Ενδεικτικά λόγια επικά του αείμνηστου Στρατηγού Καρούσου, που κατέγραψε ανεξίτηλα η ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας……..
Ο Ταγματάρχης Γεώργιος Καρούσος και ο Λοχαγός Μιλτιάδης Λάσκαρις, είχαν αναλάβει να στελεχώσουν στην Κύπρο την πρώτη Μοίρα Καταδρομών. Απευθυνόμενος στους νεοσύλλεκτους Κύπριους στρατιώτες, το τότε ταγματάρχης Δτής τους είπε….‘‘ Όσοι από σας θα επιλέξετε τις Καταδρομές, θέλω να ξέρετε από τώρα πως κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σας θα πεινάσετε, θα διψάσετε, θα ταλαιπωρηθείτε , θα χάσετε κάθε επαφή με τους δικούς σας. Θα ξεχάσετε την καλοπέραση και τις εξόδους, αλλά να είστε βέβαιοι πως στο τέλος θα είστε υπερήφανοι λοκατζήδες. Οι λεβέντες της 31 Μοίρας Καταδρομών. Όσοι ενδιαφέρεστε να περάσετε τώρα δεξιά.’’ Και πέρασαν ΟΛΟΙ δεξιά…….
Ο Ταγματάρχης Καρούσος, στην ημερήσια διαταγή του στις 2 Αυγούστου 1964, αναφέρει προφητικά: «Στρατιώτες, χαράξαμε του Εθνικού μας δρόμου το μήκος. Θα τον βαδίσουμε τώρα κι ας στέκει σκληρός. Δεν θα γυρίσουμε πίσω στρατιώτες. Οι Έλληνες ποτέ δεν γυρίζουν. Έλληνες είμαστε κι ενωμένοι σαν Έλληνες θα κερδίσουμε τη ζωή, ξεμολύνοντας τα άγια μας χώματα. Κι αν τύχει στην πορεία μας αυτή να χαθούμε, θεία η Δάφνη, ως Έλληνες θα πεθάνουμε». Το τίμημα της μάχης που θα ακολουθήσει στις 7 Αυγούστου 1964, θα είναι βαρύ
.
Η Μοίρα, χάνει τρία παλικάρια της. Στην ημερήσια διαταγή του Διοικητή στις 10 Αυγούστου 1964, αναφέρεται: «Διαγράφονται σήμερα της δυνάμεως της Μονάδας, οι πεσόντες επί του υψώματος Λωρόβουνου της Τηλλυρίας Κύπρου, κάτωθι Αξιωματικοί και οπλίτες: Υπολοχαγός Παπαγεωργίου Νικόλαος Διοικητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Στρατιώτης Απλητσιώτης Γεώργιος. Διαβιβαστής καταδρομών του τμήματος υποστηρίξεως. Στρατιώτης Κουσουλίδης Μιχάλης.
Οπλοπολυβολητής του 33ου Λόχου Ορεινών Καταδρομών. Νεκροί της Μονάδας μας. Σβήσατε θεληματικά την πνοή σας στο άνθισμα μιας πανέμορφης νιότης, προσφέροντας στο βωμό της πατρίδας μας τη ζωή σας. Δεν έχετε εσείς την ανάγκη των λόγων μας και ούτε προσμένετε κλάματα. Όμως εμείς, θαμπωμένοι από το μεγαλείο και εκστατικοί μπροστά στο τόλμημα, παίρνουμε θάρρος, για να μιλήσουμε πρόσημα στον καθένα σας και να προσφέρουμε ένα φόρο τιμής στις παραδεισένιες ψυχές σας».
Την ίδια μέρα αποστέλλει γράμμα «ΤΗΛΛΥΡΙΑ-ΚΥΠΡΟΥ 10.8.64.
«Σεβαστή μας, πονεμένη Μητέρα», απευθυνόμενος στις μητέρες των πεσόντων στις μάχες. Την μάνα του κάθε ηρωικά αγωνιζόμενου νέου στην Τηλλυρία που έχασαν τα παιδιά τους. Στην επιστολή αυτή αναφέρει: «Ο Διοικητής, οι Αξιωματικοί και οπλίτες που προχθές στη μάχη ΚΟΚΚΙΝΑ – ΚΥΠΡΟΥ έχασαν τον γενναίο τους σύντροφο γιο Σας, ανοίγουν την ψυχή τους διάπλατη για να δεχθούν με ευλάβεια τον απέραντο πόνο Σας.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς, Σεβαστή μας Μητέρα. Υπάρχει όμως μια παμμέγιστη περιφανής, ένας θαυμασμός και μια έκσταση, που ποτέ κανείς δεν θα νιώσει, όσο εμείς που ζήσαμε δίπλα στον γιο Σας. Που γνωρίζουμε την λιονταρίσια καρδιά του. Που δεχθήκαμε το τελευταίο υπερκόσμιο χαμόγελο και παρακολουθήσαμε μπρος από τις ανοικτές αγκάλες μας το φτερούγισμα της αγιασμένης ψυχής του στο ξεκίνημα της για το μεγάλο ταξίδι».
Αυτά κατείχαν οι βάρβαροι ….Με κόκκινο τα …απόρθητα τους φρούρια …
Χονδρή γραμμή περικλείει τα εδάφη, που κατείχαν οι εξτρεμιστές, πριν τις νικηφόρες μάχες της ΕΦ. Λεπτή γραμμή, τα εδάφη συρρίκνωσης τους, τα οποία διατήρησαν όχι χάριν του «ηρωισμού» τους, αλλά χάριν των «υποχωρήσεων» μας…
Αυτή η κουτσουλιά τους απέμεινε … μετά από προδοτικές άνωθεν εντολές…
Σαράντα χρόνια μετά, την 1η Αυγούστου 2004, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων της μάχης της Τηλλυρίας, ο Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος αναφέρει: «Σας βεβαιώνουμε, νεκροί συμπολίτες μας, ότι είμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για τον απρόσφορο θάνατο σας. Έτοιμοι για όλα, όταν σε λίγο εκμετρώντας τον βίο μας, βρεθούμε απέναντι σας. Αλίμονο στους ανέτοιμους που ζουν με τις ψευδαισθήσεις ότι θα αποφύγουν το κολαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, που επέρχεται ως καταλύτης και κριτής αδυσώπητος, για όσα έπραξαν εις βάρος αυτών που τους εμπιστεύτηκαν».
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΥΤΟΛΜΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΡΟΥΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΩΝ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΪΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ…..
Επιμέλεια του Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα από Ελληνική Κύπρο.
www.ledrastory.com
