Η αμυντική συμφωνία Ελλάδας και Γαλλίας είναι πλέον μια πραγματικότητα και αλλάζει το τοπίο στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της Μεσογείου. Η συμφωνία αυτή αποτελεί πρόπλασμα αλλά και παράγοντα επιτάχυνσης της ευρωπαϊκής προσπάθειας ολοκλήρωσης και στον τομέα της άμυνας, που μέχρι στιγμής καρκινοβατεί, εξαιτίας των διαφορετικών συμφερόντων των κρατών-μελών.
Το ενδιαφέρον προς το παρόν είναι, εάν η Ιταλία θα αποτελέσει την επόμενη χώρα που διά της ένταξής της στην ελληνογαλλική συμμαχία, θα επιχειρήσει να συμμετάσχει στον νέο ισχυρό πόλο της Μεσογείου, αλλά και να αντιμετωπίσει τις όποιες διαφωνίες με τη Γαλλία, εντός ενός νέου και πολλά υποσχόμενου πλαισίου…
Μια χθεσινή είδηση από τον χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, αποδεικνύει ότι τα περιθώρια υπάρχουν. Αυτό που έλλειπε μέχρι στιγμής ήταν οι ηγεσίες με ξεκάθαρη αντίληψη της “μεγάλης εικόνας” που να δουν στο μέλλον την υπεραξία της από κοινού αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων.
Αυτή τη στιγμή στην Ιταλία όμως, στο “τιμόνι” υπάρχει ο Μάριο Ντράγκι, με τεράστια γνώση των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον μοναδικό συνδυασμό τεχνοκρατικής γνώσης και πολιτικής εξοικείωσης, συν την πυγμή, μια αυτόφωτη προσωπικότητα με ευρωπαϊκή κουλτούρα. Αυτό μπορεί να αλλάξει τα πάντα, από τη στιγμή που η Ευρώπη στερείται ενός Γερμανού Αντενάουερ…
Όσον αφορά την είδηση από τον χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, ο ιταλικός κολοσσός της αμυντικής βιομηχανίας LEONARDO, ανακοινώθηκε ότι θα παρέχει υποστήριξη για τα επόμενα 10 χρόνια στον τομέα της συντήρησης οπλικών συστημάτων που θα φέρουν οι νέες φρεγάτες Belh@rra, κλάσης FDI (Fregates de Defense et d’Intervention), καθώς επίσης και των γνωστών φρεγατών FREMM.
Μπορεί η συνεργασία να αφορά το πυροβόλο OTO 76/62 SR, καθώς επίσης και υπηρεσίες εκπαίδευσης στο γαλλικό Ναυτικό. Στη συμφωνία εμπεριέχεται πρόβλεψη για την επέκταση του “πακέτου” της συνεργασίας. Ας μη βιαστούμε να ασκήσουμε κριτική λέγοντας ότι πρόκειται για ήσσονος σημασίας πρόγραμμα…
Η ουσία βρίσκεται στο ότι η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, έχει τη δυνατότητα να προσελκύσει ηγεσίες που διαθέτουν όραμα και μπορούν να δουν στο μέλλον. Στην περίπτωση της Γαλλίας και της Ιταλίας, θα μπορούσε κανείς να αναφέρει το πρόβλημα της Λιβύης και τις δραστήριες στη Μεσόγειο ενεργειακές εταιρίες TOTAL και ENI…
ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
