22.2.21

Όταν το δάχτυλο δείχνει τη Βενεζουέλα ο Τσίπρας κοιτάει το δάχτυλο

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη


 Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει τον κόσμο στο ποδάρι καταγγέλλοντας (για άλλη μια φορά) την ΕΡΤ και γενικά τα μέσα ενημέρωσης και την δήθεν χειραγώγησή τους από την κυβέρνηση, οι ομοϊδεάτες του στη Βενεζουέλα κάνουν κάτι πιο απλό: Τα κλείνουν! Με τον πληθωρισμό να αγγίζει το 3.000% και τον λαό γονατισμένο, ο «σύντροφος» Μαδούρο διεξάγει αυτόν τον καιρό την μεγαλύτερη επίθεση κατά του Τύπου.

Αλλά για τον κ. Τσίπρα, τον κ. Παππά και όλους τους άλλους, που τόσο μας έχουν διαφημίσει τον τσαβισμό – μια εξαιρετικά ύποπτη συμπεριφορά – είναι σα να πρόκειται για το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.

Λογικό αν σκεφθούμε πως άλλοτε διακήρυσσαν πως θα μας έφερναν πετρέλαιο και άλλοτε τρόφιμα από τα (άδεια) σουπερμάρκετ της δύστυχης χώρας.

Την Πέμπτη, 11 Φεβρουαρίου, η κεντρική τράπεζα της χώρας ανακοίνωσε ότι το 2020 ο πληθωρισμός έφθασε στο 2.959,8%, νούμερο εξωφρενικό που δεν μπόρεσε να κρύψει ούτε η ελεγχόμενη από το καθεστώς διοίκηση του πιστωτικού ιδρύματος, καθώς η χώρα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση για έβδομη συνεχή χρονιά.

Ένα μήνα νωρίτερα, στις 8  Ιανουαρίου,  το καθεστώς έδωσε εντολή κατάσχεσης όλων των υπολογιστών ενός διαδικτυακού τηλεοπτικού σταθμού, σε μια εφημερίδα έμπαινε λουκέτο, ένας ενημερωτικός ιστότοπος δεχόταν ψηφιακή επίθεση και κάποια άλλα μέσα ενημέρωσης κατηγορούνταν για χρηματισμό τους από ξένα κέντρα, προκειμένου να κάνουν αντιπολίτευση στον Μαδούρο.

Μαύρη Παρασκευή για τον Τύπο

Ήταν αυτή η «μαύρη Παρασκευή» για τον Τύπο στη χώρα, αποτέλεσμα και των αμφισβητούμενων εκλογών της 6ης Δεκεμβρίου 2020, όταν ο Μαδούρο ανακατέλαβε την Εθνοσυνέλευση εμποδίζοντας την συμμετοχή της αντιπολίτευσης.

Εκείνη την ημέρα, στελέχη της Conatel, της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και της Seniat (φορολογική αρχή), πραγματοποίησαν έφοδο στα δύο γραφεία που διατηρεί στο Καράκας το Venezolanos por la Información (VPI TV), ένας διαδικτυακός τηλεοπτικός σταθμός. Ανακρίθηκε το προσωπικό, έγινε έλεγχος στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο και κατασχέθηκε όλος ο εξοπλισμός τους, με την κατηγορία ότι δεν βρέθηκαν τα τιμολόγια αγοράς των μηχανημάτων.

Την ίδια ώρα, η τοπική ημερήσια εφημερίδα «Πανόραμα» δέχθηκε επίσης την «επίσκεψη» των αρχών στο Μαρακαϊμπο, μετά από την οποία διατάχθηκε η αναστολή λειτουργίας της. Παράλληλα, η ιστοσελίδα της εφημερίδα Tal Cual, ιδρυτής της οποίας ήταν ο αείμνηστος αριστερός δημοσιογράφος και πολιτικός Τεόντορο Πέτκοφ, σκληρός επικριτής του τσαβισμού, δεχόταν την 16η ψηφιακή επίθεση, με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός λειτουργίας. Η ίδια η εφημερίδα έχει πάψει να κυκλοφορεί, καθώς το καθεστώς μπλόκαρε την δυνατότητα πρόσβασης σε αγορά χαρτιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των θυμάτων του Μαδούρο συγκαταλέγεται και ο ραδιοφωνικός σταθμός της Καθολικής Εκκλησίας De y Alegría (Θεός και Χαρά).

Άλλα μέσα ενημέρωσης, όπως το Efecto Cocuyo , που ιδρύθηκε από τον δημοσιογράφο Λουζ Μέλι Ρέγιες, το El Pitazo και το Caraota Digital κατηγορήθηκαν πως, αν και στο παρελθόν ανήκαν στον τσαβισμό, άλλαξαν γραμμή μόλις άλλαξε η ιδιοκτησία τους, επειδή έλαβαν χρήματα προερχόμενα από την Βρετανία.

Το γεγονός υποχρέωσε την βρετανική πρεσβεία να εκδώσει ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι «η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία του Τύπου είναι απαραίτητα για τη Δημοκρατία». Και πως η υπεράσπισή τους είναι πρώτη προτεραιότητα.

Είναι πολλά χρόνια που ο τσαβισμός κάνει το παν για να σκοτώσει τον Τύπο – ο Τσάβες, μέντορας για τον Τσίπρα, είχε φθάσει στο σημείο να κλείσει έναν τηλεοπτικό σταθμό επειδή δεν αναμετέδωσε ολόκληρη μια πολύωρη ομιλία του.

Λουκέτα παντού

Στη Βενεζουέλα σήμερα έχουν κλείσει εκατοντάδες μέσα ενημέρωσης, ανάμεσά τους και ο πρώτος τηλεοπτικός και ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός. Οι ενημερωτικοί σταθμοί που εξακολουθούν να εκπέμπουν έχουν εγκαταλείψει την ενημερωτική αποστολή τους προκειμένου να διασωθούν, ενώ οι εθνικές εφημερίδες έχουν πάψει να κυκλοφορούν και η πίεση έχει περάσει στον περιφερειακό Τύπο.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Freedom House, Βενεζουέλα και Κούβα τοποθετούνται στην κατηγορία των δέκα κρατών παγκοσμίως με τους μεγαλύτερους περιορισμούς στην ενημέρωση. Επιπλέον το Ινστιτούτο Τύπου και Κοινωνίας κατήγγειλε ότι από την έναρξη της πανδημίας μέχρι και τον Οκτώβριο, το καθεστώς έκλεισε 73 ενημερωτικές ιστοσελίδες, 26 μέσα ενημέρωσης και 12 ιστοτόπους που μετέφεραν πληροφορίες για την πανδημία.

Ήδη, το νούμερο 2 της κυβέρνησης, ο Ντιοσντάντο Καμπέλλο έχει ανακοινώσει πως θα ψηφιστεί νόμος που θα απαγορεύει χρηματοδότηση ΜΚΟ από το εξωτερικό, όπως συμβαίνει ήδη στη Νικαράγουα και την Κούβα – όπου επίσης βασιλεύουν οι σύντροφοι του Τσίπρα.

Ο πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Εργαζομένων στον Τύπο Μάρκο Ρουίζ, έχει καταγγείλει ότι οι επιθέσεις του καθεστώτος αφορούν και το δικό του σωματείο, επειδή έχει λάβει χρήματα από το Ηνωμένο Βασίλειο για την εκτέλεση ενός έργου εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση των κινδύνων σε συνθήκες δικτατορίας.

Κατά την άποψή του, το καθεστώς επιβάλλει οικονομική ασφυξία στα μέσα ενημέρωσης, στα συνδικαλιστικά σωματεία και στην Oneges, την οργάνωση για την Διαφάνεια στη Βενεζουέλα, για να τους κλείσει το στόμα.

Άλλωστε, από το 2014 μέχρι σήμερα ο τσαβισμός έχει κλείσει 84 μέσα ενημέρωσης, χρησιμοποιώντας διαφορετικές διοικητικές διαδικασίες.  «Έχουν βάλει λουκέτο στο 85% των εφημερίδων και έχουν αφήσει να λειτουργούν μόνο οι εφημερίδες που δεν ενοχλούν το καθεστώς», είπε ο Ρουίζ.

Η πανδημία καλπάζει στα… κρυφά!

Την ίδια ώρα, η πεινασμένη χώρα κάθεται πάνω στο ηφαίστειο του κορωνοϊού. Ένα ηφαίστειο που αργά ή γρήγορα θα εκραγεί.

Η χώρα είχε βυθιστεί σε μια κρίση δημόσιας υγείας πολύ πριν από την πανδημία, εξαιτίας της έλλειψης πρόσβασης σε βασικά αγαθά, όπως το νερό και η ενέργεια. Η Βενεζουέλα είχε ήδη χάσει το 70% του ΑΕΠ της μέσα σε επτά χρόνια.

Επισήμως έχουν ανακοινωθεί μόνο 133.000 περίπου κρούσματα και 1.267 θάνατοι. Αλλά προφανώς ουδείς εμπιστεύεται τα στοιχεία του Μαδούρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον περασμένο Οκτώβριο ο Παναμερικανικός Οργανισμός Υγείας, που υπάγεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, παρέδωσε στις αρχές της Βενεζουέλας 340.000 τεστ αντιγόνων. Δυο μήνες αργότερα, ο διευθυντής εκτάκτων αναγκών του Οργανισμού Σίρο Ουγκάρτε, αποκάλυψε ότι είχαν διεξαχθεί μόνο 1.600 τεστ και τα 400 από αυτά ήταν θετικά – ποσοστό τρομακτικό! Σύμφωνα με τον Οργανισμό, ο δείκτης θετικότητας στη Βενεζουέλα υπολογίζεται στο 24%. Αλλά υπάρχουν μόνο δύο εργαστήρια για τεστ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν επίσημα στοιχεία.

Τα δύο αυτά εργαστήρια βρίσκονται στην πρωτεύουσα και εκεί φθάνουν δείγματα από όλη τη χώρα. Πολλά από αυτά καταλήγουν στο Καράκας ένα μήνα μετά την λήψη και συχνά μετά τον θάνατο του ασθενούς. Οπότε, ο Μαδούρο… κήρυξε το τέλος της πανδημίας, προκειμένου να διεξαγάγει τις εκλογές – παρωδία του Δεκεμβρίου.

Και φυσικά, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι επισήμως η Βενεζουέλα παρουσιάζει σταθερούς αριθμούς, την ώρα που σε όλες τις χώρες υπάρχουν περίοδοι αναζωπύρωσης κατά τις οποίες οι αριθμοί εκτοξεύονται. Οι ειδικοί θεωρούν ότι είναι ψευδή και τα στοιχεία της θνητότητας, η οποία επισήμως βρίσκεται στο 0,5%. Και τελικά, παράδοξο φαίνεται ότι μέχρι στιγμής στην εντατική έχουν νοσηλευτεί μόλις λίγο πάνω από 100 άτομα.

Μαδούρο όπως Ερντογάν

Και όλα αυτά ενώ πάνω από 300 υγειονομικοί έχουν ήδη πεθάνει από τον κορωνοϊό. Κάτι που δείχνει πως οι άλλοι θάνατοι απλά δεν καταγράφονται. Οι γιατροί πάλι αναφέρουν πως τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι έχει καταγραφεί ότι πέθαναν από λοίμωξη του αναπνευστικού χωρίς οι θάνατοί τους να καταγράφονται ως θάνατοι από τον κορωνοϊό.

Η αλήθεια είναι πως ο Μαδούρο έχει καταφύγει στην μέθοδο του άλλου φίλου του, του Ερντογάν: Ως θάνατοι από κορωνοϊό καταγράφονται μόνο αυτοί των οποίων είχε προηγηθεί θετικό τεστ. Και μόνο σ’ αυτές τις περιπτώσεις γίνεται αναφορά της νόσου στα πιστοποιητικά θανάτου.

Και μια ακόμη πικρή αλήθεια: Το γεγονός ότι στην χώρα οι ελλείψεις σε καύσιμα είναι τρομακτικές – μιλάμε για τη χώρα με τα περισσότερα αποθέματα πετρελαίου στην υφήλιο – οι άνθρωποι δεν μετακινούνται και επομένως μειώνεται ο κίνδυνος για διασπορά του ιού.

Βρήκε δηλαδή ο Μαδούρο τη λύση!

Αλλά ο κ. Τσίπρας, που φωνάζει για τα τεστ και για τα στοιχεία, δεν έχει κάτι να πει για την Βενεζουέλα…

Επιπλέον, ο Μαδούρο έχει καταφύγει και σε ένα σύστημα επιβολής καραντίνας εβδομάδα παρά εβδομάδα – μια βδομάδα όλα ανοιχτά, μια βδομάδα όλα κλειστά.

Αλλά ο κ. Τσίπρας, που κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι… ανοιγοκλείνει τον διακόπτη της κοινωνίας, ούτε γι’ αυτό έχει να πει κάτι.

Με λίγα λόγια, ο Όργουελ, στον οποίο πρόσφατα αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας για να απαντήσει στον πρωθυπουργό από το βήμα της Βουλής, ωχριά μπροστά σε όσα κάνει σε βάρος όλων των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ο φίλος του ο Μαδούρο.

Άλλωστε, ο Τσίπρας τα έχει πει όλα για την Βενεζουέλα από τον Μάρτιο του 2013, όταν βρέθηκε εκεί για την κηδεία του Τσάβες:

«Ο Ούγκο Τσάβες, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε να οδηγήσει το λαό του και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής σε δρόμους δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής απελευθέρωσης», καθώς «σε καιρούς δύσκολους, έστρεψε τα φώτα της παγκόσμιας κοινότητας σε μία ολόκληρη ήπειρο, που αυτή τη φορά δεν ήταν πειραματόζωο βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά δημιουργικό εργαστήριο δημοκρατικής διακυβέρνησης και εθνικής ανεξαρτησίας».

Και, και:

«Ο Ούγκο Τσάβες εναντιώθηκε στην καταπίεση και υπεράσπισε τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Έδωσε μεγάλες μάχες, ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση. Γι' αυτό και έγινε σύμβολο για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού του. Οι άνθρωποι φεύγουν, η σπορά τους όμως μένει. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός του Μπολίβαρ θα συνεχίσει να πορεύεται τον δρόμο της απελευθέρωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δρόμο που, αργά ή γρήγορα, θα πορευτούν και άλλοι λαοί, σε ολόκληρο τον κόσμο»!

Οπότε, όταν το δάχτυλο δείχνει τη Βενεζουέλα, ο Τσίπρας κοιτάει το δάχτυλο.

Κάποτε θα χρειαστεί να μας εξηγήσει γιατί…