Κακός σύμβουλος η απελπισία. Και ακόμη πιο κακός όταν ο απελπισμένος είναι άνθρωπος που απέκτησε την εξουσία εξαπατώντας, χωρίς να του αξίζει και χωρίς ούτε μια στιγμή να τιμήσει το αξίωμα που έλαβε από τον λαό – έστω και με αθέμιτα μέσα.
Ένας τέτοιος απελπισμένος είναι ο κ. Τσίπρας. Αξιολύπητος, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, αν και βλέπει πως μιλάει σε κλειστά αυτιά, αγωνίζεται με τον πιο αξιοθρήνητο τρόπο να διατηρήσει την εξουσία που τόσο αγάπησε.
Με αξιοθρήνητο τρόπο συνεχίζει να αραδιάζει ψέματα και να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα, να πρωταγωνιστεί σε προεκλογικά σποτάκια και να πηγαίνει ακόμη και στον Σκάι, στον οποίο ο ίδιος είχε επιβάλει εμπάργκο μετά την τραγωδία στο Μάτι.
Ως τύραννος είχε απαγορεύσει στους βουλευτές και στα στελέχη του να εμφανίζονται στο κανάλι, μην παραλείποντας να υπενθυμίζει το απαγορευτικό σε «άτακτους» βουλευτές του.
Θα πάει, λέει, επειδή πρέπει να μάθει την αλήθεια όλος ο λαός. Μια αλήθεια που, κατά τη γνώμη του, δεν χρειαζόταν να τη μαθαίνουν όλοι όσο βρισκόταν στα ντουζένια του.
Πρώτα είχαμε τον ορισμό του αυταρχισμού και του τσαβισμού (ο Τσάβες έκλεινε τα κανάλια που δεν μετέδιδαν ολόκληρες τις ομιλίες του) και τώρα έχουμε τον ορισμό του αυτοεξευτελισμού!
Και φυσικά, εξακολουθεί να μην λείπει το θράσος.
Στο τελευταίο τηλεοπτικό σποτάκι όπου πρωταγωνιστεί, συνεχίζει τις διαστρεβλώσεις και τα ψέματα, εμφανίζοντας ένα έπος.
Μιλάει για κατάργηση των δώρων στο Δημόσιο, ενώ ο ίδιος προφανώς δεν τα επανέφερε.
Λέει ότι το ΤΑΙΠΕΔ παραδέχθηκε το «ξεπούλημα» των καλύτερων παραλιών, ενώ ο ίδιος ξεπούλησε όλη τη δημόσια περιουσία μέσω του υπερταμείου.
Χρησιμοποιεί μεγαλοστομίες για την νίκη του της 25ης Ιανουαρίου 2015, αποκαλώντας τη «νίκη βαριά σαν Ιστορία».
Υποστηρίζει ότι το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 έγινε ως… κόντρα στους εκβιασμούς, ενώ αμέσως μετά έφερε το τρίτο αχρείαστο και χειρότερο μνημόνιο, με υποθήκευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας.
Λέει ότι έγιναν 19.000 προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών και διοικητικού προσωπικού, ενώ αυτό ουδέποτε συνέβη.
Υποστηρίζει ότι επί των ημερών του καθιερώθηκε η ελεύθερη πρόσβαση όλων των ανασφάλιστων στη δημόσια υγεία, ενώ αυτό είχε ήδη συμβεί από τον Φεβρουάριο του 2014.
Επαίρεται για την παροχή ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών δεύτερης γενιάς, ενώ αυτό υπήρξε άλλο ένα γενικό προσκλητήριο προς τους μετανάστες.
Λέει ότι καθιέρωσε το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, ενώ επρόκειτο για τα βαφτίσια του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, που στο πρώτο εξάμηνο κατήργησε.
Μιλά για την αύξηση του κατώτατου μισθού, ενώ αυτό έπρεπε να είχε συμβεί, βάσει νόμου, ήδη από το 2015 αν μας άφηνε να βγούμε από τα μνημόνια.
Και βέβαια, δεν λέει τίποτε για το νέο μνημόνιο, για το υπερταμείο, για τη Μακεδονία (γι’ αυτήν εξακολουθεί να επαίρεται), για το κλείσιμο των τραπεζών, για τα capital control, για την κατάργηση του ΕΚΑΣ, για την μείωση των συντάξεων κατά 6% με την εισφορά υπέρ υγείας, για την παράδοση όλων των δανείων (και των εξυπηρετούμενων) στα ξένα funds, για το γκρέμισμα όλων των οικονομικών δεικτών, για την καταστροφή των τραπεζών, της ΔΕΗ, των ΕΛΤΑ, για το υπερταμείο (όπου ενέταξε και τους υδρογονάνθρακες), για το γεγονός ότι έφερε 1,5 εκ μετανάστες, για την επιμονή του για χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και την απόλυση 10.000 ιερέων, για την καταστροφή στο Μάτι.
Απορώ πώς δεν έκανε το γύρισμα στο κότερο της Παναγοπούλου! Τόσα πολλά ειδυλλιακά, θα χρειάζονταν ένα πιο ειδυλλιακό περιβάλλον!