Η λογοτεχνική μας γωνιά: "Συναυλία τζιτζικιών"

 Του Ιωάννου Γ. Νιώτη*


 Ένα θαυμαστό πυροτέχνημα 

ήχων- μυριάδες ρουκέτες από 

φως και φλόγα μεσημεριού, τοξεύονται στα ουράνια,

 σκάζουνε, φουντώνουνε

μ' αέναη ορμή, Άπειρα πύρινα συντριβάνια, σε φαντασμαγορία θριάμβου.
Έθνη από τζιτζίκια, κλαρωμένα στ΄ αναρίθμητα κλαριά του

 πευκιά, εκτελούν την προαιώνια συμφωνία τους  με το ίδιο, το 

αμετάβλητο κέφι που πρωτολάλησαν  κάτω από τον ήλιο. Το ξανθό φως 

του και η πύρα του θρέφανε το αυγό τους μέσα στην πανάλαφρη ψύχα 

του ασφοδελού.

Συνέχεια εδώ