Του Νίκου Ε. Σκουλά,
τ. Υπουργού, Ενεργού Πολίτη
Το δίλημμα: κοινός αγώνας για την επικράτηση των αρχών και αξιών που μας κληροδότησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και η 3η του Σεπτέμβρη ή η προσωπική ανέλιξη και η κατάκτηση κάποιας καρέκλας με όποιο ηθικό κόστος.
Βλέπω ανακοινώσεις από συντρόφους στο δημοκρατικό προοδευτικό Κίνημα που με σκανδαλίζουν και με πικραίνουν. Επιχαίρουν γιατί το ΚΙΝ.ΑΛ. (ΠΑΣΟΚ, ή Κίνημα Αλλαγής, ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή όπως αλλιώς προτιμούν να το ονομάζουν) έκαμε τη μεγάλη χάρη στον Γιώργο Παπανδρέου, μετά από πολλές συζητήσεις, να τον ορίσει υποψήφιο βουλευτή στην Αχαΐα,στην παραδοσιακή του έδρα δηλαδή. Αυτό, κατά τη γνώμη μου αποτελεί απαράδεκτη ύβρη.
Επέλεξαν να ταλαιπωρήσουν τον έναν απολύτως έντιμο, ανιδιοτελή πολιτικό που αυτοθυσιάστηκε, ως μη όφειλε, παίρνοντας επάνω του το κόστος της σωτηρίας της πατρίδας από τη χρεοκοπία στην οποία την είχε οδηγήσει η Καραμανλική Δεξιά, αποκρύπτοντας τα οικονομικά στοιχεία και να ορθώσει το 
ανάστημά του απέναντι στη λαϊκίστικη ψευδεπίγραφη δήθεν αριστερά του Αλέξη Τσίπρα.
ανάστημά του απέναντι στη λαϊκίστικη ψευδεπίγραφη δήθεν αριστερά του Αλέξη Τσίπρα.
Παράλληλα, έκανε τολμηρές μεταρρυθμίσεις (π.χ. διαύγεια, ηλεκτρονική Συνταγογράφηση και δεκάδες άλλες που άλλαξαν για πάντα το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας.
Στάθηκε δε μόνος όρθιος όταν οι σύντροφοι που ο ίδιος τίμησε και ανέδειξε, τον εγκατέλειψαν, τον πρόδωσαν και τον ανέτρεψαν με αντάλλαγμα το βόλεμά τους σε κάποια θεσούλα.
Στρατεύτηκε αγόγγυστα, με το δημοκρατικό προοδευτικό Κίνημα, ως υπόδειγμα αληθινού πατριώτη, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, υπηρετώντας τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες που πάντα οδηγούσαν την πολιτική του συμπεριφορά.
Από την άλλη όμως, ως ένας πολίτης, τού καταλογίζω τη βαριά ευθύνη ότι δεν υπερασπίστηκε ποτέ τον εαυτό του ή και τους συντρόφους που στάθηκαν δίπλα του με συνέπεια. Ασχολήθηκε ελάχιστα έως καθόλου, με θέματα δομής, οργάνωσης και λειτουργίας τους Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, αφήνοντάς το στα χέρια καλοπροαίρετων ίσως, αλλά άπειρων και καθόλου ικανών στελεχών, με αποτέλεσμα να φθίνουμε συνεχώς οργανωτικά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και ως ομόφωνα εκλεγόμενος Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αποτελεί εθνικό κεφάλαιο με διεθνή αναγνώριση και ακτινοβολία. Έχει πολλά να προσφέρει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον Πλανήτη.
Η Φώφη Γεννηματά, ως Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής που εμείς εκλέξαμε με μεγάλη πλειοψηφία, έχει αρχίσει με κάποια όμως καθυστέρηση, την κάθαρση του Κινήματος από γυρολόγους και ιδιοτελείς λαθρεπιβάτες της προοδευτικής παράταξης. Ας την στηρίξουμε, όπως εξ άλλου τη στηρίζει ο Γιώργος Παπανδρέου σε πνεύμα ομαδικότητας, κοινής ιδεολογική ταυτότητας και πολιτικών στόχων.
Είναι η μόνη επιλογή που μας μένει εν όψει της παρακμής και της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος που δυστυχώς υπηρετεί πλέον αλλότρια συμφέροντα.
