Της Σοφίας Βούλτεψη*
Η μόνη παραφωνία ήταν το.. προεδρικό μέγαρο. Αν το νέο κυβερνητικό μόρφωμα δεν ορκιζόταν εκεί, αλλά στις Πρέσπες, το περιβάλλον θα ήταν πιο ταιριαστό.
Ωστόσο, μπορούμε να ονομάζουμε πια το μόρφωμα «κυβέρνηση των Πρεσπών».
Την ώρα που ο Σκοπιανός υπουργός των Εξωτερικών δήλωνε ενώπιον της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων «είμαι Μακεδόνας, όταν η συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ η χώρα μου θα λέγεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και θα είμαστε Μακεδόνες που θα μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα», στην Αθήνα ο κ. Τσίπρας όρκιζε τη νέα του κυβέρνηση, η σύνθεση της οποίας όλα δείχνουν ότι καθορίστηκε από την επικείμενη ψηφοφορία στη Βουλή για την Συμφωνία των Πρεσπών.
Το γεγονός ότι πρόσφερε στον Καμμένο ό,τι του ζήτησε – αμετακίνητους υπουργούς, νέους υφυπουργούς σε σημείο που πλέον αναλογικά στην κυβέρνηση ο συνεταίρος του να διαθέτει περισσότερα μέλη από τον… ΣΥΡΙΖΑ, μετακόμιση της Κόλλια-Τσαρουχά από το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης υπό τις προστατευτικές φτερούγες του αρχηγού της στο Άμυνας – δείχνει ότι τα έχουν συμφωνήσει.
Θα ήταν αδιανόητο να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα κάποιου που έχει δηλώσει ότι περί τον Φεβρουάριο θα ρίξει την κυβέρνηση, αν δεν είχε προηγηθεί κάποια συμφωνία.
Και θα ήταν αδιανόητο κάποιος που σκοπεύει να ρίξει μια κυβέρνηση να προβάλει τόσες απαιτήσεις – από τον Καμμένο, βέβαια, όλα μπορείς να τα περιμένεις, αλλά ουδείς φαντάζεται ότι ο Τσίπρας δεν έχει λάβει εγγυήσεις και ανταλλάγματα.
Και βέβαια, έχει πλέον καταστεί σαφές ότι αυτά που έλεγε ο Καμμένος, πως τάχα η συμφωνία δεν θα περάσει στα Σκόπια και πως… «δεν υπάρχει Αλβανός που θα την ψήφιζε», ήταν κολοκύθια με τη ρίγανη.
Όλες οι δημοσκοπήσεις στη γειτονική χώρα δείχνουν πως το ποσοστό των Αλβανών που θα ψηφίσουν την συμφωνία είναι συντριπτικό (πάνω από 70%) – κάτι που άλλωστε έχει δηλώσει (ότι θα ψήφιζε οποιαδήποτε συμφωνία) εδώ και χρόνια ο αρχηγός του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος και συγκυβερνήτης του Ζάεφ, Αλή Αχμέτι, που παλιότερα υπήρξε και συγκυβερνήτης του Γκρούεφσκι, καθώς και αυτός, όπως και ο Καμμένος, ενδιαφέρεται μόνο να βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Στα Σκόπια τα συμφώνησαν!
Επιπλέον, στις 27 Αυγούστου, οι εκπρόσωποι των κομμάτων της γειτονικής χώρας (πλην του VMRO, το οποίο δεν έδωσε το παρών, αλλά και δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει τι στάση θα κρατήσει) έλαβαν μέρος σε σύσκεψη στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να συμφωνήσουν για τον τρόπο διάθεσης των διαφημιστικών κονδυλίων για το δημοψήφισμα.
Πρόκειται για ένα ποσό της τάξης του 1,3 εκ. ευρώ, το οποίο θα μεταβιβαστεί από τον κρατικό προϋπολογισμό στο Κοινοβούλιο. Τα κόμματα δεν θα λάβουν χρήματα, αλλά το ποσό θα μοιραστεί ανάλογά με τη δύναμή τους και θα διατεθεί απευθείας από το Κοινοβούλιο σε έντυπα, κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες, προκειμένου να μεταδώσουν τα μηνύματα της επιλογής των κομμάτων.
Η προεκλογική καμπάνια για το δημοψήφισμα θα ξεκινήσει στις 10 Σεπτεμβρίου και την ίδια ημέρα της σύσκεψης τα κόμματα που έλαβαν μέρος - το Σοσιαλδημοκρατικό του Ζάεφ (SDSM) και τα αλβανικά DUI (συγκυβερνών), BESA, DPA και Συμμαχία των Αλβανών - ανακοίνωσαν ότι η καμπάνια τους θα είναι υπέρ του «Ναι».
Πάει κι’ αυτός ο σανός που σέρβιρε το προηγούμενο διάστημα ο Καμμένος!
Στις 25 Αυγούστου, όταν ανακοινώθηκε ότι η καμπάνια θα χρηματοδοτηθεί από την κυβέρνηση μέσω του Κοινοβουλίου, ο αρχηγός του VMRO Μίτσκοσκι είχε δηλώσει πως το κόμμα του δεν θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα, αλλά θα τα διαθέσει σε συγκεκριμένο γυμνάσιο στο Τέτοβο.
Ωστόσο, η απόφαση που έχει υπογραφεί προβλέπει ότι όσα χρήματα δεν χρησιμοποιηθούν θα επιστρέψουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Οπότε ο Μίτσκοσκι επανήλθε, ζητώντας απλά από την κυβέρνηση να ενισχύσει το σχολείο. Αυτά και πέραν τούτου καμιά σπουδαία αντίδραση από το VMRO, που φαίνεται ότι δέχεται αφόρητες πιέσεις από Ευρωπαίους και Αμερικανούς.
Επιπλέον, οι οργανώσεις και τα κόμματα που έχουν αποφασίσει να μποϋκοτάρουν το δημοψήφισμα (η «Φωνή της Μακεδονίας» και το φιλορωσικό κόμμα «Ενωμένη Μακεδονία»), ζήτησαν να τους διατεθούν κονδύλια για την καμπάνια τους, αλλά το αίτημά τους δεν έχει ικανοποιηθεί.
Οπότε, όλα δείχνουν ότι στα Σκόπια η Συμφωνία θα περάσει. Θα ψηφίσουν 1.805.700 εκλογείς και επίσης θα ψηφίσουν και οι Σκοπιανοί του εξωτερικού (ήδη εγγράφονται στους καταλόγους κατοίκων εξωτερικού). Η διαδικασία θα επιτηρηθεί από 270 παρατηρητές του ΟΑΣΕ (κάποιοι από εμάς έχουμε πικρή εμπειρία από τις πρώτες εκλογές στη Σερβία μετά τους βομβαρδισμούς).
Τι απομένει μετά από αυτό; Η συνταγματική αναθεώρηση που θα γίνει στα γρήγορα και χωρίς έλεγχο (άλλωστε δεν προβλέπεται κάποια σχετική διαδικασία από τη συμφωνία) και η κύρωση από την ελληνική Βουλή.
Εδώ είμαστε!
Φιλί ζωής με το βλέμμα στη Συμφωνία
Ο κ. Τσίπρας έφτιαξε το κυβερνητικό μόρφωμά του με το βλέμμα σ’ εκείνη την ημέρα. Ως εξής:
- Ικανοποίησε όλα τα αιτήματα του συνεταίρου του, προσφέροντάς του αφειδώς κυβερνητικές θέσεις, οι οποίες συνεπάγονται και θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, στα υπουργεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά σε ρουσφέτια και τα λοιπά. Τέτοιο φιλί ζωής δεν δίνεται χωρίς ανταλλάγματα. Διαφορετικά πρέπει τώρα ο Καμμένος να βγει και να πει ότι θα ρίξει την κυβέρνηση και την… Παπακώστα, αν η συμφωνία έλθει στη Βουλή. Και όχι απαντήσεις του τύπου «θα το δούμε κι’ αυτό στην ώρα του», όπως ακούσαμε να λέει η Χρυσοβελώνη.
- Επανέφερε στην κυβέρνηση τον Μάρκο Μπόλαρη, ο οποίος έχει δηλώσει ότι δεν συμφωνεί με το «Βόρεια Μακεδονία», διότι αυτό συνεπάγεται την ύπαρξη Νότιας Μακεδονίας. Τώρα, όμως, αν και γνωρίζει ότι με αυτό το όνομα θα έλθει προς κύρωση στη Βουλή η συμφωνία, δέχθηκε να υπουργοποιηθεί. Για να παραιτηθεί; Δεν μοιάζει λογικό.
- Δέχθηκε να υπουργοποιήσει την Κ. Παπακώστα, αν και διακεκριμένη υβρίστριά του. Η κ. Παπακώστα, όμως, στις 15 Ιουνίου, μιλώντας (Στο Κόκκινο παρακαλώ), είχε δηλώσει ότι κανείς δεν θα διαφωνήσει με τη συμφωνία αν οι γείτονες εφαρμόσουν τα προαπαιτούμενα που τους βάλαμε. Την ίδια ώρα, είχε ασκήσει κριτική στη στάση της Νέας Δημοκρατίας, λέγοντας: «Υπάρχει μία φράση, που λέει "μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι". Είναι δυνατόν να υπάρχουν το 2018 δηλώσεις που δυναμιτίζουν το πολιτικό κλίμα και την κοινωνική γαλήνη, ενώ η χώρα θέλει να βγει με ένταση από τα μνημόνια, να κλείσει θέματα που εκκρεμούσαν σχεδόν 30 χρόνια, να δώσει τη μάχη για την ανάπτυξη του ελληνικού λαού που υπέφερε τα τελευταία δέκα χρόνια; Έχουν τυφλωθεί ορισμένοι, είτε από εμπάθεια, είτε από φιλοδοξία, είτε από πολιτικό αμοραλισμό. Λένε άκριτα, δίχως να βουτήξουν τη γλώσσα στο μυαλό».
Επιπλέον, δεν έλαβε μέρος στη διαδικασία πρότασης μομφής επί του θέματος, ανακοινώνοντας: «Σε αυτή την παρωδία και στην απαξίωση της ποιότητας της Δημοκρατίας επιλέγω να μην συμμετέχω, ώστε να μην νομιμοποιήσω με την παρουσία μου τον ευτελισμό και την απαξίωση του κοινοβουλευτισμού».
Άλλωστε, του ξέφυγε και του νέου γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Σκουρλέτη. Μιλώντας στον Real Fm λίγο πριν από την ορκωμοσία του μορφώματος, δήλωσε:
«Στην πολιτική ζωή αυτή τη στιγμή ένα από τα κυρίαρχα ζητήματα είναι η Συμφωνία των Πρεσπών. Θεωρώ τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις της κ. Παπακώστα σε απόλυτα θετική κατεύθυνση γύρω από αυτό το θέμα. Άρα, θα έλεγε κανείς, απομονώνοντας και μόνο αυτό το ζήτημα ότι μπορεί να δικαιολογήσει την αξιοποίησή της σε αυτή τη θέση, γνωρίζοντας, παράλληλα, και τις αποστάσεις που έχει πάρει από τη ΝΔ για πολύ συγκεκριμένα θέματα. Η κ. Παπακώστα δεν προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Παραμένει με τον δικό της ανεξάρτητο λόγο, είναι μια συνεργαζόμενη πολιτική προσωπικότητα που στη δεδομένη συγκυρία μπορούμε να εξηγήσουμε τους λόγους συμμετοχής της».
Επομένως… Παπακώστα!
Και την ίδια ώρα, ο Ν. Παππάς, μιλώντας στο ραδιόφωνο 24/7, μας ενημέρωνε ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχει η πλειοψηφία στη Βουλή για να στηρίξει τη συμφωνία και στην πορεία των εξελίξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί να πείσει όσους διαφωνούν, και τον κ. Καμμένο, ότι η συμφωνία είναι υπέρ των συμφερόντων μας». Προσθέτοντας ότι «ωστόσο, έχουν πολλά ακόμα να γίνουν και εκείνη τη στιγμή θα δούμε τι θα γίνει».
Επομένως… Καμμένος!
Και Μυρσίνη και Μαριλίζα
Τι άλλο έκανε ο κ. Τσίπρας; Μάζεψε από το παλιό ΠΑΣΟΚ όποιους (για την ακρίβεια όποιες) συμφωνούν με τη συμφωνία και τις υπουργοποίησε. Δηλαδή:
- Το όνομα της νέας υπουργού Πολιτισμού Μυρσίνης Ζορμπά, ευρωβουλευτού διορισμένης από τον Σημίτη την περίοδο 2000 – 2004, φιγουράρει στον κατάλογο των πρώτων «320 προσώπων από τον χώρο της πολιτικής, της διανόησης και της τέχνης», που έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από κείμενο στήριξης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Εκείνο το κείμενο (15 Ιουλίου) κατέληγε ως εξής:
«Εμείς, αριστεροί, δημοκράτες, προοδευτικοί πολίτες, στηρίζουμε τη Συμφωνία, γιατί είμαστε κατά των εθνικισμών και των αναθεωρητισμών, γιατί είμαστε υπέρ μιας ειρηνικής, αλληλέγγυας ευρωπαϊκής, βαλκανικής γειτονιάς, γιατί η Συμφωνία υπερβαίνει τις εθνικιστικές και θρησκευτικές εντάσεις. Είμαστε υπέρ της αξιοπρέπειας των λαών. Στηρίζουμε τη Συμφωνία γιατί πιστεύουμε ότι είναι πατριωτικό, διεθνιστικό και δημοκρατικό μας καθήκον».
Οπότε… Μυρσίνη!
- Έκαμε υπουργό την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, από το βαθύ Πασόκ, στέλεχος ήδη από το 1986, πρώην γραμματέα του κόμματος και πρώην ευρωβουλευτή, αξιοποιημένη και από τον Α. Παπανδρέου και από τον Σημίτη (γ.γ. Εμπορίου) και από τον Γ. Παπανδρέου σε δύο υπουργεία, που παρέμεινε και στην κυβέρνηση του κατά Τσίπρα «τραπεζίτη» Παπαδήμου (όπως άλλωστε και ο Μπόλαρης).
Η Μαριλίζα, λοιπόν, έχει επίσης ταχθεί υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών και στις 14 Ιουνίου 2018 αρθρογράφησε υπό τον τίτλο «Ώρες ευθύνης»! Εκεί, μας εξήγησε γιατί η συμφωνία (όπου εκτός από το όνομα παραδίδονται και η ταυτότητα και η γλώσσα) είναι θετική, εξηγώντας μας ότι «οι στιγμές είναι κρίσιμες και, δυστυχώς, στην ιστορία μας η κοντόφθαλμη εσωτερική πόλωση και ο διχασμός οδήγησαν πολλές φορές σε χαμένες ευκαιρίες και τραγωδίες».
Οπότε… Μαριλίζα!
Στους υπόλοιπους δεν χρειάζεται να αναφερθούμε. Συμφωνούν μια χαρά!
Στις 16 Ιουνίου, στη Βουλή, Παπαγγελόπουλος και Κατρούγκαλος απάντησαν σχετικά με την απόφαση του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει μακεδονική μειονότητα καθώς, όπως αναφερόταν στην απόφαση, «ο όρος Μακεδονία από αρχαιοτάτων χρόνων είναι όρος ιστορικός γεωγραφικός και όχι εθνολογικός. Οι Μακεδόνες δεν είναι ούτε και υπήρξαν κατά το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν ιδιαίτερος εθνολογικός σχηματισμός. Μακεδόνες ονομάζονται ανέκαθεν οι κάτοικοι της γνωστής από την αρχαιότητα περιοχής της ελληνικής Μακεδονίας». Έθεσε δε προς τον κ. Παπαγγελόπουλο το ερώτημα «γιατί δεν τα διαβάζετε αυτά κ. Υπουργέ; Σας αρέσει η παραπλάνηση;»
«Στο δικαιϊκό μας σύστημα εκφεύγει της αρμοδιότητας των δικαστηρίων η χάραξη εξωτερικής πολιτικής», είχε απαντήσει ο κ. Παπαγγελόπουλος.
Μαζί του συμφώνησε και ο κ. Κατρούγκαλος, λέγοντας ότι «ο Άρειος Πάγος είχε να λύσει ένα νομικό θέμα και μόνο. Εάν ήταν νόμιμη ή όχι η εγγραφή ενός Σωματείου στα αντίστοιχα βιβλία του Πρωτοδικείου. Δεν είχε αρμοδιότητα να εξετάσει ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Δεν μπορούν να υπάρχουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις για την εξωτερική πολιτική, δεν μπορεί να υπάρξουν και για την Ιστορία. Είναι σαν να λέτε ότι ένα εσωτερικό όργανο μπορεί να αποφασίσει περί εξωτερικών διαφορών. Αφήστε που προσπαθείτε με διπλή παραχάραξη να στήσετε ένα θέμα».
Και δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε σε άλλα, αφού όλοι (της κ. Γεροβασίλη, προϊσταμένης της κ. Παπακώστα συμπεριλαμβανομένης) από την αρχή του χρόνου μιλούν για «παράθυρα ευκαιρίας» και υμνούν Τσίπρα, Ζάεφ και λοιπούς. Και ο κ. Πιτσιόρλας μας ζαλίζει το κεφάλι για τις μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες που θα δημιουργηθούν. Και τέλος πάντων, όλοι!
Παρέλκει, βέβαια, να αναφερθούμε στον αμετακίνητο Κοτζιά, που είναι και ο αρχιτέκτονας της Συμφωνίας, την οποία αποκαλεί «διπλωματικό αριστούργημα».
Επομένως, για να θυμηθούμε και το προπαγανδιστικό σποτάκι με τον Τσίπρα να μιλά στο τηλέφωνο με τον φίλο του τον Ζάεφ («Zoran do you know Prespes?»)…
«Panos do you know Prespes?»
* Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β΄ Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος
