Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Πέρσι, οι πυρκαγιές μαίνονταν επί τέσσερις μέρες και ο κ. Τσίπρας ήταν άφαντος. Έκανε τις διακοπές του σε άγνωστη τοποθεσία, διέκοψε για λίγες ώρες, έκανε μια βόλτα με το ελικόπτερο, μας είπε ότι κάηκαν λιγότερα στρέμματα από το 2009 και αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση για να συνεχίσει τις διακοπές του.
Την ίδια ώρα, πέρσι, ο κ. Τόσκας έριχνε τα βάρη στην Πυροσβεστική, λέγοντας πως τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε με στρεβλό τρόπο!
Μετά, ήλθε το… φέτος. Οι καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν κατά τις δώδεκα το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου, αλλά ο κ. Τσίπρας είχε προγραμματισμένο ταξίδι στο Μόσταρ της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης για να βραβευθεί για τη… συνεισφορά του στη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή των Βαλκανίων!
Δηλαδή, δεν πρόλαβε να υπογράψει τη συμφωνία στις Πρέσπες και πήρε βραβείο επειδή, λέει, συνέβαλε στη διατήρηση της ειρήνης.
Δηλαδή, αν δεν λέγαμε τους γείτονες «Μακεδόνες» θα ξεσπούσε πόλεμος! Αυτό μας λένε οι σκηνοθέτες της παράστασης στο Μόσταρ.
Και ο κ. Τσίπρας, παρ’ όλη τη δραματική κατάσταση, μπήκε στο αεροπλάνο και έφυγε για να φθάσει στη Βοσνία στις τέσσερις το απόγευμα, σύμφωνα με το ανακοινωμένο πρόγραμμά του.
Εκεί τον υποδέχθηκε ο πρωθυπουργός της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης Ντένις Ζβίζντιτς, ο οποίος δήλωσε πως «Τσίπρας και Ζάεφ αποτελούν το παράδειγμα πώς οι φίλοι λύνουν τα προβλήματα στα Δυτικά Βαλκάνια» και ο κ. Τσίπρας (μετά από μια σύντομη αναφορά στις πυρκαγιές) απάντησε πως «με τις πρωτοβουλίες μας για την επίλυση του ονοματολογικού, και την αποκατάσταση εκκρεμών ζητημάτων με την Αλβανία, η Ελλάδα ξεκλειδώνει την επανεκκίνηση της ατζέντας της Θεσσαλονίκης».
Εκείνη την ημέρα, ο κ. Τσίπρας έλαβε μέρος σε δύο παραστάσεις. Πριν διακόψει την επίσκεψή του στη Βοσνία, «εσπευσμένα» όπως μας είπαν, αλλά όχι και τόσο γιατί έπρεπε να περιμένει να φθάσει ο φίλος του ο Ζάεφ και ο Μαυροβούνιος Μάρκοβιτς για να πάνε όλοι μαζί στην παλιά γέφυρα του Μόσταρ να υπογράψει την «χάρτα ειρήνης» και να πετάξουν όλοι μαζί λουλούδια στον ποταμό, όπου παρακολούθησαν επίσης δύο κολυμβητές που βούτηξαν στα νερά, σύμφωνα με το τοπικό έθιμο.
Δεν έμεινε στην τελετή της βράβευσής του, γιατί έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα για να δώσει την επόμενη παράστασή του.
Πήγε στο Συντονιστικό κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής και έλαβε μέρος σε live σύσκεψη με τους κυρίους Τόσκα, Σκουρλέτη, Σπίρτζη, Φάμελλο, Πολάκη και Τζανακόπουλο!
Πρωτοφανή πράγματα! Πρωτοφανής προπαγάνδα! Κόσμος καιγόταν και πνιγόταν, σπίτια παραδίδονταν στις φλόγες, παραπλέοντα πλοία μάζευαν τον κόσμο από τη θάλασσα και το πανελλήνιο παρακολουθούσε μια «αρειμάνια σύσκεψη», όπου υποβάλλονταν ανόητες και κοινότυπες ερωτήσεις με τις ανάλογες απαντήσεις.
Μια εξοργιστική εικόνα, σα να έπαιζαν σε έργο με τις σκηνές να μεταδίδονται σε «slow motion», έπαιρναν όλοι μαζί μέρος σε ένα θέατρο προπαγάνδας.
Ακόμη και αυτοί που μετέδιδαν τη σκηνή βαρέθηκαν και επέστρεψαν στην πραγματικότητα. Με τον κόσμο να φωνάζει «δεν ξέρω τι λένε στη σύσκεψη, εδώ καιγόμαστε».
Γιατί είναι προφανές ότι τέτοιες συσκέψεις δεν γίνονται σε απευθείας μετάδοση. Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, δεν είναι παρά μια επιχείρηση προπαγάνδας. Κανείς δεν λέει ό,τι πραγματικά θέλει να πει όταν ακούει όλος ο κόσμος.
Αλλά, δυστυχώς, έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να κάνει προπαγάνδα ακόμη και πάνω στα αποκαΐδια της χώρας, μπροστά σε νεκρούς, μπροστά σε εγκλωβισμένους στις παραλίες, μπροστά σε ανείπωτες τραγωδίες.
Ο κ. Τσίπρας πήγε στη σύσκεψη της καταστροφής με την ίδια άνεση που λίγο νωρίτερα πέταγε λουλούδια στο Μόσταρ, στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, σε μια υβριδική χώρα που την παρουσιάζουν ως πρότυπο προλυεθνοτισμού (Σέρβοι, Βόσνιοι, Κροάτες), ενώ ο λαός της διαδηλώνει κάθε τόσο κατά της διαφθοράς, με επεισόδια από την Τούζλα ως το Μπίχατς, το Μόσταρ και το Σαράγεβο.
Μια χώρα που ζει αποκλειστικά από την ξένη βοήθεια, με τον μισό πληθυσμό στην ανεργία και το σύνολό του βουτηγμένο στη φτώχεια, έγινε το θέατρο της καινούργιας παράστασης Τσίπρα.
Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στην ανάγκη για διαρκή προπαγάνδα, μπροστά στην ανάγκη να παρουσιαστεί ως ιδανική η κατάσταση στα Βαλκάνια, με τους Τσίπρα και Κοτζιά να εμφανίζονται ως σωτήρες τους;
Αν πρέπει να πάρουν κάποιο βραβείο, αυτό είναι σίγουρα το βραβείο της προπαγάνδας…