Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ
Ήταν 13 Μαϊου το 2005. Ένα ζεύγος μαχητικών F-16 της 330 Μοίρας είχε απογειωθεί από την Αγχίαλο για να αναχαιτίσει τουρκικά F-16. Πάνω στην αερομαχία, ο νεαρός πιλότος ξέχασε ανοιχτή την μετάκαυση με αποτέλεσμα να "στεγνώσει ο κινητήρας" από καύσιμο.
Ήταν η πρώτη του φορά σε υπηρεσία με πραγματική αερομαχία στο Αιγαίο.
Πάνω στη σύγχυσή του κάτι πήγε λάθος και το αεροσκάφος έχασε όλο του το καύσιμο. Οι επιλογές ήταν δυο. Ή θα έπρεπε να το εγκαταλείψει ή θα επιχειρούσε να το προσγειώσει με τον άνεμο και την ταχύτητα!
Το σχέδιο ήταν παράτολμο, καθώς δεν είχε ξαναγίνει στην Ελλάδα, αλλά τόσο ο νεαρός πιλότος όσο και ο έμπειρος συνάδελφός του το είχαν αποφασίσει. Δεν ήθελαν να χαθεί έτσι το αεροπλάνο.
Κι έτσι από ένα μεγάλο κακό, βγήκε ένα πολύ μεγάλο καλό. Ο νεαρός τότε πιλότος προσγείωσε με την βοήθεια του ανέμου το F-16 στο αεροδρόμιο της Λήμνου και το έσωσε!
Τα διεθνή μέσα εξήραν τις ικανότητες να το προσγειώσει μόνο με τον αέρα, χωρίς να λειτουργεί η μηχανή!
Και σήμερα όλα δείχνουν ότι ξαναζούμε την ίδια ιστορία, με μια μικρή παραλλαγή. Αντί του F-16 έχουμε την φρεγάτα ΚΑΝΑΡΗΣ στην Ψυτάλλεια.
Ένα λάθος που έγινε, για το οποίο την ευθύνη έχει ο κυβερνήτης, επισκιάζει στα σχόλια που ακούσαμε το μεγάλο καλό που έκανε και έσωσε το πλοίο από μια μεγάλη ζημιά.
Αντί να έχουμε τραυματισμούς, έχουμε "γρατζουνιά", χάρη στην έγκαιρη επέμβασή του.
Βλέπουμε ότι πολλοί ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Τον κυβερνήτη δεν τον γνωρίζουμε.
Όμως επειδή ζήσαμε την ανάλογη ιστορία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα και η Πολεμική Αεροπορία να μην χάσει το αεροσκάφος και να έχει κερδίσει έναν καθόλα άξιο πιλότο ο οποίος ακόμα και σήμερα πετάει στην αναχαίτιση, μήπως θα πρέπει να προβληματιστούμε και να δούμε το θέμα με ψυχραιμία.
Άλλωστε η έρευνα του ΠΝ θα ρίξει φως στα αίτια και τις ευθύνες.
armyvoice
