“ ο αγοραίος έρωτας είναι
ασκήμια”
Βασίλης Κολοβός
Προσποιούμουν πως άκουγα
τη μουσική,
ενώ προσπαθούσα να
καταλάβω,
αν σε είχε εντυπωσιάσει η
παρουσία μου.
Προσποιούμουν πως μίλαγα,
ενώ σκεφτόμουν
(μα γίνονται και τα δυο
μαζί;),
για να βρω λέξεις που να
ταιριάζουν
με το παραμυθάκι μου.
Προσποιούμουν πως
περπάταγα,
ενώ πετούσα, αλλά με
σπασμένα
τα φτερά. Μόλις είχες
κάνει κουβέντα
για τ’ αφορισμένο τ’
αντίτιμο...
Μα γιατί προσποιούμαι
τόσο πολύ,
αφού το ξέρω πως η
προσποίηση είναι δειλία:
ο φόβος μπροστά στην
πραγματικότητα.
Μα γιατί φοβάμαι τόσο
πολύ, αφού το ξέρω
πως και τα γέρικα δέντρα
πεθαίνουν όρθια;
Γιώργος Μακρίδης
Λογοτέχνης-Θεατρικός Συγγραφέας
Αυστραλία
