11.10.16

Όταν το μήνυμα της κάλπης οδηγεί σε εκτροπή

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Οι ειδήσεις από τη Βρετανία δεν είναι καλές.
Και όχι μόνο επειδή η οικονομία της κλυδωνίζεται λόγω του επερχόμενου Brexit.
Ως γνωστόν, η προοπτική ενός «σκληρού Brexit», προκάλεσε την προηγούμενη εβδομάδα αυτό που ονομάστηκε «στιγμιαίο κραχ», με τη στερλίνα να υποχωρεί έναντι του δολαρίου σε ιστορικό χαμηλό 31 χρόνων, αλλά και έναντι του ενισχυμένου ευρώ, δημιουργώντας κραδασμούς όσον αφορά στην προοπτική των ξένων επενδύσεων.
Αναμενόμενο, καθώς ένα «σκληρό Brexit» θα οδηγήσει τη χώρα εκτός ενιαίας αγοράς και σε αυστηρότερους συνοριακούς ελέγχους, κάτι που θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό εμπόριο και θα περιόριζε τις ξένες επενδύσεις που χρειάζονται για να χρηματοδοτηθεί το τεράστιο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών της.
Μιλάμε για μια χώρα της οποίας η οικονομία έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτική.
Ωστόσο, η Βρετανία δεν αντιμετωπίζει μόνο οικονομικούς κινδύνους, αλλά και πολιτικούς.

Η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι δήλωσε πως η ψήφος της Βρετανίας υπέρ του Brexit είναι ένα αίτημα για τη μεγαλύτερη αλλαγή εδώ και τουλάχιστον μια γενιά στον τρόπο που λειτουργεί το Ηνωμένο Βασίλειο.
Χαρακτήρισε επίσης την ψήφο υπέρ του Brexit «ήρεμη επανάσταση» που αποκαλύπτει τα ελαττώματα της σύγχρονης Βρετανίας με έναν τρόπο που δεν μπορεί πλέον να τον αγνοήσει μια ηγέτις, η οποία αντλεί έμπνευση από τη Μάργκαρετ Θάτσερ, τον Ουίνστον Τσόρτσιλ και τον Κλέμεντ Άτλι.
Και εξήγγειλε θεμελιώσεις μεταρρυθμίσεις προκειμένου να διορθωθούν προβλήματα, που σχετίζονται με την αλαζονεία των ελίτ, τους άπληστους επιχειρηματίες, τους εργαζομένους και τα δικαιώματά τους, τη μετανάστευση και την εμμονή της Βρετανίας με τα προνόμια.
«Πρόκειται για ένα σημείο καμπής για τη χώρα μας. Μια ευκαιρία που έρχεται μια φορά σε μια γενεά για να αλλάξουμε μια και καλή την κατεύθυνση του έθνους μας», δήλωσε η Μέι στα μέλη του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματός της.
«Η αλλαγή πρέπει να επέλθει και λόγω της ήρεμης επανάστασης που συνέβη στη χώρα μας πριν από μόλις τρεις μήνες – μια επανάσταση κατά την οποία εκατομμύρια συμπατριωτών μας σήκωσαν το ανάστημά τους και είπαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να τους αγνοούν άλλο», είπε.
Η ίδια είχε ταχθεί υπέρ της παραμονής στην ΕΕ, αλλά πλέον δείχνει να κρατά μια σκληρή στάση, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνησή της «μπορεί και θα πρέπει να είναι μια δύναμη για το καλό».
Ωστόσο, στη Βρετανία η αμφισβήτηση στο πρόσωπό της είναι πλέον γεγονός.
Όλο και πιο πολλοί αντιμετωπίζουν τη ρητορεία της με καχυποψία, υποστηρίζοντας ότι δεν έχει εκλεγεί (ανέλαβε στις 23 Ιουνίου μετά το δημοψήφισμα και την παραίτηση του Κάμερον) και πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν νομιμοποιεί τόσο μεγάλες αλλαγές (οι οποίες άλλωστε δεν έχουν ανακοινωθεί σε όλες τους τις λεπτομέρειες).
Θα προτιμούσαν δε να προηγηθούν γενικές εκλογές και τα κόμματα να παρουσιάσουν τα προγράμματά τους υπό το φως των νέων (μετά το δημοψήφισμα) εξελίξεων.
Με λίγα λόγια, η Μέι κάνει ό,τι συνηθίζουν όσοι βρίσκονται στην εξουσία από εκεί που δεν το περίμεναν!
Θεωρούν ότι έχουν λάβει εντολή να κάνουν ό,τι θέλουν!
Και κυρίως, παίρνουν μερικές ιδέες από εδώ και μερικές από εκεί και θεωρούν ότι μπορούν να προχωρήσουν χωρίς έγκριση.
«Υπερεκτιμά τη θέση της υποστηρίζοντας ότι το Brexit της δίνει την εντολή για όλες αυτές τις αλλαγές», δήλωσε ο βουλευτής των Εργατικών Τζον Μαν, προσθέτοντας ότι «δεν έχει τέτοια εντολή».
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα: Η Τερέζα Μέι θεωρεί πως με ένα δημοψήφισμα, που θα έχει κυρίως οικονομικές επιπτώσεις, μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω.
Είναι ο κίνδυνος που μπορεί να προκύψει σε μια χώρα μετά από ένα κρίσιμο δημοψήφισμα: Να θεωρηθεί γενική εντολή και να κάνει όποιος βρίσκεται στην εξουσία του κεφαλιού του.
Πολύ επικίνδυνα πράγματα συμβαίνουν στην Ευρώπη.
Κι’ αν ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας, θα διαπιστώσουν πως η εκτροπή βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη…