Το έπος του 1940 αναμφισβήτητα δεν ανήκει σε καμμία πολιτική παράταξη, αλλά σε ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος!
Επειδή όμως κάποιοι θέλουν σώνει και καλά να υμνούν κάθε 28η Οκτωβρίου τους ανύπαρκτους στον εθνικό θρίαμβο κομμουνιστές, γι’ αυτό και εμείς προκλητικά απαντάμε ότι εάν ανήκει κάπου πολιτικά το έπος του 1940 ανήκε στο καθεστώς που υπήρχε εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα, δηλαδή στο “φασιστικό” (όπως το αποκαλούν αριστεροί και… δημοκράτες) καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
Ποιος είπε όμως το Όχι; Ο Ιωάννης Μεταξάς, που χωρίς αμφιβολία υπήρξε δικτάτορας, συνειδητά αντικοινοβουλευτικός και αντιμαρξιστής! Για το ποιος είπε το Όχι γράφει τα εξής ένας μεγάλος αναμφισβήτητα δημοκράτης και γενναίος του πνεύματος ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος:
“Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο, ευγνώμονες εις τον Ιωάννην Μεταξά, διότι είπε, ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός, το μέγα “Όχι”. Λέγουν όσοι αντικρύζουν με εμπάθειαν αυτά τα ανάγλυφα γεγονότα της Ιστορίας, ότι το “Όχι” δεν το είπε ο Μεταξάς, ότι το είπεν ο ελληνικός λαός. Ναι, το είπεν ο ελληνικός λαός, αλλά αφού το είχε ειπεί ο Μεταξάς! Ο ατυχής και συμπαθής Εμμανουέλε Γκράτσι, εκτελών εντολήν που δεν του άρεσε διόλου, εξύπνησε την 3ην πρωϊνήν τον Μεταξά, και όχι τον ελληνικόν λαόν. Εάν έλεγεν ο Μεταξάς “Ναι”, πως θα έλεγεν “Όχι” ο ελληνικός λαός, που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε, βέβαια, μέσα του και θα το εξεδήλωνε και έμπρακτα, όταν θα ωργάνωνε μυστικά την αντίστασίν του, αλλά η Αλβανική εποποιία δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμεθα, λοιπόν, τίμιοι απέναντι της Ιστορίας. Το μέγα “Όχι” είναι πράξις του Ιωάννου Μεταξά”.
Όσο για τους κομμουνιστές, ήταν πολιτικά ανύπαρκτοι το 1940. Είναι γνωστό ότι στην πρώτη του επιστολή ο Ζαχαριάδης κάλεσε τον λαό να πολεμήσει. Στην συνέχεια όμως πήρε γραμμή από το κόμμα (ΚΚΕ) και άλλαξε στάση. Έτσι στις 26 Νοεμβρίου του 1940 έγραψε δεύτερη επιστολή, στην οποία υπεστήριξε ότι η Ελλάς “οφείλει να ζητήσει αμέσως ειρήνη” και ότι εάν συνεχιζόταν ο αγών, “ο πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαρακτήρα του, θα γίνει καταχτητικός και θα έχει αντίθετο το λαό…”
Στις 15 Ιανουαρίου 1941, ο Ζαχαριάδης έγραψε και τρίτη επιστολή. Σ’ αυτήν αναφέρονται τα εξής:
“Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο. Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθειά μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνο-ιταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ, η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας, μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού”.
Ακόμη το ΚΚΕ μοίραζε (όσο μπορούσε βέβαια, αφού οι δυνατότητές του ήταν περιορισμένες…) προκηρύξεις το 1940 στις οποίες έλεγε: “Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δεν θέλει άλλο Σαγγάριο!…”
Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για το 1940. Μια ιστορική αλήθεια, που βέβηλα διαστρεβλώνουν “τα ορφανά του Μαρξ”, που βάζουν τα παιδιά μας στα σχολεία κάθε 28η Οκτωβρίου να τραγουδούν κομμουνιστικά τραγούδια και δεν λένε φυσικά λέξη για τον πατέρα του Όχι, τον “φασίστα” Ιωάννη Μεταξά.
metaxas-project.com
http://www.greekalert.com/