Αγωγή της Microsoft στην αμερικάνικη κυβέρνηση
Του συνεργάτη μας, Δημήτρη
Κωνσταντάρα
Έλληνας, Αμερικάνος ή
Ουγκαντέζος, δεν θέλω να με παρακολουθούν. Κι αν το κάνουν είναι παράνομο εκτός
αν αντιμετωπίζω δίωξη για παρανομία. Και
αυτό, πρέπει να το ξέρω.
Φυσικά και
όλοι μας πλέον έχουμε αντιληφθεί - έστω
και καθυστερημένα- ότι η «πληροφορία» είναι ένα Κοινό Αγαθό, ότι η πρόσβαση σ
αυτό είναι απαραίτητο να είναι ελεύθερη
και δεν πρέπει να διανοείται κανείς ( κυβέρνηση, πρόεδρος, στρατηγός ) οπουδήποτε
στον κόσμο, να περιορίσει τα δικαιώματα του πολίτη στην πληροφόρηση. Φυσικά και
χρωστάμε πολλά στην ταχύτατη πρόοδο της τεχνολογίας που άλλαξε άρδην την εικόνα
παγκοσμίως τα τελευταία 20-25 χρόνια.
Φυσικά και
χρωστάμε πολλά και σε όσους κατάφεραν να την κάνουν προσβάσιμη στον πολίτη –
παρά τα εμπόδια και τα προβλήματα που δημιούργησαν αυτοί που δεν ήθελαν να
υπάρχει αυτή η πρόσβαση ώστε να κρύβουν αυτά που ήθελαν να μείνουν μυστικά.
Αλλά πάντα θα υπάρχουν τρόποι, υπηρεσίες, συμφέροντα που θα μπορούν να
«κλειδώνουν», νόμιμα ή παράνομα, την ελεύθερη ροή της πληροφορίας.
Δεν ξέρω
λοιπόν αν μάθατε ότι η Microsoft προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον της
αμερικανικής κυβέρνησης, διεκδικώντας το δικαίωμα να ενημερώνει τους πελάτες
της όταν μια ομοσπονδιακή υπηρεσία παρακολουθεί τα μηνύματα του ηλεκτρονικού
ταχυδρομείου τους. Φυσικά παγκοσμίως οι μυστικές υπηρεσίες δεν φημίζονται και για τους …
φιλελεύθερους τρόπους που κάνουν τη δουλειά τους. Ό,τι και να γίνει, αυτές θα βρουν τρόπους να
πολεμήσουν γι αυτό που θέλουν, ιδίως στην Αμερική όπου τα οικονομικά αλλά και
πολιτικά συμφέροντα είναι τεράστια. Ωστόσο, η αγωγή, που κατατέθηκε την Τετάρτη
στο ομοσπονδιακό δικαστήριο της Δυτικής Περιφέρειας της Ουάσινγκτον, είναι
ιστορική:
Υποστηρίζει
ότι η κυβέρνηση παραβιάζει το Σύνταγμα των ΗΠΑ όταν εμποδίζει τη Microsoft να
ενημερώνει τους χιλιάδες πελάτες της για τα αιτήματα που λαμβάνει από τις αρχές
περί παρακολούθησης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τους και άλλων εγγράφων τους.
Οι ενέργειες
της κυβέρνησης παραβιάζουν το αμερικανικό Σύνταγμα, δηλαδή το δικαίωμα στην
ελευθερία του λόγου, καθώς και το
δικαίωμα των ιδιωτών και των επιχειρήσεων να γνωρίζουν αν η κυβέρνηση προχωρά
σε έρευνες ή σε κατάσχεση της ιδιοκτησίας τους, τουλάχιστον σύμφωνα με την
εταιρεία.
Η αγωγή αυτή
– που ανοίγει το δρόμο και για άλλες , παρόμοιες αγωγές, αφορά κατά κύριο λόγο
την αποθήκευση των δεδομένων σε απομακρυσμένους διακομιστές και όχι δεδομένα
που αποθηκεύονται στους ιδιωτικούς, οικιακούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Αυτή η
πρωτοβουλία της Microsoft ανοίγει ένα νέο μέτωπο στη "μάχη" μεταξύ
των τεχνολογικών εταιρειών και της αμερικανικής κυβέρνησης αναφορά με το κατά
πόσο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις οφείλουν να συμμετέχουν στα προγράμματα
παρακολούθησης και τις έρευνες των αρχών. Σύμφωνα με την αγωγή, τους
τελευταίους 18 μήνες η Microsoft έχει δεχτεί 5.624 εντολές , από τις οποίες
στις 2.576 περιπτώσεις απαγορευόταν να αποκαλύψει στους πελάτες της ότι η
κυβέρνηση ζητούσε τα δεδομένα τους εκδίδοντας εντάλματα ή δικαστικές κλήσεις.
Και ολοκληρώνω:
Άλλο οι Ηνωμένες Πολιτείες, άλλο η Ευρώπη, άλλο η Ελλάδα φυσικά. Αλλά γιατί να
το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα αυτό; Αν η αγωγή αυτή της Microsoft – η οποία ενδιαφέρεται φυσικά κυρίως
για τα εμπορικά της δικαιώματα και συμφέροντα- ευοδωθεί, ανοίγει ο δρόμος για
περαιτέρω «πρόοδο». Γιατί έτσι συντελείται η πρόοδος: Σιγά – σιγά. Και στο κάτω
κάτω της γραφής, Έλληνας, Αμερικάνος ή Ουγκαντέζος, ΕΓΩ δεν θέλω να με
παρακολουθούν. Κι αν το κάνουν είναι παράνομο εκτός αν αντιμετωπίζω δίωξη για
παρανομία. Και αυτό, πρέπει να το ξέρω.
