Του συνεργάτη μας Δημήτρη
Κωνσταντάρα
Τι ρόλο θα
παίξουν οι «αριστεροί πολιτικοί»;
ΜΟΤΟ
Σας προτείνω
να αρχίσετε να σκέφτεστε ΠΟΛΥ σοβαρά την «επόμενη μέρα» και το ισχυρό
ενδεχόμενο να ΜΗΝ έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση
Οι αρκετά
«επιθετικοί», μερικές φορές μέχρι και
«ακραίοι» όροι με τους οποίους κρίνονται
από ΟΛΕΣ τις πλευρές η κυβέρνηση, ο Σύριζα και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί
να είναι απότοκοι οργής, απογοήτευσης, καταστροφικών διαπιστώσεων ή και πολιτικών
σκοπιμοτήτων αλλά – δυστυχώς για τους κρινόμενους- , δεν απέχουν και τόσο πολύ
από την αλήθεια.
Έχουν γίνει τόσες πολλές «στραβές», έχουμε ακούσει τόσα πολλά,
έχουμε γίνει μάρτυρες τόσο εκτεταμένης «κωλοτούμπας» σε ιδιαίτερα ευαίσθητα
θέματα, μας χτυπάει κατακέφαλα τόσο μεγάλη έκπληξη κάθε μέρα, από τη μια στιγμή στην άλλη αλλάζουν στάσεις, θέσεις και αποφάσεις
ώστε αν ΔΕΝ θυμώνεις , αν δεν γίνεσαι
στην κυριολεξία έξαλλος μ αυτά που βλέπεις και ακούς, θα αναγκαστείς να
μεταβληθείς σ΄ένα σύγχρονο , μεσαίου βεληνεκούς, «φιλόσοφο του καφενείου» που απλώς θα …ειρωνεύεται.
Κι αυτή την
κατάντια ΠΡΕΠΕΙ να την πολεμήσουμε, να την αποφύγουμε, να την αποδιώξουμε γιατί
και αναποτελεσματική είναι και άχρηστη και ανούσια.
Γνωστοί
αναλυτές και σχολιαστές δεν διστάζουν πλέον
να διαπιστώνουν ότι «Για να
επιστρέψει η ελπίδα στην Ελλάδα, θα πρέπει αυτοί να πάνε στα σπίτια τους» ενώ
αρκετοί, ίσως λίγο πιο…. ακραίοι,
μιλούν για « ψεύτες», για «δόλιους», για αποτυχημένους», μέχρι και
για « τυχοδιώκτες».
Πολύ βαρείς
οι χαρακτηρισμοί. Κι όμως έχουν γίνει. Αλλά δεν κουνιέται φύλλο.
Το ζήτημα
είναι πως αντιλαμβάνονται στη Νέα Δημοκρατία αυτές τις τάσεις , πάντα με
γνώμονα του ενδεχόμενου «Πτώση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα». Και
για να προχωρήσουμε λίγο πιο πέρα, την «επεξεργασία» που υφίσταται αυτή τη
στιγμή το πολιτικό τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού των Νεοδημοκρατών προς την
κατεύθυνση του ότι η πτώση του Τσίπρα δεν σημαίνει ότι μια νέα κυβέρνηση δεν θα χρησιμοποιήσει και
αριστερούς πολιτικούς, δεδομένου ότι η αριστερά και κομμάτι της πολιτικής ζωής
του τόπου είναι και αυτή τη στιγμή, όπως άλλωστε το 1989, δεν μπορεί να αποκλειστεί από τις εξελίξεις.
Για να δούμε
λοιπόν: Αν «πέσει» ο Τσίπρας και αν ο
Κυριάκος πετύχει μια μεγάλη εκλογική νίκη, θα
ξαναβρεθούμε μπροστά σε
«Μητσοτακέικες πρωτοβουλίες» , τη χρησιμοποίηση δηλαδή πολιτικών
προσωπικοτήτων απ΄όλο το «δημοκρατικό
φάσμα», ακόμα και της Αριστεράς ;
Εσείς, οι
αναγνώστες μας, θα πρέπει να αποφασίσετε
αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε και μέχρι που θα ήσασταν διατεθειμένοι να
«υποχωρήσετε»
1. μπροστά στη
διαγραφόμενη ΠΛΗΡΗ καταστροφή της Ελλάδος,
2. Μπροστά στην ενδεχόμενη «ομαλή»
και μέσα από Κοινοβουλευτικές διαδικασίες
πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα,
3. Μπροστά στο ισχυρότατο ενδεχόμενο
δημιουργίας μιας ευρείας Οικουμενικής Κυβέρνησης με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας,
4. Μπροστά στο επίσης ισχυρό ενδεχόμενο
πρόωρων εκλογών με τον ΙΔΙΟ εκλογικό νόμο που θα έδινε – κατά πάσα πιθανότητα
κάποια πλειοψηφία στο Νέα Δημοκρατία ή
5. Μπροστά στο τελευταίο ενδεχόμενο, των
πρόωρων εκλογών αλλά με ΑΛΛΑΓΜΕΝΟ εκλογικό νόμο που θα έδινε κάποια
«πλεονεκτήματα εδρών» στο δεύτερο κόμμα το οποίο – λογικά- θα είναι ο Σύριζα
αλλά με τη Νέα Δημοκρατία να ΜΗΝ συμπληρώνει 151 βουλευτές.
Είναι και τα
πέντε πιθανά. Γι αυτό και σας προτείνω να αρχίσετε να σκέφτεστε ΠΟΛΥ σοβαρά την
«επόμενη μέρα» και το ισχυρό ενδεχόμενο να ΜΗΝ έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση ή να
έχουμε μια κυβέρνηση «στα όρια» της πλειοψηφίας, κάτι που σε πολλούς από εσάς
ΔΕΝ θα αρέσει αλλά εν πάση περιπτώσει, η χώρα θα πρέπει να κυβερνηθεί και να
ξανασταθεί όρθια.
