γράφει ο Α. Αλεξανδρής
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι, γιατί τόση περιττή βία από πλευράς αστυνομίας (σε όλο τον πλανήτη), κατά τη μεταγωγή συλληφθέντων.
Βλέπουμε κρατούμενους ( όχι επικίνδυνους κακοποιούς) κάθε ηλικίας ακόμη και 80ρηδες γυναίκες που πολλές φορές μάλιστα παρεδόθησαν μόνοι τους, να δένονται με χειροπέδες και να σέρνονται από αστυνομικούς (;) λες και είναι ύποπτοι φυγής ή αρνούνται να περπατήσουν!
Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται οι χειροπέδες και το σύρσιμο των υποδίκων σαν μέτρο σκοπουμένης μείωσης της προσωπικότητάς τους ούτε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητος ή επιδείξεως και για...τηλεοπτικά...instantane !
Το παράδειγμα του, Dominique Gaston André Strauss-Kahn που η επιδειξιομανία ( και ίσως η πολιτική σκοπιμότητα) των Αμερικανών αστυνομικών τον έδεσε και τον διαπόμπευσε και που στη συνέχεια αθωώθηκε είναι πρόσφατο.
Οι αστυνομίες, γενικά, δεν πρέπει να εφαρμόζουν, σαν μιμητικά όντα τις πρακτικές των Αμερικανών διαπομπεύοντας κάθε υπόδικο που δεν είναι ύποπτος φυγής.
Πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ όψιν το ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος, μέχρι να αποδειχθεί ότι είναι ένοχος και να καταδικαστεί, αλλά και μετά τη καταδίκη του, πάλι θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός της προσωπικότητάς του.
Μία συγκροτημένη πολιτισμένη Πολιτεία δεν εκδικείται, απλά τιμωρεί και η τιμωρία έχει σαν σκοπό να προκαλέσει τη μεταμέλεια του καταδικασθέντος και την επανείσοδό του στην κοινωνία μετά το πέρας της επιβληθείσης ποινής.
Δεν επιτρέπεται όμως καμία περίπτωση η προσβολή, ο διασυρμός και η διαπόμπευση του κρατουμένου.
Τέλος, θα πρέπει να εξετασθεί η ηθική και υλική αποκατάσταση των όποιων διαπομπεύονται και στη συνέχεια αθωώνονται.
