Αίσθηση προκαλούν οι πληροφορίες του διεθνούς Τύπου (Financial Times) ότι η κυβέρνηση της Ιταλίας βρίσκεται σε συζητήσεις με το μεγαλύτερο επενδυτικό κεφάλαιο της Κίνας (China Investment Corporation) με σκοπό να καθοριστούν οι όροι δανειοδότησης της ευρωπαϊκής χώρας, μέσω της αγοράς των ομολόγων…
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία διαπραγματεύεται με τη Ρωσία χαμηλότοκο δάνειο ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Όλα δείχνουν, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ότι το δάνειο αυτό η Λευκωσία θα το λάβει.
Την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με το δημοσίευμα των Financial Times, ο επικεφαλής του κινέζικου επενδυτικού κεφαλαίου, συναντήθηκε στην Ιταλία με τον υπουργό Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι και άλλους Ιταλούς αξιωματούχους για το θέμα. Μία εβδομάδα νωρίτερα είχε προηγηθεί η επίσκεψη Ιταλών αξιωματούχων στην Κίνα, με τις διαπραγματεύσεις να έχουν ξεκινήσει από τον Αύγουστο.
Στις συζητήσεις κεντρικό θέμα ήταν η επένδυση των Κινέζων σε στρατηγικής σημασίας ιταλικές επιχειρήσεις. Η είδηση αντιμετωπίστηκε με θετικό τρόπο από τις αγορές.
Αυτές οι ειδήσεις θυμίζουν τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική πλευρά αντιμετώπισε το δικό της πρόβλημα και προκαλούν το λιγότερο οργή. Από τη μία η κυβέρνηση διέψευσε, αισθανόμενη κατηγορούμενη ενδεχομένως, ότι είχε συζητήσει με Κινέζους το ενδεχόμενο αγοράς – χρηματοδότησης μέρους του ελληνικού χρέους, ενώ η φημολογία ήθελε μέχρι και απόρριψη του ελληνικού αιτήματος από κινεζικής πλευράς λόγω της απαράδεκτης στάσης που τήρησαν συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη στο ζήτημα, η οποία και εξόργισε τους Κινέζους.
Από την άλλη, για μια ακόμη φορά η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να στηριχτεί απολύτως στους μόνο κατ’ όνομα εταίρους, σε μια εταιρική σχέση η οποία έχει αποκαλύψει τα όρια και τη χρησιμότητά της ακόμα και στους περισσότερο φιλο-Ευρωπαίους εν Ελλάδι.
Δυστυχώς, αυτό το οποίο οι νουνεχείς είχαν επισημάνει ως κομβικό πρόβλημα του ελληνικού προσανατολισμού στη σχέση του με τον κόσμο, την απόλυτη προσκόλληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία εξιδανίκευσε και διαψεύστηκε πανηγυρικά, έχει φθάσει στο μη περαιτέρω, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να ομοιάζει πλέον όλο και περισσότερο με «Πύργο της Βαβέλ» λίγο πριν την κατάρρευση.
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις που θα ακολουθήσουν στη γειτονιά μας σχετίζονται ευθέως και με την κρίση του χρέους της Ευρωζώνης και αυτό διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες οφείλουν να προστατεύσουν την οικονομία τους. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η ενόχληση με την ανεπάρκεια των Ευρωπαίων έχει ξεπεράσει τα όρια συναγερμού, ιδίως μετά την κατακρήμνιση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, του Ευρώ, καθότι η ισοτιμία με το δολάριο στα επίπεδα του 1,35 έχει καθοριστεί από τους Αμερικανούς στον σχεδιασμό τους ως προϋπόθεση εφαρμογής της δικής τους πολιτικής.
Η διαιώνιση των προβλημάτων τα οποία κάθε μέρα που περνά με την Ευρώπη να μην λαμβάνει αποφασιστικά μέτρα, θέτει σε κίνδυνο ευρύτερες ισορροπίες στον πλανήτη. Την ίδια στιγμή οι ευρωπαϊκές χώρες ακολουθούν αποσπασματικές πολιτικές και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, αφού ο δύσκαμπτος μηχανισμός λήψης αποφάσεων οδηγεί τις μεγαλύτερες χώρες στην ανάπτυξη εθνικών πολιτικών και στη συνέχεια απόπειρα ρυμούλκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για παράδειγμα, το «φλερτ» της Γερμανίας με τη Ρωσία έχει πολύ ευρύτερες επιπτώσεις από μία απλή διμερή σχέση μεταξύ δύο κρατών και δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητο από αμερικανικής πλευράς.
Η Ελλάδα, εάν διέθετε μηχανισμό παραγωγής πολιτικής και υψηλής στρατηγικής, θα έπρεπε να είχε εδώ και πολύ καιρό ξεκινήσει εκτεταμένη συζήτηση αναφορικά με το ενδεχόμενο, την προοπτική στρατηγικού αναπροσανατολισμού της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Ένωσης οδεύει προς την απαξίωση και εάν συνεχιστούν οι παρούσες τάσεις οι συνέπειες στη Γηραιά Ήπειρο θα είναι σοβαρότατες σε όλα τα επίπεδα, από το οικονομικό μέχρι το γεωπολιτικό.
Κάθε χώρα που διαθέτει τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό θα έπρεπε από νωρίς να έχει συναίσθηση της κατάστασης και να προσπαθήσει να προβάλλει τη σημερινή κατάσταση στο μέλλον, καθότι οι προβλέψεις για το τι ακολουθεί δεν είναι διόλου αισιόδοξο, ενώ η γεωπολιτική απαξία της Ενωμένης Ευρώπης θα συνεχιστεί, με τους «αδύναμους κρίκους» να διακινδυνεύουν αυτή καθεαυτή την επιβίωσή τους…
defencepoint
