6.1.20

Μας “δουλεύει” ο Ρ.Τ. Ερντογάν; Ο ανεφοδιασμός της Λιβύης από την Τουρκία περνάει από την Ελλάδα;


Σε προγενέστερο σημείωμά μας προ ημερών με τον τίτλο “Πέρασαν από το FIR Αθηνών οι ενισχύσεις της Τουρκίας για τη Λιβύη;” δεν απαντήσαμε στο ερώτημα… Διευκρινίσαμε όμως το τι ισχύει σε ό,τι αφορά στα δικαιώματα που έχει η Ελλάδα σχετικά με τον αποκλεισμό του Λυβικού εναερίου χώρου για όσα αεροσκάφη διέρχονται του FIR Αθηνών.

Στις ημέρες που μεσολάβησαν, μεταξύ άλλων ελέγξαμε για τυχών διελεύσεις τουρκικού ή λυβικού νηολογίου αεροσκαφών από τη Λιβύη προς την Τουρκία και αντίστροφα, μέσα από το FIR Αθηνών. Τον εναέριο χώρο δηλαδή, εθνικό και διεθνή που έχει αναλάβει, από το ιδρυτικό συνέδριο του Διεθνούς Οργανισμού Πολικής Αεροπορίας (ICAO) το Νοέμβριο του 1944, να αστυνομεύει και να ελέγχει η Ελλάδα.
Επειδή δεν μπορούσαμε να είμαστε όλη την ημέρα στην παρακολούθηση της εφαρμογής Flightradar24, εντοπίσαμε δύο πτήσεις της εταιρείας με το όνομα Buraq Air. Η οποία εκτελεί με αεροσκάφη Β737-800/-500 και -400 δύο δρομολόγια από την Τρίπολη στην Κωνσταντινούπολη και αντιστρόφως σε ημερήσια βάση! Οι άλλοι προορισμοί που έχει προς το παρόν η μικρή λιβυκή εταιρεία (νηολόγιο 5Α…) είναι η Τύνιδα, το Τομπρούκ και άλλες δύο πόλεις στην Τυνησία.
Όπως θα δείτε και στο χάρτη που έχουμε αντιγράψει από την εφαρμογή Flightradar24, τα αεροσκάφη της εταιρείας ακολουθούν αυτή την περίεργη διαδρομή από και προς την Κωνσταντινούπολη, διάρκειας τριών περίπου ωρών, ενώ θα μπορούσαν πετώντας εντός και όχι κοντά στα όρια του FIR Αθήνας να την συντομεύσουν κατά 45 τουλάχιστον λεπτά!
Επίσης, με έκπληξη είδαμε την πτήση BRQ116 να προσγειώνεται στη Μισράτα, ενώ είχε δηλώσει ως αεροδρόμιο προορισμού στο σχέδιο πτήσης του το αεροδρόμιο της Τρίπολης. Πέρα από όλα αυτά που μπορεί να σημαίνουν κάτι, ή μπορεί να μην σημαίνουν και τίποτα, ας σταθούμε στην ουσία…
Η οποία είναι ότι το αεροσκάφος της Buraq Air (ένα Β787-800 στη συγκεκριμένη περίπτωση) πέταξε από την Κωνσταντινούπολη στη Μισράτα, μέσω των FIR Λευκωσίας, Αθηνών και Μάλτας. Πράγμα που σημαίνει ότι από την Τουρκία μπορούν να μεταφερθούν καθημερινά στη Λιβύη επιβάτες και φορτίο. Με ό,τι αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.
Εννοούμε, ότι παρά την αντίδραση της Αιγύπτου και τη σύγκληση του Αραβικού Συνδέσμου με την καταδίκη της Τουρκίας και των ενεργειών της, η χώρα που πραγματικά μπορεί να εμποδίσει, ή να δυσχεράνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ενίσχυση των δυνάμεων του GNA στη Λιβύη από την Τουρκία, είναι η Ελλάδα… Έχει πάρει χαμπάρι;
Στην Ελλάδα αναφέρεται συστηματικά ο Ερντογάν, εγκαλώντας την ότι προσπαθεί να εγκλωβίσει την Τουρκία, αλλά τα σχέδιά της απέτυχαν… Τι ακριβώς εννοεί ή υπονοεί ο “σουλτάνος”; Ότι με το… ανώτερο μυαλό του, προφανώς λόγω της “ειδικής σχέσης” με τον Αλλάχ μας έπιασε κορόιδα. Ίσως διότι “συστημικά” το προτιμούμε;
Ή μήπως ότι αν δυσκολεύεται σοβαρός άνθρωπος να πιστέψει ότι κάτι που εντοπίζει ένας απλός ιστοχώρος και ανησυχεί τεκμηριωμένα, δεν εντοπίζει ένα ολόκληρο κράτος με τις υπηρεσίες του, άρα η ερμηνεία πρέπει να αναζητηθεί στο “φοβικό σύνδρομο” των ηγεσιών της χώρας; Σκέψεις και εικασίες διατυπώνουμε. Χωρίς να φιλοδοξούμε να υπάρξουν απαντήσεις φυσικά.
Από τη στιγμή που η Τουρκία έφτασε στο σημείο να υπογράψει συμφωνία με την κυβέρνηση του GNA στη Λιβύη, η οποία επί της ουσίας ακυρώνει την ύπαρξη ελληνικού εδάφους (νησιά Κάρπαθος, Κρήτη και πολλά άλλα), από τη στιγμή που η Ελλάδα απέλασε τον Λίβυο πρέσβη (της κυβέρνησης του GNA) στην Αθήνα, αξιολογώντας φυσικά και καταδικάζοντας την εν λόγω ενέργεια ως παράνομη και “μη φιλική”, κάτι που αναγνώρισαν επίσημα τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ…
Αλλά και από τη στιγμή που το ενδεχόμενο αποστολής τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη είναι υπαρκτό (σ.σ. στην πραγματικότητα αναμένεται επιβεβαίωση της αναφοράς Ερντογάν ότι έχουν ήδη σταλεί δυνάμεις), δεν βλέπουμε το λόγο για τον οποίο η Ελλάδα δεν έχει αποκλείσει τον εναέριο χώρο της Λιβύης για όλα τα διερχόμενα από το FIR Αθηνών αεροσκάφη.
Όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο σχετικό αφιέρωμά μας, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο. Να ασκήσει δηλαδή πραγματική πολιτική αντιμετώπισης και αποτροπής της τουρκικής επεκτατικότητας και επιθετικότητας. Ούτως ή άλλως, αργά η γρήγορα θα χρειαστεί να το κάνει. Ας σταματήσουμε επιτέλους να χώνουμε το κεφάλι στην άμμο και ας προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα που αρνούνται ορισμένοι συστηματικά.
Ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγουμε στο τέλος να καταβάλλουμε βαρύ κόστος για την ολιγωρία και εθελοτυφλία μας. Για την ακρίβεια ορισμένων “ομάδων” με “ονοματεπώνυμο”, που παραμένουν αμετανόητες, ταυτιζόμενες με τον Ερντογάν και βλέποντας παντού ελληνικά “φάουλ”, αντί για τουρκικές παράλογες από πάσα άποψη αναθεωρητικές διεκδικήσεις.
Τι κι αν διαφωνεί μαζί τους ακόμα και η περιώνυμη Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία κάποτε αποθέωναν λέγοντας –χωρίς ποτέ να απολογηθούν όταν κατέρρευσαν οι ιδεοληψίες τους– για την ανοησία τους που παγίδευσε πολύ κόσμο, ότι θα μας λύσει όλα τα αμυντικά μας προβλήματα…
defence-point