7.6.25

Ἀπὸ τὸν Στάρετς τῆς Ὄπτινα, Ἅγιο Ἀνατόλιο.




Προφητικὴ ἐπιστολὴ ποὺ γράφτηκε τὸ 1927 γιὰ τοὺς προβατόσχημους λύκους, τὴν "μεταπατερικὴ" αἵρεση καὶ τὸν Οἰκουμενισμὸ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας! 


«Ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θὰ ἐνεργεῖ μὲ πονηρία, μὲ σκοπὸ νὰ ἑλκύσει ἐντὸς τῆς αἱρέσεως, ἐὰν ἦτο δυνατὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 

Ὀλίγοι θὰ ἀντιληφθοῦν αὐτὲς τὶς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τὴν πνευματικὴ ζωήν. 


Οἱ αἱρετικοὶ θὰ πάρουν τὴν ἐξουσία τῆς ἐκκλησίας καὶ θὰ τοποθετήσουν ἰδικούς τους ὑπηρέτες παντοῦ, οἱ δὲ πιστοὶ θὰ καταφρονοῦνται.

Ἀκόμη θὰ διαστρέφουν τὴ Ἁγία Πίστη μας ἀνεπαίσθητα, μὲ σκοπὸ νὰ παραπλανήσουν τοὺς ἄπειρους στὰ δίχτυα τους. 



Νὰ ἀναγνωρίζεις, αὐτοὺς τοὺς λύκους μὲ ἔνδυμα προβάτου, ἀπὸ τὶς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καὶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τους γιὰ ἐξουσία. 

Οἱ ἀληθινοὶ ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ εἶναι ταπεινοὶ καὶ ὑπακούουν στὴν ἐκκλησία. 


Οἱ πιστοὶ τότε, ποὺ δὲν θά ἔχουν δείξει τίποτε ἄλλες ἀρετὲς, θὰ λάβουν στεφάνους μόνο καὶ μόνον ἐπειδὴ στάθηκαν στέρεοι στὴν πίστη. 

Νὰ φοβᾶσαι τὸν Κύριο παιδί μου. Νὰ φοβᾶσαι μὴν ἀποβληθεὶς στὴν αἰώνια κόλαση. Στέκε ἀνδρείως στὴν πίστη, καὶ ἂν εἶναι ἀναγκαῖο ὑπέμεινε διωγμοὺς καὶ ἄλλες θλίψεις, διότι καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι μαζὶ καὶ οἱ ἅγιοι μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς θὰ βλέπουν μὲ χαρά του ἀγῶνες σου. 


Νὰ μὴ φοβᾶσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ πιό πολύ νὰ φοβᾶσαι τὴν ὀλέθρια αἵρεση, διότι αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς γυμνώνει ἀπὸ τὴν Θεία Χάρη.»


Φ.Μ.