Μία πολεμική κρίση στο Ντόνμπας συμφέρει τις ΗΠΑ για να παρακάμψουν το καταστατικό
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε πως θα έχει «μακρά συζήτηση» με το Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν για το Ντόνμπας και ότι δεν θα δεχθεί τις «κόκκινες γραμμές» της Μόσχας.
Μια βιντεοδιάσκεψη ανάμεσα στους δύο ηγέτες αναμένεται πως θα πραγματοποιηθεί εντός ημερών.
«Γνωρίζουμε από καιρό τις ενέργειες της Ρωσίας και περιμένω ότι θα έχουμε μια μακρά συζήτηση με τον Πούτιν», δήλωσε ο Μπάιντεν στους δημοσιογράφους καθώς αναχωρούσε για να περάσει το σαββατοκύριακο στο Καμπ Ντέιβιντ.
«Δεν δέχομαι τις κόκκινες γραμμές κανενός», δήλωσε σχετικά με τις απαιτήσεις της Ρωσίας.
Βέβαια, η απορία μας είναι πως θα αντιδρούσε ο πρόεδρος Μπάιντεν εάν οι Ρώσοι δημιουργούσαν μία μεγάλη στρατιωτική βάση στην Καραϊβική και δυνητικά μπορούσαν να απειλήσουν τις ΗΠΑ με πυρηνικά όπλα και ελάχιστο χρόνο αντίδρασης στα δύο με πέντε λεπτά (αναλόγως αν είναι υπερηχητικά ή όχι).
Προφανώς, τότε θα ωρύονταν για τις αμερικανικές «κόκκινες γραμμές».
Το πρόβλημα είναι ότι οι Αμερικανοί έχουν «εκπαιδευτεί» από το σύνολο του πλανήτη να έχουν μία συμπεριφορά «τα καλά και συμφέροντα» και όταν αυτό δεν συμβαίνει ενεργούν ακόμα και εκτός των πλαισίων της λογικής.
Η νέα κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας
Περισσότεροι από 94.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας, σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, οι οποίες επικαλούνται αναφορές των υπηρεσιών πληροφοριών ότι η Μόσχα μπορεί να σχεδιάζει μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επίθεση στα τέλη Ιανουαρίου.
Η Μόσχα, με τη σειρά της, κατηγορεί την Ουκρανία και τις ΗΠΑ για αποσταθεροποιητική συμπεριφορά και υποστηρίζει πως το Κίεβο μπορεί να ετοιμάζεται να εξαπολύσει τη δική του επίθεση στην ανατολική Ουκρανία, κάτι που οι ουκρανικές αρχές αρνούνται.
«Αυτό που κάνω είναι να ετοιμάζω αυτό που πιστεύω πως είναι η πιο συνολική και σημαντική σειρά πρωτοβουλιών για να κάνω πολύ, πολύ δύσκολο για τον κ. Πούτιν να προχωρήσει και να κάνει αυτό που ο κόσμος ανησυχεί πως θα κάνει», πρόσθεσε ο Μπάιντεν χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες.
Προφανώς, εννοεί νέες οικονομικές κυρώσεις αλλά στο τέλος θα οδηγήσει στην επιτάχυνση της αποδολαριοποίησης της Ανατολής (ακόμα και η Κίνα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να ταχθεί υπέρ των Ρώσων καθώς μετά έπεται η σειρά της).
Για στρατιωτική επέμβαση εναντίον ρωσικών δυνάμεων δίπλα στα ρωσικά σύνορα, στην παρούσα συγκρυρία είναι κάτι εντελώς ανεδαφικό.
Οι Αμερικανοί θέλουν να δημιουργηθεί μία μείζονα κρίση στην Ουκρανία για να μπορέσουν να παρακάμψουν το καταστατικό του ΝΑΤΟ και να ενταχθεί η χώρα στην Συμμαχία.
Έτσι θα μπορέσουν οι ΗΠΑ να εκπληρώσουν ένα όνειρο δεκαετιών να μεταφέρουν δηλαδή μέχρι και πυρηνικά οπλικά συστήματα ή και υπερηχητικά όπλα έξω από τις ρωσικές «πόρτες» ώστε να μην υπάρχει χρόνος αντίδρασης για την Μόσχα ούτε να αμυνθεί και κυρίως να μην προχωρήσει σε αντίποινα που θα κατέστρεφαν και τις ΗΠΑ.
Τουλάχιστον αυτό είναι το σενάριο που ευελπιστούν να πετύχουν οι Αμερικανοί.
«Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, που σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν καλύπτεται από τη ρήτρα συλλογικής μας άμυνας, το Άρθρο 5. Για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, πρέπει να πληρούνται τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Τους βοηθήσαμε στον εκσυγχρονισμό, την καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλά 30 σύμμαχοι πρέπει να συμφωνήσουν και δεν έχουμε συναινετική συμφωνία για πρόσκληση στην Ουκρανίας να γίνει πλήρες μέλος» εξήγησε ο Στόλτενμπεργκ.
Η Ουκρανία θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ όμως υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές με βάση το καταστατικό της Συμμαχίας που δεν επιτρέπουν ούτε κάν την προοπτική να ενταχθεί η χώρα αυτή στις βορειοατλαντικές δομές, ακόμα και αν δεν υπήρχαν αντιδράσεις από την Ρωσία.
Σύμφωνα το καταστατικό του ΝΑΤΟ, οι αιτούντες πρέπει να επιλύουν τυχόν εθνοτικές διαφορές, εξωτερικές εδαφικές διαφορές, εσωτερικές διαφορές κυριαρχικών ζητημάτων σύμφωνα με τις αρχές του Οργανισμού για τη Συνεργασία για την Ασφάλεια στην Ευρώπη προτού μπορέσουν να ενταχθούν.
Η Ουκρανία όμως έχει σοβαρές εθνοτικές διαφορές καθώς οι ανατολικές ρωσόφωνες επαρχίες έχουν επιλέξει την αυτοδιάθεση κατόπιν αιματηρών συγκρούσεων που ακόμα συνεχίζονται και επίσης έχει και εξωτερικές διαφορές καθώς ο ρωσικός πληθυσμός της Κριμαίας επέλεξε την επανένωση με την Ρωσική Ομοσπονδία και την αποχώρησή της από τον ουκρανικό εθνικό «κορμό».
Για την Ρωσία πρόκειται για ανάκτηση (και ιστορικά, φυλετικά, γλωσσικά, πολιτισμικά είναι) ενώ για την Δύση (για λόγους συμφέροντος) και την Ουκρανία (ως το κράτος που υπέστη την σμίκρυνση) είναι προσάρτηση, δηλαδή βίαια απόσπαση ουκρανικού εδάφους.
Συνεπώς, ούτε το εδαφικό ζήτημα έχει επιλυθεί άρα σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες, η Ουκρανία δεν μπορεί να γίνει μέλος της συμμαχίας μέχρι να τερματιστεί ο εμφύλιος στα ανατολικά της χώρας, να σταματήσουν οι επιθετικές ενέργειες κατά του ρωσόφωνου πληθυσμού της και να επιλύσει τη σύγκρουση με τη Ρωσία για την Κριμαία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κριμαία ανακτήθηκε από την Ρωσία μετά την ανατροπή του τότε Ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις ταραχές του 2014.
