10.9.21

“Γιατί είναι λάθος η τοποθέτηση Χαρδαλιά στο ΥΠΕΘΑ”


 Γράφει ο

Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*

Ο Σωκράτης, ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, το όνομα του οποίου είναι γραμμένο σε όλα τα βιβλία φιλοσοφίας όλου του κόσμου, είπε πως δεν έχει σημασία η γνώμη των πολλών αλλά η γνώμη των ειδικών. Στην σύγχρονη όμως Ελλάδα, οι Πρωθυπουργοί επιλέγουν τους υπουργούς τους, όχι με βάση τις γνώσεις τους αλλά με βάση τις κομματικές τους περγαμηνές και τις εσωτερικές κομματικές ισορροπίες. Έτσι φτάσαμε να έχουμε υπουργό τουρισμού γιατρό, υπουργό υγείας νομικό, υπουργό παιδείας δημοσιογράφο και υπουργό ανάπτυξης έναν ιστορικό.

Μόλις ανακοινώθηκε ο επικείμενος ανασχηματισμός, η πλειοψηφία των Ελλήνων θεώρησε ότι ο κύριος Χαρδαλιάς θα ήταν από τους πρώτους που θα έφευγε, με δεδομένη την παταγώδη αποτυχία του στις πρόσφατες πυρκαγιές. Αντί αυτού, ο κύριος Πρωθυπουργός επέλεξε να τον τοποθετήσει στην θέση του ΥΦΕΘΑ.

Ποιο είναι όμως το βιογραφικό του κυρίου Χαρδαλιά; Ήταν όντως ο καλύτερος για αυτή την θέση; Αν κοιτάξουμε το βιογραφικό του θα διαπιστώσουμε ότι σπούδασε πολιτικές επιστήμες και διεθνείς διπλωματικές σχέσεις στο πανεπιστήμιο του ΚΕΝΤ της Αγγλίας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική επικοινωνία και τα ΜΜΕ στο ίδιο πανεπιστήμιο. Απέκτησε δε, εργασιακή εμπειρία σε όμιλο επιχειρήσεων ως Σύμβουλος Επικοινωνίας (1995-1998), ενώ, από το 1999 έως το 2002, εργάστηκε στο Δήμο Μεταμόρφωσης ως Γενικός Γραμματέας του Δήμου. Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερο ότι ο κύριος Χαρδαλιάς δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις περί Εθνικής Άμυνας. Τότε γιατί τοποθετήθηκε σε αυτή την θέση; Κάποιοι είπαν ότι μετά από δύο χρόνια στην θέση του υφυπουργού πολιτικής προστασίας με κορονοϊό και πυρκαγιές, κουράστηκε και θα έπρεπε να πάει σε μια ποιο εύκολη θέση να ξεκουραστεί. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το υπουργείο κανένας δεν θα κάνει απεργία για να φέρει τον κύριο υπουργό σε δύσκολη θέση. Ότι ώρα και να πάει στο γραφείο του, θα υπάρχουν εκεί καμμιά δεκαριά Αξιωματικοί έτοιμοι να τον ενημερώσουν για οπουδήποτε θέμα χρειαστεί. Σπάνια θα χρειαστεί να λογοδοτήσει στην βουλή για θέματα άμυνας, γιατί απλά κανένας δεν ενδιαφέρεται. Δεν θα χρειαστεί να απαντάει καθημερινά σε ενοχλητικούς δημοσιογράφους, και εάν είναι χαμηλών τόνων, σε λίγους μήνες δεν θα τον θυμάται κανένας. Αν θελήσει να μετακινηθεί υπάρχει άμεσα διαθέσιμο ελικόπτερο για την μεταφορά του σε όλη την επικράτεια. Άρα εάν ο κύριος Πρωθυπουργός ήθελε να τον ξεκουράσει, με δεδομένη μάλιστα την πρόσφατη ασθένεια του, επέλεξε την καταλληλότερη θέση. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; 

    Αναρωτήθηκε ποτέ, ο κύριος Χαρδαλιάς πριν πάει να καθίσει στην καρέκλα του ΥΦΕΘΑ, τι θα γίνει εάν σε ένα μήνα οι τούρκοι εφαρμόσουν το σχέδιο βαριοπούλα; Αναρωτήθηκε τι θα γίνει εάν σε ένα μήνα χάσουμε εθνικό έδαφος; Προσπάθησε να συγκρίνει τον θυμό που προκάλεσαν οι φωτιές, με την οργή που θα προκαλέσει η απώλεια εθνικού εδάφους; Έχει πιάσει ποτέ όπλο στα χέρια του; Κοίταξε ποτέ τούρκο στρατιώτη στα μάτια; Έκανε ποτέ βολή άρματος εν κινήσει; Προσπάθησε ποτέ να αλλάξει ερπύστρια μέσα στα χιόνια και με θερμοκρασία μείον 10 βαθμούς; Αισθάνθηκε ποτέ τα χέρια του να κολλάνε πάνω στο παγωμένο μέταλλο; Πέταξε ποτέ πάνω από το Αιγαίο με F16 και με τουρκικό αεροσκάφος να τον ακολουθεί με υπερηχητικές ταχύτητες; Μπήκε ποτέ μέσα σε υποβρύχιο; Γνωρίζει τι θα πει προκάλυψη; Και πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη της προστασίας της; Μα θα πει κάποιος που θέλει να κάνει τον συνήγορο του διαβόλου, όλα αυτά δεν είναι για τον υπουργό. Για αυτό η πατρίδα έχει τους Αξιωματικούς. Είναι δική τους δουλειά να τα κάνουν όλα αυτά. Θα συμφωνήσω απόλυτα, διαφωνώντας όμως μερικώς.

 Θυμηθείτε για λίγο τον κύριο Πάγκαλο όταν σε τηλεοπτικό κανάλι μετά την κρίση των Ιμίων, ο παρουσιαστής τον ρώτησε για τους κανόνες εμπλοκής και ο κύριος υπουργός απάντησε ότι δεν γνωρίζει τι είναι οι κανόνες εμπλοκής. Σαφώς ο κύριος υπουργός δεν είναι εκεί για να εφαρμόσει τους κανόνες. Θα έπρεπε όμως να γνωρίζει τι είναι, πότε πρέπει να τους απελευθερώσει και πόσο δύσκολο είναι να εφαρμοστούν. Πώς λοιπόν ένας άσχετος άνθρωπος θα διαχειριστεί προμήθειες οπλικών συστημάτων, πως θα πάρει αποφάσεις για την εκπαίδευση του προσωπικού, πως θα αποφασίσει για την αξιολόγηση των στελεχών, πως και με ποια κριτήρια θα επιλέξει το δικό του επιτελείο, πώς θα εντοπίσει τα λάθη του συστήματος και θα τα διορθώσει. Ας υποθέσουμε όμως ότι με κάποιο μαγικό τρόπο, καταφέρνει να ανταποκριθεί σε όλα αυτά. Το ποιο δύσκολο κομμάτι που θα έχει να αντιμετωπίσει και αυτός αλλά και ο κύριος υπουργός θα είναι η χάραξη και η υλοποίηση της στρατηγικής Εθνικής Άμυνας. Την στιγμή που στο εγγύς αλλά και ευρύτερο γεωστρατηγικό περιβάλλον μας, λαμβάνουν χώρα πολλαπλές ενέργειες και προκλήσεις ο κύριος Χαρδαλιάς θα προσπαθεί να ενημερωθεί για τα τρέχοντα ζητήματα, και να αντιληφθεί τον τρόπο που σκέφτονται και ενεργούν οι Ένοπλες Δυνάμεις. 

Και τι να πρωτομάθει; και τι να πρωτοδιαβάσει; Να διαβάσει και να αναλύσει τον Θουκυδίδη; Τον Clausewitz; Τον Sun Tzu; Να ενημερωθεί για τις στρατηγικές κινήσεις της Τουρκίας στην Λιβύη; ή στο Αφγανιστάν; Και γενικότερα στην Βαλκανική χερσόνησο; Τις τακτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στο Nagkorno karampach; Τα σύγχρονα οπλικά συστήματα και το πώς οι επιλογές τους, θα επηρεάσουν τον χαρακτήρα του πολέμου στο εγγύς μέλλον; Την Στρατηγική συνεργασία μας με το Ισραήλ; και με τις ΗΠΑ; Τον τρόπο που σκέφτονται και ενεργούν οι Αμερικανοί; Το Κυπριακό ζήτημα και την επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας; Και τέλος τις στρατιωτικές συμμαχίες που πρέπει να αναπτύξει η χώρα ώστε να αντιμετωπίσει την Τουρκική επεκτατική στρατηγική; Σαφέστατα το επιτελείο θα του παρουσιάσει διάφορες απόψεις και προτάσεις για κάθε θέμα που θα κληθεί να πάρει αποφάσεις και να υπογράψει. Πώς όμως θα αποφασίσει για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Με τι γνώσεις θα δεσμεύσει με τις υπογραφές του, την χώρα για τις επόμενες δεκαετίες; Είμαι σίγουρος πως ο κύριος Χαρδαλιάς δεν έχει επίγνωση των ευθυνών του. Γιατί εάν είχε, θα έφευγε τροχάδην. 

Κύριε Πρωθυπουργέ υπάρχουν ικανότατοι Αξιωματικοί και στους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και να σχεδιάσουν Εθνική Στρατηγική βασισμένη πάνω σε ικανές και ετοιμοπόλεμες Ένοπλες Δυνάμεις. Επιλέξτε κάποιον που ξέρει, που θέλει, και μπορεί και δώστε του τα μέσα και την εξουσία να αλλάξει τα πάντα, πριν να είναι πολύ αργά για όλους μας.   

  *MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C

  MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

https://www.militaire.gr/