24.6.16

Ξανά στο προσκήνιο οι Iskander-M για το Καλίνινγκραντ…


Στο μεγαλύτερο διπλωματικό όπλο της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην προσπάθεια επηρεασμού των υπολογισμών του αντιπάλου (βλ. ΝΑΤΟ) στα θέματα της ευρωπαϊκής ασφάλειας αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά το σύστημα υποστρατηγικών (εμβέλεια έως 500 χιλιόμετρα) βαλλιστικών πυραύλων τύπου Iskander («Μέγας Αλέξανδρος» στα περσικά, ενώ η ΝΑΤΟϊκή κωδικοποίηση είναι «SS-26 Stone»), οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να φέρουν μη συμβατικές κεφαλές.

Το θέμα αυτό επανέρχεται πλέον συχνά στο προσκήνιο ως ρωσική απειλή όταν οι σχέσεις της Μόσχας με τη Δύση κλιμακώνονται, όμως γενικά ισχύει η απειλή που εκτοξεύθηκε στις αρχές του 2015, όταν οι πιέσεις στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας και την εν γένει στάση της στο ζήτημα των Ρωσόφωνων στην ανατολική Ουκρανία. Δεν είναι βέβαια λίγοι οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ που πιστεύουν ότι οι Iskander-M έχουν ήδη αναπτυχθεί στο Καλίνινγκραντ και τη χερσαία δύναμη επιπέδου ταξιαρχίας που βρίσκεται εκεί.
Το Καλίνινγκραντ είναι μια μικρή λωρίδα γης (θύλακας) συμπιεσμένη ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λιθουανία, δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ. Εκεί σκοπεύει η Μόσχα, σύμφωνα με τις απειλές που εκτοξεύει, να τοποθετήσει το ισχυρό πυραυλικό σύστημα, ενώ έχει ήδη υπονοηθεί ότι δεν αποκλείεται μελλοντικά η τοποθέτησή του και στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Η μόνη αλλαγή στην επαναφορά του θέματος των Iskander-M είναι ότι οι ρωσικές πηγές που έθεταν ως απώτατη ημερομηνία ανάπτυξης του συστήματος στο Καλίνινγκραντ το 2018, πλέον κάνουν λόγο για το 2019, σε μια προσπάθεια να δοθεί χρόνος στη διπλωματία, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα τον βαθύτατα πολιτικό ρόλο που διαδραματίζει το σύστημα στην ταραγμένη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.
Αφορμή της απειλής τοποθέτησης του συστήματος στην «αυλή» των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, πρώην μελών του «Ανατολικού Μπλοκ» ή/και της Σοβιετικής Ένωσης, είναι το σύστημα βαλλιστικής άμυνας που οικοδομεί στην Ευρώπη το ΝΑΤΟ, επί της ουσίας όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες, τοποθετώντας στοιχεία του συστήματος στη Ρουμανία, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και στην Πολωνία.
Η τελευταία είναι μια χώρα κομβική στην άμυνα του ΝΑΤΟ, όχι μόνο λόγω της μικρής απόστασης που τη χωρίζει από τη Ρωσική Ομοσπονδίας αλλά και διότι παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γερμανία, μια χώρα που παρά τον δεδομένο δυτικό της προσανατολισμό, έχει ξεχωριστή οπτική στο ζήτημα των σχέσεων με τη Μόσχα, συγκριτικά με τον αποκαλούμενο ως «αγγλοσαξονικό παράγοντα».
Είναι φανερό ότι οι Ρώσοι χρησιμοποιούν έξυπνα ένα ισχυρό οπλικό σύστημα για να πετύχουν αυτό που επιδιώκουν, το να κάτσουν στο τραπέζι με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να συναποφασίσουν ποιες θα είναι οι ενέργειες οι οποίες θα αποτρέψουν την αναζωπύρωση ενός Ψυχρού Πολέμου και θα εγκαταστήσουν ένα νέο σύστημα ασφαλείας στη Γηραιά Ήπειρο, το οποίο θα εξασφαλίσει την ειρήνη και την ηρεμία τις δεκαετίες που ακολουθούν.
defence-point