6.4.15

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ


Τῇ ἁγίᾳ καί μεγάλῃ Δευτέρᾳ, μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου, καί τῆς ὑπό τοῦ Κυρίου καταραθείσης καί ξηρανθείσης συκῆς.
Τά Πάθη τά σεπτά, ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά ἀνατέλλει τῷ Κόσμω.

’’Τῆς ξηρανθείσης συκῆς διά την ἀκαρπίαν, το ἐπιτίμιον φοβηθέντες αδελφοί, καρπούς ἀξίους τῆς μετανοίας, προσάξωμεν Χριστῷ, τῷ παρέχοντι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος’’.


 υπό Φωτίου Μιχαήλ-ιατρού